Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Cele i narzędzia makroekonomii - Notatki - Ekonomia, Notatki z Ekonomia

Ekonomia: notatki z zakresu mikro e makroekonomii opisujące cele i narzędzia makroekonomii.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 03.06.2013

Konrad_88
Konrad_88 🇵🇱

4.6

(101)

304 dokumenty

1 / 26

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
1
Cele i narzędzia makroekonomii
Cele
Narzędzia
Produkcja:
Wysoki poziom zarówno
bezwzględny jak i w stosunku do
rozpordzanego potencjału
Wysoka stopa wzrostu
Zatrudnienie :
Wysoki poziom zatrudnienia
Niski poziom bezrobocia
przymusowego
Stabilność poziomu cen i płac przy
swobodnej grze sił rynkowych
Bilanse zagraniczne:
Równowaga eksportu i importu
Stabilność kursu waluty
Polityka fiskalna:
Wydatki publiczne
Podatki
Polityka monetarna
Kontrola podaży pieniądza
wywierająca wpływ na stopy procentowe
Polityka dochodowa:
Od swobodnego kształtowania
relacji płac i cen do środków kontroli
Stosunki międzynarodowe:
Polityka handlu zagranicznego
Interwencjonizm w stosunku do
kursów walutowych
Produkt i dochód narodowy
Produkt krajowy Brutto (PKB) jest to łączna wartość dóbr wytworzonych na terenie danego
kraju w pewnym okresie czasu( ( roku) przez czynniki wytwórcze zlokalizowane na terenie tego
kraju bez względu na to kto jest ich właścicielem .
Produkt Narodowy Brutto (PNB) jest to łączna wartość dóbr wytworzonych w pewnym okresie
czasu , zazwyczaj roku przez czynniki wytwórcze należące do obywateli danego kraju bez względu
na miejsce ich lokalizacji.
PKB liczymy trzema metodami :
1. Jako suma wydatków różnych podmiotów (suma wydatków na dobra finalne)
2. jako suma produkcji różnych gałęzi ( suma wartości dodanej )
3. jako suma dochodów czynników wytwórczych
Jako suma wydatków różnych podmiotów (suma wydatków na dobra finalne)=
PKB w cenach rynkowych (PKBmp) od strony wydatków
PKB mp = C + I + G + NX
I inwestycje wydatki przedsiębiorstw
G wydatki Państwa, rządowe
NX = (X Z) eksport netto
X eksport
Z import
PKB w cenach czynników produkcji (PKB fp)
PKB fp = C + I + G +NX Te czyli PKB mp - Te
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff
pf12
pf13
pf14
pf15
pf16
pf17
pf18
pf19
pf1a

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Cele i narzędzia makroekonomii - Notatki - Ekonomia i więcej Notatki w PDF z Ekonomia tylko na Docsity!

Cele i narzędzia makroekonomii

Cele Narzędzia  Produkcja: Wysoki poziom zarówno bezwzględny jak i w stosunku do rozporządzanego potencjału Wysoka stopa wzrostu

 Zatrudnienie : Wysoki poziom zatrudnienia Niski poziom bezrobocia przymusowego

 Stabilność poziomu cen i płac przy swobodnej grze sił rynkowych

 Bilanse zagraniczne: Równowaga eksportu i importu Stabilność kursu waluty

 Polityka fiskalna: Wydatki publiczne Podatki

 Polityka monetarna Kontrola podaży pieniądza wywierająca wpływ na stopy procentowe

 Polityka dochodowa: Od swobodnego kształtowania relacji płac i cen do środków kontroli

 Stosunki międzynarodowe: Polityka handlu zagranicznego Interwencjonizm w stosunku do kursów walutowych

Produkt i dochód narodowy

Produkt krajowy Brutto (PKB) – jest to łączna wartość dóbr wytworzonych na terenie danego kraju w pe wnym okresie czasu( ( roku) przez czynniki wytwórcze zlokalizowane na terenie tego kraju bez względu na to kto jest ich właścicielem.

Produkt Narodowy Brutto (PNB) – jest to łączna wartość dóbr wytworzonych w pewnym okresie czasu , zazwyczaj roku prze z czynniki wytwórcze należące do obywateli danego kraju bez względu na miejsce ich lokalizacji.

PKB liczymy trzema metodami :

  1. Jako suma wydatków różnych podmiotów (suma wydatków na dobra finalne)
  2. jako suma produkcji różnych gałęzi ( suma wartości dodanej )
  3. jako suma dochodów czynników wytwórczych

Jako suma wydatków różnych podmiotów (suma wydatków na dobra finalne)=

PKB w cenach rynkowych (PKBmp) – od strony wydatków

PKB (^) mp = C + I + G + NX

I – inwestycje – wydatki przedsiębiorstw G – wydatki Państwa, rządowe NX = (X – Z) eksport netto X – eksport Z – import

PKB w cenach czynników produkcji (PKB (^) fp) PKB (^) fp = C + I + G +NX – Te czyli PKB (^) mp - Te

PNB w cenach rynkowych PNB (^) mp

PNB (^) mp = C + I + G + NX + Dw

Dw – dochody netto PNB w cenach czynników produkcji PNB (^) fp PNB (^) fp = C + I + G + NX + Dw – Te tak więc PNB (^) fp = PNB (^) mp - Te lub PNB (^) fp = PKB (^) fp + Dw

Dochód narodowy DN inaczej Produkt Narodowy Netto PNN

PNN (^) fp = PNB (^) fp - Amortyzacja

II. Wartość dodana jest to różnica między przychodem ze sprzedaży a danego dobra, a sumą jaką musi dane przedsiębiorstwo zapłacić za zużyte przez siebie dobra pośrednie

III. Jako suma dochodów czynników wytwórczych - wynagrodzenie i płace pracowników, czyli będące dochodem właściciela, czynsze płacone przez najemcę właścicielowi za wynajem, renta gruntowa, spłacone odsetki od pożyczek bankowych

Determinanty dochodu narodowego

Jest wiele modeli wyjaśniających poziom dochodu - produkcji globalnej.

a) Pozycję społeczną określa wartość zatrudnionych i wydajności pracy

Y = L*w L – wielkość zatrudnienia W – wydajność pracy

Czynnik podaży jest ograniczony a jego wydajność zależy od tego jakim kapitałem produkcyjnym dysponuje, dlatego też należy brać pod uwagę: techniczne uzbrojenie pracy w zasób kapitału na jednego robotnika -KIL – to jedna z podstawowych czynników określających poziom wydajności. Wada tego modelu polega na jednoczynnikowym charakterze. Nie można patrzeć tylko na czynnik ludzki.

b) Produkcję społeczną określa zasób rzeczowy ( kapitał) i jego wydajność

Y = K*e

K – zasób rzeczowy – kapitał e – wydajność kapitału

Tu także wydajność kapitału zależy od zasobu czynnika ludzkiego, który może ten kapitał zagospodarować Wada modelu – jednoczynnikowość i oparcie się tylko na zasobie kapitału

c) Model Kaleckiego

Stopa wzrostu produktu społecznego zależy od stopy wzrostu inwestycji produkcyjnych netto

II. Faza – gospodarka zamknięta z instytucją państwa AD = C + I + G III. Faza - gospodarka otwarta z instytucją państwa AD = C + I + G + NX

I. Faza Popyt konsumpcyjny - jest to ilość zapotrzebowania gospodarstw domowych na dobra wykonane w danej gospodarce Zależy od : Dochodów rozporządzalnych gospodarstw domowych Y = Y Wyboru konsumenta między konsumpcją a oszczędnościami Y = C + S

Funkcja konsumpcji – przedstawia zależność między poziomem głównej konsumpcji a … C = C 0 + KSK * Yd KSK <0;1>

Konsumpcja

C = Co + KSK * Y

Co Dochód produkcja Y

Co - popyt konsumpcyjny , autonomiczny , nie związany z poziomem dochodu. Część stała konsumpcji niezależna od dochodu. KSK (c) – parametr - krańcowa stopa konsumpcji. Jest to przyrost konsumpcji ( krańcowa skłonność do konsumpcji). Jest to przyrost dochodu o jed nostkę. Jest to część każdego dodatkowego złotego rozporządzonego dochodu , którą gospodarstwa domowe pragną przeznaczyć na wzrost konsumpcji. KSK = ∆C/∆Y

KSK – 0,6 oznacza , że jeżeli dochód wzrasta o 1 zł to konsumpcja wzrośnie o 0,6 zł.

Oszczędności jest to ta część dochodu , która nie jest konsumowana.

Funkcja oszczędności – pokazuje wielkość zamrożonych oszczędności przy każdym poziomie dochodu

. Ponieważ cały dochód jest albo oszczędzany albo konsumowany to funkcję oszczędności można wyprowadzić z funkcji konsumpcji i odwrotnie.

Oszczędności “:S”

S = - Co +KSO *Y

Y

  • Co

KSO – krańcowa skłonność do oszczędzania KSK + KSO = 1

KSK = 1 – KSO

KSO = 1- KSK

Popyt inwestycyjny wiąże się z zamierzonym lub planowanym przez przedsiębiorstwa zasobów kapitału trwałego oraz zapasów. Zależy on głównie od przewidywań przedsiębiorstw co do tempa wzrostu popytu na ich produkty , a nie od poziomu dochodu w gospodarce. Przyjmijmy więc, że popyt inwestycyjny w całości ma charakter autonomiczny – niezależny od poziomu dochodu.

