Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Charakterystyka prawa konsumenta, Opracowania z Prawa konsumenta

Charakterystyka prawa konsumenta z użyciem kodeksu cywilnego

Typologia: Opracowania

2019/2020

Załadowany 22.09.2021

mortis-rose
mortis-rose 🇵🇱

1 dokument

1 / 6

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
1.Definicjelegalnetychpojęć(kodeksowaizawartewinnychustawach-jakich?);
I.Konsument:
KodeksCywilny
Art.22¹:Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej
niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.
Ustawa o prawie Konsumenta z 2004r:
Art. 38a. Przepisy dotyczące konsumenta zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do osoby
fizycznej zawierającej umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści
tej umowy wynika, że nie posiada ona dla tej osoby charakteru zawodowego, wynikającego w
szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na
podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
II.Przedsiębiorca:
KodeksCywilny
Art.43.1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca
osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność
gospodarczą.
2. Przedsiębiorcami także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich
działalności gospodarczej.
3. Zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej przez osoby
zagraniczne określają odrębne przepisy.
Ustawa Prawo Przedsiębiorców z 6 marca 2018 r.:
Art.4.1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca
osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność
gospodarczą.
2. Przedsiębiorcami także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich
działalności gospodarczej.
3. Zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej przez osoby
zagraniczne określają odrębne przepisy
2.Pojęcieobrotuprawnego–powszechnego,profesjonalnegoimieszanego;
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Charakterystyka prawa konsumenta i więcej Opracowania w PDF z Prawa konsumenta tylko na Docsity!

  1. Definicje legalne tych pojęć (kodeksowa i zawarte w innych ustawach - jakich?); I. Konsument: Kodeks Cywilny Art. 22 ¹: Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Ustawa o prawie Konsumenta z 2004r: Art. 38a. Przepisy dotyczące konsumenta zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do osoby fizycznej zawierającej umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla tej osoby charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej II.Przedsiębiorca: Kodeks Cywilny Art. 43. 1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.
  2. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
  3. Zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej przez osoby zagraniczne określają odrębne przepisy. Ustawa Prawo Przedsiębiorców z 6 marca 2018 r.: Art. 4. _1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.
  4. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
  5. Zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej przez osoby zagraniczne określają odrębne przepisy_
  6. Pojęcie obrotu prawnego – powszechnego, profesjonalnego i mieszanego;

Obrót – pojęcie z zakresu nauk prawnych oznaczające stosunki oraz czynności prawne istniejące w

związku z działalnością podmiotów prawa cywilnego na gruncie wymiany dóbr i usług. Wyróżnia się trzy rodzaje obrotu:

  1. obrót powszechny – odbywający się bez związku z działalnością gospodarczą uczestników (obojętnie, czy taka jest prowadzona, czy nie);
  2. obrót obustronnie profesjonalny (obustronnie gospodarczy, gospodarczy sensu stricto, handlowy sensu stricto, business to business) – odbywający się w związku z działalnością gospodarczą. Jego uczestnicy (przedsiębiorcy) zawierają umowy dwustronnie handlowe.
  3. obrót jednostronnie profesjonalny (jednostronnie gospodarczy, gospodarczy sensu largo, handlowy sensu largo) – z jednej strony odbywający się w związku z działalnością gospodarczą, z drugiej – odbywający się bez związku z taką działalnością. Do obrotu jednostronnie profesjonalnego zalicza się (lub utożsamia się z nim) obrót konsumencki (business to consumer), w którym jeden z podmiotów jest konsumentem. Uczestnicy tego obrotu zawierają umowy jednostronnie handlowe. Obrót dwustronnie profesjonalny i powszechny charakteryzuje przewaga norm względnie dyspozytywnych (iuris dispositivi), a obrót jednostronnie profesjonalny (w tym konsumencki) norm semiimperatywnych (iuris semidispositivi), chroniących słabszą stronę stosunku prawnego. Największa swoboda umów obowiązuje w obrocie powszechnym i obustronnie profesjonalnym. U S T A W A z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta Ustawa uchwalona przez Sejm, Na jej treść składa się 7 rozdziałów oraz 55 artykułów. Sporządzenie tej ustawy wynikało z konieczności dostosowania ustawodawstwa polskiego do uregulowań prawa unijnego. Głównym założeniem ustawy było uregulowanie praw konsumenta i obowiązków przedsiębiorcy w stosunku do niego. Rozwiązane zostało wiele wątpliwości prawnych w zakresie stosunku prawnego między konsumentem a przedsiębiorcą. Ustawa przede wszystkim definiuje pojęcie Konsumenta: Art. 38a. Przepisy dotyczące konsumenta zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do osoby fizycznej zawierającej umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla tej osoby charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i

Ustawa Prawo Przedsiębiorców z 6 marca 2018 r. Ustawa "Prawo Przedsiębiorców" z 6 marca 2018 r. zastąpiła Ustawę "O swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. Ustawodawca uzasadnił jej projekt oraz późniejsze uchwalenie stwierdzeniem, iż przedsiębiorcy zasługują na odpowiedni, regulujący ich interesy akt prawny ponieważ są istotną grupą podmiotów przyczyniających się do rozwoju dobrobytu społecznego. Celem danej ustawy miało być poszerzenie wolności gospodarczej, a także znaczne uproszczenie i ujednolicenie prawa regulującego sytuację przedsiębiorców. Ustawa ta reguluje między innymi: podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium Polski, prawa i obowiązki przedsiębiorców oraz związane z tym zadania organów władzy publicznej. Względem poprzednio obowiązującej ustawy, modyfikuje ona brzmienie legalnych definicji przedsiębiorcy oraz działalność gospodarczej i w ten sposób tworzoną nową koncepcję identyfikacyjną. Art. 4. ust. 1. nie posłużył się określeniem "w znaczeniu ustawy" odnośnie legalnej definicji przedsiębiorcy. Oznacza to, że w stosunkach publicznoprawnych obowiązuje definicja przedsiębiorcy z Ustawy Prawo Przedsiębiorców. Natomiast w stosunkach prywatnoprawnych przedsiębiorcę definiuje Kodeks Cywilny. Rozwiązanie to zostało poddane krytyce, ze względu na brak wykorzystania możliwości aby ostatecznie ujednolicić definicję przedsiębiorcy w odniesieniu do całości systemu obowiązującego prawa. Ustawa Prawo Przedsiębiorców skróciła definicję działalności gospodarczej, poprzez co orzecznictwo przyjęło szeroką wykładnię klasyfikacji tego pojęcia. Ustawa ta wprowadziła także nowe pojęcie działalności nieewidencjonowanej, t.j. wyłączonej z kategorii działalności gospodarczej. Zostało to umotywowane chęcią zwolnienia osoby fizycznej z obowiązków wynikających z prowadzenia działalności gospodarczej, ze względu na jej niewielką skalę.

  1. Pojęcie i funkcje firmy jako oznaczenia przedsiębiorcy oraz omówienie zasad tzw. prawa firmowego (art. 43(2) - art. 43 (10) KC). I. Firma – jest to oznaczenie przedsiębiorcy, ktore pozwala na jego identyfikację oraz odrożnienie go od innych podmiotow prowadzących działalność gospodarczą lub zawodową. Art.. §1. Przedsiębiorca działa pod firmą. II. Funkcje firmy - polegają głownie na indywidualizacji przedsiębiorcy jako podmiotu praw i

obowiązkow.

  • Funkcja indywidualizująca (identyfikacyjna, odrożniająca) - firma służy identyfikacji przedsiębiorcy. Dzięki niej osoby trzecie mogą rozrożniać działające na rynku podmioty oraz ich formy prawne. Art.43 3 §1. Firma przedsiębiorcy powinna się odrożniać dostatecznie od firm innych przedsiębiorcow prowadzących działalność na tym samym rynku.
  • Funkcja reklamowa – służy promocji przedsiębiorcy i jego działalności np. w zakresie pochodzenia produktow. Przedsiębiorcy dążą do upowszechniania swojej firmy w świadomości osob trzecich. Firma może zostać także zarejestrowana jako znak towarowy.
  • Funkcja ochronna – firma ma znaczenie w zakresie ochrony konsumentow. Art.431⁰ Przedsiębiorca, ktorego prawo do firmy zostało zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać usunięcia jego skutkow, złożenia oświadczenia lub oświadczeń w odpowiedniej treści i formie, naprawienia na zasadach ogolnych szkody majątkowej lub wydania korzyści uzyskanej przez osobę, która dopuściła się naruszenia. III. Prawo firmowe i jego zasady.
  1. Prawo firmowe – jest to zbiór norm regulujących tworzenie, rejestrację, używanie, rozporządzanie oraz ochronę firmy. Tworzą je przede wszystkim przepisy kodeksu cywilnego (art. 432-4310 k.c.), jednakże w jego skład wchodzą również normy zawarte w innych aktach prawnych.
  2. Zasady prawa firmowego
  • Zasada prawdziwości firmy – dane, które są podane w firmie muszą być prawdziwe i rzeczywiste. Nie można wprowadzać danych, ktore mogłyby wprowadzać w błąd. Firma przedsiębiorcy powinna się odrożniać dostatecznie od firm innych przedsiębiorców działających na tym samym rynku. Firma nie może również wprowadzać w błąd, w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia. Art.43 3 §2.Firma nie może wprowadzać w błąd, w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia.
  • Zasada jedności firmy – przedsiębiorca może działać tylko pod jedną firmą. Nie jest możliwe, aby jeden przedsiębiorca działał pod kilkoma firmami.
  • Zasada ciągłości firmy – to możliwość korzystania przez przedsiębiorcę z dotychczasowej firmy,