Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Ksztaltowanie się systemu politycznego RFN - Notatki - Historia, Notatki z Historia

Notatki przedstawiają zagadnienia z historii: ksztaltowanie się systemu politycznego RFN.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 21.03.2013

xena_90
xena_90 🇵🇱

4.6

(123)

287 dokumenty

1 / 11

Dokumenty powiązane


Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Ksztaltowanie się systemu politycznego RFN - Notatki - Historia i więcej Notatki w PDF z Historia tylko na Docsity! Kształtowanie się systemu politycznego RFN Plan pracy: Wstęp Rozwinięcie: 1. Ustawa Zasadnicza z 1949r. 2. Era Adenauera. 3. Okres przejściowy 1966-1969. 4. Okres rządów socjaldemokratyczno- liberalnych(1969-1982). Zakończenie blokiem państw zachodnich właśnie na tej drodze uzyskania pełni praw suwerennych dla RFN. W polityce wewnętrznej był za odbudowaniem gospodarki wolnorynkowej i zwalczaniem wpływów komunistycznych. Czytając o Adenauerze nasuwała mi się myśl porównania go do takiego władcy absolutnego. Jest on typem jednoosobowej, osobistej władzy kanclerza, który narzucał autorytet i rozstrzygnięcia zarówno swojej partii, jaki i gabinetowi. Podejmował ważne kroki dyplomatyczne i istotne decyzje bez konsultacji z gabinetem czasami nawet w tajemnicy przed nim. 5 maja 1955 wszedł w życie zawarty w 1952 Układ Ogólny, który normował stosunki trzech mocarstw. Został uchylony stan okupacji Niemiec, rozwiązano Wysoka Komisję Aliancką i podległe jej organy okupacyjne. RFN uzyskała status suwerennego państwa. Jednakże w Układzie Ogólnym były zastrzeżenia dotyczące uprawnień dla trzech mocarstw- sprawy Berlina, zjednoczenia Niemiec, traktatu pokojowego. Lata 1954-1958 to apogeum rządów Adenauera. 25 marca 1957 podpisano Układ Rzymski powołujący do życia Europejską Wspólnotę Gospodarczą. Zatem cele polityki kanclerza zostały w jakimś stopniu osiągnięte- RFN uzyskała prawnie i faktycznie niezależne stanowisko w Europie. Czytając o tym zauważyłam, że mimo tego, iż wydawałoby się, że Adenauer prowadzi dość dobrą politykę pojawia się pewna świadomość w RFN, że jego polityka zaprowadziła kraj w zaułek i ma już anachroniczny charakter. Uważam, że zajęcie się przez Adenauera wyłącznie polityką zewnętrzną nie mogło mieć bardzo dobrego wpływu na państwo, ponieważ zostały zaniedbane sprawy wewnętrzne państwa. Nastąpił ogromny wzrost wpływów wielkich grup interesów. W administracji nastąpił wzrost biurokracji i formalizmu. Pod rządami CDU/CSU nasiliło się zjawisko klerykalizacji aparatu państwowego. Polityka wewnętrzna Adenauera bazowała na otwartym antykomunizmie wspieraniu wpływów i nastrojów prawicowych w społeczeństwie. Zmiany w układzie sił politycznych zaczęły zachodzić pod koniec lat 50- tych.Odbiły się one najwcześniej na wewnętrznej sytuacji w partiach politycznych. Reorientacją zostały objęte trzy partie systemu- SPD, chadecja ora FDP. W 1957 SPD poniosła klęskę wyborczą to właśnie zadecydowało o zmianie programu i kursu politycznego tej partii. Zmieniła się wyraźnie w partie pragmatyczną, zmierzała do poszerzania swoich wpływów w warstwach urzędniczych i drobnomieszczańskich. Do władzy w SPD doszła nowa generacja polityków, na czoło wysunęła się osoba Willego Brandta. W samej chadecji nasilała się krytyka sprawowania władzy przez kanclerza. Adenauer jednak nie zamierzał