Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Stosunki Międzynarodowe, Polska a Unia Europejska - Notatki - Stosunki międzynarodowe, Notatki z Zarządzanie kryzysowe

Polityka: notatki z zakresu stosunków międzynarodowych przedstawiające Polskę a Unię Europejską.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 10.06.2013

Kuba2013
Kuba2013 🇵🇱

4.6

(48)

370 dokumenty

1 / 24

Dokumenty powiązane


Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Stosunki Międzynarodowe, Polska a Unia Europejska - Notatki - Stosunki międzynarodowe i więcej Notatki w PDF z Zarządzanie kryzysowe tylko na Docsity! Stosunki Międzynarodowe, Polska a Unia Europejska (nie dokończone, bez bibliografii) Unia Europejskaa Polska Spis Treści 1. ..NARODZINY INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ Traktat Paryski 3 Traktaty Rzymskie 4 Jednolity Akt Europejski 6 Traktat o Unii Europejskiej 7 Traktat Amsterdamski 7 Traktat Nicejski 8 2. .HISTORIA W SKRÓCIE 9 3. CO TO JEST EURO 11 Które kraje należą do "strefy euro" 11 Czy Euro wejdzie do obiegu w Polsce 11 Wzory Euro 12 4. NEGOCJACJE 14 5. TRUDNOŚCI 27 Legislacja 27 Jak usunąć zaległości 28 Najważniejsze projekty ustaw do przyjęcia przez rząd. 28 Rolnictwo 29 Gospodarka 30 Leki niezarejestrowane 30 6. STRUKTURA PROCESU NEGOCJACJI 31 7. PROCEDURA PROCESU AKCESYJNEGO 33 8. POLSKIE KOMÓRKI ODPOWIEDZIALNE ZA INTEGRACJĘ 34 9. EUROPEJSKIE KOMÓRKI ODPOWIEDZIALNE ZA NEGOCJACJE 35 10. WEJŚCIE DO UE, co zmieni się w życiu przeciętnego Polaka 36 Podróże i praca 36 Edukacja 37 Konsumenci 37 Czy wzrosną ceny 38 Przedsiębiorcy 38 Co najbardziej może interesować przedsiębiorców w związku z wejściem Polski do UE 38 Samorządy 39 11. PODRĘCZNY SŁOWNIK TERMINÓW UNIJNYCH 40 12. BIBLIOGRAFIA 45 1. NARODZINY INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ Tragiczne doświadczenia II wojny światowej sprawiły, iż proces unifikacji kontynentu europejskiego może być jedynym skutecznym środkiem przeciwdziałania konfliktom zbrojnym. W tym czasie i kontekście pojawiła się myśl stworzenia struktury, która umożliwiłaby kierowanie przemysłem węglowym w Europie. Wybór tego właśnie sektora gospodarki nie był przypadkowy: kontrola nad bazą surowcową przemysłu ciężkiego stawała się niejednokrotnie zaczynem konfliktów zbrojnych w Europie. Ideę tę rozwinął francuski polityk Jean Monnet (1888-1979), były wysoki urzędnik działającej w okresie międzywojennym Ligi Narodów. Świadomy niedoskonałości tej organizacji, wiedział, że po II wojnie światowej współpraca europejska powinna opierać się na strukturze organów niepodlegających władzy poszczególnych rządów. Zainspirowany tymi poglądami francuski minister spraw zagranicznych Robert Schuman ogłosił 9 maja 1950 roku deklarację, która stała się podstawą Planu Schumana, uchodzącego za oficjalny początek historii Wspólnot Europejskich. Inicjatywy przedstawione w Planie Schumana spotkały się z pozytywnym przyjęciem sześciu rządów europejskich: Francji, Niemieckiej Republiki Federalnej, Belgii, Holandii, Luksemburga i Włoch. Stały się one podstawą wszczęcia negocjacji przez sześć wymienionych państw, które doprowadziły do podpisania, w dniu 18 kwietnia 1951 roku, Traktatu Paryskiego ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS). Traktat ten wszedł w życie 25 lipca 1952 roku. TRAKTAT PARYSKI Według Traktatu Paryskiego, do głównych zadań Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali należy racjonalizacja produkcji oraz dystrybucji w ramach wspólnego rynku węgla, stali i żelaza. Składający się z preambuły i 100 artykułów Traktat Paryski określił podstawowe zasady współpracy między państwami członkowskimi, które opierają się na czterech zakazach: nakładania ceł eksportowych i importowych, opłat o podobnym charakterze lub ograniczeń ilościowych w obrocie węglem i stalą; stosowania środków lub praktyk dyskryminujących niektórych producentów, nabywców lub konsumentów; przyznawania subwencji lub innych form pomocy państwowej; stosowania praktyk restrykcyjnych dotyczących podziału lub eksploatacji rynków.Traktat ustanowił ponadpaństwową strukturę organizacyjną Wspólnoty. Jej organami odtąd były: Wysoka Władza - organ egzekucyjny; Specjalna Rada Ministrów - organ odpowiedzialny za harmonizację działań Wysokiej Władzy i rządów państw członkowskich; Wspólne Zgromadzenie, w skład którego wchodziło 78 członków, sprawujących kontrolę polityczną Wspólnoty; Trybunał Sprawiedliwości zapewniający poszanowanie i zastosowanie Traktatu oraz przepisów wykonawczych.Ponieważ Traktat o EWWiS podpisano na 50 lat od momentu wejścia w życie, wygaśnie on w dniu 23 lipca 2002 roku. Wolą państw członkowskich