






Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Baza pytań na egzamin z finansów publicznych
Typologia: Notatki
1 / 12
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Subwencja ogólna jest formą zasilania polskich jednostek samorządu terytorialnego z budżetu państwa. Subwencja ogólna składa się z pięciu części:
Na współczesnych silnie konkurencyjnych rynkach ważny jest skuteczny marketing skarbowych instrumentów dłużnych. Plasowanie nowych emisji wymaga dobrego rozpoznania rynków oraz zastosowania efektywnych technik sprzedaży, takich jak: aukcja oferta publiczna sprzedaż wybranym inwestorom emisja niepubliczna na życzenie dla określonych inwestorów
Wydatki transferowe dokonywane są na rzecz innych podmiotów, co albo wiąże się z istniejącym systemem finansów publicznych, albo wynika z prowadzonej przez państwo polityki finansowej. W związku z tym należy rozróżnić: transfery wewnętrzne, czyli transfery dokonywane wewnątrz systemu finansów publicznych, transfery zewnętrzne, czyli na rzecz podmiotów znajdujących się poza sektorem publicznym.
Podatki bezpośrednie stanowią około 30% wszystkich podatków Podatki pośrednie stanowią około ¾ wszystkich podatków
Racjonalizacja wydatków publicznych jest tym trudniejsza, im większy jest ich stopień agregacji. Najwięcej trudności występuje więc przy racjonalnym kształtowaniu na szczeblu centralnym, mniej w przypadku budżetów budowanych dla poszczególnych jednostek sektora publicznego i budżetów szczebla podstawowego. Aby wydatki były jak najbardziej racjonalne oraz aby wyeliminować marnotrawstwo przyjęto założenie, że wydatkowanie publiczne musi być poddane nowoczesnym procedurom wynikającym z teorii i praktyki zarządzania. Podejście to nazwano programowaniem budżetowym. Do najbardziej rozwiniętych metod należy zaliczyć:
(budżetowanie zerowe, od podstaw) – jest najnowszą metodą programowania budżetowego; eliminuje słabe strony metod wcześniejszych, a w szczególności to, że trudno było się oderwać od przeszłości. Zasadniczą cechą jest rezygnacja z budżetowania przyrostowego (tzn. podstawą budżetowania nie są budżety z ostatnich lat) Fazy budżetowania w ZBB: 1)Wybranie pakietów decyzyjnych 2A) Ustalanie hierarchii pakietów decyzyjnych w oparciu o analizę kosztów i korzyści 2B) Ustalenie podziału środków odpowiadającym tym pakietów
Wzrost zatrudnienia przy robotach publicznych powoduje mnożnikowy wzrost zatrudnienia w całej gospodarce. Mechanizm polega na wzroście popytu konsumpcyjnego, spowodowanym wzrostem funduszu płac, który pociąga za sobą wzrost zatrudnienia i dochodu w gałęziach dóbr konsumpcyjnych. ( W rzeczywistości państwa z kłopotami często ograniczają roboty publiczne)
drastyczny spadek popytu drastyczny spadek ceny netto – ponieważ producent nie może wkalkulować podatku, ponieważ wyższa cena nie zostałaby zaakceptowana przez nabywcę Wniosek: im mniej elastyczna podaż i mniej elastyczny popyt na dany towar lub czynnik produkcji, tym mniejszy jest wpływ podatku. (Warto, aby państwo kierowało się tą zasadą, ponieważ podatki mogą wywołać negatywne skutki, zniekształcając procesy gospodarowania)
Wnioski wynikające z istnienia funduszy celowych: powstanie funduszu celowego oznacza wyodrębnienie części środków z ogółu środków publicznych, skutkiem tego jest zapewnienie źródeł finansowania dla wybranej dziedziny działalności z drugiej strony związanie części środków publicznych z wyznaczonymi zadaniami ogranicza swobodę alokacji następuje podniesienie rangi tych zadań, ponieważ są wyłączone spod rutynowej procedury alokacji, co powinno gwarantować uniknięcie „rywalizacji” z innymi zadaniami publicznymi zadania te mają zapewnioną ciągłość finansowania, ponieważ nie podlegają procedurze rocznego planowania (jest to ważne w przypadku zadań inwestycyjnych), ale ta ciągłość jest zapewniona tylko, gdy źródła dochodów są wydajne, nie są wymagane dotacje z budżetu, ponieważ dzięki temu finansowanie tej dziedziny jest uniezależnione od decyzji parlamentu fundusze celowe umożliwiają kumulację niewykorzystanych w danym roku środków – większa swoboda w dysponowaniu środkami
Rola państwa w zakresie ubezpieczeń społecznych może sprowadzać się do: tworzenia podstaw prawnych ubezpieczeń ubezpieczeń społecznych – ustanowienie obowiązku ubezpieczenia
przejęcia przez państwo obowiązku organizacji systemu ubezpieczeń oraz przejęcie odpowiedzialności materialnej za świadczenia społeczne W pierwszym przypadku finanse publiczne nie są istotnie wciągnięte w ubezpieczenia społeczne, rola państwa ogranicza się do działania konstytuującego system ubezpieczeń i ewentualnej interwencji, gdy niepubliczne instytucje finansowe nie wywiązują się należycie ze swoich powinności. Jednak społeczeństwo oczekuje od państwa nie tylko odpowiedzialności politycznej, ale także gwarancji finansowych. W ramach ubezpieczeń społecznych państwo jest odpowiedzialne za: świadczenia emerytalno-rentowe ubezpieczenia zdrowotne (zaspokojenie elementarnych potrzeb związanych z ochroną zdrowia i leczeniem, źródłem finansowania są dochody gospodarstw domowych, kwestią sporną jest ustalenie w jakim stopniu fundusz ten ma być zasilany w formie podatków, a w jakim stopniu finansowany z funduszy prywatnych) ubezpieczenia na wypadek bezrobocia
Do sektora finansów publicznych zalicza się: organy władzy publicznej, administracji rządowej, kontroli, sądy i trybunały, jednostki samorządu terytorialnego jednostki budżetowe, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze fundusze celowe państwowe szkoły wyższe jednostki badawczo-rozwojowe zakłady opieki zdrowotnej państwowe lub samorządowe instytucje kultury ZUS, KRUS i inne fundusze NFZ Polska Akademia Nauk
uporczywie utrzymujący się deficyt budżetowy okres wzmożonych wydatków publicznych, zwłaszcza okresy wojen i głębokich kryzysów realizowana doktryna ekonomiczna, która może zakładać świadome utrzymywanie deficytu osiąganie celów politycznych rządzącej elity wpadnięcie w pułapkę zadłużenia
Obligacje skarbowe Obligacje manipulacyjne (emitowane przez władze lokalne lub ich agencje) Obligacje są trwalszym instrumentem do dokonywania wydatków bez pokrycia
to metoda zarządzania finansami publicznymi, ukierunkowana na osiąganie większej skuteczności oraz efektywności i przejrzystości wydatkowania środków publicznych, polegająca na: