Bicie dzieci, metoda wychowawcza czy przejaw agresji rodziców wobec dziecka | Ćwiczenia Pedagogika, badania pedagogiczne

Bicie dzieci metoda wychowawcza czy przejaw agresji rodziców

wobec dziecka

Niewielu jest rodziców, którzy nigdy nie uderzyli swojego dziecka. Badania

socjologiczne - odkąd skala problemu złego traktowania dzieci przez

rodziców jest w Polsce diagnozowana, a więc od początku lat 90. -

pokazują, że zdecydowana większość, ponad 80% rodziców przyznaje się

do stosowania różnych form przemocy ﬁzycznej wobec swoich dzieci.

Prowadzone są badania na temat tego, jakie jest podłoże tej agresji i skąd

się wywodzi. Czy jest to uwarunkowanie genetyczne (nadmierna

agresywność, nadpobudliwość odziedziczona genetycznie po rodzicach),

społeczne (przyjmowanie wzorców zachowań rodziców, powielanie ich i

stosowanie na własnych dzieciach), czy może agresja ta spowodowana jest

nieporozumieniami, brakiem odpowiedniej komunikacji i więzi między

rodzicami a dzieckiem Innymi powodami mogą być zaburzenia porządku

panującego w rodzinie, nie wywiązywanie się z roli matki i ojca oraz

patologie rodzinne, np. alkoholizm, narkomania.Zadania wychowawcze,

które musi spełniać rodzina są bardzo ważne, gdyż od nich zależą wyniki

wychowania. Do najważniejszych zadań należą: socjalizacja dziecka, pełne

zaspakajanie jego potrzeb, przekazywanie mu podstaw kultury oraz norm

regulujących ludzkie współżycie, ukształtowanie aspiracji i dążeń oraz

przygotowanie do pełnienia w przyszłości ról rodzicielskich.Nie wywiązanie

się z jakiegoś z nich może spowodować zaburzenia w rozwoju psychiczno

socjalnym dziecka i być przyczyną życiowych niepowodzeń.

Problem przemocy w rodzinie został po praz pierwszy zbadany i omówiony

w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego stulecia przez

badaczy z Uniwersytetu w New Hampshire. Wyniki zebrane przez

naukowców Gellesa i Strausa ujawniają i charakteryzują naturę życia

rodzinnego. Wg badań najczęstszym miejscem, gdzie dziecko po raz

pierwszy styka się z przemocą jest właśnie dom rodzinny. Dziecko jest bite

przez osoby kochające i kochane. Rodzice stosują przemoc jako środek

wychowawczy. Są przekonani, że jeśli coś dla człowieka jest ważne, na

czymś mu zależy, to może on użyć siły ﬁzycznej, przemocy w tych

sytuacjach, w których wartości te są zagrożone. Stosowanie agresji wobec

dziecka przenosi się na inne środowiska (szkoła, podwórko) oraz na dalsze,

dorosłe życie, tym samym, dziecko bite również będzie biło swoje dzieci.

Badania dotyczące kar ﬁzycznych mówią, że rodzice, którzy stosują

przemoc wobec dziecka, uczą je agresji jak również u siebie zwiększają

prawdopodobieństwo występowania kolejnych aktów przemocy. Dzieje się

tak, ponieważ wczesne traumatyczne doświadczenia bycia maltretowanym

wywołują silne stresy, które wpływają na kształtowanie się stanów

psychopatycznych, a te dalej wprost prowadzą do maltretowania w

dalszym pokoleniu, własnych już dzieci, jednakże nie jest to koniecznością.

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Bicie dzieci, metoda wychowawcza czy przejaw agresji rodziców wobec dziecka i więcej Ćwiczenia w PDF z Pedagogika, badania pedagogiczne tylko na Docsity!