jest nie przedłużanie czasu jego obowiązywania i Trybunał Sprawiedliwości. Fuzja pozostałych instytucji nastąpiła w momencie podpisania Układu o Fuzji w dniu 8 kwietnia 1965 roku. Na mocy tego Traktatu utworzono jednolitą Radę Ministrów Wspólnot i jednolitą Komisję Europejską. JEDNOLITY AKT EUROPEJSKI Rozwój terytorialny Wspólnot oraz materialne postępy w procesie integracji sprawiły, iż od połowy lat 80-tych, pilnym zadaniem stała się rewizja struktur i celów współpracy między państwami członkowskimi. W maju 1985 roku Konferencja w Mediolanie formalnie rozpoczęła cykl negocjacji nad zmianami podstaw funkcjonowania Wspólnot oraz nad przygotowaniem nowego traktatu o współpracy politycznej i bezpieczeństwie europejskim. Dyskusja trwała do lutego 1986 roku. Pomimo panującej zbieżności poglądów wśród uczestników rozmów, nie zwyciężyły odważniejsze projekty konstrukcji przyszłej Unii. Wobec tego, skupiono się na budowaniu realnych podstaw dla osiągnięcia tego celu w przyszłości. Realnym efektem negocjacji stał się Jednolity Akt Europejski, podpisany w Luksemburgu 17 lutego 1986 roku i w Hadze 28 lutego tego samego roku. Akt wszedł w życie 1 lipca 1987 roku. Jednolity Akt Europejski to Traktat stosunkowo krótki, liczy zaledwie 34 artykuły. Stanowi on jednak najbardziej istotny dokument prawny o charakterze konstytucyjnym od czasu powołania Wspólnot. Znaczący jest fakt, że już w artykule 1 dokumentu, jego sygnatariusze dają wyraz swej zdecydowanej woli przekształcania całości łączących ich stosunków w Unię Europejską. Jednolity Akt Europejski daje ponadto wyraz ideologii leżącej u podstaw systemów politycznych państw członkowskich. Deklaruje on: poszanowanie zasad demokratycznych w stosunkach krajowych; przestrzeganie prawa; poszanowanie praw człowieka; konieczność utrzymania pokoju na arenie międzynarodowej; zapewnienie bezpieczeństwa w Europie; zapewnienie wzajemnej solidarności w wyrażaniu wspólnych interesów oraz niezależności w ich obronie.Ponadto, na podstawie Jednolitego Aktu Europejskiego został rozwinięty i zmodyfikowany system prawa Wspólnot poprzez: zwiększenie uprawnień Parlamentu Europejskiego wskutek wprowadzenia wymogu współdziałania Parlamentu z Radą Ministrów (ówczesna Rada Unii Europejskiej) przy określonych zagadnieniach; poszerzenie katalogu spraw podlegających głosowaniu przy zastosowaniu kwalifikowanej większości głosów w Radzie Ministrów; stworzenie podstaw prawnych dla działania Rady Europejskiej, Europejskiej Współpracy Politycznej oraz Sądu Pierwszej Instancji (utworzonego 1 stycznia 1989 roku); rozwinięcie materialnych kompetencji Wspólnot w celu osiągnięcia wspólnego rynku wewnętrznego do końca 1992 roku oraz wzmocnienia współpracy w zakresie kształtowania Unii Gospodarczej i Walutowej. TRAKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ Jednolity Akt Europejski stał się nowym impulsem do pogłębiania więzi integracyjnych, które miały w rezultacie doprowadzić do stworzenia Unii Europejskiej. Po przeprowadzeniu wstępnej debaty, podjęto decyzję o zorganizowaniu szeregu równoległych konferencji międzyrządowych dotyczących przede wszystkim podstawowych założeń Unii Gospodarczej i Walutowej oraz Unii Politycznej. Pierwsze dwie konferencje rozpoczęły swe obrady w Rzymie 15 grudnia 1990 roku. Negocjacje przygotowawcze wyraźnie pokazały, że nie da się zrealizować koncepcji Unii bez wzajemnych ustępstw i kompromisów ze strony państw członkowskich. Wyrazem takich ustępstw i kompromisów stał się Traktat o Unii Europejskiej podpisany w Maastricht 7 lutego 1992 roku. Traktat ostatecznie wszedł w życie po jego ratyfikowaniu przez wszystkie państwa członkowskie w dniu 1 listopada 1993 roku. Główne cele Traktatu z Maastricht zostały określone następująco: popieranie zrównoważonego wzrostu gospodarczego i społecznego poprzez tworzenie przestrzeni bez granic wewnętrznych; wzmocnienie spójności gospodarczej i społecznej; wprowadzenie Unii Gospodarczej i Walutowej, która pociągnie za sobą ustanowienie jednolitej waluty; urzeczywistnianie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa; zdefiniowanie Wspólnej Polityki Obronnej, która mogłaby sukcesywnie doprowadzić do utworzenia wspólnych sił zbrojnych; wzmożenie ochrony praw i interesów obywateli państw członkowskich poprzez wprowadzenie instytucji obywatelstwa Unii Europejskiej; rozwijanie ścisłej współpracy w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.Konstrukcja Traktatu z Maastricht opiera się na trójczłonowej strukturze tematycznej, podzielonej na "filary". Pierwszy filar tworzą przepisy powiększające zakres kompetencji już istniejących Wspólnot Europejskich. Drugi