Prawo rolne - Notatki - Prawo rolne - Część 4, Notatki z Prawoznawstwo

Pobierz Prawo rolne - Notatki - Prawo rolne - Część 4 i więcej Notatki w PDF z Prawoznawstwo tylko na Docsity! 64  grunty położone w pasie drobi granicznej,  użytki ekologiczne,  grunty zajęte przez zbiorniki wody służące do zaopatrzenia ludności w wodę,  grunty pod wałami przeciwpowodziowymi i położone w międzywałach, Pozostałe zwolnienia wymagają wniosku podatnika złożonego we właściwym ze względu na położenie gruntów urzędzie gminy. Ich przyznanie wymaga decyzji wójta (burmistrza lub prezydenta miasta). Przyznawane one są na określony czas. Do gruntów, które są czasowo zwolnione z podatku ustawa o podatk rolnym zalicza grunty orne, łąki i pastwiska objęte melioracją, grunty gospodarstw rolnych powstałych z zagospodarowania nieużytków, grunty gospodarstw rolnych otrzymane w drodze wymiany lub scalenia, Ulgi  ulga inwestycyjna- przysługuje podatnikom , którzy ponieśli wydatki na określone cele inwestycyjne tj. 1. budowę lub modernizacje budynków inwentarskich oraz obiektów służących ochronie środowiska 2. zakup i zainstalowanie: - zakup i zainstalowanie deszczowni, - urządzeń melioracyjnych i urządzeń zaopatrzenia gospodarstwa w wodę, - urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii ulga w razie klęski żywiołowej, ulga od gruntów położonych na terenach podgórskich i górskich,  Ulga żołnierska ma dwojaki charakter. Po pierwsze, prawo do obniżenia podatku o 60% przysługuje wtedy, gdy służbę wojskowa lub zastępczą służbę wojskową w formie skoszarowanej odbywa osoba, która bezpośrednio przed powołaniem do służby prowadziła gospodarstwo rolne. Jeżeli jednak do służby powołano osobę, która bezpośrednio przed skoszarowaniem pracowała i zamieszkiwała w gospodarstwie rolnym należącym do innego członka rodziny, to wówczas podatek pomniejsza się o 40%. W tym przypadku jednak zastosowanie ulgi uzależnione jest jeszcze od dodatkowego warunku. Powołany do służby nie może osiągać z innych źródeł dochodów.  Ulga na wypadek wystąpienia klęski żywiołowej, która spowodowała istotne szkody w budynkach, ziemiopłodach, inwentarzu żywym lub martwym albo w drzewostanie. Ulga ta ma specyficznych kształt, gdyż polega na zaniechaniu ustalenia lub poboru podatku ( w całości lub w części), w wysokości zależnej od rozmiarów strat powstałych w gospodarstwie. Przywilej ten przyznaje się za ten rok podatkowy, w którym klęska miała miejsce. Jeżeli klęska wystąpiła już po zapłaceniu podatku - ulgę stosuje się wówczas w docsity.com 65 roku następnym. Ustalając wysokość ulgi bierze się pod uwagę wartość otrzymanego odszkodowania z tytułu ubezpieczenia.  Ulga związana z terenami górskimi- ma ona charakter korekcyjny i jest stosowana na terenach górskich i podgórskich. Za tego typu tereny uważa się miejscowości, w których co najmniej 50°o użytków rolnych jest położonych powyżej 350 m n.pm. Ulga polega na obniżeniu podatku o 30° o dla gruntów lepszej jakości (klasy I -fllb) oraz o 60% dla gruntów gorszych (klasy lVa. IV. lVb).Ulga ta ma zrekompensować rolnikom gospodarującym w miejscowościach górskich i podgórskich dodatkowy nakład pracy- wynikający z ograniczonych możliwości użycia zmechanizowanego sprzętu rolniczego na takich terenach W obecnym stanie prawnym podatek rolny ma charakter majątkowy, gdzie wartość gruntu wyrażana jest poprzez przeliczniki uważane za odzwierciedlenie czynników mających wpływ na wartość ziemi, do których należy zaliczyć rodzaj użytków rolnych, klasę gruntów, ich położenie. Grunt jest wyceniany w hektarach przeliczeniowych. Wycena dokonywana jest w sposób schematyczny. Wartość gruntu określona jest poprzez trzy zmienne:  rodzaj użytków rolnych,  klasę gruntu,  okręg podatkowy, w którym grunt jest położony. 29. Ubezpieczenia majątkowe w rolnictwie (obowiązkowe, dobrowolne) Obowiązkowe ubezpieczenia majątkowe w rolnictwie: - obowiązkowe ubezpieczenie OC rolników z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego; - obowiązkowe ubezpieczenia budynków w gospodarstwie rolnym od ognia i innych zdarzeń losowych; Ubezpieczenia dobrowolne w rolnictwie: - ubezpieczenie mienia ruchomego w gospodarstwach rolnych; - ubezpieczenia upraw rolnych i zwierząt gospodarskich od ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych w rolnictwie (ogień, huragan, powódź, grad, piorun, susza, ubój z konieczności itd.) - ubezpieczenie maszyn rolniczych; Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego. Charakter obowiązkowy tego ubezpieczenia spowodowany jest przede wszystkim potrzebą zapewnienia ochrony osobom poszkodowanym. Zakres tego ubezpieczenia dotyczy rolników – osób fizycznych, w których posiadaniu lub współposiadaniu jest gospodarstwo rolne. Za gospodarstwo rolne uważa się będący w posiadaniu osoby fizycznej obszar użytków rolnych, gruntów pod stawami oraz sklasyfikowanych jako