Analiza finansowa, jej przedmiot i różne rodzaje, wskaźniki, Notatki z Ekonomia

Pobierz Analiza finansowa, jej przedmiot i różne rodzaje, wskaźniki i więcej Notatki w PDF z Ekonomia tylko na Docsity!

Analiza finansowa.

1. Analiza - oznacza rozczłonkowanie, rozdzielenie, rozbiór złożonego przedmiotu badanego w celu lepszego jego poznania. Lub inaczej- Analiza jest metodą postępowania badawczego polegającą na dzieleniu danej całości na części, rozpatrywaniu każdej części z osobna w celu poznania i wyjaśnienia całości. Analiza umożliwia nam: > poznanie struktury złożonej całości, ustalenia związku i zależności występujących pomiędzy elementami strukturalnymi (całości) oraz pomiędzy poszczególnymi elementami a całością. > poznanie mechanizmów funkcjonowania badanej całości zmian jakie w niej zachodzą, identyfikację czynników oddziałujących na tę całość oraz siły, kierunek i natężenie wpływu poszczególnych czynników na stwierdzone zmiany.
2. Podział analizy z punktu widzenia badanego prze dmiotu : a). Analiza makroekonomiczna, której przedmiotem jest gospodarka całego kraju a nawet globalna. b). analiza mikroekonomiczna, której przedmiotem są państwo, gospodarstwa domowe i pojedyncze osoby. c). Analiza finansowa, której przedmiotem badań są zjawiska ekonomiczne wyrażone w pieniądzu np. kapitał, wynik finansowy. d). Analiza techniczno-ekonomiczna, której przedmiotem są wielkości ekonomiczne wyrażone rzeczowo lub osobowo.
3. Przedmiot analizy finansowej. Jeżeli mówimy o analizie to przedmiotem są wielkości wynikające z jego majątku......Przedmioty można podzielić na dwa elementy: 1 .stan finansowy- to ujęcie przedmiotu analizy w ujęciu statystycznym na dany moment (np. bilans i następnie elementy bilansu). 2 .wynik finansowy- to przedmiot analizy finansowej ujęty w wymiarze dynamicznym czyli narastająco miesiąc, kwartał, rok (np. zysk p-twa, przychód, koszty, podatek).
4. Kryteria podziału mie rników ekonomicznych. I. Najczęściej mierniki dzielimy na: ilościowe i wartościowe. II. Ze względu na przyjęty charakter wyróżnia się: mierniki bezwzględne (ilościowe, kwantytatywne) oraz względne( jakościowe, kwalitatywne). III. Ze względu na przedmiot analizy w ujęciu statycznym i dynamicznym wyróżnia się: wskaźniki statyczne i dynamiczne. IV. Ze względu na pojemność mierniki dzielą się na: wskaźniki syntetyczne i cząstkowe.
5. Mierniki bezwzględne (inaczej ilościowe, kwantytatywne), ujmują rezultaty p-twa i jego zasoby w wyrażeniu ilościowym lub wartościowym. Pozwalają niezbyt dokładnie ocenić badane zjawisko.
6. Mierniki względne (jakościowe, kwalitatywne). Podstawowe mierniki względne to:

   wskaźnik dynamiki: Badane zjawisko w okresie badanym * 100% / zjawisko w okresie poprzednim; > wskaźnik tempa zmian: wskaźnik dynamiki – 100%. Tempo zmian występuje jak tempo wzrostu, spadku i stagnacja; > wskaźnik struktury: część badanego zjawiska * 100% / całość badanego zjawiska. Przykład: Bilans- aktywa, podziel na MT i MO, podstawić dane; > wskaźnik poziomu: koszty własne * 100% / przychody ze sprzedaży; * wskaźnik pokrycia: procent przyrostu (dynamika) wskaź. współzależnego / procent przyrostu (dynamika) wskaź. podstawowego. Wykorzystuje się do badań relacji współzależnych zjawisk gospodarczych np. wskaźnik pokrycia wydajności pracy, wzrostem płacy. Wzrost wydajności pracy = 10% za rok. 2001 do 2000 wzrost płacy = 6%. Wzrost płacy / wzrost wydajności pracy = 6% / 10% = 0,6. 0,6 oznacza, że w p-twie 1% wzrostu wydajności wymagał o 6% wzrostu płac.

