Biomechanika mięśni i stawów, Ćwiczenia z Biomechanika

Pobierz Biomechanika mięśni i stawów i więcej Ćwiczenia w PDF z Biomechanika tylko na Docsity! Biomechanika mięśni i stawów Wprowadzenie Przeczytaj Film samouczek Sprawdź się Dla nauczyciela Większość ruchów organizmu odbywa się dzięki współdziałaniu ze sobą mięśni z kośćmi. Mięśnie szkieletowe stanowią ok. 40% masy ciała i zbudowane są z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej. Ich praca jest zależna od naszej woli i umożliwia wykonywanie ruchów, przemieszczanie się czy też okazywanie emocji. Niektóre mięśnie – tzw. mięśnie antagonistyczne – wykonują ruchy przeciwstawne, np. umożliwiają zginanie i prostowanie stawu łokciowego. Twoje cele Przedstawisz współdziałanie mięśni, ścięgien, stawów i kości w wykonywaniu ruchu. Porównasz mięśnie synergistyczne i antagonistyczne. Scharakteryzujesz pojęcie jednostki motorycznej mięśnia. Źródło: Przedmiotowy model 3D został opracowany przez Englishsquare.pl Sp. z o.o. na podstawie materiału źródłowego zakupionego w ramach serwisu www.turbosquid.com. Jakiekolwiek dalsze użycie tego modelu 3D podlega wszelkim ograniczeniom opisanym w licencji opublikowanej na przywołanej stronie internetowej., tylko do użytku edukacyjnego na zpe.gov.pl. Biomechanika mięśni i stawów np. jeden neuron unerwia ok. 10 komórek mięśniowych odpowiedzialnych za ruchy gałki ocznej. Komórka mięśniowa (lub komórki) wraz z unerwiającą ją komórką nerwową (motoneuronem) nosi nazwę jednostki motorycznej mięśnia. Słownik antagonista mięsień działający w kierunku przeciwnym w stosunku do innego mięśnia mięśnie narządy wywołujące ruch dzięki swoim skurczom prostownik mięsień umożliwiający wyprostowanie zgiętej w stawie kończyny lub zgiętego palca staw ruchome połączenie kości w szkielecie, np. staw barkowy, staw kolanowy ścięgno miejsce przyczepu mięśnia do kości zbudowane z niekurczliwej, ale elastycznej tkanki łącznej Jednostkę motoryczną mięśnia tworzy pojedynczy motoneuron wraz ze wszystkimi włóknami mięśniowymi, które unerwia. Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.  układ ruchu część organizmu złożona ze szkieletu, połączeń kości i mięśni szkieletowych, odpowiedzialna za utrzymanie postawy ciała i ruch organizmu Film samouczek Polecenie 1 Film dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D9eRSyFSk Biomechanika mięśni i stawów. Źródło: Inga Wójtowicz, reż. Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0. Film nawiązujący do treści materiału - dotyczy biomechaniki mięsień i stawów: charakteryzuje biomechanikę, zasadę działania mięśni i stawów. Polecenie 2 Obejrzyj film, a następnie opisz mechanizm działania mięśni na zasadzie dźwigni w wybranej sytuacji dnia codziennego. Scharakteryzuj pojęcie mięśni antagonistycznych i podaj ich przykład. Ćwiczenie 5 Uzupełnij tekst, zaznaczając prawidłowe sformułowania. Praca mięśni szkieletowych – skurcz i rozkurcz – podlega ścisłej kontroli układu nerwowegoukładu kostnegoukładu endokrynnego. Włókna mięśniowe unerwiane są bezpośrednio przez aksonydendrytyzwoje komórek nerwowych. Jedna komórka nerwowa unerwia średnio 1515015000 włókien nerwowych. W ruchach wymagających dużej precyzji włókien unerwianych przez jeden neuron jest mniejwięcej. Do takich ruchów należy m.in. bieganieporuszanie gałką oczną. Komórki mięśniowe wraz z unerwiającymi je neuronami noszą nazwę jednostki motorycznejskładnika mięśniowegopłytki ruchowej. 