Patologija edema pluća, Maturalni radovi od Patologija

Preuzmite Patologija edema pluća i više Maturalni radovi u PDF od Patologija samo na Docsity! JU Poljoprivredna i medicinska škola, Bijeljina EDEM PLUĆA Seminarski rad iz patologije Učenik: Nevena Mitrović II-6 Mentor: dr Jelena Nastasić Femić SADRŽAJ 1. POJAM EDEMA PLUĆA....................................................................................3 2. PODJELA.............................................................................................................5 2.1. SRČANI (KARDIOGENI) EDEM PLUĆA 2.2. NESRČANI (NEKARDIOGENI) EDEM PLUĆA 2.3. SPECIFIČNI OBLICI NESRČANOG EDEMA PLUĆA 3. KLINIČKA SLIKA...............................................................................................8 3.1. FAZE U RAZVOJU EDEMA 4. DIJAGNOZA.......................................................................................................10 5. LIJEČENJE I PREVENCIJA..............................................................................12 6. ZAKLJUČAK.......................................................................................................14 7. LITERATURA....................................................................................................15 2 PODJELA Na osnovu uzroka pojavu edema pluća možemo podijeliti na:  SRČANI (KARDIOGENI) EDEM PLUĆA  NESRČANI (NEKARDIOGENI) EDEM PLUĆA 2.1. SRČANI EDEM PLUĆA Nastaje kao posljedica naglog povećanja zastoja krvi u plućima zbog iznenadnog popuštanja lijevog srca, a održane funkcije desnog srca (srčana insuficijencija). Kod njega su minimalna oštećenja alveolo-kapilarne membrane, koncentracija proteina u edemskoj tečnosti je mala, a kapilarni pritisak je povećan. UZROCI: srčana insuficijencija, teški poremećaji srčanog ritma, hipertenzivna kriza, tamponada srca, opterećenje srca tečnostima, endokarditis, miokarditis, bolesti srčanih zalistaka, kardiomiopatije. Svi ovi uzroci dovode do slabosti srca, tj. lijeve komore srca koja ne može da ispumpa dovoljnu količinu krvi do svih delova tijela. Krv se zadržava u plućima, a zatim izlazi iz krvnih sudova pluća i dospijeva do plućnih kesica, alveola, u kojima se vrši razmena gasova i tako narušava plućnu funkciju. Slika br. 3 – Prikaz srčanog edema pluća 5 2.2. NESRČANI EDEM PLUĆA Nastaje kao posljedica djelovanja štetnih materija, koje oštećuju alveolarno- kapilarnu membranu, a dospjevaju u pluća udisanjem, aspiracijom iz organa za varenje, krvnim putem ili povredom. Usljed delovanja štetnih materija dolazi i do povećanja propustljivosti alveolarno- kapilarne membrane, pa je znatno povećan nivo proteina u edemskoj tečnosti. Treća karakteristika je normalan pritisak u kapilarima pluća. To su ujedno i tri najbitnije razlike u odnosu na srčani edem pluća. UZROCI:  endogeni toksini – direktno oštećuju endotel i epitel pluća i razlažu kapilarnu membranu. Najčešće su to toksini virusa i bakterija.  egzogeni toksini – toksini koji iz spoljne sredine, najčešće udisanjem dospevaju do plućnog tkiva (npr. otrovni gasovi).  povrede grudnog koša (pluća)– mogu dovesti do pukotina u zidu plućnih kapilara, kroz koje tečnost lako ističe u intersticijalni prostor i alveole, dovodeći do razvoja nesrčanog edema pluća.  udisanje toksičnih gasova  pneumotoraks  zloupotreba lijekova i psihoaktivnih supstanci Slika br. 4 – Prikaz normalne i edemske plućne alveole 6 2.2. SPECIFIČNI OBLICI NESRČANOG EDEMA PLUĆA *AKUTNI VISINSKI EDEM PLUĆA - javlja kod inače zdravih planinara-alpinista u toku boravka na visinama iznad 2.500 metara, mada su neki slučajevi evidentirani i na nižim nadmorskim visinama (između 1500 i 2500 metara) kod veoma osetljivih ljudi. Naime, na velikim visinama dolazi do povećanja pritiska u suženim kapilarima pluća i kao rezultat dolazi do izlaska tečnosti iz kapilara tj. edema pluća. Dakle, najvjerovatniji uzrok akutnog visinskog edema pluća je kombinacija hipoksijom indukovane plućne hipertenzije i povećane propustljivosti endotela plućnih kapilara. Ako se akutni visinski edem pluća pravovremeno i pravilno ne liječi, njegove posljedice su fatalne. *AKUTNI EDEM PLUĆA U RONJENJU - (tzv. „hladnoćom indukovan edem pluća“), nastaje u toku ronjenja u vodi čija je temperatura niža od 12°C. Razlog za pojavu ovog oblika edema pluća je nepoznat. Klinički, ovaj oblik edema pluća karakteriše teška dispneja, koja se javlja u dubini i prati je kašalj, slabost, nelagodnost u