użytki rolne gruntów pod zabudowaniami, przekraczający łącznie 1 ha, jeżeli podlega on w całości lub w części opodatkowaniu rolnym, a także obszar takich użytków i gruntów, niezależnie od jego powierzchni, jeżeli jest na nim prowadzona produkcja rolna, stanowiąca dział specjalny w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. docsity.com 68 budynek uznaje się obiekt budowlany o powierzchni powyżej 20 m2 określony w prawie budowlanym. Nie są objęte ubezpieczeniem w gospodarstwach rolnych: 1) budynki, których stan techniczny osiągnął 100 % normy zużycia; 2) budynki przeznaczone do rozbiórki na podstawie ostatecznych decyzji właściwych organów; 3) namioty i tunele foliowe. Umowę ubezpieczenia budynków rolniczych zawiera się na okres 12 miesięcy. Jeżeli rolnik posiadający budynki rolnicze nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na jaki została zawarta umowa ubezpieczenia budynków rolniczych, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Zawarcie następnej umowy nie następuje, pomimo braku powiadomienia jeżeli: 1) nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres 12 miesięcy lub w przypadku cofnięcia zakładowi ubezpieczeń zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia budynków rolniczych albo 2) w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, ogłoszenia lub zarządzenia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego. Jeżeli po zawarciu umowy ubezpieczenia budynków rolniczych posiadanie gospodarstwa rolnego, w skład którego wchodzą te budynki, przeszło na inną osobę, prawa i obowiązki wynikające z umowy ubezpieczenia budynków rolniczych przechodzą na tę osobę. Umowa ubezpieczenia rozwiązuje się z upływem 12 miesięcy, na które została zawarta, chyba że osoba obejmująca gospodarstwo rolne w posiadanie wypowie ją przed upływem 30 dni od dnia objęcia gospodarstwa rolnego w posiadanie. W przypadku wypowiedzenia umowy rozwiązuje się ona z upływem 30 dni następujących po dniu objęcia gospodarstwa rolnego w posiadanie. Obejmujący w posiadanie gospodarstwo rolne, w którym budynki rolnicze nie są ubezpieczone, jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia budynków rolniczych najpóźniej w dniu objęcia gospodarstwa rolnego w posiadanie. W razie wypowiedzenia umowy ubezpieczenia budynków rolniczych, posiadacz budynków rolniczych wypowiadający umowę jest obowiązany do zawarcia nowej umowy ubezpieczenia budynków rolniczych najpóźniej w ostatnim dniu przed rozwiązaniem się umowy wypowiedzianej. Obowiązek niezwłocznego zawiadomienia zakładu ubezpieczeń o zmianie w posiadaniu gospodarstwa rolnego spoczywa na rolniku dotychczas posiadającym gospodarstwo rolne. Dotychczasowy posiadacz gospodarstwa rolnego i obejmujący gospodarstwo rolne w posiadanie ponoszą odpowiedzialność solidarną wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki ubezpieczeniowej, należnej zakładowi ubezpieczeń za czas do końca miesiąca, w którym zawiadomiono zakład ubezpieczeń o zmianie w stanie posiadania gospodarstwa rolnego. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą zawarcia umowy i zapłacenia składki ubezpieczeniowej lub jej pierwszej raty. Jeżeli w umowie ubezpieczenia zakład ubezpieczeń wskazał późniejszy termin płatności składki lub jej pierwszej raty, odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą zawarcia umowy. Termin taki można określić w umowie wtedy, gdy umowę zawiera się przed objęciem budynków rolniczych w posiadanie lub na okres kolejnych 12 miesięcy przed rozpoczęciem tego okresu. Umowa ubezpieczenia budynków rolniczych ulega rozwiązaniu: 1) z upływem 12 miesięcy, na które została zawarta; 2) w przypadku wypowiedzenia umowy przez nowego posiadacza gospodarstwa rolnego; docsity.com 69 3) z chwilą, kiedy użytki i grunty pod zabudowaniami sklasyfikowane jako użytki rolne, tracą charakter gospodarstwa rolnego; 4) z upływem 3 miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, z uwzględnieniem możliwości przez kuratora umowy o przeniesieniu portfela ubezpieczeń do innego zakładu ubezpieczeń. Jeżeli w czasie trwania umowy ubezpieczenia budynków rolniczych budynek przestał spełniać warunki wymagane do objęcia go ubezpieczeniem, budynek ten zostaje wyłączony z ubezpieczenia, a suma ubezpieczenia zostaje obniżona o zadeklarowaną do ubezpieczenia wartość tego budynku. Z tytułu ubezpieczenia budynków rolniczych przysługuje odszkodowanie za szkody powstałe w budynkach na skutek zdarzeń losowych w postaci: ognia, huraganu, powodzi, podtopienia, deszczu nawalnego, gradu, opadów śniegu, uderzenia pioruna, eksplozji, obsunięcia się ziemi, tąpnięcia, lawiny lub upadku statku powietrznego. Zakład ubezpieczeń nie odpowiada za zaistniałe w budynkach rolniczych szkody: 1) wyrządzone umyślnie przez ubezpieczającego lub przez osobę, za którą ubezpieczający ponosi odpowiedzialność lub, która pozostaje z ubezpieczającym we wspólnym gospodarstwie domowym; 2) wyrządzone wskutek rażącego niedbalstwa przez ubezpieczającego lub przez osobę, za którą ubezpieczający ponosi odpowiedzialność lub, która pozostaje z ubezpieczającym we wspólnym gospodarstwie domowym; 3) górnicze w rozumieniu przepisów prawa geologicznego i górniczego; 4) powstałe wskutek trzęsienia ziemi. Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w kwocie odpowiadającej wysokości szkody, nie większej jednak od sumy ubezpieczenia budynku podanej w dokumencie ubezpieczenia, stanowiącej górną granicę odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń. Sumę ubezpieczenia, odrębnie dla każdego budynku rolniczego, ustala ubezpieczający z zakładem ubezpieczeń. 30. Zasady i tryb ochrony gruntów rolnych i leśnych Gruntami rolnymi, w rozumieniu ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych są grunty: 1) określone w ewidencji gruntów jako użytki rolne, 2) pod stawami rybnymi i innymi zbiornikami wodnymi, służącymi wyłącznie dla potrzeb rolnictwa, 3) pod wchodzącymi w skład gospodarstw rolnych budynkami mieszkalnymi oraz innymi budynkami i urządzeniami służącymi wyłącznie produkcji rolniczej oraz przetwórstwu rolno- spożywczemu, 4) pod budynkami i urządzeniami służącymi bezpośrednio do produkcji rolniczej uznanej za dział specjalny, stosownie do przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych, 5) parków wiejskich oraz pod zadrzewieniami i zakrzewieniami śródpolnymi, w tym również pod pasami przeciwwietrznymi i urządzeniami przeciwerozyjnymi, 6) pracowniczych ogrodów działkowych i ogrodów botanicznych, 7) pod urządzeniami: melioracji wodnych, przeciwpowodziowych i przeciwpożarowych, zaopatrzenia rolnictwa w wodę, kanalizacji oraz utylizacji ścieków i odpadów dla potrzeb rolnictwa, 8) zrekultywowane dla potrzeb rolnictwa, 9) torfowisk i oczek wodnych, docsity.com 70 10) pod drogami dojazdowymi do gruntów rolnych. Gruntami leśnymi, w rozumieniu ustawy, są grunty: 1) określone jako lasy w przepisach o lasach, 2) zrekultywowane dla potrzeb gospodarki leśnej, 3) pod drogami dojazdowymi do gruntów leśnych. Nie uważa się za grunty rolne gruntów znajdujących się pod parkami i ogrodami wpisanymi do rejestru zabytków. Ustawa o ochronie gruntów rolnych ustaleń leśnych określa zakres przedmiotowy ochrony. Ochrona gruntów rolnych polega na: 1) ograniczaniu przeznaczania ich na cele nierolnicze lub nieleśne 2) zapobieganiu procesom degradacji i dewastacji gruntów rolnych oraz szkodom w produkcji rolniczej, powstającym wskutek działalności nierolniczej 3) rekultywacji i zagospodarowaniu gruntów na cele rolnicze, 4) zachowaniu torfowisk i oczek wodnych jako naturalnych zbiorników wodnych. 2. Ochrona gruntów leśnych polega na: 1) ograniczaniu przeznaczania ich na cele nieleśne lub nierolnicze 2) zapobieganiu procesom degradacji i dewastacji gruntów leśnych oraz szkodom w drzewostanach i produkcji leśnej, powstającym wskutek działalności nieleśnej 3) przywracaniu wartości użytkowej gruntom, które utraciły charakter gruntów leśnych wskutek działalności nieleśnej, 4) poprawianiu ich wartości użytkowej oraz zapobieganiu obniżania ich produkcyjności. Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych wprowadza ochronę ilościową gruntów rolnych, określając zasady ich przeznaczania na inne cele. Natomiast ochrona jakościowa związana jest przede wszystkim ze szkodliwym oddziaływaniem tych przedsięwzięć, dla których ustanawia się obszar ograniczonego użytkowania, teren górniczy oraz w związku z podejmowanymi na gruntach rolnych inwestycji infrastrukturalnych. Jej podstawowym celem jest ochrona walorów produkcyjnych, a w razie ich ograniczenia – ochrona praw majątkowych właściciela gruntu rolnego. Jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych jest starosta, a gruntów leśnych - dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, z wyjątkiem obszarów parków narodowych, gdzie właściwym jest dyrektor parku. Zadania starosty, o których mowa w ustawie, są zadaniami z zakresu administracji rządowej. Zadania marszałka województwa są zadaniami z zakresu administracji rządowej. Ograniczanie przeznaczania gruntów na cele nierolnicze i nieleśne. Na cele nierolnicze i nieleśne można przeznaczać przede wszystkim grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako nieużytki, a w razie ich braku - inne grunty o najniższej przydatności produkcyjnej. Przy budowie, rozbudowie lub modernizacji obiektów związanych z działalnością przemysłową, a także innych obiektów budowlanych należy stosować takie rozwiązania, które ograniczają skutki ujemnego oddziaływania na grunty. Przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania docsity.com 73 tych gruntach. Projekt planu gospodarowania na gruntach, o których mowa w ust. 1, powinien określać: 1) rodzaje występujących zanieczyszczeń i ich