


Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Rzeźba hellenistyczna a) sztuki plastyczne rozwijały się głównie w centrach kulturowych takich jak: Aleksandria w Egipcie,. Antiochia w Syrii, Wyspa Rodos, ...
Typologia: Egzaminy
1 / 4
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
1. Przyczyny rozpadu imperium Aleksandra Macedooskiego a) Aleksander zmarł bardzo młodo; nie pozostawił po sobie potomka gotowego do przejęcia władzy (jego syn Aleksander był bardzo mały) b) nie stworzył lojalnej wobec siebie elity – nowa elita imperium nie zdążyła się jeszcze wykształcid, c) wielu ludzi z jego otoczenia było ambitnych i zdolnych ale żaden się nie wyróżniał na tyle by zyskad posłuch pozostałych 2. Podział polityczny imperium Aleksandra – 281 r. p.n.e. Po śmierci Aleksandra wybuchły wojny między jego dowódcami „diadochami”, którzy podzielili miedzy siebie imperium. a) Egipt przypadł Ptolemeuszowi I – założył dynastię Ptolemeuszy, która rządziła Egiptem aż do czasu podbicia go przez Rzym w 31 r. p.n.e. b) Macedonia , Tracja , a później Azja Mniejsza i Fenicja przypadła Lizymachowi – dynastia Antygonidów, c) wschodnie prowincje – Mezopotamia, Persja, Media, Patria, Baktria, Aria, Gedrozja przypadły Seleukosowi , który założył dynastię Seleukidów 3. Kultura hellenistyczna – cechy łączy w sobie elementy kultury greckiej (helleoskiej) i kultury lokalnej (wschodniej). Cechą jest więc zarówno rozprzestrzenienie się kultury greckiej jak i jej zróżnicowanie, rozwijała się głównie w ośrodkach miejskich – Aleksandria (Egipt), Pergamon (Azja Mniejsza), Antiochia, Ateny, Rodos, Efez(Azja Mniejsza), Syrakuzy (Sycylia). Na terenie dawnego imperium Grecy założyli około 300 miast, wzorowanych na miastach greckich. W miastach tych pojawiały się budowle charakterystyczne dla kultury greckiej – stadiony, teatry, gimnazjony, były agory i świątynie wzorowane na greckich, upowszechnienie się języka greckiego. 4. Znaczenie Aleksandrii dla rozwoju kultury – była stolicą kultury hellenistycznej, na której wzorowały się inne paostwa. było to możliwe dzięki przeznaczaniu przez władców z dynastii Ptolemeuszy olbrzymich środków na rozwój nauki i kultury. a) utworzono Muzeum – stowarzyszenie czcicieli muz – literatów, uczonych, artystów, których król Egiptu utrzymywał i zapewniał im środki na badania. Utworzono: obserwatoria astronomiczne, ogrody botaniczne i zoologiczne, pracownie chirurgiczne. b) założono Bibliotekę Aleksandryjską , w której zamierzano zgromadzid całą wiedzę ludzkości. Uważa się, że zgromadzono wszystkie dzieła poetyckie, filozoficzne i retoryczne ówczesnych czasów. W Bibliotece znalazły się rożne wersje starych tekstów greckich takich jak Iliada czy Odyseja, którym starano się przywrócid ich pierwotny kształt. Zostały zebrane i skatalogowane – mogli z nich korzystad uczeni i literaci, którzy przeprowadzali na ich podstawie badania nad językiem. Dzięki temu powstała nowa dyscyplina naukowa – filologia (filolog – miłośnik słowa) c) utworzono pierwszą bibliotekę do użytku publicznego, w dzielnicy Bruchejon, d) rozwijała się architektura i sztuka dzięki mecenatowi królewskiemu.