Inwestycje „I”

I

Dochód, produkcja Y

Popyt globalny ma więc postać AD = C + 1

AD

AD = C + I

C = Co + KSK *Y

Y

Krzywa popytu globalnego jest linią prostą. Jej położenie zależy od poziomu popytu autonomicznego ( CO i I ) - początek krzywej oraz KSK odpowiadającej za kąt nachylenia.

Zmiany położenia i ruch po krzywej AD Ruch po krzywej - zmiany w poziomie dochodu i produkcji Zmiana położenia (przesunięcie krzywej AD) – zmiany w poziomie popytu autonomicznego

Krzywa popytu globalnego jest linią prostą , jej położenie…..

Równowaga – sposoby wyznaczania

  1. Zrównanie wielkości planowanych globalnych wydatków ( popytu globalnego) z rozmiarami faktycznie wytwarzanej produkcji

Wprowadza się linię o nachyleniu 45o^. Pokazuje ona wszystkie możliwe kombinacje popytu i podaży zapewniając równowagę ( wszystkie punkty o takich samych wartościach na obydwu osiach )

  1. Wielkość produkcji przy której nieplanowana zmiana zapasów równa jest zero
  2. Planowane inwestycje są równe planowanym oszczędnościom

AD

Jeżeli zaś wiemy że konsumpcja dana jest wzorem

C = Co +KSK * Yd Za Yd podstawiamy wyznaczaną wielkość to uzyskamy C = Co + KSK *( 1- t ) * Y

Mamy więc konsumpcję przedstawioną jako funkcję dochodu Y, a nie Yd mimo, że uwzględniamy obecność państwa poprzez system podatkowy

C = C 0 + KSK * Y

Konsumpcja C = Co + KSK * (1 – t ) * Y

Zmienia się nachylenie funkcji konsumpcji natomiast jej początek pozostaje w tym samym miejscu , gdyż nie zmienia się konsumpcja autonomiczna Co

Nachylenie funkcji konsumpcji zależy przede wszystkim od : KSK – im wyższa tym funkcja konsumpcji C jest bardziej stroma i odwrotnie T - stopy podatkowej – im wyższa „t” tym bardziej płaska krzywa C i odwrotnie

Wpływ podatków netto na popyt globalny i równowagę makroekonomiczną

AD 1 AD 0 = C + I

AD 1 = C 1 i I

Y

Y 1 Y 0

Na skutek zmian w popycie konsumpcyjnym następ uje zmiana położenia krzywej popytu globalnego: Zmienia się nachylenie AD. Jest ono uzależnione od KSK i t Zmniejsza się także poziom dochodu gwarantującego równowagę Łączny efekt wprowadzenia państwa

AD1 = C + I + G

AD 2 = C 1 + I + G

AD 0 = C + I

G

45 o

Nowa krzywa popytu globalnego AD przesunęła się w górę i jednocześnie zmieniło się jej nachylenie , stała się bardziej płaska. W efekcie łącznym uwzględnienia wydatków rządowych G i podatków netto NT wzrósł także poziom dochodu i produkcji gwarantującego równowagę , ale nie zawsze tak jest.

Warunki równowagi w sytuacji gospodarki

  1. AD = Y ( Krzywa 45 o)
  2. NZZ = 0
  3. 1 + G = S + NT

III Faza – gospodarka otwarta Do wskazanych wcześniej trzech składników popytu globalnego należy dodać ko lejne dwa składniki : eksport (X) oraz import (Z) Pełna postać popytu AD = C + I + G + X – Z Eksport nie zależy od poziomu dochodu w danej gospodarce , ma więc charakter autonomiczny Import jest funkcją dochodu im wyższy dochód tym wyższy poziom importu. Jego poziom zależy od krańcowej skłonności do importu KSI Z = KSI * Y KSI = ∆Z/∆Y Krańcowa skłonność do importu KSI pokazuje jaką część każdego dodatkowego ………………………….

Wykres funkcji eksportu i importu w zależności od dochodu Y

Z X Z

Deficyt X Nadwyżka

Y

(Z = X) =Y 0 – równowaga bilansu handlowego

Wykres funkcji eksportu netto NX

NX

Nadwyżka Y Deficyt

NX Przy niskim poziomie dochodu narodowego popyt na eksport jest większy niż na import i mamy do czynienia z nadwyżką bilansu handlowego.

