Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Analiza II - opracowane treści z wykładów, Publikacje z Analiza matematyczna

Opracowanie z zakresu tematu

Typologia: Publikacje

2019/2020

Załadowany 16.07.2020

Polanski_R
Polanski_R 🇵🇱

4.6

(107)

353 dokumenty

1 / 3

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Wykład 5
Wiadomości wstępne
Łuk (zwykły) na płaszczyźnie (krótko: łuk) jest to zbiór wszystkich punktów (x, y) o współrzęd-
nych x=x(t), y=y(t), gdzie x(t) i y(t) funkcjami ciągłymi, określonymi na przedziale hα;βi;
bez punktów wielokrotnych tzn. dla różnych wartości parametru t(α;β) otrzymujemy różne
punkty na łuku.
Układ: x=x(t), y =y(t), t hα;βiprzedstawienie parametryczne łuku.
Punkty A(x(α), y(α)) i B(x(β), y(β)) końce łuku.
Łuk jest otwarty, jeżeli A6=B.
Łuk jest zamknięty (in. jest krzywą zamkniętą,krzywą Jordana), jeżeli A=B.
Łuk gładki taki łuk, dla którego pochodne x0(t) i y0(t) ciągłe na przedziale hα;βioraz nie
w żadnym punkcie tego przedziału jednocześnie równe 0.
Łuk kawałkami gładki jest to skończona suma łuków gładkich.
Łukowi można nadać kierunek od Ado B(ozn. d
AB) lub na odwrót ( d
BA). Łuk, któremu nadano
kierunek, nazywamy łukiem skierowanym.
Definicja 1. Przedstawienie parametryczne i kierunek łuku zgodne, jeśli kierunek łuku jest
zgodny z kierunkiem wzrostu parametru t. W przeciwnym wypadku przedstawienie parametrycz-
ne i kierunek łuku niezgodne.
Uwaga 1. Jeżeli przedstawienie parametryczne x=x(t), y =y(t), t hα;βijest niezgodne z
nadanym mu kierunkiem, to przedstawienie
x=x(t), y =y(t), t h−β , αi
będzie z tym kierunkiem zgodne.
Obszar w R2nazywamy obszarem jednospójnym, jeżeli należy do niego wnętrze każdej zawartej
w nim krzywej Jordana. Warunek ten oznacza, że obszar jest ”bez dziur”.
Niech Dbędzie obszarem normalnym względem obu osi współrzędnych, a krzywa Jordana K
jego brzegiem. Jeżeli kierunek na krzywej Kjest określony tak, że poruszając się po Kobszar
Djest po lewej stronie, to krzywa Kjest skierowana dodatnio względem swego wnętrza D. W
przeciwnym razie jest skierowana ujemnie względem swego wnętrza D.
Całka krzywoliniowa skierowana w R2
Niech d
AB łuk zwykły skierowany o przedstawieniu parametrycznym x=x(t), y =y(t), t
hα;βizgodnym z kierunkiem tego łuku oraz para uporządkowana [P(x, y); Q(x, y)] funkcji okre-
ślonych na tym łuku.
Analiza 2 (ANAL2) dr Ewa Stankiewicz-Wiechno 2015
pf3

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Analiza II - opracowane treści z wykładów i więcej Publikacje w PDF z Analiza matematyczna tylko na Docsity!

Wykład 5

Wiadomości wstępne

Łuk (zwykły) na płaszczyźnie (krótko: łuk) jest to zbiór wszystkich punktów ( x, y ) o współrzęd- nych x = x ( t ), y = y ( t ), gdzie x ( t ) i y ( t ) są funkcjami ciągłymi, określonymi na przedziale 〈α ; β〉 ; bez punktów wielokrotnych tzn. dla różnych wartości parametru t ∈ ( α ; β ) otrzymujemy różne punkty na łuku.

Układ: x = x ( t ) , y = y ( t ) , t ∈ 〈α ; β〉 – przedstawienie parametryczne łuku.

Punkty A ( x ( α ) , y ( α )) i B ( x ( β ) , y ( β )) – końce łuku.

Łuk jest otwarty, jeżeli A 6 = B.

Łuk jest zamknięty (in. jest krzywą zamkniętą, krzywą Jordana), jeżeli A = B.

Łuk gładki – taki łuk, dla którego pochodne x′ ( t ) i y′ ( t ) są ciągłe na przedziale 〈α ; β〉 oraz nie są w żadnym punkcie tego przedziału jednocześnie równe 0.

Łuk kawałkami gładki jest to skończona suma łuków gładkich.

Łukowi można nadać kierunek od A do B (ozn. AB ̂ ) lub na odwrót ( BA ̂ ). Łuk, któremu nadano kierunek, nazywamy łukiem skierowanym.