Bicie dzieci metoda wychowawcza czy przejaw agresji rodziców wobec dziecka

Niewielu jest rodziców, którzy nigdy nie uderzyli swojego dziecka. Badania socjologiczne - odkąd skala problemu złego traktowania dzieci przez rodziców jest w Polsce diagnozowana, a więc od początku lat 90. - pokazują, że zdecydowana większość, ponad 80% rodziców przyznaje się do stosowania różnych form przemocy fizycznej wobec swoich dzieci. Prowadzone są badania na temat tego, jakie jest podłoże tej agresji i skąd się wywodzi. Czy jest to uwarunkowanie genetyczne (nadmierna agresywność, nadpobudliwość odziedziczona genetycznie po rodzicach), społeczne (przyjmowanie wzorców zachowań rodziców, powielanie ich i stosowanie na własnych dzieciach), czy może agresja ta spowodowana jest nieporozumieniami, brakiem odpowiedniej komunikacji i więzi między rodzicami a dzieckiem Innymi powodami mogą być zaburzenia porządku panującego w rodzinie, nie wywiązywanie się z roli matki i ojca oraz patologie rodzinne, np. alkoholizm, narkomania.Zadania wychowawcze, które musi spełniać rodzina są bardzo ważne, gdyż od nich zależą wyniki wychowania. Do najważniejszych zadań należą: socjalizacja dziecka, pełne zaspakajanie jego potrzeb, przekazywanie mu podstaw kultury oraz norm regulujących ludzkie współżycie, ukształtowanie aspiracji i dążeń oraz przygotowanie do pełnienia w przyszłości ról rodzicielskich.Nie wywiązanie się z jakiegoś z nich może spowodować zaburzenia w rozwoju psychiczno socjalnym dziecka i być przyczyną życiowych niepowodzeń. Problem przemocy w rodzinie został po praz pierwszy zbadany i omówiony w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego stulecia przez badaczy z Uniwersytetu w New Hampshire. Wyniki zebrane przez naukowców Gellesa i Strausa ujawniają i charakteryzują naturę życia rodzinnego. Wg badań najczęstszym miejscem, gdzie dziecko po raz pierwszy styka się z przemocą jest właśnie dom rodzinny. Dziecko jest bite przez osoby kochające i kochane. Rodzice stosują przemoc jako środek wychowawczy. Są przekonani, że jeśli coś dla człowieka jest ważne, na czymś mu zależy, to może on użyć siły fizycznej, przemocy w tych sytuacjach, w których wartości te są zagrożone. Stosowanie agresji wobec dziecka przenosi się na inne środowiska (szkoła, podwórko) oraz na dalsze, dorosłe życie, tym samym, dziecko bite również będzie biło swoje dzieci. Badania dotyczące kar fizycznych mówią, że rodzice, którzy stosują przemoc wobec dziecka, uczą je agresji jak również u siebie zwiększają prawdopodobieństwo występowania kolejnych aktów przemocy. Dzieje się tak, ponieważ wczesne traumatyczne doświadczenia bycia maltretowanym wywołują silne stresy, które wpływają na kształtowanie się stanów psychopatycznych, a te dalej wprost prowadzą do maltretowania w dalszym pokoleniu, własnych już dzieci, jednakże nie jest to koniecznością.

Najbardziej typowymi aktami przemocy w rodzinie są : groźby, wyzwiska, bicie, kopanie, wypędzanie z mieszkania, usiłowanie zabójstwa, poważne uszkodzenie ciała, sprowadzanie do domu alkoholików i prostytutek, zmuszanie do uwłaczających posług, zmuszanie do współżycia seksualnego w obecności dzieci, napastowanie na ulicy, niszczenie sprzętów domowych lub sprzedawanie ich w celu kupna alkoholu. Model przyczyn zjawiska maltretowania dziecka wg R.J. Gellesa: Pozycja społeczna: wiek, płeć, status społeczny. Doświadczenia socjalizujące: maltretowanie, model roli przemocy, agresjaKlasa społeczna i środowis-kowa: postawa wobec przemocyStres sytuacyjny: A.relacje między rodzicami:-wewnątrzmałżeńskie,-kłótnie małżeńskie, B.Stresy:-niechciana ciąża, nadmiar dzieci,-bezrobocie,-izolacja społeczna,- zagrożenie autorytetu rodzicielskiego, przyjętych norm i miłości własnej C.Stres wywołany przez dziecko:-niechciane dziecko,-dziecko problemowe, trudne, chore, opóźnione w rozwoju. Stany psychopatyczne: Cechy osobowościowe, cechy charakterologiczne, słabe panowanie nad sobą, zaburzenia neurologiczne. Sytuacje bezpośrednio poprzedzające czyn maltretowania: złe traktowanie dziecka, sprzeczka, itp.Maltretowanie dziecka:pojedynczy atak fizyczny,powtarzające się ataki, przemoc psychologicznaWielu rodziców bije dzieci nie z powodu konfliktu lecz profilaktycznie , wychodząc z założenia, że jest to najlepsza metoda postępowania z dzieckiem. Niektórzy rodzice nawet uważają, że trzeba wprowadzić kary cielesne w szkołach. U podłoża maltretowania mogą leżeć głęboko wyparte, traumatyczne przeżycia rodziców z czasów, kiedy sami, jako małe dzieci doświadczały aktów przemocy. Tworzy to silny lęk w relacji rodzic dziecko, jako sytuację zagrażającą odrzuceniem uczuciowym. W wielu rodzinach, w których występują kłopoty wychowawcze panuje przekonanie o tym, że dzieci rodzą się dobre lub złe. Przekonanie o niedobrych skłonnościach dziecka utrudnia rodzicom poszukiwania przyczyn tych problemów w środowisku domowym, usposobieniu obojga rodziców i ich stosunku wobec dziecka. Nie dostrzegają własnych błędów, widzą jedynie ujemne cechy charakteru dziecka i ostrymi karami chcą zmusić je do zmiany zachowania. Poznanie rzeczywistej przyczyny tych trudności jest podstawowym warunkiem pozbycia się ich. Kiedy dojdziemy do tego, że nadmierna surowość względem dziecka jest ową przyczyną, możemy stopniowo ją łagodząc uzyskać pozytywne wyniki.Nie wolno nie tylko bić dzieci, ale w ogóle używać przemocy jako metody wychowawczej. Każda przemoc jest szkodliwa, nawet jeśli doraźnie przynosi pożądany skutek. Także "klaps pedagogiczny". Mówi się, że jest pożyteczny, szczególnie jeśli chodzi o małe dzieci, które mają jeszcze słabo rozwinięte rozumienie mowy, więc

Bicie dzieci, metoda wychowawcza czy przejaw agresji rodziców wobec dziecka, Ćwiczenia z Pedagogika, badania pedagogiczne

Dokumenty powiązane

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Bicie dzieci, metoda wychowawcza czy przejaw agresji rodziców wobec dziecka i więcej Ćwiczenia w PDF z Pedagogika, badania pedagogiczne tylko na Docsity!