filar stanowią postanowienia dotyczące Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, zaś trzeci filar obejmuje postanowienia dotyczące koordynowania polityk w ramach wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. TRAKTAT AMSTERDAMSKI Mimo głębokich zmian jakie wprowadzono w Maastricht wiele kwestii pozostało otwartych lub niesprecyzowanych. Sam Traktat o Unii Europejskiej przewidywał wyraźnie konieczność zwołania kolejnej konferencji międzyrządowej w 1996 roku (Maastricht 2), chociaż nie ustalał dokładnie problematyki, którą miałaby się ona zająć. Spotkanie inauguracyjne konferencji odbyło się 29 marca 1996 roku w Turynie. Zasadnicze rozbieżności między państwami członkowskimi doprowadziły do przyjęcia projektu nowelizacji Traktatów Założycielskich Wspólnot oraz Unii Europejskiej dopiero 17 czerwca 1997 roku, podczas szczytu Rady Europejskiej w Amsterdamie. Ostateczny tekst Traktatu zaaprobowano 2 października 1997 roku. Po zakończeniu trwającej ponad półtora roku procedury ratyfikacyjnej Traktat wszedł ostatecznie w życie w dniu 1 maja 1999 roku. Traktat Amsterdamski, liczący 11 artykułów, odwołuje się do struktury trzech filarów Unii, zmieniając nieco ich zawartość. Na przykład pewne kwestie dotyczące polityki imigracyjnej i azylowej zostały przesunięte z filara trzeciego do filara pierwszego, i tym samym poddane jurysdykcji Trybunału Sprawiedliwości. Jednakże oczekiwania, które łączono z tym Traktatem zostały, pod wieloma względami, niespełnione. Przede wszystkim nie zdołano wypracować kompromisu, co do reform instytucjonalnych, jak również struktur decyzyjnych w Unii. Dotyczyło to zwłaszcza kwestii: określenia nowej zasady ważenia głosów w Radzie UE; zwiększenia roli głosowania większością kwalifikowaną w Radzie UE; zredukowania efektu "deficytu demokracji" w pracach Parlamentu Europejskiego; zmniejszenia ilości komisarzy i deputowanych do Parlamentu Europejskiego w związku z perspektywą rozszerzenia Unii.Stosunkowo niewielkie zmiany instytucjonalne zmodyfikowały jedynie zakres uprawnień Parlamentu Europejskiego oraz wzmocniły pozycję Przewodniczącego Komisji Europejskiej. Przewidziano również powołanie Wysokiego Przedstawiciela do Spraw Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, pełniącego jednocześnie obowiązki Sekretarza Rady UE. Niemniej jednak, szczyt Amsterdamski wskazał główne kierunki dalszych reform Unii, które miały się skupić na zagadnieniach dotyczących: praw podstawowych obywateli Unii; swobody poruszania się w obrębie Unii; ograniczenia przestępczości; walki z bezrobociem; ochrony środowiska naturalnego. TRAKTAT NICEJSKI Wobec pewnych niedostatków Traktatu Amsterdamskiego, kwestie koniecznej reformy instytucjonalnej stały się głównym priorytetem państw członkowskich. Ponadto, należało również sformalizować zamiar rozszerzenia Unii Europejskiej. W związku z tymi postulatami, Komisja Europejska przedstawiła na szczycie Rady Europejskiej w Luksemburgu, w dniu 13 grudnia 1997 roku, dokument zwany Agendą 2000. Określa on strategię wzmocnienia Unii Europejskiej w kontekście rozszerzenia, a ponadto, zakłada przeprowadzenie reformy systemów zatrudnienia, wspólnej polityki rolnej i instytucji Unii. Dodatkowo, Agenda 2000 podkreśliła konieczność rozwoju badań naukowych, społeczeństwa informacyjnego i skutecznej ochrony środowiska naturalnego. Po wielu sporach i dyskusjach, Agenda 2000 została ostatecznie zaaprobowana przez Radę Europejską na szczycie w Berlinie w dniach 24 - 25 marca 1999 roku. Z kolei na szczycie w Kolonii, który odbył się 4 czerwca 1999 roku, ustalono, iż nowa konferencja międzyrządowa poświęcona kwestiom instytucjonalnym odbędzie się w roku 2000. Seria konferencji międzyrządowych rozpoczęła się w dniu 14 lutego 2000 roku pod patronatem prezydencji portugalskiej, a dalsze przygotowania prowadzono pod nadzorem prezydencji francuskiej. Doprowadziły one do szczytu Rady 22-23.03.1999 Zatwierdzenie Agendy 2000 na szczycie UE w Berlinie. 08.11.2000 Opublikowanie raportu Komisji Europejskiej o postępach Polski i innych państw członkowskich w drodze do UE 07-11.2000 Szczyt w Nicei podejmuje próbę reformy wewnętrznej UE. Powstaje traktat z Nicei. Przywódcy 15-tki zadecydowali, że od momentu jego wejścia w życie UE będzie gotowa przyjąć nowych członków. 07.06.2001 Referendum w Irlandii odrzuca traktat z Nicei. 01.01.2002 Do obiegu wchodzą banknoty i monety Euro. CO TO JEST EURO Euro to nowa, wspólna waluta państw Europejskiej Unii Walutowej (European Monetary Union -EMU), która stała się pełnoprawnym środkiem płatniczym w chwili powstania EMU czyli 01.01.1999, zastępując przy tym ECU w stosunku 1:1. Do 2002 r. euro funkcjonowało wyłącznie w obrocie bezgotówkowym. Po tej dacie euro weszło do obrotu gotówkowego. Waluty narodowe powinny zostać wycofane najdalej w lipcu 2002r. Symbol euro to grecka litera epsilon przekreślona dwoma równoległymi liniami ( ). 