Proces gromadzenia i dzielenia dochodów za pomocą budżetu implikują zasady ustawowo- konstytucyjne Proces gromadzenia i dzielenia przez państwo dochodów w budżecie zawsze mają charakter nie tylko ekonomiczny ale także społeczny Dochody budżetowe powstają w wyniku definitywnego (ostatecznego ) przejęcia ich przez państwo od różnych podmiotów Budżet państwa dotyczy tego co będzie się działo w przyszłości, stąd też zawsze jest planem dochodów i wydatków państwa na z góry określony czas

4. Funkcja budżetu państwa( są powiązane) Redystrybucyjna – rozdzielcza, polega na regulowaniu dochodów państwowych kategori podmiotów występujących w gospodarce narodowej. Państwo dokonuje korekty w podziale dochodów poprzez system podatkowy i płatności transferowe Stabilizacyjna - polega na wykorzystywaniu budżetu państwa jako narzędzia państwa w celu łagodzenia wahań cyklu koniunkturalnego oraz zapewnienia zrównoważonego wzrostu gospodarki Alokacyjna – polega na podejmowaniu działań z zakresu optymalnej alokacji posiadanych zasobów w obszarze dochodów i wydatków budżetowych. Wiąże się z wytworzeniem przez sektor publiczny dóbr publicznych i społecznych Fiskalna – ( skarbowa ) – polega na przyjmowaniu przez państwo dochodów , które wiążą się z prowadzeniem przez państwo rozmaitej działalności związanej z funkcjami państwa 5. Zasady budżetowe Równowagi – dążenie do równoważenia poziomu wydatków budżetowych przez wp ływy budżetowe Realności – postuluje maksymalną precyzję w planowaniu dochodów i wydatków budżetowych Powszechności – ( zupełności ) wymaga ujęcia w budżecie wszystkich dochodów i wydatków państwa Jedności – głosi że wszystkie dochody i wydatki państwa powinny być powiązane jednym planem – budżetem. W ramach tej zasady rozróżnia się :  Jedność formalna – jest osiągalna dzięki budowaniu skonsolidowanego bilansu systemu finansów publicznych obejmujących budżet władz centralnych , budżety władz terenowych  Jedność materialna - która oznacza , ze dochody tworzące fundusz budżetowy mają przeznaczenie ogólne tzn. nie są z góry związane z określonymi celami finansów budżetu  Szczegółowości - ma charakter złożony, gdyż wg niej : o Dochody i wydatki są ujmowane nie w sumach ogólnych lecz w dokładnym określeniem źródeł dochodów oraz przeznaczenia wydatków o środki budżetowe powinny być wydatkowane w określonym czasie o Środki budżetowe powinny być wydatkowane tylko w wysokości ustalonej w budżecie o Jawność – głosi konieczność prezentowania dochodów i wydatków społeczeństwa o Przejrzystość – pozwalająca na rozpoznanie proces ów zachodzących w obszarze budżetu państwa 6. Dochody budżetu państwa

Rodzaje dochodów: Daniny publiczne – są ciężarem nakładane na gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa. Ich główna cecha to , że podmiot ponoszący ciężar publiczny nie otrzymuje w zamian żadnego bezpośredniego świadczenia (korzyści) podatki, cła Dochody publiczne z majątku , praw majątkowych np. czynsze, dywidendy, dochody ze sprzedaży majątku(prywatyzacja) Pozostałe dochody – opłaty skarbowe, sądowe, naturalne Składki na ubezpieczenia społeczne

Składki na ubezpieczenia zdrowotne Składki na różne fundusze publiczne np. na Fundusz Pracy

  1. Podatki – są to przymusowe, bezzwrotne i nieodpłatne świadczenia pieniężne pobierane prze państwo na podstawie przepisów prawa w celu uzyskania dochodów na pokrycie wydatków państwa Podatki majątkowe i podatki od praw majątkowych ( podatek katastrofalny) Podatki od przychodów - płaci się w związku z działalnością gospodarczą i osiąganymi z tego tytułu dochodami Podatki od dochodów – przedmiotem opodatkowania jest dochód , najczęściej dochód z pracy, dochód z prowadzenia działalności gospodarczej Podatki od wydatków – to podatki nakładane na produkty i usługi będące przedmiotem obrotu np. podatek obrotowy, podatek od wartości dodanej VAT , akcyza Podatki bezpośrednie – podatki w przypadku których istnieje precyzyjnie określona zależność między płaconym podatkiem tzn. rodzajem podatku, jego wysokością , t rybem płacenia, a podatkiem. Przykładem są podatki od dochodów i podatki majątkowe Podatki pośrednie – obciążają płatnika w sposób nie pozostawiający w ścisłym związku z jego sytuacją dochodową i majątkową. Jako takie są podatkami ukrytymi , a ciężarem ponoszone przez podatników są bardziej anonimowe VAT, akcyza Podatki centralne Podatki regionalne Podatki lokalne Podatki proporcjonalne - wszystkie podmioty płacą ten sam procent swoich dochodów , czy obowiązuje jedna stopa podatkowa Podatki progresywne - osoby uzyskujące wyższe dochody obciążone są wyższą stopą podatkową Podatki degresywne – wraz ze wzrostem dochodu nakładane są coraz mniejsze procentowe stawki podatkowe
  2. Opłata – świadczenie pieniężne o charakterze przymusowym , bezzwrotnym , odpłatnym , jednostronnie ustalana i pobierana przez władze publiczne z tytułu określonych czynników urzędowych oraz usług jednostek sektora publicznego ( skarbowe, sądowe, za wydanie dokumentów, czy decyzji administracyjnych 9. Cła i opłaty celne