rezygnować ze swojej władzy. W 1959 przypadały wybory nowego prezydenta - Adenauer zdecydował się w nich startować, jednak, gdy zorientował się, że urząd ten nie daje mu wpływów politycznych takich jakby chciał wycofał swoją kandydaturę. Prezydentem został Heinrich Lubke. Wybory z 1961 przyniosły chadecji spadek wpływów i zmuszały do rządów koalicyjnych. Doszło do zawarcia umowy koalicyjnej warunek był jednak taki, że Adenauer zrezygnuje ze stanowiska kanclerza przed upływem kadencji. Po raz pierwszy w historii RFN doszło do podpisania formalnego układu koalicyjnego, ustalającego zasady współdziałania między partiami CDU/CSU-FDP w sprawach rządowych. W październiku 1963r. Erhard stanął na czele rządu chadecko- liberalnej koalicji, a Adenauer zachował stanowisko przewodniczącego CDU. Erhard stal się pierwszym kanclerzem, który reprezentował tendencje technokratyczne. Sformułowana została wówczas koncepcja ”uformowanego społeczeństwa”, czyli państwa, w którym zlikwidowane zostały egoistyczne konflikty klasowe, a grupy interesów jak i parlament kierowane są przez zdyscyplinowaną władzę wykonawczą. Idea wielkiej koalicji została oparta na przekonaniu, że narastający kryzys wewnętrzny można załagodzić tylko przez rząd „jedności narodowej”. Symptomy kryzysu są coraz wyraźniejsze- zaczynają się pojawiać pierwsze oznaki recesji gospodarczej, rośnie ferment społeczny. Od 1964 rozpoczęły się strajki studentów także kampania polityczna przeciw prezydentowi. Uważam, że duży wpływ na całą sytuację jak mającą miejsce w tym okresie miała obojętność społeczeństwa, które do tej pory nie reagowało w żaden widoczny sposób na to, co się dzieje. Jesienią 1964 powstała nowa partia NPD o skrajnie nacjonalistycznym programie działania. 1 grudnia 1966 powstał rząd wielkiej koalicji CDU/CSU-SPD z Kurtem Kiesingerem jako kanclerzem i W. Brandtem na stanowisku wicekanclerza. Pierwszy okres w historii RFN został zamknięty. 3.Okres przejściowy 1966-1969 Wielka koalicja była rozwiązaniem przejściowym. Sojusz ten miał doprowadzić chadecję do odzyskania przez nią wewnętrznej zwartości. Trzyletni okres wielkiej koalicji wykazał możliwość współpracy ze sobą obu wielkich partii. Przyniosła pewne przesunięcie w konstytucyjnym układzie sił. Osłabieniu uległa pozycja kanclerza. Udało się przezwyciężyć recesje gospodarczą, która była widoczna za rządów Erharda i została umocniona pozycja RFN w gospodarcze światowej. Została przeprowadzona przez rząd poprawka konstytucyjna reformująca system finansowy i wzmacniająca federalne kierownictwo w tej dziedzinie. Jeśli chodzi o politykę zagraniczną SPD naciskała na normalizacje stosunków ze Wchodem. Reformy wewnętrzne natrafiły jednak na opór. Kontrowersje wybuchły przy takich trzech reformach wewnętrznych- zmiana ustawodawstwa o przedawnieniu zbrodni wojennych, poprawki konstytucyjnej wprowadzającej instytucje ustawodawstwa wyjątkowego oraz reformę szkolnictwa wyższego. W 1964r. rząd RFN obwieścił, że po 20 latach od zakończenia wojny przedawnieniu ulegną wszystkie zbrodnie wojenne i władze RFN zaprzestają ścigania tych osób, które dopuściły się takich zbrodni. 26 kwietnia 1969 uchwalono nowelę do kodeksu karnego- przewidywała ona przedłużenia okresu przedawnienia do lat 30. RFN nie przystąpiło do uchwalonej przez ONZ w 1968r. konwencji o nieprzedawnieniu zbrodni ludobójstwa. 