1 euro dzieli się na 100 Eurocentów, jego kodem ISO jest EUR.Które kraje należą do "strefy euro" Członkami Europejskiej Unii Walutowej jest 12 krajów EU: Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia i Włochy. Aby móc przystąpić do EMU należało spełnić 5 poniższych warunków (kryteria konwergencji): deficyt budżetowy nie wyższy niż 3% PKB długoterminowa stopa procentowa nie może przekroczyć więcej niż 2 punkty procentowe średniego poziomu stóp procentowych w 3 krajach EU o najniższej inflacjidług publiczny nie większy niż 60% PKB stopa inflacji nie wyższa niż 1,5 punktu procentowego ponad średnią stopę inflacji w 3 krajach EU z najniższym poziomem waluta krajowa musi być uczestnikiem Europejskiego Mechanizmu Kursów Walutowych, ERM (w okresie ostatnich 2 lat przed przystąpieniem kraju do EMU) oraz nie powinna w tym okresie podlegać dewaluacji z inicjatywy rządu danego kraju Grecja nie spełniła kryteriów konwergencji i dołączyła do krajów EMU (European Monetary Union) później. Wielka Brytania, a w ślad za nią Dania odmówiły wprowadzenia na ich terytorium Euro. Szwecja nie należy do Europejskiego Systemu Walutowego.Czy Euro wejdzie do obiegu w Polsce uro pojawiło się w obrocie gotówkowym w bankach oraz kantorach od dnia 01.01.2002. Jeśli Polska wejdzie do UE w 2004r., a następnie spełni kryteria konwergencji (patrz wyżej) nizbędne dla wprowadzenia wspólnej waluty na jej terenie, to ma szanse wstąpić do Europejskiej Unii Monetarnej (european Monetary Union -- EMU) nie wcześniej niż w 2006r. Od tego czasu być może uro stanie się środkiem płatniczym w Polsce. W związku z tym NBP oraz Rada Polityki Pieniężnej utracą większość swych uprawnień na rzecz Europejskiego Banku Centralnego. W styczniu 2002 roku w obiegu pojawiły się: 8 monet euro o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50 centów; 1 i 2 euro 7 banknotów euro o nominałach 5, 10, 20, 50, 100, 200 i 500 euro, M o n e t y:Monety euro mają wspólny awers, natomiast na rewersie znajdują się symbole narodowe kraju, w którym monety zostały wyprodukowane (monety są bowiem bite przez mennice krajów członkowskich). Nie oznacza to jednak, że obieg "narodowych" monet będzie ograniczony tylko do terytorium danego kraju, będzie można ich używać we wszystkich krajach UGW. 1 euro składa się ze 100 eurocentów, symbolem euro według ISO jest EUR. AWERSY2 EURO 1 EURO 50 EURO CENTÓW 20 EURO CENTÓW 10 EURO CENTÓW 5 EURO CENTÓW 2 EURO CENTY 1 EURO CENT NARODOWE REWERSYAUSTRIA BELGIA FINLANDIA FRANCJA HISZPANIA HOLANDIA IRLANDIA LUKSEMBURG NIEMCY PORTUGALIA WŁOCHYB a n k n o t y: Banknoty mają jednakowy dla wszystkich krajów członkowskich awers i rewers; nie zawierają symboli narodowych. Motywami graficznymi banknotów są elementy architektury w postaci okien i bram oraz mostów, które symbolizują otwartość, chęć do współpracy i porozumienia między krajami.5 EURO10 EURO20 EURO50 EURO100 EURO500 EURONEGOCJACJE13 grudnia 2002 roku rząd zakończył trwające 4 lata negocjacje z Unią Europejską. Został osiągnięty kompromis, którego szczegóły przedstawione są poniżej. Rozmowy dotyczyły w sumie 30 rozdziałów negocjacyjnych. 1. SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW 2. SWOBODNY PRZEPŁYW USŁUG 3. SWOBODNY PRZEPŁYW OSÓB 4. SWOBODA PRZEPŁYWU KAPITAŁU 5. PRAWO SPÓŁEK 6. POLITYKA KONKURENCJI 7. ROLNICTWO 8. RYBOŁÓWSTWO 9. POLITYKA TRANSPORTOWA 10. PODATKI 11. UNIA GOSPODARCZA I WALUTOWA 12. STATYSTYKA 13. POLIYKA SPOŁECZNA I ZATRUDNIENIE 14. ENERGETYKA 15. POLITYKA PRZEMYSŁOWA 16. MAŁE I ŚREDNIE PRZEDSIĘBIORSTWA 17. NAUKA I BADANIA 18. EDUKACJA I SZKOLENIA 19. TELEKOMUNIKACJA I TECHNOLOGIE INFORMACYJNE 20. KULTURA I POLITYKA AUDIOWIZUALNA 21. POLITYKA REGIONALNA 22. OCHRONA ŚRODOWISKA 23. OCHRONA KONSUMENTA I ZDROWIA 24. WSPÓLNA POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA 25. UNIA CELNA 26. STOSUNKI ZEWNĘTRZNE 27. WSPÓŁDZIAŁANIE W ZAKRESIE WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWWEWNĘTRZNYCH 28. KONTROLA FINANSOWA 29. FINANSE I BUDŻET 30. INSTYTUCJE 1. SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW Gwarancja swobodnego przepływu towarów to pierwszy z czterech filarów jednolitego rynku. Unijny rynek wewnętrzny pozbawiony jest barier celnych, co umożliwia swobodny obrót towarami. Te podlegają również jednakowemu systemowi norm i certyfikatów. Ten obszar negocjacji odnosi się do wszelkiego rodzaju towarów. Otwarcie rozdziału: 21 VI 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 29 III 2001r.Okresy przejściowe:1. Polska wystąpiła o okres przejściowy dotyczący rejestracji leków. Do końca 2008 roku Polska ma czas na wprowadzenie specjalnej unijnej procedury rejestracji leków, jaka obowiązuje w państwach Unii Europejskiej. 