7. Analiza taktyczna - jest rodzajem analizy ekonomicznej ze względu na rangę problemów objętych analizą. Jej domeną są zagadnienia mniejszej wagi niż a. strategicznej. Jest nakierunkowana na rozwiązywanie problemów bieżących związanych z funkcjonowaniem p-twa, dotyczy więc niewielkiej perspektywy w przyszłości. Skupia się bardziej na wnętrzu p-twa niż na otoczeniu.

8. Analiza ope racyjna - jest rodzajem a. Ekonomicznej ze względu na rangę problemów objętych analizą. Bieżące problemy związane z jego funkcjonowaniem. W ramach tej analizy bada się rezultaty jakie p-two osiąga, stopień wykorzystania zasobów, poniesione koszty, uzyskane przychody.
9. Analiza wskaźnikowa - rodzaj a. ekon. ze względu na formę przeprowadzonych badań. Dostarcza informacji o stanie p-twa i warunkach jakie p-two osiągnęło w oparciu o wskaźniki ekonomiczne. Obserwując kształtowanie się wskaźników można określić tendencję zmian badanego zjawiska oraz oszacować prawdopodobne skutki tych zmian. Nie jest to analiza, która daje pełny, dogłębny obraz p-twa co wynika z faktu, że ukazuje zmiany danych zjawisk, ale nie przedstawia przyczyn tych zmian. Jest to metoda prosta.
10. Analiza rozlicze niowa - rodzaj a. ekon. ze względu na formę przeprowadzonych badań. Jest głębszą analizą idącą o krok dalej w stosunku do a. wskaźnikowej. Ukazuje nie tylko rozmiary zmian zjawisk, ale i determinanty, które wpływają na te zmiany. Jest analizą pracochłonną, wymaga dużej wiedzy z zakresu funkcjonowania p-twa oraz wiedzy metodycznej dotyczącej sposobu przeprowadzenia analizy.
11. Analiza przyszłościowa - rodzaj a. ekon. ze względu na czas objęty analizą. Polega na badaniu i ocenie projektów przyszłej działalności p-twa. Głównym jej celem jest ustalenie celowości wdrażania w p-two określonych projektów, działań, a także ocena przewidywanej efektywności tych projektów i działań. Jest trudna do wykonania ze względu na wpływ na badane zjawisko różnych czynników o różnym natężeniu wpływu, trudnych do głębszego przewidzenia. Jest ona bardzo ważna dla p-twa.
12. Analiza okresowa - wyróżnia się ją ze względu na kryterium częstotliwości prowadzenia analizy. Zdeterminowana jest odcinkiem czasowym jakiego dotyczy, a nie charakterem badanego problemu tak jak analiza ciągła i doraźna np. analiza miesięczna, kwartalna, roczna.
13. Indukcyjna metoda analizy - wyróżnia się ją ze względu na tok (przebieg) analizy. A. indukcyjna: od szczegółu do ogółu; od czynników do wyników; od przyczyn do skutków. Podejście metody indukcyjnej: Analiza zjawisk cząstkowych  Synteza. W metodzie tej uogólnienia formułuje się na podstawie szczegółowego rozpoznania elementów cząstkowych, które pozostają w związku przyczynowo-skutkowym w zbadanym zjawisku. Jest to metoda pracochłonna co wynika z konieczności badań każdego cząstkowego zjawiska niezależnie od jego znaczenia i niezależnie od jego wpływu na badane zjawisko. Zaletą tej metody jest jej wszechstronność, wnikliwość i dokładność badania oraz obiektywność wyciągniętych wniosków.
14. Dedukcyjna metoda analizy - wyróżnia się ją ze względu na tok analizy. A. dedukcyjna: od ogółu do szczegółu, od wyników do czynników, od skutków do przyczyn. Podejście metody dedukcyjnej: Synteza  analiza zjawisk cząstkowych. Metoda ta jest trudniejsza od indukcyjnej, wymaga od analityka umiejętności oceny wyników badanych zjawisk i formułowania problemów wymagających szczegółowego zbadania. Tok postępowania badawczego w tej metodzie jest zbieżny z właściwym analizie ekonomicznej. Zaletą jest mniejsza pracochłonność niż w metodzie indukcyjnej. Wynika to z faktu, że metoda ta pozwala na selektywność badań. Pomija się w badaniach zagadnienia, które dla badane go zjawiska nie mają większego znaczenia.
15. Analiza porównawcza - wyróżnia się ją ze względu na głębokość badanych wskaźników. Polega na określeniu bezpośrednich związków, które kształtują się między wielkościami względnymi lub wielkościami bezwzględnymi co pozwala ustalić odchylenia między badanymi wskaźnikami oraz dokonać na tej podstawie ogólnej oceny. Porównań rozmiarów badanego zjawiska należy dokonywać do odpowiedniej podstawy odniesienia. Tego typu porównania pozwalają określić skalę postępu lub regresu zjawiska w stosunku do przyjętej wcześniej podstawy odniesienia. Analiza porównawcza jest powierzchownym

