Bażant - biologia rozrodu
Bażanty występują głównie na terenach nizinnych, na łąkach i terenach
rolniczych, najchętniej w pobliżu zarośli, skraje lasów, zimą przebywa
także w trzcinowiskach. Długość ciała: 53-90 cm. Ptak wielkości kury o
silnym dymorfizmie płciowym. Samiec jest bardzo ozdobny mając zielono
połyskującą głowę, białą obrożę na szyi i rdzawo ubarwienie w łuskowaty
wzór. Ozdobą samca jest długi, pręgowany ogon, a na wiosną także
czerwone płatki skórne po bokach głowy. Samica jest jasnobrązowa w
ciemne plamy ze znacznie krótszym ogonem.
Bażant jest elementem obcym w naszej faunie wprowadzonym w XVI
wieku. Populacja jego jest ciągle podtrzymywana przez ptaki wsiedlane w
celach łowieckich. Samica tworzy gniazdo na ziemi, bardzo dobrze ukryte
wśród roślinności. Od kwietnia do czerwca samica składa 8-12 brązowo-
zielonkawych jaj. Jajami i młodymi zajmuje się wyłącznie samica. Chwile po
wykluciu wyprowadza młode z gniazda, które może przyciągnąć
drapieżniki Młode pozostają pod opieką matki przez 80 dni. Dorosłe
bażanty żywią się prawie wyłącznie pokarmem roślinnym: nasionami,
owocami i pędami roślin. Natomiast młode w pierwszych tygodniach życia
karmione są drobnymi bezkręgowcami.
Terytorium to miejsca występowania bażantów obu płci, a ich wybór należy
do samców. Są one kształtu owalnego o powierzchni 3-14 ha. Terytoria
służą do odbycia toków, które trwają od marca do końca czerwca. Jedno
pokrycie samicy wystarcza do zapłodnienia jaj przez miesiąc . Gniazdo
zakłada bażancica najchętniej na uprawach polnych. Najmniejsze gniazdo
liczyło 6 jaj ,a największe 17jaj.Kura po złożeniu tylu jaj ile może obsiąść
rozpoczyna wysiadywanie. Nie ucieka z gniazda nawet przed
drapieżnikiem. Wylęg jaj trwa 23-25 dni i zależy od ilości jaj w gnieździe.
Kura z pisklętami tworzy grupę rodziną przez 7-9 tygodni. Pisklęta
bażancie do 3 tygodni życia nie wydzielają tzw. odwiatru, przez co nie są
wyczuwalne dla drapieżników.
W indywidualnej ocenie nioski bierze się pod uwagę następujące cechy ;
datę zniesienia pierwszego i ostatniego jaja, liczbę zniesionych jaj, masę
jaj w 3 i 8 tygodniu nieśności, liczbę i długość serii oraz przerw w nieśności
i wyniki wylęgowości. Nieśność bażantów w szczytowym okresie może
wynosić nawet 80%. Utrzymywanie niosek w pojedynczych klatkach łączy
się z inseminacją. Inseminacja niosek nasieniem rozcieńczonym (jak dla
indyków) dała dobre rezultaty, gdyż zapłodnienie (81%) było nieco
mniejsze jak przy kryciu naturalnym (85.4%). Inseminację przeprowadzano
co 10-12 dni. Czas między kolejnymi inseminacjami może dochodzić do 19
dni bez pogorszenia wyników zapłodnienia.