Cło – opłata pobierana za towary wyprowadzane, wywożone lub transportowane przez dany obszar celny Rodzaje ceł: Eksportowe Importowe Tranzytowe Fiskalne Ochronne Protekcyjne

10. Wydatki budżetu państwa – wiążą się z wypełnianiem przez państwo podstawowych funkcji a przede wszystkim:

???rycznych funkcji publicznych państwa – wewnętrznych i zewnętrznych Socjalnych funkcji władz publicznych Ekonomicznych funkcji państwa

Wydatki publiczne ( budżetowe )dzielimy także na : Wydatki realne albo rzeczowe( nabywcze) – stanowią one bezpośredni składnik popytu globalnego ( G )

Pieniądz bankowy

SYSTEM BANKOWY

Ewolucja systemu bankowego: System banków (a) Bank centralny (b) Banki komercyjne (c) Banki specjalistyczne – rolne, hipoteczne, towarzystw ubezpieczeniowych

Bank centralny - prowadzi politykę pieniężną w danym państwie. Jest on niezależną instytucją od rządu , chociaż obie te instytucje powinny ze sobą współpracować.

Funkcje banku centralnego : Jest bankiem banków Jest bankiem państwa Jest kredytodawcą ostatniej instancji dla sektora bankowego Określa realną podaż pieniądza ( zgodnie z przyjętym agregatem ) Emisyjna

Instrumenty oddziaływania banku centralnego : (a) Stopa rezerw obowiązkowych - jest to minimalna relacja rezerw gotówkowych do wkładów, które narzuca Bank Centralny bankom komercyjnym. (b) Depozyty specjalne (c) Podstawowe stopy procentowe

Stopa referencyjna – najniższa – 4,25% Stopa lombardowa – najwyższa – 5,75% Stopa redyskontowa – 0,9% - 4,5% Stopa depozytowa NBP – 2,75%

(d) Operacje otwartego rynku – polegają na sprzedawaniu lub kupowaniu papierów wartościowych na rynku w zamian za gotówkę

Bank Centralny sprzedając papiery wartościowe zabiera gotówkę z obiegu i zmniejsza podaż pieniądza Bank Centralny kupując papiery wartościowe dostarcza gotówkę do obiegu i zwiększa podaż pieniądza

Operacje otwartego rynku wpływają na podaż pieniądza poprzez zmiany bazy monetarnej ( BM ) natomiast podstawowe stopy procentowe ….. Funkcja podaży pieniądza r stopa procentowa

MS

Równowaga na rynku pieniężnym r

rs E stopa procentowa w stanie równowagi

Md, MS

Zmiany stanu równowagi: Zmiana podaży pieniądza przy nie zmienionym popycie Zmiana popytu na pieniądz przy nie zmienionej podaży Jednoczesna zmiana popytu i podaży na pieniądz

FUNKCJE PIENIĄDZA

 Środek wymiany ( środek cyrkulacji ) – pośredniczy w wymianie, ułatwia handel i sprzyja produkcji  Jednostka rozrachunkowa – rozliczeniowa lub miernik wartości – jest to jednostka, w której wyrażone są ceny i w której prowadzone są rozliczenia. Dzięki niej wyrażamy niewspółmierne wartości. Pieniądz jest akceptowany przez wszystkich uczestników i za jego pomocą dokonujemy płatności lub wywiązujemy się z zobowiązań  Środek przechowywania wartości – jest to funkcja polegająca na tym , że pieniądz jest postrzegany jako jeden ze sposobów lokowania lub gromadzenia oszczędności. Jest to pewna forma lokaty  Miernik odroczonych płatności – środek płatniczy – jest to pełnienie roli jednostki rozrachunkowej w długim okresie. W pieniądzu wyrażamy i regulujemy wszystkie nasze zobowiązania  Pieniądz światowy – to wypełnianie wszystkich 4 wcześniejszych funkcji pieniądza ale w obrotach międzynarodowych

POPYT NA PIENIĄDZ

Przez popyt na pieniądz (Md) rozumiemy pożądany przez prywatne podmioty niebankowe ( gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa ) stan ich zasobów kasowych. Zakłada się więc, że podmioty gospodarcze oprócz innych aktywów finansowych ( akcji, obligacji ) chcą posiadać pewien określony zasób pieniądza.

