

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Opracowanie z zakresu tematu
Typologia: Opracowania
1 / 2
Pobierz cały dokument
poprzez zakup abonamentu Premium
i zdobądź brakujące punkty w ciągu 48 godzin
Jest to zapis odczytu wygłoszonego na XXXVII Szkole Matematyki Poglądowej Algebraiczne Mocarstwo , sierpień 2006.
1. Ciało liczb nadrzeczywistych R ∗ N ⊂ Z ⊂ Q ⊂ R ⊂ R ∗ jest rozszerzeniem ciała liczb rzeczywistych R. O ile pierwsze dwa rozszerzenia: N ⊂ Z ⊂ Q, realizują się metodą utożsamiania par, o tyle ostatnie dwa rozszerzenia: Q ⊂ R ⊂ R ∗ , powstają metodą utożsamiania ciągów. 2. Cantor skonstruował liczby rzeczywiste utożsamiając wybrane ciągi ( w 0 , w 1 ,... ) liczb wymiernych w 0 , w 1 ,... ∈ Q. Konstruując liczby nadrzeczywiste wykorzystujemy wszystkie ciągi ( r 0 , r 1 ,... ) liczb rzeczywistych r 0 , r 1 ,... ∈ R. Trochę dokładniej: ciąg x′^ = ( r′ 0 , r′ 1 ,... ) utożsamiamy z ciągiem x = ( r 0 , r 1 ,... ), jeżeli zbiór wyrazów identycznych ciągów x, x′ : E ( x, x′ ) := {i : ri = r′ i} jest „duży”. 3. Przyjrzyjmy się definicji granicy ciągu: lim i→∞ ri = g ( ∗ ) (^) ∀ ε> 0
k
n>k
|ri − g| < ε.
A więc nierówność „ |ri − g| < ε ” ma być prawdziwa na zbiorze {k + 1 , k + 2 ,.. .}.
W definicji tej pojawiły się zbiory koskończone – tak nazywają się uzupełnienia zbiorów skończonych. Zauważmy, że warunek ( ∗ ) jest równoważny warunkowi następującemu: dla każdego ε > 0 istnieje zbiór koskończony A ⊂ N taki, że dla każdego i ∈ A |ri − g| < ε.
4. Niech F będzie rodziną wszystkich koskończonych podzbiorów zbioru N. Rodzina ta jest filtrem , gdyż spełnia następujące warunki:
(1) ∅ ∈ F/ , N ∈ F (2) jeżeli A 1 , A 2 ∈ F , to A 1 ∩ A 2 ∈ F (3) jeżeli A ∈ F i A ⊂ B ⊂ N, to B ∈ F. Rodzina F jest filtrem wolnym , gdyż spełnia jeszcze jeden warunek: (4) jeżeli A ∈ F , to A jest zbiorem nieskończonym.
Niestety rodzina F nie posiada następującej własności: (5) jeżeli A ∪ B = N i A ∩ B = ∅ , to A ∈ F lub B ∈ F. Własność (5) „chroni” nas przed dzielnikami zera.
Definicja. Rodzinę U podzbiorów zbioru N nazywamy ultrafiltrem wolnym, jeżeli U spełnia warunki (1)–(5), w których za F należy podstawić U.
5. Za pomocą dowolnie wybranego ultrafiltru wolnego U określimy relację równoważności ciągów: ( a 0 , a 1 ,a 2 ,... ) ∼ ( b 0 , b 1 ,b 2 ,... ) wtw E ( a, b ) ∈ U. Klasę równoważności ciągu ( a 0 , a 1 ,a 2 ,... ) oznaczmy symbolem [ a 0 , a 1 , a 2 ,... ], a zbiór wszystkich klas równoważności oznaczamy symbolem R ∗. W zbiorze R ∗ wprowadzamy strukturę ciała uporządkowanego w następujący sposób: [ a 0 , a 1 , a 2 ,... ] + [ b 0 , b 1 , b 2 ,... ] = [ a 0 + b 0 , a 1 + b 1 , a 2 + b 2 ,... ] [ a 0 , a 1 , a 2 ,... ] · [ b 0 , b 1 , b 2 ,... ] = [ a 0 · b 0 , a 1 · b 1 , a 2 · b 2 ,... ] [ a 0 , a 1 , a 2 ,... ] < [ b 0 , b 1 , b 2 ,... ] wtw {i : ai < bi} ∈ U. Ciało R ∗ , zwane ciałem liczb nadrzeczywistych , zawiera podciało liczb rzeczywistych R za pomocą kanonicznego włożenia w ( x ) := [ x, x, x,... ] dla x ∈ R_._ Konstrukcja, którą posłużyliśmy się wyżej, nosi nazwę ultraproduktu. A więc ciało R ∗^ jest ultraproduktem ciała R (względem ultrafiltru U ). Analogicznie
moglibyśmy zdefiniować ciało uporządkowane liczb nadwymiernych Q ∗^ jako ultraprodukt ciała Q.
