Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Badanie aktywności optycznej, Laboratoria z Analiza sprawozdania finansowego

Badanie aktywności optycznej polegające na zademonstrowaniu zjawiska

Typologia: Laboratoria

2020/2021

Załadowany 15.11.2021

azbest21
azbest21 🇵🇱

5

(1)

1 dokument


Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Badanie aktywności optycznej i więcej Laboratoria w PDF z Analiza sprawozdania finansowego tylko na Docsity! Wstęp: Celem ćwiczenia jest: 1. Zademonstrowanie zjawiska aktywności optycznej. 2. Wyznaczenie współczynnika skręcalności właściwej sacharozy. 3. Wyznaczenie zależności współczynnika skręcalności właściwej sacharozy od długości fali. Kiedy spolaryzowane światło przechodzi przez roztwór aktywny optycznie, płaszczyzna polaryzacji ulega obrotowi o kąt a proporcjonalny do długości naczynia d oraz stężenia roztworu C (C=0,150+0,002-). cm W przypadku przechodzenia światła liniowo spolaryzowanego przez roztwór substancji aktywnej optycznie, kąt o jaki obróci się płaszczyzna polaryzacji światła zależy od ilości cząsteczek substancji rozpuszczonej, jakie światło napotyka na swej drodze (a zatem od długości przebywanej w roztworze drogi) oraz od stężenia roztworu. Wielkość kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła a opisuje prawo Biota. W przypadku roztworu substancji optycznie czynnej (w nieaktywnym optycznie rozpuszczalniku, na przykład w wodzie) prawo to ma postać: a= kdC gdzie: k - współczynnik skręcalności właściwej substancji d- droga przebyta przez światło w roztworze C- stężenie roztworu Wielkość k występująca we wzorze, zwana skręcalnością właściwą, określa kąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła po przejściu fali świetlnej przez warstwę roztworu o jednostkowej grubości i jednostkowym stężeniu Źródło jg Komórka —- Polaryzator, światła Filtr pomiarowa Obserwator Wykorzystywany podczas ćwiczenia układ pomiarowy przedstawiono na rysunku 1. Układ składa się z oświetlacza emitującego białe światło, filtra, polaryzatora P,, komórki pomiarowej zawierającej badany roztwór oraz drugiego polaryzatora P> . Filtr zastosowano w celu zawężenia zakresu długości fal w wiązce przechodzącej przez komórkę pomiarową. W naszym przypadku korzystamy z filtrów: pomarańczowego 580 Nm, zielonego 525 Nm. Pomiary: Ilość cieczy Zielony < [*] Pomarańczowy < Zielony < Pomarańczowy < [em] [1 początkowy [*] początkowy [9] 0 90 90 5 95,5 93,5 5,5 4,5 10 101 99 11 9 15 109,5 103 19,5 13 20 121,5 108 31,5 18 25 124 112 34 22 30 128 118 38 28 35 132 125 42 35 40 142 132 52 42 Obliczamy wartość kąta skręcenia a ze wzoru: a =f(d) = ę(d) — g(0) Wykresy zależności wartości kąta skręcenia a w funkcji długości ośrodka aktywnego optycznego d: a=kdC=Ad a = f(d) ilość cieczy (em)