Teorie objaśniające popyt na pieniądz : (a) Klasyczna teoria popytu na pieniądz

Podejście oparte na szybkości obiegu Podejście oparte na zasobach kasowych

(b) Keynesowska teoria popytu na pieniądz (c) Post – Keynesowskie teorie popytu na pieniądz Transakcyjny popyt na pieniądz Teoria optymalnego zasobu ostrożnościowego Spekulacyjny popyt na pieniądz (d) Teoria popytu na pieniądz w ujęciu Friedmana

y – dochód trwały u – inne czynniki , np. zmiana gustów jednostek

Podsumowanie popytu na pieniądz

Funkcja popytu na pieniądz

ZASOBY PIENIĘŻNE

(a) Zasoby pieniężne ( podaż pieniądza – MS ) – suma wszystkich zidentyfikowanych form pieniądza posiadanych przez ludność ( w odróżnieniu od pieniędzy posiadanych przez banki) w danym momencie czasu. (b) Zasoby pieniężne mierzymy różnymi agregatami

Największy agregat pieniężny to Baza Monetarna BM (zasób pieniądza wielkiej mocy M ) – jest sumą gotówki w obiegu u klientów oraz gotówki w bankach. Na bazie BM ukształtuje się kolejny agregat pieniężny M1 , który jest funkcją Bazy Monetarnej. Agregat M1 - jest to całość zasobów pieniężnych ( pieniądza papierowego i monet ) posiadana przez ludność, rachunków płatnych na rządanie w bankach komercyjnych oraz czeków podróżnych

M1 = mnożnik kreacji pieniądza * BM Mnożnik kreacji pieniądza = Cp+1 / Cb + Cp Cp – zmierzona stopa gotówkowa sektora prywatnego Cb – zmierzona stopa rezerw gotówkowych banków Im wyższa wartość Cp i Cb tym większa wartość mnożnika kreacji pieniądza przez banki.

Agregat M2 zawiera w sobie wszystkie składniki zaliczone do M1 + rachunki oszczędnościowe i małe rachunki terminowe, certyfikaty depozytowe, oraz rachunki rynku pieniężnego inne aktywa o wysokiej płynności M1 < M Agregat M3 zawiera wszystkie składniki agregatu M2 a także duże salda rachunków terminowych oraz rachunki w funduszach wzajemnego oszczędzania podmiotów gospodarczych na rynku pieniężnym M1 < M2 < M Agregat L ( płynność ) – zawiera wszystkie składniki agregatu M3 oraz wszystkie inne płynne aktywa nie obięte pozostałymi agregatami tj. waluta bankowa, dokumenty handlowe M1 < M2 < M3 < L

Cykl koniunkturalny – cykliczny rozwój gospodarczy

  1. Pojęcie

Cykl koniunkturalny – okresowe zmiany poziomu aktywności gospodarczej. Przebieg cykli jest nieregularny. Nie ma dwóch identycznych cykli, gdyż Różnią się długością poszczególnych faz oraz amplitudą wahań

  1. Cykl koniunkturalny a cykl gospodarczy – cykl gospodarczy to powracające nieregularne wahania poziomu ogólnej aktywności gospodarczej w górę lub w dół w ramach długookresowego trendu. Tak więc można przyjąć, że cykl gospodarczy składa się z ciągu cykli koniunkturalnych.

Trend – kierunek rozwoju – przejaw długookresowej zmiany w górę lub w dół

  1. Fazy cyklu

Zwykle występują cztery fazy cyklu koniunkturalnego: I. Faza kryzysu ( recesji ) II. Faza depresji ( zastoju ) III. Faza ożywienia IV. Faza rozkwitu

Między fazami zachodzi związek przyczynowo skutkowy. Oznacza to że mechanizmy i procesy zachodzące w jednej fazie cyklu mają wpływ i warunkują mechanizmy i procesy w następnej fazie cyklu.