2. SWOBODNY PRZEPŁYW USŁUG Ten rozdział dotyczy swobody świadczenia usług i możliwości zakładania przedsiębiorstw w dowolnych krajach Unii. Dotyczy to usług ubezpieczeniowych, inwestycyjnych, czy bankowych, jak również usług w handlu i innych: rolnictwo, gastronomia, turystyka itp. Otwarcie rozdziału: 12 XI 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 14 XI 2000 r.Warunki członkostwa:1. Obowiązkowy, minimalny poziom funduszy własnych w bankach spółdzielczych (art. 5 dyrektywy 2000/12/EC), który w Unii Europejskiej obowiązuje na poziomie 1 mln. euro, został w pierwszych latach obniżony dla Polski. Obecnie wynosi on 300 000 euro. Do końca 2005 roku wyniesie 500 000 euro, a do końca 2007 roku musi zrównać się z poziomem obowiązującym w UE. 3. SWOBODNY PRZEPŁYW OSÓB Swoboda przepływu pracowników to możliwość nieskrępowanego przemieszczania się w obrębie Wspólnoty i podejmowania pracy w dowolnym kraju. Państwo, w którym przebywa dana osoba zobowiązane jest wtedy do zapewnienia jej takich samych warunków jak własnym obywatelom tj: dostępu do rynku pracy, praw wyborczych, uznawania dyplomów i kwalifikacji itd. Jest to jeden z czterech filarów jednolitego rynku. Do końca 2002r. zobowiązaliśmy się wdrożyć prawo wspólnotowe w tym zakresie. Są jednak dwie kwestie sporne.Otwarcie rozdziału: 26 V 2000 r.Zamknięcie rozdziału: 21 XII 2001 r.Warunki członkostwa:1. Kraje Unii Europejskiej otrzymały prawo zamknięcia swoich rynków pracy dla obywateli z państw kandydujących, począwszy od pierwszego dnia średniej unijnej dopłat dla rolników. W 2007 roku wyniosą 40 proc., i następnie, co roku będą wzrastać o 10 proc. aż do pełnego wymiaru.2. Polska uzyskała możliwość podniesienia dopłat bezpośrednich dla rolników w pierwszych trzech latach kolejno do poziomu 55 proc., 60 proc. i 65 proc. Środki zasilające pochodzić mają z przesunięcia części pieniędzy z funduszy na rozwój wsi oraz z budżetu państwa.3. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej będzie obowiązywał uproszczony system wypłacania dopłat bezpośrednich. Znaczy to, że gospodarstwa rolne dostaną dofinansowanie nie na podstawie wielkości produkcji, ale na podstawie wielkości terenu, powierzchni gospodarstwa, bez względu na rodzaj produkcji. Polska może stosować taki system przez 5 lat.4. Instrument wsparcia finansowego dla gospodarstw niskotowarowych został ustalony na poziomie 1250 euro rocznie na indywidualne gospodarstwo. 5. Polska uzyskała prawo uruchomienia klauzuli ochronnej na towary rolne pochodzące z UE w przypadku, gdyby okazało się, że po akcesji sektor rolniczy przeżywa większe kłopoty niż przed członkostwem.6. Polska wynegocjowała również szereg limitów produkcyjnych na poszczególne towary rolne oraz kilka pomniejszych okresów przejściowych korzystnych dla rolników. 8. RYBOŁÓWSTWO Polityka Unii Europejskiej w zakresie rybołówstwa zapobiec ma nadmiernej eksploatacji żywych zasobów morskich. Roztacza kontrolę na przetwórstwo i handel produktami morskimi. W odniesieniu do Polski negocjacje obejmowały zarządzanie zasobami morskimi oraz pomoc państwa dla niedofinansowanego sektora Otwarcie rozdziału: 19 V 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 10 VI 2002 r.Warunki członkostwa:1. Polscy rybacy z chwilą członkostwa będą objęci Wspólną Polityką Rybacką. Otrzymają dostęp do łowisk należących do UE. 2. Konieczna jest restrukturyzacja sektora. Występuje w nim nadwyżka zatrudnienia, co grozi naruszeniem zasobów morskich w Bałtyku. Restrukturyzacja przeprowadzana jest przy wsparciu Finansowego Instrumentu Sterowania Rybołówstwem. 9. POLITYKA TRANSPORTOWA Na ten obszar negocjacji składa się wiele tematów. Dotyczy on transportu kolejowego, lotniczego, drogowego, morskiego, kombinowanego, żeglugi śródlądowej oraz pomocy państwa dla całego sektora transportowego. Otwarcie rozdziału: 12 XI 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 10 VI 2002 r.Warunki członkostwa:1. Do 31 grudnia 2010 roku Polska otrzymała okres przejściowy na dopuszczenie do ruchu zwiększonych unijnych limitów wagowych dla pojazdów. Wiąże się to z gorsza infrastrukturą drogową niż ta w Unii Europejskiej.2. Polscy przewoźnicy nie mogą wykonywać usług drogowego transportu kabotażowego w Unii przez 3 lata od momentu członkostwa z możliwością przedłużenia do 5 lat. Analogicznie unijni przewoźnicy