stężenie; 2) wpływ zanieczyszczeń lub innego szkodliwego oddziaływania na istniejący sposób zagospodarowania, z ewentualnym podziałem strefy ochronnej na części; 3) aktualne kierunki produkcji roślinnej oraz wielkość tej produkcji; 4) rośliny, które mogą być uprawiane, zalecenia dotyczące ich uprawy oraz proponowany sposób ich gospodarczego wykorzystania; 5) sposób przeciwdziałania zmniejszeniu wartości użytkowej gleb; 6) spodziewany poziom globalnej produkcji rolniczej lub leśnej; 7) wykaz gospodarstw rolnych prowadzących produkcję rolniczą; 8) wysokość przewidywanych odszkodowań z tytułu obniżenia poziomu produkcji lub zmiany kierunku produkcji; 9) ewentualne obowiązki związane z prowadzeniem produkcji zwierzęcej, w tym również rybackiej; 10) ewentualne nakłady niezbędne do zmiany kierunków produkcji; 11) przewidywany obszar i koszty nabycia gruntów przez zakład przemysłowy. Jeżeli właściciel gruntów, położonych na obszarach ograniczonego użytkowania, istniejących wokół zakładów przemysłowych, poniósł szkodę przez obniżenie poziomu produkcji rolniczej lub leśnej, przysługuje mu z tego tytułu odszkodowanie od zakładu przemysłowego. W przypadku obniżenia poziomu produkcji w okresie trzech lat co najmniej o jedną trzecią dotychczasowej wartości, zakład jest obowiązany, na wniosek właściciela, wykupić całość lub część tych gruntów według cen wolnorynkowych. Jeżeli w wyniku realizacji planu, zachodzi potrzeba zmiany kierunku produkcji rolniczej lub leśnej, zakład przemysłowy jest obowiązany zwrócić właścicielowi gruntów poniesione z tego tytułu nakłady i koszty oraz wypłacić równowartość szkód wynikłych ze zmiany kierunków produkcji. Na gruntach, położonych na obszarach ograniczonego użytkowania, istniejących wokół zakładów przemysłowych starosta zapewnia prowadzenie co 3 lata okresowych badań poziomu skażenia gleb i roślin. Jeżeli okresowe badania wykażą, że uzyskiwane płody nie nadają się do spożycia lub przetworzenia, kosztami badań należy obciążyć zakład przemysłowy, a skażone grunty wyłącza się z produkcji. Skutki tych decyzji obciążają zakład przemysłowy odpowiedzialny za skażenie. Na żądanie właściciela gruntów wyłączonych z produkcji, zakład przemysłowy jest obowiązany nabyć te grunty wraz z budynkami i urządzeniami. Jeżeli wyłączenie gruntów z produkcji następuje w wyniku ujemnego oddziaływania obiektów lub urządzeń należących do kilku osób, odpowiedzialność tych osób jest solidarna. Rekultywacja i zagospodarowanie gruntów Osoba powodująca utratę albo ograniczenie wartości użytkowej gruntów jest obowiązana do ich rekultywacji na własny koszt. Rekultywacji na cele rolnicze gruntów położonych, w rozumieniu przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, na obszarach rolniczej przestrzeni produkcyjnej, zdewastowanych lub zdegradowanych przez nieustalone osoby, w wyniku klęsk żywiołowych lub ruchów masowych ziemi, dokonuje właściwy organ, przy wykorzystaniu środków Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, a rekultywacji gruntów leśnych i gruntów przeznaczonych do zalesienia - przy wykorzystaniu środków pochodzących z budżetu państwa, na zasadach określonych w przepisach o lasach. Rekultywacji na cele inne pozostałych gruntów zdewastowanych lub zdegradowanych przez nieustalone osoby, w wyniku klęsk żywiołowych lub ruchów masowych ziemi dokonuje właściwy organ przy wykorzystaniu środków pochodzących z budżetu państwa lub środków osób zainteresowanych prowadzeniem działalności na zrekultywowanych gruntach. Rekultywację i zagospodarowanie gruntów planuje się, projektuje i realizuje na wszystkich etapach działalności przemysłowej. Rekultywację gruntów prowadzi docsity.com 74 się w miarę jak grunty te stają się zbędne całkowicie, częściowo lub na określony czas do prowadzenia działalności przemysłowej oraz kończy się w terminie do 5 lat od zaprzestania tej działalności. Jeżeli działalność przemysłowa powodująca obowiązek rekultywacji gruntów prowadzona jest przez kilka osób, obowiązek ten ciąży na każdej z nich, odpowiednio do zakresu działalności powodującej potrzebę rekultywacji. W przypadku zmiany osoby zobowiązanej do rekultywacji gruntów, w drodze decyzji właściwego organu, następuje przekazanie praw i obowiązków wynikających z wcześniej wydanych decyzji. Na terenach przewidywanego osiadania gruntów na skutek działalności górniczej zakład przemysłowy, na wniosek właściciela, rozpoczyna rekultywację przed wystąpieniem degradacji gruntów. Decyzje w sprawach rekultywacji i zagospodarowania określają: 1) stopień ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów, ustalony na podstawie opinii, 2) osobę obowiązaną do rekultywacji gruntów; 3) kierunek i termin wykonania rekultywacji gruntów; 4) uznanie rekultywacji gruntów za zakończoną. Decyzje wydaje starosta, po zasięgnięciu opinii: 1) dyrektora właściwego terenowo okręgowego urzędu górniczego - w odniesieniu do działalności górniczej; 2) dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych lub dyrektora parku narodowego - w odniesieniu do gruntów o projektowanym leśnym kierunku rekultywacji; 3) wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Osoby obowiązane do rekultywacji gruntów zawiadamiają odpowiedni organ w terminie do dnia 28 lutego każdego roku o powstałych w ubiegłym roku zmianach w zakresie gruntów podlegających rekultywacji. 31. Wpływ ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na wykonywanie własności nieruchomości Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości, co pozwala zauważyć, iż wykonywanie prawa własności następuje w dwóch strefach: - korzystania z nieruchomości, - rozporządzania prawem własności. W sferze korzystania z nieruchomości planowanie przestrzenne realizuje bezpośrednio trzy podstawowe zadana: - organizuje tereny zabudowane i przeznaczone pod zabudowę, wiążąc je z potrzebami produkcji rolnej, - kształtuje sposób zagospodarowania rolniczej przestrzeni produkcyjnej, jej strukturę obszarową i użytkową, - chroni rolnicze zasoby gruntowe przed ich przeznaczeniem na cele nierolnicze oraz ich degradacją. Projekty podziału nieruchomości opiniuje wójt (burmistrz lub prezydent) w zakresie ich zgodności z ustaleniami planu miejscowego, a w przypadku braku planu – w zakresie zgodność z przepisami odrębnymi. Każdoczesny właściciel jest związany ustalonym w m.p.z.p. przeznaczeniem nieruchomości. W m.p.z.p. określa się przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające o różnych funkcjach oraz o różnych zasadach gospodarowania, zasady i warunki podziału terenów na działki budowlane ( w tym zagrodowe), określając ich normatywy (maksymalne i minimalne wskaźniki zabudowy). Rolniczą przestrzeń produkcyjną chronią docsity.com 75 wprowadzone do treści m.p.z.p. szczególne warunki zagospodarowania terenu wynikające z potrzeb ochrony środowiska, w tym użytków rolnych, oraz zakazy ich wykorzystywania na inne cele. Realizacji ustaleń m.p.z.p. służą decyzje o pozwoleniu na budowę (a w przypadku jego braku decyzje ustalające warunki zabudowy) lub decyzje o lokalizacji celu publicznego. Na kształtowanie rolniczej przestrzeni produkcyjnej i jej struktury obszarowej pozwala instytucja scalania i wymiany gruntów. Scalenie uwzględnia interesy wszystkich gospodarstw objętych obszarem scaleniowym i jest ściśle powiązane z ustaleniami m.p.z.p. W kształtowaniu struktury użytkowej gruntów istotna rolę powinna spełniać ewidencja gruntów (kataster), której operat zawiera ustalenia określające rodzaj użytków rolnych. Ewidencja gruntów powinna uwzględniać planowe przeznaczenie gruntu. Udział planowania przestrzennego w obrocie nieruchomościami rolnymi jest ograniczony jedynie do podziału nieruchomości oraz kształtowania ich wartości. Planowanie przestrzenne nie określa treści środków ograniczających obrót, lecz wyznacza przedmiot obrotu: nieruchomość rolną w rozumieniu art. 46(1) k.c. Wartość nieruchomości jako kategoria ekonomiczna jest związana z jej przeznaczeniem w m.p.z.p. i wpływa na cenę nieruchomości ustalaną w konkretnej transakcji. Wpływa ona także na wybór środka ochrony uprawnień właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości, który poniósł szkodę (lub doznał przysporzenia) wskutek uchwalania (zmiany) m.p.z.p. Wśród prawnych środków ochrony uprawnień właścicielskich można wskazać: 1. roszczenia o charakterze cywilnoprawnym: - odszkodowanie za rzeczywistą poniesioną szkodę, - wykup nieruchomości lub jej części, - zamiana nieruchomości - odszkodowanie (z tytułu spadku wartości nieruchomości) 2. quasi – roszczenie, które można dochodzić w trybie administracyjnoprawnym: - jednorazowa opłata (renta planistyczna – należna gminie) z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. Ustalana jest ona w formie decyzji administracyjnej w wysokości nie wyższej niż 30% wzrost wartości nieruchomości wskutek uchwalania lub zmiany m.p.z.p. 32. Zasady i tryb scalania gruntów rolnych Przez scalenie (komasację) należy rozumieć zamianę nieruchomości rozdrobnionych lub o nieprawidłowej konfiguracji, należących do różnych podmiotów i znajdujących się na określonym obszarze, w celu tworzenia korzystniejszych warunków gospodarowania w rolnictwie i leśnictwie poprzez poprawę struktury obszarowej gospodarstw rolnych, lasów i gruntów leśnych, racjonalne ukształtowanie rozłogów gruntów, dostosowanie granic nieruchomości do systemu urządzeń melioracji wodnych, dróg oraz rzeźby terenu. Scaleniem obejmuje się grunty położone w jednej lub kilku wsiach bądź w ich częściach; grunty te tworzą obszar scalenia. Scaleniu nie podlegają grunty: 1) na których znajdują się zakłady górnicze i przemysłowe oraz prowadzona jest eksploatacja kopalin; 2) na których znajdują się zabytki historyczne, architektoniczne i rezerwaty przyrody; 3) użytkowane na cele gospodarki rybackiej; 4) przeznaczone na cele specjalne. docsity.com 78 Projekt scalenia lub wymiany gruntów powinien uwzględniać ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Przy sporządzaniu projektu scalenia gruntów biorą udział, z głosem doradczym, członkowie komisji. Projekt scalenia lub wymiany gruntów określa proponowane granice wydzielonych gruntów oraz następujące zasady obejmowania tych gruntów w posiadanie: 1) plony upraw jednorocznych zbiera dotychczasowy właściciel gruntów; 2) plony upraw wieloletnich zbiera dotychczasowy właściciel gruntów w okresie do dnia 1 września następnego roku po zakończeniu scalenia, z tym że dotychczasowy właściciel gruntów powinien na ten okres zezwolić uczestnikowi scalenia, któremu przypadły grunty, na korzystanie z odpowiedniego obszaru swoich gruntów lub dokonać rozliczeń z tego tytułu w inny sposób; 3) dotychczasowy właściciel gruntów zabudowanych, do czasu rozbiórki lub przeniesienia zabudowań, powinien zezwolić uczestnikowi scalenia, któremu przypadły te grunty, na korzystanie z odpowiedniego obszaru swoich gruntów lub dokonać rozliczeń z tego tytułu w inny sposób; 4) sposób rozliczeń za pozostałe części składowe gruntów, które przypadły innym uczestnikom scalenia, może być ustalony na zgodny wniosek zainteresowanych. Projekt scalenia lub wymiany wyznacza się na gruncie i okazuje uczestnikom scalenia lub wymiany. Projekt scalenia lub wymiany gruntów zatwierdza, w drodze decyzji - starosta.. Decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów, poza wymogami określonymi w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego, powinna określać: 1) obszar scalenia lub wymiany gruntów; 2) terminy i zasady objęcia w posiadanie gruntów wydzielonych w wyniku scalenia lub wymiany oraz sposoby rozliczeń; 3) przebieg granic nieruchomości w wypadkach, o których mowa w ustawie - Prawo geodezyjne i kartograficzne. Decyzję o zatwierdzeniu projektu scalenia gruntów podaje się do wiadomości przez jej odczytanie na zebraniu uczestników scalenia, a ponadto przez jej wywieszenie na okres 14 dni w lokalach urzędów gmin, na których terenie są położone scalane grunty, oraz na tablicach ogłoszeń we wsiach wchodzących w obszar scalenia. Z chwilą upływu terminu decyzję o zatwierdzeniu projektu scalenia gruntów uważa się za doręczoną wszystkim uczestnikom scalenia. Decyzję o zatwierdzeniu projektu wymiany gruntów doręcza się uczestnikom wymiany na piśmie. Decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów stanowi tytuł do ujawnienia nowego stanu prawnego w księgach wieczystych i podstawę do wprowadzenia uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych im gruntów. Decyzja ta nie narusza praw osób trzecich do gruntów wydzielonych w zamian za grunty posiadane przed scaleniem lub wymianą. Obciążenia wpisane do ksiąg wieczystych przenosi się z gruntów poddanych scaleniu lub wymianie na grunty wydzielone w wyniku scalenia lub wymiany. Wprowadzenie uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych gruntów następuje na zebraniu uczestników, zwołanym przez starostę. Za datę objęcia w posiadanie przez uczestników scalenia nowo wydzielonych gruntów uważa się termin zebrania; termin ten jest skuteczny także w stosunku do uczestników scalenia nie biorących udziału w zebraniu. O terminach zebrań uczestników scalenia, o wyłożeniu do publicznego wglądu wyników oszacowania gruntów, lasów oraz sadów, ogrodów, chmielników i innych upraw specjalnych, o terminie okazania projektu scalenia gruntów - starosta zawiadamia uczestników postępowania przez obwieszczenie lub w inny, zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, sposób publicznego ogłaszania. Uczestnicy scalenia, w terminie 14 dni od dnia okazania projektu scalenia gruntów, docsity.com 79 mogą zgłaszać na piśmie staroście zastrzeżenia do tego projektu. Zastrzeżenia do projektu scalenia gruntów rozpatruje starosta, po zasięgnięciu opinii komisji. 33. Podstawowe unormowania prawa unijnego w sferze hodowli roślin i nasiennictwa Hodowla roślin i nasiennictwa stanowią gospodarczo dział rolnictwa , obejmujący wytwarzanie i stosowanie biologicznego środka produkcji, jakim jest materiał siewny odmian roślin. W polskim prawie obowiązują ustawy: o nasiennictwie oraz ustawa o ochronie prawnej odmian roślin. Ustawa o nasiennictwie reguluje spray rejestracji odmian roślin uprawnych oraz wytwarzania, oceny oraz obrotu i kontroli materiału siewnego odmian. Uwzględnia ona wspólny katalog odmian dopuszczonych do obrotu i wspólne wymagania dotyczące materiału siewnego i szkółkarskiego (dyrektywa EWG o wspólnym katalogu odmian rolniczych, dyrektywa w sprawie obrotu nasionami roślin warzywnych oraz dyrektywy dotyczące obrotu materiałem siewnym poszczególnych grup gatunków roślin uprawnych. Spawy ochrony prawnej odmian roślin, a w szczególności tryb oraz sposób przyznawania i pozbawiania prawa do ochrony wyhodowane albo odkrytej i wyprowadzonej przez hodowcę odmiany, a także zarobkowego korzystania z niej oraz zakres ochrony tego prawa, reguluje ustawa o ochronie prawnej odmian roślin. Dostosowana ona jest do Konwencji międzynarodowej o ochronie nowych odmian roślin, zwanej Konwencją UPOI i prawa wspólnotowego (rozporządzenie Rady w sprawie wspólnotowego prawa do odmiany roślin). Wypełnia ona jednocześnie obowiązek płynący z Porozumienia Światowej Organizacji Handlu (WTO) dotyczący własności intelektualnej TRIPS 1994, który polega na konieczności wprowadzania do wewnętrznego systemu prawa państwa członkowskiego WTO w stosunku do nowych odmian „patentu lub jakiejkolwiek innej formy sui generis albo też kombinacji obu tych systemów. 34. Pojęcie, przedmiot i źródła prawa żywnościowego Prawo rolne to dyscyplina dla której produkt rolny jest produktem wyjściowym. Prawo żywnościowe zaczęło rozwijać się głównie wokół kwestii związanych z wytwarzaniem pomocowe obrotem produktem rolnym przetworzonym, przeznaczonym do spożycia przez ludzi w połączeniu z ochroną zdrowia konsumenta żywności. Zakres prawa żywnościowego: - bezpieczeństwo produktu jakim jest żywność, - wytwarzanie żywności, - obrót żywnością Źródła: Krajowe: - ustawa o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia, Wspólnotowe: - Zielona Księga z 1997 roku, w której ustalono podstawowe cele prawa żywnościowego; - Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego pomocowe Rady UE 178/2002/WE ustanawiające ogólne zasady pomocowe wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd Bezpieczeństwa Żywności oraz ustalające procedury w sprawach bezpieczeństwa żywności. 35. Programy pomocowe dla rolnictwa docsity.com 80 36. Giełdy towarowe i domy składowe. Giełda towarowa - rozumie się przez to zespół osób, urządzeń i środków technicznych zapewniający wszystkim uczestnikom obrotu jednakowe warunki zawierania transakcji giełdowych oraz jednakowy dostęp w tym samym czasie do informacji rynkowych, a w szczególności do informacji o kursach i cenach towarów giełdowych oraz o obrotach towarami giełdowymi; Towar giełdowy - rozumie się przez to dopuszczone do obrotu na danej giełdzie towarowej: a) oznaczone co do gatunku rzeczy, b) różne rodzaje energii, c) limity wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, d) prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, e) prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od kursów walut i stóp procentowych; Transakcja giełdowa - rozumie się przez to umowę dotyczącą towarów giełdowych, zawartą na giełdzie w czasie i w sposób przewidziany dla zawierania takich umów przez: a) członków giełdy, b) zleceniodawców, którzy zawarli umowę ze spółkami handlowymi prowadzącymi działalność maklerską. Stronami transakcji giełdowych mogą być wyłącznie członkowie giełdy, do których zalicza się przede wszystkim domy maklerskie, towarowe domy maklerskie oraz maklerów niezależnych. Członkami giełd towarowych mogą być także domy składowe oraz grupy producentów rolnych, z tym że podmioty te mogą być stronami transakcji giełdowych zawieranych tylko na rachunek własny przez zatrudnionego specjalnie w tym celu maklera giełd towarowych, a przedmiotem umów mogą być jedynie rzeczy oznaczone co do gatunku. Giełda towarowa może być prowadzona wyłącznie przez spółkę akcyjną. Minimalna wysokość kapitału zakładowego spółki prowadzącej giełdę wynosi 3 000 000 zł. Minimalna wysokość kapitału zakładowego spółki prowadzącej giełdę, na której jest dokonywany obrót wyłącznie wynosi 1 000 000 zł. Na jedną akcję przypada tylko jeden głos na walnym zgromadzeniu. Akcje spółki prowadzącej giełdę mogą być wyłącznie imienne. Pokrycie obejmowanych akcji lub zapłata za nabywane akcje spółki prowadzącej giełdę nie może pochodzić z pożyczek, kredytów ani z nieudokumentowanych źródeł. Kapitał zakładowy powinien być pokryty w całości przed złożeniem wniosku o zarejestrowanie spółki. Spółka prowadząca giełdę ma obowiązek i wyłączne prawo zamieszczania w firmie spółki wyrazów „giełda towarowa”. Prowadzenie giełdy wymaga zezwolenia, które wydaje minister właściwy do spraw instytucji finansowych na wniosek spółki zaopiniowany przez Komisję Papierów Wartościowych Giełd. Dom składowy - przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia przedsiębiorstwa składowego. Wyróżniamy domy składowe przemysłowe oraz domy składowe rolne. Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia przedsiębiorstwa składowego jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności docsity.com 83 1) określenie firmy (nazwy) domu składowego, numer identyfikacyjny REGON lub PESEL, datę złożenia rzeczy na skład, datę wystawienia i podpisy osób uprawnionych do reprezentowania domu składowego, 2) numer dowodu składowego, zgodny z numerem bieżącym księgi składowej, 3) imię i nazwisko (określenie firmy, nazwy, numer identyfikacyjny REGON) i adres składającego, 4) oznaczenie ilości, jakości i kraju pochodzenia, a w razie potrzeby także szczególnych cech, rzeczy złożonych na skład, 5) wzmiankę o tym, czy rzeczy złożone na skład zostały ubezpieczone, a jeżeli tak, to u jakiego ubezpieczyciela, na jaką kwotę i na jaki czas, 6) oznaczenie terminu odbioru ze składu rzeczy złożonych na skład, jeżeli termin taki został w umowie określony, 7) wzmiankę o tym, czy i w jakiej wysokości z rzeczami złożonymi na skład są związane cła, podatki lub inne opłaty oraz zabezpieczone prawem zastawu roszczenia domu składowego, z podaniem wysokości bieżącego składowego oraz należności ubocznych i wskazaniem odpowiednich pozycji taryfy składowego, 8) oznaczenie banku domicylowego, w którym wpłaca się kwoty przypadające na rzecz posiadacza dowodu składowego lub jego części. Obie części dowodu składowego można przenosić przez indos łącznie albo oddzielnie. Dopóki obie części są przenoszone łącznie, dopóty indos rewersu powoduje także przeniesienie warrantu. Umowa składu jest umową na podstawie, której przedsiębiorca składowy zobowiązuje się do przechowania oznaczonych rzeczy ruchomych. O umowie składu można mówić wtedy, gdy przedsiębiorca ma obowiązek pieczy nad powierzonymi mu rzeczami, nie może ich nabyć na własność, jest obowiązany zwrócić taką samą ilość rzeczy tego samego gatunku i takiej samej jakości. W przypadku braku spełnienia tego warunku nie będziemy mieli do czynienia z umową składu. Przedsiębiorca składowy odpowiada za szkodę wynikłą z utraty, ubytku lub uszkodzenia rzeczy w czasie od przyjęcia jej na skład do wydania osobie uprawnionej do odbioru, chyba że udowodni, że nie mógł zapobiec szkodzie, mimo dołożenia należytej staranności. Do jego obowiązków należy również dokonanie wszelkich niezbędnych czynności konserwacyjnych. Może on także rzeczy oddane mu na skład ubezpieczyć (z własnej woli lub gdy otrzymał takie zlecenie). Przedsiębiorca składowy powinien zawiadamiać składającego o zdarzeniach ważnych ze względu na ochronę praw składającego lub dotyczących stanu rzeczy oddanych na skład (chyba że zawiadomienie nie jest możliwe). Jeśli składana rzecz jest narażona na zepsucie a przedsiębiorca składowy nie może czekać na zarządzenie składającego, ma prawo, a gdy wymaga tego interes składającego - także obowiązek, sprzedać rzecz z zachowaniem należytej staranności. Obowiązków przedsiębiorcy składowego należy także umożliwienie składającemu obejrzenie rzeczy, pobranie próbek, dzielenie, łączenie i innych czynności w celu zachowania rzeczy w należytym stanie. Sam przedsiębiorca składowy również może łączyć rzeczy zamienne tego samego gatunku i tej samej jakości, należące do kilku składających ale za ich pisemną zgodą. Przedsiębiorca składowy nie ponosi odpowiedzialności za ubytek nie przekraczający granic określonych właściwymi przepisami, a w razie braku takich przepisów - granic zwyczajowo przyjętych. Umowa składu może zostać zawarta na czas oznaczony i nieoznaczony. Umowę składu zawartą na czas oznaczony uważa się za przedłużoną na czas nieoznaczony, jeżeli na 14 dni przed upływem terminu przedsiębiorca składowy nie zażądał listem poleconym odebrania rzeczy w umówionym terminie. Umowę składu zawartą na czas nieoznaczony przedsiębiorca składowy może wypowiedzieć listem poleconym, z zachowaniem terminu miesięcznego, jednakże nie wcześniej niż po upływie 2 miesięcy od złożenia rzeczy. Pomimo zawarcia umowy na czas oznaczony przedsiębiorca składowy może z ważnych przyczyn, w każdym czasie, wezwać składającego do odebrania rzeczy, wyznaczając jednak odpowiedni termin ich odebrania. Gdy docsity.com 84 składający nie odbiera rzeczy pomimo upływu umówionego terminu przedsiębiorca składowy może oddać rzecz na przechowanie na koszt i ryzyko składającego. Może on jednak wykonać to prawo tylko wtedy, jeżeli uprzedził składającego o zamiarze skorzystania z przysługującego mu prawa listem poleconym, wysłanym nie później niż na 14 dni przed upływem umówionego terminu. Przedsiębiorcy składowemu na zabezpieczenie roszczeń i innych należności powstałych z tytułu umowy służy ustawowe prawo zastawu na rzeczach oddanych na skład, dopóki znajdują się u niego lub u osoby, która je dzierży w jego imieniu, albo dopóki może nimi rozporządzać za pomocą dokumentów. Roszczenia z tytułu umowy składu przedawniają się z upływem roku. Gdy zostały już odebrane rzeczy i to bez zastrzeżeń oraz gdy zapłacono wszystkie należności przedsiębiorcy składowego, to wówczas wygasają wszelkie roszczenia do przedsiębiorcy składowego z tytułu umowy składu z wyjątkiem roszczeń z tytułu niewidocznych uszkodzeń rzeczy, jeżeli składający, w ciągu siedmiu dni od odbioru, zawiadomił o nich przedsiębiorcę składowego. docsity.com