6. R ∗^ jest ciałem niearchimedesowym. Aby się o tym przekonać, wystarczy zauważyć, że jeżeli lim n→∞ an = + ∞ , to element [ a 0 , a 1 , a 2 ,... ] ciała R ∗^ jest większy od dowolnej liczby naturalnej n. Przy okazji zauważmy, że każdy ciąg o granicy zero generuje element nieskończenie mały, tzn. mniejszy, co do bezwzględnej wielkości, od (^) n^1 , dla dowolnej liczby naturalnej n. 7. Twierdzenie. Każde ciało zupełne jest archimedesowe.
Dowód (nie wprost): Niech D będzie ciałem zupełnym. Jeżeli ciało D nie jest archimedesowe, to zbiór N jest ograniczony z góry. Niech s będzie kresem górnym zbioru N. Zatem s − 1 < n , dla pewnego n ∈ N. Stąd s < n + 1. Sprzeczność.
8. Ważny, choć nietrudny do dowodu jest następujący fakt: jeżeli ciało D jest archimedesowe, to liczby wymierne tworzą w nim podzbiór gęsty. 9. Każde dwa ciała zupełne są kanonicznie izomorficzne. Dokładniej:
Twierdzenie. Każde dwa ciała zupełne są izomorficzne. Co więcej, istnieje dokładnie jeden izomorfizm ψ ciała D 1 na ciało D 2 stały na liczbach wymiernych.
Dowód. Każdemu x ∈ D 1 przyporządkowujemy zbiór Sx := {q ∈ Q : q < x}. Zauważmy, że Sx jest podzbiorem zarówno D 1 , jak i D 2. Jako podzbiór ciała D 1 , zbiór Sx jest ograniczony z góry przez element x. Z punktu 7 wynika, że istnieje liczba naturalna n taka, że x < n. Ponieważ n ∈ D 2 , więc Sx jako podzbiór ciała D 2 jest także ograniczony z góry – przez element n. Przyporządkowanie ψ dowolnemu elementowi x ciała D 1 kresu górnego zbioru Sx jako podzbioru ciała D 2 jest kanonicznym izomorfizmem ciał.
10. Nieskończenie wielkie i nieskończenie małe. Symbolem ϕ = ϕ ( D ) oznaczmy zbiór wszystkich skończonych elementów ciała D , tzn. takich x ∈ D , że |x| < n , dla pewnego n ∈ N. Elementy należące do zbioru ω = ω ( D ) := D − ϕ ( D ) nazywamy nieskończenie dużymi. Natomiast nieskończenie małymi nazywamy elementy zbioru α = α ( D ) := {x−^1 : x ∈ ω ( D ) }. Przykłady nieskończenie wielkich i małych dla D = R ∗^ podaliśmy w punkcie 6. 11. Charakteryzacja ciał archimedesowych i niearchimedesowych. NWSR (= następujące warunki są równoważne):
(i) D jest ciałem archimedesowym (ii) D = ϕ (iii) ω = ∅ (iv) α = ∅ NWSR: (i) D jest ciałem niearchimedesowym (ii) D 6 = ϕ (iii) ω 6 = ∅ (iv) α 6 = ∅
12. ϕ jest pierścieniem lokalnym. Pierścień nazywa się lokalnym , jeżeli posiada dokładnie jeden ideał maksymalny. Tym jedynym ideałem maksymalnym w pierścieniu ϕ jest ideał α := α ∪ { 0 }. Wynika to stąd, że każdy element x /∈ ϕ − α ma element odwrotny y ∈ ϕ. 13. Twierdzenie. Ciało ϕ/α jest ciałem archimedesowym. 14. Ciekawostka na zakończenie. Okazuje się, że jeżeli konstrukcję ciała uporządkowanego ϕ/α przeprowadzimy startując od ciała Q ∗ , to ciało ϕ/α jest nie tylko archimedesowe, ale nawet zupełne. Zatem na mocy punktu 9, ciało ϕ/α jest ciałem liczb rzeczywistych.