nie mogą takich usług wykonywać w Polsce.10. PODATKI Rozdział dotyczy podatku VAT i akcyzy oraz podatków bezpośrednich. Określanie wysokości stawek podatkowych nie należy do kompetencji Komisji Europejskiej, ale do państw członkowskich. Unia jedynie ustala stawki minimalne. Służyć ma to ujednolicaniu rynku i wyrównywaniu zasad konkurencji. Otwarcie rozdziału: 7 XII 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 21 marca 2002 r.Warunki członkostwa:1. Obniżona stawka VAT na usługi budowlane i remontowe w wysokości 7 proc. obowiązywać będzie do końca 2007 roku.2. Obniżona stawka VAT na środki do produkcji rolnej, produkty i usługi rolne, w wysokości 3 proc. obowiązywać będzie do końca 2008 roku.3. Obniżona stawka VAT na niektóre książki i czasopisma specjalistyczne w wysokości 0 proc. obowiązywać będzie do końca 2007 roku.4. Obniżona stawka VAT na paliwa ekologiczne do końca 2004 roku.5. Dojście do wysokości akcyzy na wyroby tytoniowe obowiązującej w Unii Europejskiej trwać będzie do końca 2008 roku.3. Obniżona stawka VAT na międzynarodowe przewozy pasażerskie w wysokości 0 proc. obowiązywać będzie stale. 11. UNIA GOSPODARCZA I WALUTOWA Na obszar negocjacyjny "Unia Gospodarcza i Walutowa" składają się kwestie dotyczące: polityki fiskalnej państwa, koordynacji polityki gospodarczej i współpracy z Międzynarodowym Funduszem Walutowym, Światową Organizacją Handlu i Europejskim Bankiem Centralnym oraz polityki walutowej.Otwarcie rozdziału: 30 IX 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 7 XII 2002 r.Nie występowaliśmy o żadne okresy przejściowe. Nie było to konieczne z uwagi na zgodność naszej polityki fiskalnej z unijną. Najbliższy cel dla Polski to spełnienie kryteriów konwergencji, aby móc zastąpić złotówkę euro, czyli stać się pełnoprawnym członkiem Unii Gospodarczej i Walutowej. Zdaniem analityków będzie to możliwe najwcześniej w 2007 roku. 12. STATYSTYKA Prowadzenie statystyk w Unii Europejskiej opiera się na metodach Eurostatu. Chodzi tu o zasady gromadzenia danych, metody badania itp., które są zresztą bardzo podobne do polskich. Wynika to ze współpracy między Eurostatem, a Głównym Urzędem Statystycznym i polskimi urzędami centralnymi sięgającej 1991r. Otwarcie rozdziału: 19 IV 1999 r.Zamknięcie rozdziału 19 IV 1999 r.Polskie zasady prowadzenia badań statystycznych są zbieżne z unijnymi i w związku z tym nie występowaliśmy tutaj o okresy przejściowe. Otwarcie i zamknięcie rozdziału statystyka nastąpiło tego samego dnia. 13. POLIYKA SPOŁECZNA I ZATRUDNIENIE Ten dział negocjacji jest wyjątkowo obszerny i dotyczy zarówno prawa pracy, polityki zatrudnienia, warunków, jakie spełniać musi zatrudniający, higieny i bezpieczeństwa pracy itp. jak i spraw społecznych: walki z dyskryminacją, rasizmem, ksenofobią, ochrony osób niepełnosprawnych. Otwarcie rozdziału: 30 IX 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 1 VI 2001 r.Warunki członkostwa:1. Polska uzyskała okres przejściowy do końca 2005 roku w kwestii spełnienia minimalnych wymagań bezpieczeństwa i higieny użytkowania sprzętu przez pracowników. 14. ENERGETYKA Prawo energetyczne zakłada pełną liberalizację sektora energetycznego i funkcjonowanie w warunkach pełnej konkurencji ze strony zakładów unijnych. Harmonizacja prawa w tym obszarze jest łatwiejsza, a w niektórych obszarach prawa energetycznego nawet niepotrzebna. Ustawodawstwo było przygotowywane po złożeniu przez Polskę wniosku o członkostwo w Unii Europejskiej, i pod uwagę wzięto późniejszą konieczność dostosowania. Otwarcie rozdziału: 12 XI 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 27 VII 2001 r.Warunki członkostwa:1. Do 1 stycznia 2009 roku Polska musi stworzyć i utrzymywanie obowiązkowe, 90-dniowych strategiczne rezerwy paliw płynnych 15. POLITYKA PRZEMYSŁOWA Polityka przemysłowa Unii Europejskiej polega na zwiększaniu konkurencji między przedsiębiorstwami, i jak największej liberalizacji rynku. Unia zmierza do zwiększenia znaczenia europejskiego przemysłu, szczególnie względem Stanów Zjednoczonych i Japonii. Przepisy zawierają ogólne dyrektywy, co do kierunków rozwoju określonych gałęzi przemysłu. Otwarcie rozdziału: 29 X 1998 r.Zamknięcie rozdziału: 19 V 1999 r.Polska nie wystąpiła o okresy przejściowe. Dorobek prawny Wspólnot Europejskich w tym obszarze zobowiązaliśmy się przyjąć do końca 2002 roku. 16. MAŁE I ŚREDNIE PRZEDSIĘBIORSTWA Przyjęcie przez Polskę prawa odnoszącego się do małych i średnich przedsiębiorstw ma zapewnić im jednakowe warunki, co firmom zachodnim w korzystaniu z jednolitego rynku. Oznacza to łatwiejszy dostęp do europejskiego konsumenta, brak certyfikatów i zezwoleń, ale