CO JEST NIEWIDOCZNE DLA LUDZKIEGO OKA,
WIDOCZNE JEST DLA CHEMII,
CZYLI BADANIE ŚLADÓW.
Martyna Łytka
Liceum Ogólnokształcące nr VII im. K.K. Baczyńskiego we Wrocławiu
Wykrycie śladów, choć trudne, nie stwarza problemu ekspertom z laboratorium kryminalistycznego, którzy wykorzystując różne metody
badają próbki pobrane z miejsca przestępstwa. Podstawowymi badaniami wykorzystywanymi przez ekspertów są: wykrywanie krwi,
badanie odcisków palców, a także sprawdzanie obecności aminokwasów, które wraz z potem pozostawia przestępca.
WYKRYWANIE ŚLADÓW KRWI
Roztwór luminolu, wodorotlenku sodu i nadtlenku wodoru w wodzie rozpyla się ciemnym pomieszczeniu w miejscu, gdzie
prawdopodobnie pozostawiono ślady krwi.
Świecenie pokrytego luminolem przedmiotu świadczy o obecności krwi.Uwalniana energia ma postać fotonów - widzialnego światła.
Elektrony tlenu w tym nowym związku lądują na wyższych orbitach, ale zaraz wracają na swoje miejsce, oddając energię. Żelazo
spełnia tu rolę aktywatora - pobudza roztwór luminolu do świecenia.
BADANIE ODCISKÓW PALCÓW
Techniką wykorzystywaną do badań porównawczych linii papilarnych jest daktyloskopia.Aby pobrać odcisk należy niewielką ilość
proszku nanieść na pędzel i przesuwać po całej powierzchni, gdzie jest duże prawdopodobieństwo napotkania odcisków palców
przestępcy. Ślady w kolorze proszku, którego użyto nanosi się ostrożnie na specjalną folię daktyloskopijną, po czym porównuje z
odciskami podejrzanego.
WYKRYWANIE OBECNOŚCI AMINOKWASÓW
Należy sporządzić roztwór ninhydryny w etanolu i lodowatym kwasie octowym,który rozpyla na powierzchni i po kilku minutach
poddaje działaniu wysokiej temperatury.
Pojawienie się fioletowo-różowych śladów świadczy o obecności aminokwasów. Ninhydryna wykazuje silne powinowactwo do
aminokwasów, a te wraz z potem są pozostawione przez przestępcę na poszczególnych przedmiotach. W wyniku reakcji ninhydryny z
aminokwasami powstaje barwny związek zwany purpurą Ruhemanna, który w środowisku kwaśnym przyjmuje fioletowo-różowe
zabarwienie.
Wykorzystanie charakterystycznych reakcji w przeprowadzonych badaniach
pomogło określić obecności pewnych związków, co umożliwiło identyfikację
Bibliografia:
1.I.Sołtyszewski, P..Polak,„Badania kryminalistyczne”, Olsztyn 2007r.,Wyd. UMW
2.M. Kulicki, „ Kryminalistyka”,Toruń 1994r., Wydawnictwo UMW
3. http://www.kryminalistyka.wortale.net/ , 14.05.2011r. , godz.17