5. Literatura hellenistyczna – cechy a) olbrzymie znaczenie zyskała sztuka wymowy, która od tej pory stała się podstawowym elementem wykształcenia, b) poezja hellenistyczna była wyrafinowana i przeznaczona dla uczonego odbiorcy – powstaje tzw. poezja erudycyjna, w której autor odnosił się do geografii, historii czy mitologii. c) twórcy poezji: Kallimach – twórca katalogu biblioteki Aleksandryjskiej Teokryt – tworzył sielanki d) historiografia – Polibiusz z Megalopolis napisał „Dzieje Rzymu”, które obejmują lata podbojów 264 - 146 r. p.n.e., a na których wzorowali się późniejsi historycy rzymscy 6. Filozofia hellenistyczna Nazwa szkoły filozoficznej
Twórca/ przedstawiciel
Poglądy
Stoicyzm Zenon z Kition wszyscy ludzie są równi, ludzie mają obowiązki nie tylko wobec rodziny (osobiste) ale również wobec ojczyzny czy całej ludzkości, warunkiem osiągnięcia szczęścia jest aktywne życie, w zgodzie z naturą; człowiek powinien wypełniad swoje powinności, działad dla dobra innych , uczestniczyd w życiu publicznym, człowiek nie powinien się poddawad namiętnościom i emocjom – powinien zachowad spokój. Ideałem jest człowiek zrównoważony. Epikureizm Epikur z Aten warunkiem osiągnięcia szczęścia jest brak zmartwieo, człowiek jest szczęśliwy gdy zazna przyjemności jednak wielokrotnie za przyjemności płaci się cierpieniem. Dlatego za najbardziej wartościowe przyjemności to te, których osiągnięcie nie wymaga wysiłku i które nie są związane z przykrymi następstwami, należy cieszyd się drobnymi przyjemnościami dnia codziennego, a tłumid zbędne potrzeby, które łączą się z cierpieniem, nie należy bad się śmierci bo gdy przyjdzie nas już nie ma, Cynizm Diogenes z Synopy
warunkiem osiągnięcia szczęścia jest jedynie cnota i powrót do natury w dosłownym tego sowa znaczeniu nie należy przywiązywad się do rzeczy materialnych; przywiązanie do dóbr materialnych nie zapewni szczęścia, życie w ubóstwie umożliwi człowiekowi niezależnośd od zmiennych kolei losu, człowiek powinien byd wolny od trosk i samowystarczalny Sceptycyzm Pyrron z Elidy warunkiem osiągnięcia szczęścia jest spokój i niewrażliwośd na troski, należy powstrzymywad się od wydawania jakichkolwiek sądów czy opinii, gdyż to wzbudza emocje, nie należy zabierad głosu w żadnej sprawie, człowiek nie ma możliwości poznania obiektywnej prawdy
o Tyche – bogini ślepego losu, o Asklepios – bóg sztuki lekarskiej, kult władców : o władcy hellenistyczni wprowadzili kult własnej osoby albo swoich poprzedników. Celem była sakralizacja władzy, wzrost prestiżu oraz umocnienie pozycji władcy, o uważano, że król jest pośrednikiem między bogami a człowiekiem, o przejawy: budowano świątynie na cześd królów, tworzono posągi, składano ofiary, o urządzano uroczystości na cześd królów.
11. Największe osiągnięcia naukowe epoki hellenizmu – dziedzictwo kultury hellenistycznej a) cechował ją rozwój nauki dzięki mecenatowi władców oraz wykorzystaniu dokonao ludów Bliskiego i Środkowego Wschodu b) osiągnięcia: Euklides z Aten – zebrał całą wiedzę Greków dotyczącą matematyki; napisał podręcznik geometrii „Elementy”, Archimedes z Syrakuz : o stworzył prawo o wyporu, o obliczył przybliżoną wartośd stworzył liczby Π, o napisał wzory obliczania objętości brył, o skonstruował machiny wojenne i śrubę wodną, o stworzył podstawy statyki i hydrostatyki, o stworzył prawo równi pochyłej o wynalazł zasadę dźwigni. Ptolemeusz – stworzył system geocentryczny ; uważał, że Ziemia leży w centrum wszechświata i że jest nieruchoma, Arystarch z Samos – głosił, że centrum wszechświata jest Słooce ale nie potrafił tego udowodnid (teoria heliocentryczna), Eratostenes z Cyreny – obliczył obwód kuli ziemskiej, Hipparchos z Nikai – stworzył siatkę współrzędnych, wymyślił sposób obliczania długości geograficznej b) znaczenie kultury hellenistycznej: upowszechniła się kultura i język grecki w całym świecie starożytnym; stała się podstawą kultury antycznej Rzymianie poznali kulturę grecką za pośrednictwem kultury hellenistycznej i ją rozpowszechnili po całym swoim imperium, stała się on podstawą kultury nowożytnego świata (od XVI w.), przygotowała grunt pod chrześcijaostwo, była to kultura uniwersalna.