jednocześnie konieczność spełnienia unijnych norm higieny i bezpieczeństwa eksportowanych produktów. Otwarcie rozdziału: 29 X 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 29 X 1999 r. Polska nie wystąpiła o okresy przejściowe. Dorobek prawny Wspólnot Europejskich w tym obszarze zobowiązaliśmy się przyjąć do końca 2002 roku. 17. NAUKA I BADANIA Polityka Unii w tym zakresie ma wspierać rozwój technologiczny a co za tym idzie gospodarczy państwa. Unia wspiera finansowo badania nad nowoczesnymi technologiami, pomaga w prowadzeniu wspólnych badań, wspiera współpracę między ośrodkami badawczymi, uniwersyteckimi i przedsiębiorstwami. Otwarcie rozdziału: 10 XI 1998 r.Zamknięcie rozdziału: 10 XI 1998 r.Polski sektor badawczy, na dwa lata przed członkostwem Polski w Unii, w pełni zintegrował się z sektorem badawczym Wspólnot. ustawodawstwie krajowym mają być uzupełnione do czasu uzyskania członkostwa. 24. WSPÓLNA POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA "Wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa" powołał do życia Traktat z Maastricht z 1992 r. Służyć ma ona poprawie bezpieczeństwa zewnętrznego państw UE, integracji politycznej i militarnej. Polega na wzajemnej wymianie informacji, konsultacjach i koordynacji działań. Otwarcie rozdziału: 10 XI 1998 r.Zamknięcie rozdziału: 6 IV 2000 r.Polska polityka zewnętrzna jest zgodna z polityką unijną. Nie występowaliśmy o okresy przejściowe. 25. UNIA CELNA Ten rozdział negocjacyjny przewiduje zapewnienie przez Polskę pełnej kontroli na zewnętrznych granicach celnych, czyli na wschodzie i północy. Będzie to najdłuższa granica zewnętrzna w historii Wspólnoty. W ramach unii celnej kontakty handlowe wewnątrz Unii pozbawione są barier celnych. Mogą one natomiast obowiązywać w kontaktach z państwami z poza układu. Otwarcie rozdziału: 21 VI 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 29 III 2001 r.Polska nie wystąpiła o okresy przejściowe w tym rozdziale. 26. STOSUNKI ZEWNĘTRZNE Rozdział stosunki zewnętrzne dotyczy umów członków Unii Europejskiej z państwami trzecimi. Część umów wymaga renegocjacji. W tym rozdziale umieszczone zostały zagadnienia wielostronne i dwustronne, takie jak umowy handlowe, sankcje, porozumienia o ruchu bezwizowym itp. Otwarcie rozdziału: 19 V 1999 r.Zamknięcie rozdziału: 12 XI 2001 r.Dostosowania wymagają układy z Japonią i ze Stanami Zjednoczonymi. Nie występowaliśmy o okresy przejściowe. 27. WSPÓŁDZIAŁANIE W ZAKRESIE WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAW WEWNĘTRZNYCH Rozdział dotyczący wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych przewiduje współpracę międzynarodową policji i innych służb w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej, terroryzmu, przestępstw gospodarczych, ścieżek przerzutu narkotyków itp. Obejmuje także kwestie migracji, azylu, granic zewnętrznych itd.Polskie prawo w tej kwestii jest zgodne z unijnym i nie wymaga od nas ubiegania się o okresy przejściowe. Otwarcie rozdziału: 6 V 2000 r.Zamknięcie rozdziału: 30 VII 2002 r.Warunki członkostwa1. Strona polska zobowiązała się wprowadzić wizy dla obywateli: Rosji, Ukrainy, Białorusi oraz Macedonii. 2. Zostaną zwiększone nakłady na inwestycje graniczne związane przede wszystkim z obowiązkiem wydawania większej ilości wiz. 3. Dodatkowe przeszkolenie dotyczy 5 tysięcy nowych funkcjonariuszy służb granicznych.4. Decyzja o przystąpieniu Polski do obszaru Schengen należy do Komisji Europejskiej, i jest indywidualna wobec każdego nowego członka Unii Europejskiej. 28. KONTROLA FINANSOWA Do zadań polityki kontroli finansowej należy ochrona interesu finansowego państw członkowskich i samej Unii Europejskiej. Ten dział negocjacji ma za zadanie potwierdzić zdolność danego kraju do ograniczenia nielegalnego wypływu pieniędzy z własnego budżetu. Dostosowanie prawa w tej kwestii jest jednym z głównych obowiązków Polski. Otwarcie rozdziału: 6 IV 2000 r.Zamknięcie rozdziału: 14 VI 2000 r.Nie wystąpiliśmy o okresy przejściowe. 29. FINANSE I BUDŻET Ten rozdział negocjacji dotyczy budżetu Unii oraz środków własnych i finansowania instytucji pozabudżetowych (Europejski Bank Centralny, Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Fundusz Rozwoju). Budżet Unii Europejskiej opiera się na składkach państw członkowskich, których wysokość określona jest zdolnościami gospodarczymi kraju.Otwarcie rozdziału: 26 V 2000 r.Zamknięcie rozdziału: 13 XII 2002 r.Warunki członkostwa:1. Ramy finansowe rozszerzenia Unii Europejskiej, określone w Berlinie w 1999 r. nie zostaną przekroczone.2. Na dostosowanie granic zewnętrznych i lotnisk międzynarodowych do wymogów Schengen Polska otrzyma dodatkowo 280 mln. euro w latach 2004 2006.3. Kompensata budżetowa w latach 2004 2006 ma wynieść 1 443 000 000 euro. Pieniądze te pochodzą z przesunięcia innych zobowiązań Unii Europejskiej. 