drugą bardzo ważna zaletę: zwiększa się płynność p-twa, trzeba jednak zaznaczyć, że posiadanie dużej gotówki w kasie mimo, że poprawia płynność nie jest zjawiskiem korzystnym gdyż ta gotówka nie przyczynia się do osiągnięcia zysku.

20. Wskaźnik pokrycia MT kapitałe m własnym Kw=1000; Mt=1000 : kapitał własny * 100% / majątek trwały. Jeżeli MT jest w całości (w 100%) pokryty KW, to zachowana jest tzw. złota reguła bilansowa. P-two takie ma bardzo silne podstawy finansowe.
21. Wskaźnik pokrycia MT kapitałem stałym : Kapitał własny + dłuterm., kapitał obcy (kapitał długoterm.,) * 100% / majątek trwały. Jest to wskaźnik uzupełniający do wskaźnika pokrycia MT KW-ym. Ponieważ kapitał długoterm., powinien przewyższać wartość MT, wartość tego wskaźnika powinna przekraczać 100%. Jeżeli MT nie jest pokryty kapitałem długoterm., (wartość wskaźnika mniejsza od 100%), to p-two może mieć trudności w bieżącym regulowaniu swoich zobowiązań. Sytuacja, w której kapitał stały= 1000 jedn., i MT= 800 jedn., oznacza, że 1000 * 100 /800 = 125 % Wsk pokrycia maj. trwałego kapitałem stałym wynosi 125 % wskazuje on na to, że kap. stały przewyższa wartość majątku trwałego, co oznacza, że przedsiębiorstwo nie powinno mieć trudności z bieżącym regulaminem swoich zobowiązań.
22. Kapitał pracujący: majątek bieżący (obrotowy) – zobowiązania bieżące (krótkoterm.) lub kapitał stały – MO. Kapitał pracujący to ta część kapitału stałego (długoterm.), która finansuje MO. Im wyższa wartość wskaźnika, tym p-two charakteryzuje wyższa płynność finansowa, a inaczej ma wyższą zdolność do regulowania bieżących zobowiązań.
23. Kapitał pracujący ma wartość uje mną, czyli nie istnie je, w sytuacji gdy MT jest większy od kapitału stałego (k. własnego i długoterm., obcego), część MT jest finansowana zobowiązaniami bieżącymi. Jest to sytuacja bardzo niekorzystna dla p-twa, charakteryzuję się ona bardzo niską płatnością finansową, a w zasadzie jej brakiem: p-two nie jest w stanie regulować bieżących zobowiązań.
24. Obs zary analizy przychodów ze sprzedaży. Przychody ze sprzedaży to: przychody z działalności operacyjnej (bezpośrednio związane z działalnością p-twa); przychody z działalności pozaoperacyjnej (nie będące bezpośrednio związane z działalnością operacyjną); przychody z działalności finansowej (przychody kapitałowe będące efektem działalności p-twa na rynku kapitałowym).
25. Czynniki wpływające na wielkość przychodów ze sprze daży : ***** zmiana (wzrost lub spadek) wielkości popytu na produkty lub usługi badanego p-twa; ***** zmiana ilości odbiorców produktów lub usług na rynku (pojawienie się nowych lub wycofanie dotychczasowych); ***** zmiana zasięgu terytorialnego sprzedaży (zwiększenie lub zmniejszenie); ***** zmiana jakości wytwarzanych produktów lub jakości świadczonych usług (wzrost jakości lub jej spadek); ***** zmiana struktury rodzajowej sprzedaży; ***** zmiana cen sprzedaży (nie ma przełożenia wpływu wzrostu lub spadku cen na wielkość przychodów); ***** operatywność pracy działu sprzedaży p-twa. 26. Dynamika przychodów, zadanie przychody 1999 = 100 zł 2000 = 110 zł 2001 = 140 zł inflacja 2000 = 10 % 2001 = 9 % Wsk. Dynamiki w 2000 r W ujęciu nominalnym (110/100) * 100 = 110 % W ujęciu realnym (110 * 100) / 100*1,10=100%

