Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Biologia komórki - błony biologiczne, Prezentacje z Biologia

Wykład z błon biologicznych. 1 rok Weterynaria

Typologia: Prezentacje

2022/2023

Załadowany 16.09.2023

magdalena-bakon
magdalena-bakon 🇵🇱

1 dokument

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Biologia komórki - błony biologiczne i więcej Prezentacje w PDF z Biologia tylko na Docsity! Błony biologiczne – wykład Plasmolemma definiuje granicę komórki zwierzęcej, jest selektywną barierą pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a cytoplazmą błony wewnętrzne komórek eukariotycznych rozgraniczają poszczególne przestrzenie komórki, umożliwiając utrzymanie różnic w składzie chemicznym błony wewnętrzne przyjmują liczna formy zależne od struktury i funkcji komórki grubość błony komórkowej jest kilka tysięcy razy mniejsza niż średnica komórki i ma ograniczoną wytrzymałość mechaniczną plasmolemma (błona komórkowa) i błony wewnętrzne komórek eukariotycznych: posiadają wspólny plan budowy grubość błon od 5 do 10 nm wykazują trójwarstwową strukturę podczas badań w TEM zbudowane z dwuwarstwy lipidowej oraz połączonych z nią białek proporcje między lipidami i białkami nie są stałe i zależą od rodzaju błony (np. Mielina 18% białek 76% tłuszczu; wewnętrzna błona mitochondrialna 76% białek 24% tłuszczu; błony komórkowe erytrocytu i hepatocytu 50/50%. Każdy spośród ponad 240 typów komórek wyróżnianych w organizmach zwierząt ma inny skład błon błona komórkowa: reguluje przechodzenie substancji do i z komórki umożliwia odbiór sygnałów dzięki obecności błonowych receptorów, które wiążą cząsteczki sygnalizacyjne umożliwiają rozpoznanie komórek, nadając im cechy specyficzne tworzą miejsca przyczepu dla elementów cytoszkieletu komórki oraz składników macierzy pozakomórkowej błony wewnątrzkomórkowe: pomagają w tworzeniu subkomórkowych podziałów i mikroprzedziałów zapewniają miejsca dla wiązania enzymów i przebiegu reakcji przez nie katalizowanych Fosfolipidy błonowe: są amfipatyczne – posiadają część hydrofilną i hydrofobową tworzą dwuwarstwę w środowisku wodnym główki lipidó tworzą powierzchnie błony, natomiast podwójne części hydrofobowe są skierowane do wnętrza błony części hydrofobowe wewnętrznej i zewnętrznej warstwy tworzą delikatne połączenia, które przymocowują oba listki błony do siebie zbudowane są na bazie glicerolu, którego dwie grupy alkoholowe zestryfikowane są kwasami tłuszczowymi, a trzecia grupa kwasem fosforowym do kwasu fosforowego przyłączone są dodatkowe grupy w postaci amin, cholin i inozytolu wyróżniamy fosfolipidy aminowe (fosfatydyloseryna, fosfatydyloetanolamina), cholinowe (lecytyna, sfingemieliny) orz fosfatydyloinozytol fosfolipidy aminowe i cholinowe stanowią główny składnik lipidowy błon fosfatydyloinozytol występuje w ilościach śladowych, stanowi on jednak substrat dla wytwarzania licznych związków biologicznie czynnych kwasy tłuszczowe wchodzące w skład błon mogą być nasycone i nienasycone wyższa zawartość kwasów nienasyconych sprawia, że błony mają większą płynność cholesterol: stanowi od 5 do 25% składu lipidów tworzących błony i położony jest w obu listkach dwuwarstwy posiada sztywny pierścień sterydowy położony w pobliżu grupy polarnej stabilizuje grupy węglowodorowe fosfolipidów, co czyni strukturę błony bardziej stałą i nieprzepuszczalną dla małych, rozpuszczonych w wodzie cząsteczek zapobiega krystalizacji węglowodorów i zmianie fazy zapobiega zmianie płynności błony w przypadku zmiany temperatury glikolipidy: występują tylko w listku zewnętrznym posiadają polarne składniki węglowodanowe, które wystają z zewnętrznego listka błony do przestrzeni międzykomórkowej tworzą część glikokaliksu przykłady – glukocerebrozyd i galaktocerebrozyd stabilizują błony oraz uczestniczą w rozpoznawaniu komórek