I. Faza Kryzysu – recesji – występują nadwyżki produkcyjne, a więc popyt globalny jest mniejszy od podaży globalnej ( AD < AS). W takich warunkach producenci podejmują decyzje o ograniczeniu produkcji , a tym samym ograniczają poziom inwestycji , zmniejszają zatrudnienie. W efekcie tych działań produkcja globalna albo spada albo rośnie , ale wolniej niż trend. Ograniczenie produkcji trwa tak długo , aż gospodarka osiągnie dno cyklu i rozpocznie się nowy cykl koniunkturalny. II. Faza depresji – dno koniunktury – w poprzedniej fazie zamierają inwestycje , spada poziom produkcji co powoduje , że gospodarka wchodzi w fazę cyklu koniunkturalnego w której osiąga najniższy poziom produkcji. Następuje stabilizacja gospodarki, ale na najniższym po ziomie. (Zrównanie AD i AS ale na minimalnym poziomie.) Jest to tak zwany dolny punkt zwrotny gospodarki.

W fazie tej bezrobocie jest wysokie a majątek produkcyjny jest wykorzystany w niewielkim stopniu. Na skutek ograniczenia dochodu czynników wytwórczych ( pracy, kapitału ) spada popyt a tym samym niema presji na podwyżki cen a więc inflacja spada i obniżane są stopy procentowe. Taka sytuacja jest sygnałem dla przedsiębiorców. Na skutek spadku cen i płac ograniczone są koszty produkcji. To co nie było opłacalne w dotychczasowych warunkach staje się opłacalne. Na skutek spadku oprocentowania koszt pozyskania kapitału poprzez kredyty maleje.

Przedsiębiorstwa w takiej sytuacji widzą szanse na tanie zmodernizowanie swego aparatu wytwórczego. Zaczyna się więc od inwestycji modernizacyjnych , które mają spowodować aby produkcja była jak najtańsza ( nawet taki motyw powoduje jednak wzrost inwestycji ).

Dodatkowy popyt zgłaszany przez przedsiębiorstwa jest pozytywnie odbierany przez inne przedsiębiorstwa dostarczające owe maszyny i urządzenia czy technologie. Pojawia się mechanizm zachęcania do inwestowania. Pojawi8ają się zyski tych przedsiębiorstw. Rozpoczynają się inwestycje, tworzone są nowe miejsca pracy – początkowo w sektorze wytwarzającym dobra inwestycyjne, jednocześnie rosną ceny tych dóbr bo zasoby są ograniczone i rośnie inflacja.

Oczekiwania co do dobrej koniunktury przyspieszają wzrost gospodarczy i wchodzimy w fazę ożywienia gospodarczego

okres spadek cen akcji jest uważany za zapowiedź nadchodzącej dekoniunktury w gospodarce.

Czynniki wpływające na cykl koniunkturalny a) Działania monopoli b) Inwestycja państwa Polityka fiskalna – stymulująca lub restrykcyjna Polityka monetarna – ekspansywna lub restrykcyjna

POLITYKA FISKALNA - polityka budżetowa prowadzona przez rząd. Polega na regulowaniu poziomu wydatków rządowych , podatków i innych elementów m.in. polityki regulacyjnej w celu osiągnięcia wysokiego i stabilnego poziomu zatrudnienia, produkcji oraz stabilnego poziomu cen i wzrostu.

Stymulująca polityka fiskalna – ma na celu pobudzenie aktywności gospodarczej. Prowad zona jest poprzez zmniejszenie wpływów budżetowych - obniżki podatków i innych opłat odprowadzanych do budżetu państwa – oraz wzrost wydatków rządowych (G). Jego efektem może być deficyt budżetowy. Taka polityka prowadzi do wzrostu wydatków konsumpcyjnych i inwestycyjnych. Jej efektem jest wzrost zatrudnienia i produkcji. Zjawiskom tym towarzyszy jednoczesny wzrost cen – inflacja. Polityka ma sens gdy AD>AS , bądź gdy gospodarka znajduje się w fazie recesji lub depresji. Restrykcyjna polityka fiskalna – ma na celu hamowanie koniunktury. Prowadzona jest poprzez zwiększenie wpływów budżetowych – wzrost podatków i innych instrumentów po stronie wpływów – oraz zmniejszenie wydatków rządowych. Jej efektem może być ograniczenie deficytu budżetowego lub nadwyżka budżetowa. Taka polityka prowadzi do ograniczenia wydatków konsumpcyjnych i inwestycyjnych. Jej efektem jest spadek produkcji i zatrudnienia. Zjawiskom tym towarzyszy jednoczesny spadek dynamiki wzrostu cen lub bezpośrednio spadek cen - deflacja. Polityka ta ma sens gdy AD<AS, bądź gdy gospodarka ta znajduje się w fazie rozkwitu lub boomu

Skuteczność polityki fiskalne j jest ograniczona w wyniku: a) Opóźnień rozpoznawczych b) Opóźnień reakcji – przygotowania c) Opóźnień operacyjnych – wdrażanie d) Działań integracyjnych i globalnych – korporacje transnarodowe, ugrupowania integracyjne, powiązania międzynarodowe

POLITYKA MONETARNA – to inaczej polityka pieniężna prowadzona przez państwową instytucję finansową - zazwyczaj Bank Centralny. W Polsce jest to Narodowy Bank Polski i jego organy – Rada Polityki Pieniężnej. Jest to polityka związana z regulowaniem stopy wzrostu krajowej podaży pieniądza w celu osiągnięcia stabilizacji przy użyciu dostępnych instrumentów takich jak : a) Podstawowe stopy procentowe b) Operacje otwartego rynku c) Stopa rezerw obowiązkowych d) Depozyty obowiązkowe e) Interwencje na rynku walutowym

Restrykcyjna polityka monetarna – polityka drożejącego pieniądza. Powoduje m.in. – poprzez zmniejszenie podaży pieniądza wzrost stopy procentowej, czyli ceny kred ytu. W efekcie maleją rozmiary zaciąganych i udzielanych kredytów , spada poziom inwestycji, popyt globalny, poziom zatrudnienia, produkcja , a także dynamika wzrostu cen. Powyższa sekwencja celów jest możliwa do osiągnięcia m.in. gdy :

a) Bank centralny będzie sprzedawał papiery wartościowe w operacjach otwartego rynku

b) Zwiększy stopę rezerwy obowiązkowej c) Podniesie podstawowe stopy procentowe

Polityka ta ma sens , gdy AD<AS, bądź gdy gospodarka znajduje się w fazie rozkwitu lub boomu

Ekspansywna polityka monetarna – polityka taniego pieniądza. Powoduje m.in. poprzez zwiększenie podaży pieniądza spadek stopy procentowej czyli ceny kredytu. W efekcie rosną rozmiary zaciąganych i udzielanych kredytów, wzrasta poziom inwestycji, popyt globalny, poziom zatrudnienia, produkcja, a także rosną ceny. Powyższa sekwencja celów jest możliwa do osiągnięcia m.in. gdy :

a) Bank centralny będzie skupował papiery wartościowe w operacjach otwartego rynku b) Obniży stopę rezerw obowiązkowych c) Obniży podstawowe stopy procentowe

Polityka ta ma sens gdy AD>As, bądź gdy gospodarka znajduje się w fazie recesji lub depresji.

TEORIE WAHAŃ CYKLICZNYCH

Teoria plam na Słońcu – (Jevons) – Według tej teorii periodyczne pojawienie się większej liczby plam na Słońcu powoduje okresy nieurodzaju. Te periodyczne zmiany produkcji rolnej wpływają na zmiany w rytmie produkcji przemysłowej , a tym samym mamy do czynienia w rytmicznych wahaniach koniunktury. Teoria innowacji – (Schumpeter) Według tej teorii cykle te występują w wyniku falowego pojawiania się innowacji organizacyjno - technicznych. Szczególne miejsce w tej teorii zajmuje innowator lub podmiot który wdroży taką innowację i osiągnie z tego tytułu zysk nadzwyczajny. Ten zysk motywuje innych do podejmowania takich inwestycji. Teoria cyklu politycznego - tłumaczy cykliczny rozwój zmian priorytetów ekonomicznych władzy w okresach poprzedzających wybory w celu pozyskania wyborców i zapewnienia sobie reelekcji. W tym przypadku interwencjonizm państwa raczej modyfikuje cykl gospodarczy.

INFLACJA

 Pojęcie inflacji

Inflacja – proces przyrostu przeciętnego poziomu cen i kosztów w pewnym okresie czasu Deflacja – spadek przeciętnego poziomu cen i kosztów w pewnym okresie czasu

 Mierniki zmian poziomu cen : a) Wskaźnik cen dóbr konsumpcyjnych (CPI) – pokazuje procentową zmianę przeciętnego poziomu cen dóbr i usług konsumpcyjnych w pewnym okresie czasu Mierzy koszt pewnego koszyka dóbr.

Koszyk dóbr i usług – pewien niezmienny zestaw dóbr i usług , dla którego liczy się procentowe zmiany cen w jakimś okresie. Jeżeli koszyk dóbr i usług nie zmienia się to zmiany wydatków związane z zakupem tego koszyka wynikają wyłącznie ze zmian cen.

b) Wskaźnik cen dóbr inwestycyjnych ( PPI) – ( wskaźnik cen zbytu, cen hurtowych ) – pokazuje procentową zmianę przeciętnego poziomu dóbr i usług produkcyjnych w pewnym okresie czasu. Służy do mierzenia cen w miejscu pierwotnej sprzedaży. c) Delator PKB – obejmuje zmiany cen wszystkich dóbr i usług wytwarzanych w gospodarce.