醙 Ćwiczenie 6 Rozwiąż krzyżówkę. Wybrane litery utworzą rozwiązanie. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 1. Staw jest przykładem połączenia kości zwanego połączeniem... 2. Typ stawu umożliwiający ruchy we wszystkich płaszczyznach, np. staw barkowy. 3. Pasmo wytrzymałej tkanki łącznej łączące kości między sobą. 4. Miejsce przyczepu mięśnia do kości zbudowane z niekurczliwej, elastycznej tkanki łącznej. 5. Wklęsła powierzchnia stawu mieszcząca główkę drugiej kości, występuje m.in. w stawie biodrowym. 6. Mięsień uczestniczący w zginaniu i prostowaniu w stawie łokciowym, antagonistyczny do mięśnia dwugłowego (bicepsa). 7. Uchyłek błony maziowej wystający poza jamę stawową. Wypełniony mazią ułatwiającą ruch ścięgien i więzadeł z okolicy stawu. 醙 Ćwiczenie 7 Skręcenie stawu to inaczej naciągnięcie lub naderwanie torebki stawowej oraz występujących w tym stawie więzadeł. Zazwyczaj jest urazem występującym po gwałtownym ruchu wykraczającym poza fizjologiczną ruchomość stawu. Skręcony staw należy ustabilizować, używając w tym celu opaski elastycznej lub gipsu. Zwichnięcie stawu polega natomiast na zmianie wzajemnego położenia kości występujących w danym stawie. Przemieszczeniu kości często towarzyszy rozerwanie torebki stawowej oraz uszkodzenie pozostałych struktur stawu. Uraz ten często wymaga interwencji lekarskiej. Określ, który z urazów – skręcenie czy zwichnięcie stawu – jest poważniejszy. W odpowiedzi uwzględnij możliwe dwa skutki tego urazu. 難 Dla nauczyciela Autor: Zuzanna Szewczyk Przedmiot: Biologia Temat: Biomechanika mięśni i stawów Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym Podstawa programowa: Zakres podstawowy Treści nauczania – wymagania szczegółowe V. Budowa i fizjologia człowieka. 8. Poruszanie się. Uczeń: 4) opisuje współdziałanie mięśni, ścięgien, stawów i kości w ruchu; 8) przedstawia antagonizm i współdziałanie mięśni w wykonywaniu ruchów; Zakres rozszerzony Treści nauczania – wymagania szczegółowe XI. Funkcjonowanie zwierząt. 2. Porównanie poszczególnych czynności życiowych zwierząt, z uwzględnieniem struktur odpowiedzialnych za ich przeprowadzanie. 7) Poruszanie się. Uczeń: e) opisuje współdziałanie mięśni, ścięgien, stawów i kości w ruchu człowieka; j) przedstawia antagonizm i współdziałanie mięśni w wykonywaniu ruchów, Kształtowane kompetencje kluczowe: kompetencje cyfrowe; kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się; kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii. Cele operacyjne ( językiem ucznia): Przedstawisz współdziałanie mięśni, ścięgien, stawów i kości w wykonywaniu ruchu. Porównasz mięśnie synergistyczne i antagonistyczne. Scharakteryzujesz pojęcie jednostki motorycznej mięśnia. Strategie nauczania: konstruktywizm; konektywizm. Metody i techniki nauczania: z użyciem komputera; rozmowa kierowana; ćwiczenia interaktywne; praca z filmem; mapa myśli. Formy pracy: praca indywidualna; praca w parach; praca w grupach; praca całego zespołu klasowego. Środki dydaktyczne: komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu; zasoby multimedialne zawarte w e‐materiale; tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda. Przebieg lekcji Faza wstępna: 1. Nauczyciel prosi uczniów o przypomnienie przykładowych rodzajów mięśni szkieletowych. Przypomina, że mięśnie szkieletowe tworzą część czynną układu narządów ruchu. Następnie prosi uczniów o zapoznanie się z wprowadzeniem do e‐materiału i wskazanie na jego podstawie tematu lekcji. 