Definicja 1. Przedstawienie parametryczne i kierunek łuku są zgodne, jeśli kierunek łuku jest zgodny z kierunkiem wzrostu parametru t. W przeciwnym wypadku przedstawienie parametrycz- ne i kierunek łuku są niezgodne.

Uwaga 1. Jeżeli przedstawienie parametryczne x = x ( t ) , y = y ( t ) , t ∈ 〈α ; β〉 jest niezgodne z nadanym mu kierunkiem, to przedstawienie

x = x ( −t ) , y = y ( −t ) , t ∈ 〈−β , −α〉

będzie z tym kierunkiem zgodne.

Obszar w R^2 nazywamy obszarem jednospójnym, jeżeli należy do niego wnętrze każdej zawartej w nim krzywej Jordana. Warunek ten oznacza, że obszar jest ”bez dziur”.

Niech D będzie obszarem normalnym względem obu osi współrzędnych, a krzywa Jordana K jego brzegiem. Jeżeli kierunek na krzywej K jest określony tak, że poruszając się po K obszar D jest po lewej stronie, to krzywa K jest skierowana dodatnio względem swego wnętrza D. W przeciwnym razie jest skierowana ujemnie względem swego wnętrza D.

Całka krzywoliniowa skierowana w R^2

Niech AB ̂ – łuk zwykły skierowany o przedstawieniu parametrycznym x = x ( t ) , y = y ( t ) , t ∈ 〈α ; β〉 zgodnym z kierunkiem tego łuku oraz para uporządkowana [ P ( x, y ); Q ( x, y )] funkcji okre- ślonych na tym łuku.

Niech n ∈ N – ustalona liczba naturalna. Dzielimy przedział 〈α ; β〉 na n części punktami:

α = t 0 < t 1 < t 2 <... < tn− 1 < tn = β.

Odpowiadają temu punkty na łuku: A 0 , A 1 ,... An , gdzie Ak = ( x ( tk ) , y ( tk )) , k = 1 ,... n. W przedziale 〈tk− 1 ; tk〉 , k = 1 ,... , n wybieramy dowolnie punkt τk. Tworzymy sumę

Sn =

∑^ n

k =

( P ( x ( τk ) , y ( τk )) · ( x ( tk ) − x ( tk− 1 )) + Q ( x ( τk ) , y ( τk )) · ( y ( tk ) − y ( tk− 1 )))

Definicja 2. Jeżeli dla każdego normalnego ciągu podziałów przedziału 〈α ; β〉 ciąg ( Sn ) jest zbieżny do tej samej granicy właściwej, niezależnej od wyboru punktów τk , to wartość tej granicy nazywamy całką krzywoliniową skierowaną (zorientowaną) pary funkcji [ P ( x, y ); Q ( x, y )] po łuku AB ̂ i oznaczamy ∫̂

AB

P ( x, y ) dx + Q ( x, y ) dy

Przy oznaczeniach [ P ( x, y ); Q ( x, y )] ozn = −−−−→ R ( x, y ) oraz [ dx, dy ] ozn = −→ dl : ∫̂

AB

P ( x, y ) dx + Q ( x, y ) dy =

∫̂

AB

R ( x, y )

dl

Uwaga 2. Własności całki

∫̂

AB

R ( x, y )

dl =

∫̂

BA

R ( x, y )

dl ,

∫̂

AB

k ·

R ( x, y )

dl = k ·

∫̂

AB

R ( x, y )

dl , k ∈ R,

∫̂

AB

R 1 ( x, y ) +

R 2 ( x, y )

)

dl =

∫̂

AB

R 1 ( x, y )

dl +

∫̂

AB

R 2 ( x, y )

dl

Jeżeli całkę krzywoliniową obliczamy po łuku zamkniętym K , to zamiast symbolu

∫̂

AB

używamy

symbolu

K

(zaznaczając ew. strzałką na kółeczku skierowanie krzywej).

Twierdzenie 1. (o zamianie całki krzywoliniowej skierowanej na całkę oznaczoną) Jeżeli funkcje P ( x, y ) , Q ( x, y ) są ciągłe na łuku gładkim AB ̂ o parametryzacji x = x ( t ) , y = y ( t ), t ∈ 〈α ; β〉 zgodnej z kierunkiem tego łuku, to

∫̂

AB

P ( x, y ) dx + Q ( x, y ) dy =

∫^ β

α

( P ( x ( t ) , y ( t )) · x′ ( t ) + Q ( x ( t ) , y ( t )) · y′ ( t )) dt

Uwaga 3. Wartość całki krzywoliniowej skierowanej zależy (na ogół) od kształtu drogi całko- wania.