W roku 2000 dynamika przychodów wynosiła 110 % w ujęciu nominalnym czyli przychody wzrosły o 10% w stosunku do roku 1999. Jednak uwzględniając wskaźnik inflacji

wy noszący 10% przychody ze sprzedaży w ujęciu realnym ( w rzeczywistości ) nie wzrosły ani nie zmalały. Wsk. Dynamiki w roku 2001 W ujęciu nominalnym (140 / 110) * 100 = 127,27 % W ujęciu realnym (140 * 100) / (110 * 1,09) = 116 %

W roku 2001 dynamika przychodów wynosiła * 1,09 w ujęciu nominalnym 127,27 %, co oznacza , że przychody wzrosły w stosunku do roku 2000 o 27,27 %. Uwzględniając wskaźnik inflacji dynamika wynosiła 118,27 % czyli w rzeczywistości przychody wzrosły o 18,27 %.

27. Zadanie, P-two uzyskało przychody ze sprzedaży: 1999= 1000 jedn., 2000= 1200 jedn., w tym odpowiednio: ze sprzedaży wyrobów- 600 jedn., i 500 jedn., ze sprzedaży usług- 300 jedn., i 500 jedn., przychody finansowe- 100 jedn., i 200 jedn.. Oblicz. Struktura rodzajowa przychodów. rok 1999 rok 2000 wsk. udziału przych. ze sprzed. wyrobów 600 100/1000=60% 500*100/1200=41, w przychodach ogółem

wsk. udziału przych. ze sprzed. usług w 300100/1000= 30 % 500100/1200 = 41,67 % przychodach ogółem

wsk. udziału przych. finans. w przych. ogółem 100100/1000= 10 % 200100/1200 = 16,67 %

---

100 % 100 % W strukturze rodzajowej przychodów w roku 1999 największy udział miały przychody ze sprzedaży wyrobów (60 % ) a najmniejszy przychody finansowe ( 10 % ) W roku 2000 taki sam udział w strukturze przychodów miały przychody ze sprzedaży wyrobów oraz usług ( po 41,67 % ), udział przychodów finansowych wyniósł 16,67 % i wzrósł w stosunku do roku 1999 o 6,67 %

• Udział przychodów ze sprzedaży wyrobów zmalał w stosunku do 1999 o ponad 18 %, natomiast udział przychodów ze sprzedaży usług wzrósł o prawie 12 %.

28. Cele analizy przychodów wg składników: ustalenie wielkości procentowego udziału poszczególnych składników przychodów w globalnej sumie tych przychodów; ocena zmiany w strukturze rodzajowej przychodów, osiąganych przez badane p-two w analizowanym okresie oraz porównanie tych zmian z planem i wyjaśnienie przyczyn tych zmian.
29. Zadania analizy kosztów włas nych : - poznanie wielkości, dynamiki i struktury kosztów własnych całego p-twa, jego części lub rodzajów działań; - ustalenie odchyleń kosztów w stosunku do przyjętej podstawy porównań; - rozpoznanie czynników determinujących wielkości kosztów, ich strukturę oraz natężenie oddziaływania na koszty; - wskazanie działań prowadzących do obniżki kosztów; - dostarczenie danych do planowania i kształtowania kosztów w przyszłości.

Zysk operacyjny (Przychód z działalności operacyjnej + koszty działalności operacyjnej) ora z Zysk z operacji finansowej (Przychód operacji finansowej + koszty operacji finansowych) daje nam ZYSK Z DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ dalej ZYSK BRUTTO (zyski nadzwyczajne + straty nadzwyczajne) dalej OBOWIĄZKOWE ZMNIEJSZENIE ZYSKU i w rezultacie ZYSK NETTO.

38. Podstawowe kategorie zysku w p-twie : a).analiza wielkości zysku- analizie tej poddaje się zarówno zysk operacyjny brutto jak i netto.; b). dynamika zysku- badając dynamikę zysku należy zawsze uwzględnić w nim element wzrostu cen, który wynika z otoczenia p- twa.; c). struktura zysku- pozwala określić jakie rodzaje działalności p-twa i w jakim stopniu przyczyniają się do osiągnięcia zysku.; d). analiza przyczynowa- analiza zysku w wielkościach bezwzględnych daje tylko wstępną analizę oceny efektywności p-twa. Nie pozwala ona precyzyjnie scharakteryzować skoki tej efektywności ponieważ nie odnosi masy zysku np. do masy zaangażowanych kapitałów i innych elementów, a takie porównania dają dopiero pełny obraz efektywności p-twa.
39. Wskaźnik rentowności sprzedaży (marża zysku ): zysk netto * 100% / przychód ze sprzedaży. Informuje on o tym ile procent zysku osiągnęło p-two z uzyskanego przychodu ze sprzedaży. Wskaźnik określa stopień opłacalności sprzedaży. Im wyższa jego wartość tym wyższa jest efektywność działalności p-twa. Wysokość wskaźnika zależy w pewnym stopniu od rodzaju działalności a konkretnie od długości cyklu produkcyjnego. P-twa realizujące kilka cyklów obrotowych w roku (np. handel) mają na ogół niższą marżę i odwrotnie. Każde p-two powinno dążyć by wartość wskaźnika była jak najwyższa.
40. Wskaźnik rentowności kapitału całkowitego : zysk * 100% / kapitał całkowity. Jest podstawowym wskaźnikiem pomiaru efektywności działalności p-twa. Informuje ile % zysku p-two osiągnęło z zaangażowanego w nim kapitału. Wysoka i rosnąca wartość wskaźnika z reguły zachęca inwestorów do dalszego inwestowania. Niska rentowność powoduje wycofanie zaangażowanego w p-twie kapitału przez jego właścicieli. P-two o wysokim wskaźniku rentowności dysponuje najczęściej korzystnymi możliwościami rozwoju. Wskaźnik należy porównać z okresami ubiegłymi- powinien rosnąć. W liczniku w zależności od potrzeb może się znaleźć zysk netto, brutto lub operacyjny.
41. Wskaźnik rentowności kapitału własnego : Zysk netto * 100% / kapitały własne. Wartością tego wskaźnika szczególnie zainteresowani są właściciele p-twa (udziałowcy, akcjonariusze). Na jego podstawie oceniają swoje korzyści, jakie osiągają z lokowania kapitałów w danym p-twie w porównaniu z zyskownością lokat w innych p-twach. Jeżeli w liczniku umieści się zysk brutto to wartość wskaźnika powinna przewyższać stopę odsetek od lokat długoterminowych w bankach- wtedy inwestorom opłaca się lokować swoje kapitały w p-twie a nie w banku.
42. Wskaźnik rentowności majątku : zysk * 100% / majątek całkowity. Określa efektywność p-twa z punktu widzenia stopnia wykorzystania jego majątku. Ze względu na równość w p-twie kapitałów i majątku wskaźnik może być używany zamiennie ze wskaźnikiem rentowności kapitału w zależności od celów analizy.
43. Efekt dźwigni finansowe j oraz dodatkowe korzyści z zarządzania kapitałem obcym : W analizie rentowności kapitałów należy porównywać wskaźnik rentowności kapitału własnego ze wskaźnikiem rentowności kapitału całkowitego. Jeżeli p-two nie korzysta z kapitałów obcych oba wskaźniki są sobie równe. Część majątku najczęściej pokryta jest kapitałem obcym. W takiej sytuacji jeśli koszt pozyskania kapitałów obcych w postaci płaconych odsetek jest niższy od rentowności kapitału całkowitego to dowodzi to o celowości korzystania z kapitałów obcych. P-two osiąga wtedy dodatkowe korzyści. Różnica pomiędzy rentownością kapitału własnego a rentownością kapitału całkowitego odzwierciedla pozytywny efekt dźwigni finansowej. Jeśli różnica ta jest ujemna to p-two

ponosi stratę z tytułu korzystania z kapitału obcego- efektywność działania p-twa zmniejsza się.

44. Obs zary analizy wskaźnikowe j: analiza płynności finansowej; analiza zadłużenia p-twa (wspomagania finansowego); analiza sprawności działania p-twa (obrotowości); analiza rentowności.
45. Zadania analizy płynności finansowe j: ustalić na ile p-two jest w stanie regulować w terminie swoje wymagalne zobowiązanie. Jeśli nie jest w stanie ich regulować może mieć kłopoty po upadłości włącznie. Do regulowania swoich bieżących zobowiązań p-two wykorzystuje aktywa bieżące czy obrotowe czyli te które można szybko i bez zbędnych kosztów zamienić na gotówkę.
46. Wskaźnik bie żącej płynności finansowej: aktywa bieżące/ pasywa bieżące ( od 1,5 do 2). Jest podstawowym wskaźnikiem służącym ocenie płynności finansowej p-twa na podstawie możliwości spłaty zobowiązań bieżących (środków obrotowych). Wskaźnik bieżącej płynności finansowej informuje o tym ile razy aktywa bieżące pokryją pasywa bieżące czyli bieżące zobowiązania. Optymalna wielkość wskaźnika (od 1,5 do 2) oznacza równowagę finansową p-twa. Jego spadek poniżej normy jest symptomem zagrożenia finansowego dla.............................................
47. Wskaźnik szybkiej płynności finansowej: aktywa bieżące – zapasy/ pasywa bieżące. Informuje o stopniu pokrycia pasywów bieżących aktywami bieżącymi o największej płynności czyli należnościami, pap., krótkoterm., i środkami pieniężnymi. Jego norma 0,
    • 1,0. Znaczne przekroczenie górnej granicy oznacza nieproduktywne gromadzenie środków pieniężnych lub utrzymanie wysokiego stanu należności krótkoterm., przy niskim stanie zobowiązań krótkoterm.
48. Analiza zadłużenia p-twa : Tylko nieliczne p-twa funkcjonują w oparciu o kapitały własne. Większość p-tw korzysta z różnych form wspomagania finansowego czyli kapitałów obcych. W tych p-twach pojawia się problem zadłużenia i należy poddać go analizie. Analizie zadłużenia prowadzi się w oparciu o wielkości względne w postaci różnorodnych wskaźników. Analiza w oparciu o wskaźniki bezwzględne pomija się z tego względu, że ta sama wielkość kredytu ma z goła odmienny wyraz finansowy. Wskaźniki zadłużenia są wykorzystywane do oceny długoterminowej wypłacalności p-twa.
49. Wskaźnik ogólnego zadłużenia. Zobowiązania ogółem 100% / Aktywa ogółem. Określa udział zobowiązań w finansowaniu majątku przeds. Jego wzrost oznacza wzrost udziału kapitału obcego w finansowaniu majątku przeds. a zmniejszenie własnych. Wzrost kapitałów obcych z jednej strony związany jest z wynikiem finansowym( konieczność spłaty kredytów wraz z odsetkami), ale z drugiej strony, wysokie zadłużenie jest szansą na dodatkowe korzyści pochodzące ( wynikające) z pozytywnego działania dźwigni finansowej( występuje, gdy oprocentowanie kredytów jest niższe od stopy rentowności całego majątku przeds.). Niski poziom wskaźnika ogólnego zadłużenia i ewentualnie jego spadek oznacza z kolei zmniejszenie stopnia zadłużenia, czyli wzrost samodzielności finansowej przeds. Kredytodawcy i pożyczkodawcy preferują na ogół niski poziom wskaźnika, ponieważ stwarza to poczucie bezpieczeństwa na odzyskanie zaangażowanego kapitału w przypadku ewentualnej likwidacji przeds.
50. Wskaźnik zadłużenia długoterminowego. Zobowiązania długoterminowe 100%/ Aktywa ogółem. Informuje jaka część majątku jest finansowana zobowiązaniami długoterminowymi. Korzystna sytuacja pod względem zadłużenia występuje wtedy, gdy wartość wskaźnika jest wysoka i niewiele ustępuje wskaźnikom ogólnego zadłużenia- jest to oznaką wysokiego udziału zobowiązań długoterminowych w ogólnym zadłużeniu przeds.

może oznaczać wzrost wolumenu sprzedaży, zwiększenie asortymentu sprzedaży, osiągniecie wyższych cen sprzedaży, obniżenie kosztów jednostkowych. Powinien w czasie rosnąć.

63. Wskaźniki rentowności majątku.