2. Nauczyciel zapisuje temat, sformułowany przez uczniów z pomocą prowadzącego zajęcia, i przedstawia cele lekcji. Faza realizacyjna: 1. Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy. Zespoły na podstawie informacji zawartych w e‐materiale w sekcji „Przeczytaj” opracowują przydzielone zagadnienia: Grupa I – Uporządkuj w formie notatki wiadomości dotyczące mięśni synergistycznych (rodzaje, lokalizacja i funkcje) Grupa II – Uporządkuj w formie notatki wiadomości dotyczące mięśni antagonistycznych (rodzaje, lokalizacja i funkcje) 2. Grupy wybierają po dwóch ekspertów, którzy najlepiej opanowali wiedzę nt. przypisanych zagadnień. Następnie eksperci zamieniają się grupami. Zadaniem ekspertów jest przekazanie zdobytych informacji. Czas na wykonanie zadania nie powinien przekroczyć 10 min. Po upływie wyznaczonego czasu eksperci wracają do swoich grup. 3. Nauczyciel dzieli każdą z grup na dwa zespoły i rozdaje powstałym czterem grupom arkusze papieru A1 oraz flamastry. Omawia zasady tworzenia mapy myśli: uczniowie mają w graficzny sposób uporządkować oraz zapisać informacje dotyczące mięśni synergicznych oraz antagonistycznych. Nauczyciel kontroluje pracę grup, w razie potrzeby wyjaśnia wątpliwości uczniów. 4. Po upływie wyznaczonego czasu nauczyciel wyświetla film samouczek dotyczący biomechaniki mięśni i stawów, objaśniający współdziałanie mięśni, ścięgien, stawów i kości w wykonywaniu ruchu. Uczniowie na jego podstawie sprawdzają poprawność swoich prac. Osoby chętne prezentują mapy myśli wykonane przez swoją grupę. 5. Uczniowie w parach wykonują polecenie nr 1 do filmu samouczka: Biomechanika mięśni i stawów (dotyczące działania mięśni na zasadzie dźwigni). 6. Uczniowie, również w parach, wykonują ćwiczenia nr 7 (dotyczące uszkodzenia stawu) i 8 (dotyczące współzależności mięśniowej między mięśniami brzucha a mięśniami wdechowymi klatki piersiowej). Po upływie wyznaczonego czasu chętne pary dzielą się swoimi odpowiedziami (zarówno na polecenia, jak i ćwiczenia) na forum klasy. Pozostali uczniowie oceniają ich poprawność. Ewentualne wątpliwości rozstrzyga nauczyciel. 7. Nauczyciel zadaje pytania sprawdzające opanowanie wiadomości z ostatniej części sekcji „Przeczytaj”: „Jak układ nerwowy kontroluje czynności ruchowe mięśni szkieletowych?”, „Czym jest jednostka motoryczna mięśnia?”. Faza podsumowująca: 1. Uczniowie wykonują ćwiczenie nr 5 – rozwiązują krzyżówkę. Nauczyciel kontroluje pracę uczniów, w razie potrzeby wyjaśnia wątpliwości. 2. Nauczyciel ocenia zaangażowanie uczniów podczas zajęć. Praca domowa: Wszyscy uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne od 1 do 4 oraz 6. Materiały pomocnicze: Neil A. Campbell i in., „Biologia Campbella”, tłum. K. Stobrawa i in., Rebis, Poznań 2019. „Encyklopedia szkolna. Biologia”, red. Marta Stęplewska, Robert Mitoraj, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006. Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania filmu samouczka: