Analiza "Króla Edypa", Notatki z Język polski

Pobierz Analiza "Króla Edypa" i więcej Notatki w PDF z Język polski tylko na Docsity!

Analizując Epejsodion II tragedii Sofoklesa: ,,Król Edyp’’, scharakteryzuj Edypa i Kreona. Omów istotę hybris na podstawie całego dramatu. Epeisodion drugi w dramacie Sofoklesa "Król Edyp" zgodnie z zasadą trójjedności, rozgrywa się w Tebach przed pałacem królewskim. Obejmuje jeden wątek i trwa od świtu do zmierzchu jednego dnia. W pierwszej scenie dochodzi do kłótni mniędzy Edypem a Kreonem. Edyp po rozmowie z Tyrezjaszem zarzuca swojemu szwagrowi, że spiskuje z wróżbitą, by osłabić jego władzę królewską. Calej sytuacji przygląda się Jokasta, która wraz z chórem stara się zapobiec pogorszeniu sytuacji. zona przekonana o prawośći swojego męża, opowiada mu o szczegółach dotyczących śmierci Lajosa. Edyp słuchał opowieści z narastającym przerażeniem, bo rozpoznaje okoliczności zdarzenia, które rozegrało się z jego udziałem. W tym momencie król uświadamia sobie, że przepowiednia wyroczni w Delfach mówila prawdę o jego losie i zrozumiał dlaczego rówieśnicy podczas zabaw, gdy był jeszcze dzieckiem nazywali go podrzutkiem. Teraz już wiedział, że nie jest synem Polybosa i Meropy, którzy nigdy nie wyjawili mu prawdy o jego pochodzeniu. Dopiero teraz odkrywa, że jest synem Lajosa i Jokasty. Edyp po odgadnięciu zagadki Sfinksa rusza do Teb gdzie pojmuje Jokastę za żonę i obejmuje tron. Przez pierwsze lata jego władzy w mieście działo się bardzo dobrze, ludzie byli mu wdzięczni za to co uczynił. W jego życiu osobistym też nastąpiły ważne zmiany, doczekał się czwórki dzieci - dwóch synów i dwóch córek. Jako król jest dobry, mądry i sprawiedliwy. Bohater jest przyjazny i życzliwy wobec ludzi, choć czasem bywa podejrzliwy. Postępuje według nakazów boskich. Szczerze i głęboko kocha swoje dzieci. Edyp to człowiek którego tragedią jest niewiedza. Wobec bogów zgrzeszył dumą i pychą myśląc, żę ucieknie przed swoim przeznaczeniem. Za to właśnie spotkała go kara. Kreon, który uczynił jak obiecał, zrzekł się korony dla dobra królestwa. Odsunął się w cień wielkiej polityki, zamieszkał na dworze jako doradca króla i nie mieszał się w jego sprawy. Ci którzy go znali mówili, że przestał się uśmiechać i że spędza całe godziny w milczeniu zapatrzony w góry. By poznać przyczynę zarazy jaka panowała w mieście zostaje wysłany do wyroczni. Kreon został niesłusznie oskarżony o spiskowanie przeciwko mężowi siostry i skazany na wygnanie. Jednak prawda wyszła na jaw i po śmierci Jokasty, Edyp wzywa go do siebie i prosi o opiekę nad swymi córkami Edyp jest wybitną jednostką pochodzącą z wyższych, królewskich sfer. Jego zbrodnia wynika ze zbłądzenia tragicznego. Jest to więc typowa wina tragiczna. Kiedy usiłuje rozwiklać ciążącą mu tajemnicę z przeszłości, nieszczęśćie potęguje jego własna duma - hybris. To przez nią staje w konflikcie z wróżbitą i szwagrem. To przez nią kara jaka nań spada jest jeszcze dotkliwsza. W momencie gdy dowiaduje się przerażającej prawdy o swoich zbrodniach finalna katastrofa to nie tylko samookaleczenie się Edypa i wygnanie z kraju, to również samobójcza śmierć Jokasty oraz klątwa jaka stała się przyczyną nieszczęść jego dzieci. Jako kontekst dzieła Sofoklesa możemy przywołać ideał człowieka opisany przez Arystotelesa. Złoty środek jest punktem, który jest równowagą pomiędzy niedomiarem a nadmiarem. Arystoteles uważał, że źródła człowieczego dobra powinniśmy szukać w celach jakie sobie stawiamy. Każdy z naszych bohaterów, dążył do bycia dobrym w idealny dla siebie sposób. Każdy

z nich postrzegał dobro zupełnie inaczej, ale czy osiągnęli eudajmonię - stan w którym człowiek jest w momencie zaspokojenia wszystkich swoich potrzeb? Arystoteles uważał, że to właśnie tak osiągnięte szczęście jest dobre. "Król Edyp" to tragedia w której autor pokazuje jak nieskuteczna jest walka człowieka ze swoim losem. Im bardziej Edyp stara się uciec od swego przeznaczenia, tym szybciej zbliża się do spełnienia przepowiedni wyroczni. Człowiek jest więc igraszką w rękach losu i bogów, poeta pokazuje jak nieskuteczna jest jego walka z przeznaczeniem.