16 lipca 1979 ustawa uznała, że nie ulegają przedawnieniu zbrodnie dokonane umyślnie i z premedytacją. Konieczne było także wprowadzenie przepisów o stanie wyjątkowym w przypadku wojny lub poważnych wewnętrznych zaburzeń. Rok 1968 był kulminacją fali rozruchów studenckich. System nauczania na uczelniach był przestarzały i autorytarny, uniwersytety nie były w stanie pomieścić wszystkich chętnych. Do działalności została dopuszczona partia komunistyczna- w 1969 została utworzona Niemiecka Partia Komunistyczna. Zauważyłam, że w miarę zbliżania się nowego terminu wyborów wzrastał antagonizm, zwłaszcza chadecja nastawiała się w swojej kampanii na ostrą konfrontację z socjalistami. Zarys nowej koalicji ukształtował się podczas wyborów prezydenta federalnego. W marcu 1969 odbyły się wybory nowego prezydenta, w których Gerhard Schroder pokonał Gustawa Heinemanna. Wybory z końca września 1969 przyniosły sukces SPD, a największe straty ponieśli liberałowie. Do władzy doszła nowa koalicja socjalliberalna (SPD-FDP),a kanclerzem został Willi Brandt. 4. Okres rządów socjaldemokratyczno- liberalnych(1969-1982) Trzynaście lat rządziła koalicja socjaldemokratyczno- liberalna- był to konfiguracja trwała i skuteczna w działaniu. Zobowiązana była do ogłoszenia nowych wyborów do Bundestagu. W rządach socjaldemokratyczno- liberalnych można zauważyć dwa okresy. Pierwszy to okres, którego szczytem były wysoko wygrane przedterminowe wybory do Bundestagu zakończył się kryzysem energetycznym w 1973. Okres drugi to pogłębiająca się recesja, a nawet kryzys gospodarki kapitalistycznej. Rządy koalicja rozpoczynała pod dobrymi auspicjami. Została zaakceptowana przez związki zawodowe i przedsiębiorców polityka rządowego sterowania koniunkturą. Koalicja SPD/FDP zdecydowana była na przeprowadzenia szeregu reform politycznych i modernizacje zaniedbanych dziedzin życia. Udało jej się przez ten program reform zyskać szerokie poparcie społeczne. Wchłonęła także na krótki czas opozycję pozaparlamentarna(APO). Decydująco na społeczne poparcie miała wpływ polityka wschodnia – wynegocjowanie i podpisanie układów z ZSRR Polską. 19listopada 1972r. podczas wyborów koalicja odniosła wielkie zwycięstwo. Ten pozbawiając rząd H. Schmidta większości parlamentarnej. Uzgodniono warunki nowej koalicji. Chadecja postawiła w Bundestagu wniosek nieufności dla Schmidta i wskazując jednocześnie na H. Kohla jako przyszłego kanclerza. 1 października wniosek uzyskał większość głosów. Zakończenie Ta druga próba ustanowienia demokracji liberalnej powiodła się. Ustrój przyjęty w konstytucji został zaaprobowany przez większość Niemców. System ten przetrwał nawet poważne zagrożenia wewnętrzne drugiej połowy dekady lat 70- tych. Do tego, że ustrój się ustabilizował przyczyniły się przemiany systemu partyjnego, koncentracji opinii wokół tych dwóch partii, które miały podobne zasady podstawowe. W RFN utrwalił się ustrój kapitalistyczny. Dokonano szeregu poważnych i znaczących reform wewnętrznych w kierunku państwa opiekuńczego. Ustrój RFN ukształtował się. Po burzliwym okresie kształtowania się systemu partyjnego na dzień dzisiejszy ten system jest wyjątków stabilny i umiarkowany porównując go do systemów partyjnych innych państw Europy Zachodniej.
Docsity logo


Copyright © 2024 Ladybird Srl - Via Leonardo da Vinci 16, 10126, Torino, Italy - VAT 10816460017 - All rights reserved