30. INSTYTUCJE Rozdział instytucje określa warunki dostępu państw kandydujących do instytucji unijnych. Określa skład, ilość przedstawicieli, podział głosów oraz języki urzędowe. Otwarcie rozdziału: 22 IV 2002 r.Zamknięcie rozdziału: 22 IV 2002 r.Warunki członkostwa:1. Parlament Europejski spośród 732 deputowanych, 54 przypadnie na Polskę.2. Rada Unii Europejskiej spośród 321 wszystkich głosów, 27 przypadnie na Polskę. Od 1 listopada 2004 r. będzie to 8 głosów na 124.3. Komisja Europejska jeden przedstawiciel w kolegium zgodnie z obowiązującą procedurą.4. Trybunał Sprawiedliwości i Sąd I Instancji w TS najwyżej jeden sędzia nominowany z Polski a w Sądzie I Instancji, co najmniej jeden.5. Trybunał Rozrachunkowy jeden członek z Polski.6. Komitet Ekonomiczno Społeczny i Komitet Regionów 21 miejsc dla Polski w każdym z komitetów.7. Europejski Bank Centralny prezes NBP reprezentuje Polskę w Radzie Ogólnej.8. Europejski Bank Inwestycyjny jeden członek z Polski w zarządzie banku + personel kierowniczy w Radzie Dyrektorów.9. Język polski po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej uzyska moc języka oficjalnego. TRUDNOŚCI Legislacja Proces wprowadzania unijnego dorobku prawnego (acquis communautaire) do polskiego prawa nie został jeszcze zakończony. Ba, daleko mu do tego. Tymczasem - gdy będziemy wchodzić do UE 1 maja 2004 r. - teoretycznie 100 proc. unijnych przepisów powinno mieć odzwierciedlenie w polskich ustawach i rozporządzeniach. W praktyce żadne państwo Unii nie nadąża za zmianami unijnych przepisów, ale 90-95 proc. zgodności prawa krajowego z acquis to granica przyzwoitości. Rząd wyliczył, że jest 67 ustaw, które muszą w najbliższych miesiącach trafić do Sejmu - tak by zdążył on je przyjąć jeszcze w tym roku. Sam rząd nie uporał się do tej pory z zaległościami. Na koniec 2002 r. przyjęto 530-540 rozporządzeń, ale pozostaje ich jeszcze 170. Bez nich wiele ustaw to jedynie martwe zapisy. Nie został dotrzymany grudniowy termin stworzenia książki procedur systemu RASFF (zapewnia on w Unii bezpieczeństwo żywności). Ma w pełni działać najpóźniej w czerwcu 2003 r. - zapewnia Główny Inspektorat Sanitarny.Drobniejsze opóźnienia w dostosowywaniu prawa gospodarczego do unijnego:Wymogi językowe w ustawie Prawo bankowe (termin minął w listopadzie). Polska spiera się z Unią, czy osoby zatrudnione na najwyższych stanowiskach w bankach muszą mówić po polsku;Komisja Europejska zaakceptowała tylko siedem z... 52 programów udzielania pomocy publicznej. Na podstawie tych dokumentów Komisja wydaje zgodę, by udzielić wsparcia przedsiębiorstwom z publicznych pieniędzy (ulgi podatkowe, dotacje ekologiczne i inwestycyjne itp.). 45 planów Komisja odrzuciła, bo ma wątpliwości, czy są zgodne z prawem unijnym, albo dostała niekompletne informacje. Dała nam jednak drugą szansę - do marca mamy ostatecznie przekazać poprawione plany. - Prawdopodobnie nie wszystkie uda się podłączyć do traktatu akcesyjnego - przyznaje nasz informator z UKIE. Komisja może wyjątkowo przymknąć oko na pomoc publiczną niepodpartą żadnym planem, ale wówczas ryzykujemy, że któreś z państw UE taką pomoc zaskarży.Nie udało się przyjąć nowych standardów kształcenia stomatologicznego. Mieliśmy to zrobić w grudniu, ale projekty tych standardów są dopiero na etapie uzgodnień Ministerstwa Zdrowia i Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Jak usunąć zaległości Nie ma tu czego renegocjować z Unią, więc jest tylko jedna metoda - instytucje państwowe muszą wziąć się do pracy. Nadrobienie zaległości to jednak nie wszystko. Każdy miesiąc to kolejne terminy, których trzeba dotrzymać. Najważniejsze:czerwiec: Polska musi wysłać do Brukseli pierwszy raport o wykorzystaniu pomocy publicznej przez huty;lipiec: zakończenie wdrażania tzw. dyrektyw nowego podejścia, które wprowadzają nowe prawo certyfikacji wyrobów;koniec marca: przygotowanie koncepcji walki z piractwem i podrabianiem towarów, ze szczególnym uwzględnieniem bazaru na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie (to centrum pirackiej sprzedaży muzyki, filmów i oprogramowania na skalę Europy). - Ta koncepcja powstanie na czas - zapewnia Wojciech Dziomdziora, zastępca dyrektora departamentu prawno-legislacyjnego Ministerstwa Kultury. - Kompleksowa koncepcja intensyfikacji walki z piractwem de facto już
Docsity logo


Copyright © 2024 Ladybird Srl - Via Leonardo da Vinci 16, 10126, Torino, Italy - VAT 10816460017 - All rights reserved