Kamil Wasylów gr.371, analiza ekonomiczna, w ykład 5. Kamil Wasylów gr.371, analiza ekonomiczna, w ykład 5.
Analiza wskaźnikowa.
Jest najczęściej stosowanym działem analizy ekonomicznej, bo jest to
narzędzie dosyć uniwersalne i proste w stosowaniu, umożliwia
wysnuwanie wniosków. Zaletą analizy wskaźnikowej jest to, że
większość wskaźników jest jakościowych, przedstawiają relację -
można je porównywać między różnymi firmami i okresami. Budowa
wskaźników jest również prosta, jakoż interpretacja. Można je podzielić
na wskaźniki:
1. Płynności - odpowiedzieć mają na pytanie czy podmiot gospodarczy
jest w stanie spłacić zaciągnięte zadłużenie bieżące (w ciągu jednego
dnia i w całości).
Płynność majątku jest to szybkość z jaką możemy zamienić różne
składniki majątkowe na gotówkę lub środki pieniężne i ich
ekwiwalenty (np. papiery wartościowe).
Płynność określa się dla części majątku, porządkuje się też majątek
według stopnia jego płynności, odpowiada temu uporządkowanie
według stopnia wymagalności kapitału. Majątek obrotowy lub
bardziej płynny jest odnoszony do zadłużenia bieżącego lub tych
elementów tego zadłużenia, które uważamy za bardziej wymagalne.
Najbardziej powszechne są takowe wskaźniki płynności (przyjęło się
nie wyrażać ich w procentach):
wskaźnik płynności bieżącej - relacja majątku obrotowego do
zadłużenia bieżącego. Zadłużenie bieżące obejmuje
zobowiązania krótkoterminowe wraz z kredytami
krótkoterminowymi. Pozwala określić czy jesteśmy w stanie
spłacić zadłużenie bieżące z posiadanego majątku
obrotowego. Powinien zawierać się w przedziale od 1.2 do
2.0. Czasem uznaje się, że dolna granica to 1.5, a nawet 2.0.
Przedziały te wychodzą z założeń teoretycznych, musi być on
na pewno większy od 1. Krańce przedziałów ukształtowała
praktyka, różne są one dla poszczególnych przedsiębiorstw.
Firma może być zadowolona z płynności na poziomie niższym
od 2, wyższy poziom wskaźnika oznaczałby dla niej
niewłaściwą strukturę finansowania. Kredytodawcy natomiast
dążą do tego, by kredytobiorcy mieli maksymalnie dużą
płynność finansową. Z brakiem płynności lub niedopłynnością
mamy do czynienia, gdy wskaźnik jest poniżej dolnego krańca
przedziału, jeżeli jest znacznie powyżej górnego krańca
przedziału - występuje nadpłynność gwarantująca całkowite
pokrycie zadłużenia bieżącego majątkiem obrotowym,
przypuszczać jednak należy, że nie jest on efektywnie
wykorzystywany. Wskaźnik płynności może być poddany
licznym modyfikacjom (częściej licznika) by wyodrębnić różne
stopnie płynności:
wskaźnik płynności szybki - relacja majątku płynnego do
zadłużenia bieżącego. Majątek płynny nie obejmuje rozliczeń
międzyokresowych i zapasów (zależnych od cyklu
produkcyjnego). To środki pieniężne + krótkookresowe
papiery wartościowe + należności krótkoterminowe.
Wskaźnik powinien być większy od 1, by zapewnić pokrycie
zadłużenia majątkiem płynnym, azali weselej nam, gdy
wskaźnik oscyluje wokół 1.2.
wskaźnik wypłacalności środkami pieniężnymi to relacja
środków pieniężnych (mogą być rozszerzone o papiery
wartościowe lub zawężone do gotówki) do zadłużenia
bieżącego. Rzadko wymienia się wartości optymalne dla tego
wskaźnika, mówi się o jego wartości wokół 0.2.
wskaźnik kapitału pracującego - jest to jedyny tuke wskaźnik
ilościowy, wyrażany w jednostkach pieniężnych, różnica
między majątkiem obrotowym a zadłużeniem bieżącym.
Dotyczy tak naprawdę majątku pracującego
(zaangażowanego) i obejmuje tą wartość majątku
obrotowego, która nie jest przeznaczona na spłatę zadłużenia
bieżącego, lecz na działalność bieżącą przedsiębiorstwa i
przyczyniać się powinna do uzyskiwania dodatnich efektów
finansowych działalności. Kapitał pracujący może być równy
0 (nie ma go), może być ujemny lub dodatni. Gdy jest zerowy
znaczy to, że od majątku obrotowego odjęto wartościowo
równe zadłużenie bieżące. Wskaźnik płynności bieżącej jest
