Alhambra - Notatki - Edukacja europejska, Notatki z Polityka Unii Europejskiej

Pobierz Alhambra - Notatki - Edukacja europejska i więcej Notatki w PDF z Polityka Unii Europejskiej tylko na Docsity! Alhambra Alhambra- synonim piękna i tajemniczości. Alhambra w Grenadzie zasługuje w kontekście średniowiecznego budownictwa na szczególna uwagę. Jest jedynym z tego typu wczesnych założeń architektonicznych, jakie zachowały się do naszych czasów w niezmienionym kształcie. Szukając informacji do tego eseju natknęłam się na wiele imponujących opisów. Rozpoczynają swoją opowieść o Alhambrze, Zdzisław Żygulski pisze: Alhambra, opisywana i analizowana w setkach, o ile nie w tysiącach opracowań, pałac literackiej legendy, którego nazwa nadawana jest w nieskończoność torom ludzkiej cywilizacji jako synonim piękna i tajemniczości, jest w rzeczy samej czymś zupełnie wyjątkowym, wykraczającym poza krąg, w jakim się znajduje. Jest jedynym na świecie pałacem arabskim zachowanym w niemal całej krasie, pozwalającym sobie unaocznić cuda Orientu i bajki Tysiąca i jednej nocy. W Alhambrze zawarta jest tradycja pałaców babilońskich, asyryjskich, perskich i hellenistycznych, także cesarskich willi rzymskich i owych opisanych pustynnych pałaców omajjadzkich, ale jej najważniejszą cechą jest samo konkretne istnienie, możliwość bezpośredniego dotknięcia . Alhambra o zachodzie słońca Ponieważ budowle Alhambry są oryginalne, stanowią ważne źródło wiedzy średniowiecznej arabskiej architekturze pałacowej i jej związkach z tradycjami klasycznymi i śródziemnomorskimi. Alhambra pomyślana była najpierw jako kompleks militarny, zmieniła z czasem funkcję i przekształciła się w zespół luksusowych budowli mieszkalnych. Początki Alhambry sięgają XI wieku, ale pawilony jak się okazuje, istnieje duże prawdopodobieństwo, iż ich duża część pochodzi z okresu przednasrydzkiego, jednak dopiero dokładne badania murów i badania statygraficzne mogłyby tą hipotezę potwierdzić. Mury Alhambry obejmują fortece, łaźnie, meczety, budynki techniczne oraz kilka pałaców i ogrodów. Twierdza Alhambra- najokazalszy zabytek arabskiego budownictwa w Europie została w 1984 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO. Jest to warowny zespół pałacowy, spuścizna dorobku artystycznego islamskiej Granady stojąca na stromym zboczu, na szczycie porośniętego drzewami wzgórza. Uważany jest za jeden z nieoficjalnych cudów świata, będącym szczytowym osiągnięciem muzułmańskiej wyobraźni i artyzmu oraz wyrazem wysoko rozwiniętej kultury. Nazwa Alhambra pochodzi od arabskiego Al- Qualat al- Hamra co oznacza Czerwony Zamek i jest ściśle związana z kolorem gliny, a której została zbudowana. Budowa Alhambry została rozpoczęta w 1248 r. przez Muhammada I al-Galiba na wzgórzu Assabica po wschodniej stronie miasta. Wąwóz, który dawniej dzielił wzgórze na dwie części został zasypany przez jeńców chrześcijańskich, dziś natomiast w tym miejscu znajduje się Pl. de los Aljibes (Plac Cystern) pomiędzy twierdzą Alcazaba a pałacami Alcazar i osiedlem Medina Alhambra. Fortyfikacje zachowały pierwotny wygląd, jednak główne wieże Torre de la Vela (Wieża Czuwania), Torre de Homenaje, oraz położone niżej Torres Bermejas (Czerwone Wieże) pochodzą z XIII w. Pałac królewski w czasach Abu al- Haggaga Jusufa (1333-1354) i Muhammada V al- Gani (1354- 1359) został całkowicie przebudowany.Na teren osady Alhambry prowadziły cztery główne bramy. Pierwszą i najważniejszą jest położona po stronie południowo- zachodniej Bab asz- Szari a ( Brama Sprawiedliwości lub Brama Praw). Posiada ona portyk przed wejściem, sugerujący, iż odbywały się tam jakieś uroczystości, co zostaje podkreślone przez ceremonialne szczegóły architektoniczne i dekoracyjne. Wielu z kolei dowodzi, iż z uwagi na swą nazwę było to miejsce gdzie wymierzano sprawiedliwość. Drugie wejście od strony południowej zwane obecnie Bramą Siedmiu Niebios (dawniej: Bab al- Ghudur, Brama Cystern). Z uwagi na olbrzymi, wystający, półokrągły bastion i dwudziestometrowe wieże jest najbardziej imponującą bramą Alhambry. Trzecia z nich to Puerta del Arrabal czyli Brama Przedmieścia (dawniej: Bab al- Hadid, Żelazna Brama) połączona z zespołem obronnym Wieży Blankowej- Torre de los Picos. Najprawdopodobniej było to główne wejście prowadzące do Generalife i miało raczej prywatny charakter. Ostatnią bramę stanowi Brama Oręża (Puerta de las Armas) na zachodnim krańcu osady. Jako jedyna bezpośrednio łączyła Alhambrę z miastem Granadą. Najważniejsze Pałace Alhambry to Pałac Partal, Pałac Mirtów- powstały za panowania Isma ila I (1314-1325), Jusufa I (1333-1354) i Muhammada V (1354-1359, 1362-1391), oraz Pałac Lwów, zbudowany za Muhammada V. Nazwy poszczególnych części kompleksu pochodzą głownie z XIX wieku- zostały wymyślone przez zachwyconych Alhambrą europejskich podróżników i nie mają nic wspólnego z historią, a jedynie świadczą o wyobraźni poetów i pisarzy. Alcazaba w XIV w. służyła jako koszary, składy wojskowe i prawdopodobnie więzienie Alhambry. Od wejścia do Alcazaby rozciąga się ogród Jardin de los Adarves, którego nazwa pochodzi od ścieżek spacerowych wzdłuż murów. Jedna z nich połączona jest z Torres Bermejas, gdzie znajduje się mirador (kryty taras), z którego podziwiać można panoramę Granady. Na murze obok znajduje się tabliczka z wierszem poety meksykańskiego Francisca A. de Icaza z przełomu XIX i XX w. Daj mu jałmużnę, kobieto, bo kogo smutniejszego znajdziesz, od tego, kto ślepcem jest i jest w Granadzie . Na murach, ścianach i stropach całej Alhambry widnieją wykute i rzeźbione kaligraficznym pismem w marmurze, kamieniu, stiuku i drewnie zdobione słowa Tylko Allah zwycięża . Zostały one wypowiedziane przez Muhammada I po powrocie z podboju