Analiza dynamiki
Służy do badania zmian, jakie następują w zjawiskach czy procesach na skutek upływu czasu.
Rodzaj tych zmian jest niewielki: zjawisko może rosnąć, maleć lub pozostawać bez zmian.
Mówimy wówczas o kierunku zmian.
Ale ten wzrost może być silny lub słaby – siła zmian.
W analizie dynamiki mamy do czynienia z wielkością badaną i wielkością podstawową.
Wielkość badana – To ta, którą obecnie analizujemy, którą próbujemy ocenić porównując ją
z inną wielkością. Wielkością badaną jest zawsze ta, która wystąpiła w okresie późniejszym.
Wielkość podstawowa – To ta, do której porównuje się wielkość badaną. Może dotyczyć
okresu bezpośrednio poprzedzającego okres badany lub okresu wcześniejszego.
Miarami dynamiki są:
Przyrost absolutny - ΔX – różnica między wielkością zjawiska w okresie badanym a
podstawowym
Δ𝑥=𝑥1−𝑥0
Przyrost względny - ΔXw – stosunek przyrostu absolutnego do wielkości zjawiska w okresie
podstawowym
Δ𝑥w=
(x1−x0)
x0
Tempo wzrostu – Tw – przyrost względny wyrażony w procentach
𝑇w =
(x1−x0)
x0
x 100
