Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Opracowanie z zakresu tematu
Typologia: Opracowania
Promocja ograniczona w czasie
Załadowany 16.10.2020
4.5
(13)95 dokumenty
1 / 4
W promocji
Źródło: Architektura. Style i detale , pod red. Emily Cole, Warszawa 2007 r.
W architekturze greckiej na drewnianych architrawach opierały się podłużne belki podtrzymujące zastrzały i ukośne krokwie. Jeśli konstrukcja nie wspierała się na wewnętrznych kolumnach, budowla miała ograniczoną rozpiętość. Z czasem elementy tego typu drewnianej konstrukcji zostały powtó- rzone w kamieniu.
Fundamentalną zasadą greckiej architektury był system kolumny i architrawu, zwany też słupowo- belkowym. Polegał on na tym, że na pionowych słupach (kolumnach) opie- rały się poziome architrawy. Grecy nie stosowali łuków wspartych na kolumnach.
Pozioma belka spoczywająca na kolumnach lub filarach.
Naczółek to szczyt dachu, w kształcie niskiego rozwartokątnego trójkąta, najczęściej sytuowany nad portykiem. Trójkątna powierzchnia tej ściany, zamknięta poziomym gzymsem belkowania u dołu oraz ukośnymi kra- wędziami dachu u góry nosi nazwę tympanonu.
Trójkątne pole wewnątrz naczółka,
Portyk tworzył fasadę świątyni, był zadaszony i zwykle otwarty z boków. Określenie portyku zależało od liczby jego kolumn: tetrastyl – cztery kolumny, heksastyl – sześć kolumn, dekastyl – dziesięć kolumn.
Wewnątrz świątynia była znacznie skromniejsza niż z zewnątrz, co odzwierciedlało jej funkcję, którą nie było gromadzenie wiernych. Wydaje się, że tylko kapłani i uprzy- wilejowane osoby miały dostęp do wnętrza, zwykli ludzie zbierali się wokół świątyni.
Erechtejon jest sanktuarium poświęconym różnym bogom, między innymi Atenie Polias i Erechteuszowi. Budowa ta została wzniesiona na dwóch poziomach – być może ze względu na wcześniejszą konstrukcję znajdującą się w tym miejscu – i ma trzy portyki. Nie przypomina klasycznego, prostokątnego planu świątyni.
Najsłynniejszymi przykładami ka- riatyd są figury zdobiące połu- dniowy portyk Erechtejonu. Ta piękna konstrukcja jest właściwie nie tyle portykiem, ile trybuną, gdyż nie ma do niej dostępu z zewnątrz.
Kariatyda to rzeźbiona postać kobiety, wspierająca belkowanie zamiast kolumny. Słowo pochodzi od kobiet z Kariów, które zostały wzięte do niewoli za to, że ich miasto opowiedziało się po stronie Persów.
Świątynia Ateny Nike, mała świątynia jońska, wzniesiona na naturalnym występie skalnym na Akropolu. Ma dwa portyki czterokolumnowe (od wschodu i od zachodu), stanowi przykład archi- tektury jońskiej w pełnym rozkwicie. Szczególnie charakterystyczny jest dla niej ciągły fryz przedstawiający sceny bitewne oraz Atenę i inne bóstwa.