grudima, šištanje, hemoptizija i iskašljavanje penušavog ispljuvka, i drugi uobičajeni simptomi edema pluća. Rendgenografija potvrđuje edem pluća. Simptomi traju od 24 do 48 časa i zahtjevaju liječenje standardnom procedurom za plućni edem, mada najveći broj slučajeva ne zahtjeva nikakvo liječenje. *TRANSFUZIJOM IZAZVAN EDEM PLUĆA -  javlja se u roku 1- 6 časova od transfuzije. U većini slučajeva, pojava ovog oblika edema pluća, povezana je sa antitelima na iz krvi, davaoca krvi. Događa se kod jedne osobe na svakih 5.000 transfuzija. Ako bolesnik, koji je imao transfuzijom izazvan akutni edem pluća, ima potrebu za primenu krvi, lekari mogu da pokušaju da pojavu edema spreče „pranjem“ crvenih krvnih ćelija u razblaženom rastvoru slane vode kako bi se uklonio veći deo plazme, štedeći pri tome crvena krvna zrnca (eritrocite). Transfuziona reakcija se može izbeći pravilnim testiranjem i pravilnim izborom donatora krvi. 7 DIJAGNOZA Vrlo često je situacija hitna, pa se dijagnostika bazira na simptomima i pregledu pacijenta. Dalja dijagnostika je neophodna da bi se otkrio uzrok nagomilavanja tečnosti u tijelu: • EKG - uradi se odmah (čest uzrok edema pluća je infarkt srca ili aritmija sa ubrzanom srčanom frekvencom tzv. tahiaritmija) • RTG pluća • Ehokardiografija pomaže u dijagnostici brojnih srčanih problema kao što su: promene na srčanim zaliscima, poremećaji pokretljivosti zidova komora srca, nagomilavanje tečnosti u srčanoj maramici (perikardu), urođeni srčani defekti itd. • Ako EKG ili ehokardiografija ne otkriju uzrok edema pluća, ili ste pre toga imali i česte bolove u grudima, doktor može da predloži da se uradi kateterizacija srca. Dobija se snimak srčanih krvnih sudova a ako je blokirana neka od arterija srca, primenjuju se PTCA i ako je potrebno ugradnja STENT-a što otvara arteriju i poboljšava pumpnu funkciju leve komore srca. Kateterizacijom se takođe mogu meriti pritisci u srčanim šupljinama i proceniti stanje srčanih zalistaka. Pogoršanje hronično opstruktivne plućne bolesti (HOPB) može imitirati plućni edem zbog zatajivanja LV ili oba ventrikula ako postoji plućno srce. Plućni edem može biti prvi simptom bolesti srca kod ranije zdravih bolesnika, ali bolesnici sa HOPB–om i takvim teškim simptomima imaju od ranije poznatu bolest pluća, no često su u tako teškom opštem stanju da se te dvije stvari ne mogu povezati. 10 Hitno učinjen RTG prsnog koša, koji pokazuje značajan edem intersticijuma, često je dovoljan za dijagnozu. Serumsko određivanje moždanog (B tip) natriuretskog peptida (BNP) čije su vrijednosti povećane u plućnom edemu, a normalne u pogoršanjima HOPB–a, je od velike pomoći. Potrebno je učiniti EKG, pulsnu oksimetriju i pretrage krvi (srčani zalisci, elektroliti, urea, kreatinin i kod izrazito ugroženih bolesnika plinska analiza arterijske krvi). Hipoksemija može biti značajna, a zadržavanje CO2 je kasni, nepovoljan znak sekundarne hipoventilacije. Slika br. 6 – RTG edema pluća 11 LIJEČENJE I PREVENCIJA  LIJEČENJE Dаvаnje kiseonikа je prvi korаk u liječenju plućnog edema i lečenje edema pluća je u bolničkim uslovima. U zаvisnosti od stanja organizma i težine simptoma, lekovi mogu biti nitroglicerin i diuretici koji smanjuju količinu tečnosti u tijelu i opterećenje tečnošću, opioidi (morfijum) koji smanjuju osjećaj anksioznosti, vazodilatatori (lijekovi za širenje krvnih sudova) i smanjivanje pritiska. Liječenje započinje davanjem kiseonika na nosni kateter; postavljanjem bolesnika u uspravan položaj; davanjem furosemida 0,5–1,0 mg/kg IV i nitroglicerina 0,4 mg sublingvalno svakih 5 min, nakon čega se nastavlja infuzija 10–20 μg/min, uz polagano podizanje doze za 10 μg/min svakih 5 min do maksimalne doze od 300 μg/min ili sistoličkog pritiska od 90 mmHg; morfijum 1–5 mg IV jednom ili dvaput. Ako je hipoksija značajna primjenjuje se neinvazivna ventilacijska potpora s dvofaznim pozitivnim pritiskom u diajnim putovima (BiPAP), a ako dođe do zadržavanja CO2 (hiperkapnija) ili se bolesnikovo stanje pogoršava potrebno je bolesnika intubirati i izvršiti vještačku ventilaciju. Koristi se asistirana ventilacija, kardiotonici, diuretici. Kod uremijskog edema kardiotonici i diuretici nemaju efekta, a nekada su i štetni. Kod davljenika u morskoj vodi ne daju se diuretici. Kod edema zbog delovanja endotoksina i ujeda zmija korisni su kortikosteroidi. U suštini, veoma je bitno liječenje osnovne bolesti koja je izazvala edema pluća. 12