Od wczesnego dzieciństwa człowiek jest uwikłany w różne formy,
przyjmuje określone postawy, i wzorce zachowań,dostosowując się do
społeczeństwa, towarzystwa w jakim przebywa. Uważam, że człowiek nie
powinien walczyć z formą, gdyż ta walka nie przyniesie żadnych skutków,
ponieważ człowiek zawsze zakłada na siebie jakąś maskę, wchodzi w
interakcje z ludźmi, przyjmuje różne role.
Witold Gombrowicz w powieści "Ferdydurke" przedstawił człowieka, który
prowadził walkę z formą. Główny bohater Józio z całych sił próbuje się od niej
uwolnić, jednak wysiłki, które podejmuje nie przyjmują określonego skutku.
Bohater chce być niezależny, wolny od wszelkich konwenansów. Józio
próbuje odnaleźć siebie, lecz jego działania nie przynoszą rezultatów, gdyż
"Przed gębą jest tylko ucieczka w inną gębę". W świecie, w którym żyjemy
każdy człowiek zakłada jakąś maskę, przyjmuje określoną postawę, jest
skazany na fałsz i nigdy nie może być całkowicie sobą. Próby buntu, ucieczka
od formy są z góry skazane na niepowodzenie, zawsze kończą się klęską.
Forma jest wszechpotężna i nie można jej definitywnie zniszczyć, gdyż
uwalniając się od jednej "gęby" wpadamy w następną.
Podsumowując moje rozważania, uważam że walka z formą nie ma
żadnego sensu, gdyż człowiek przez całe życie jest uwikłany w różne
konwenanse, schematy i zachowania. W danym środowisku przyjmuje
określone postawy, dopasowuje się do innych. Jest zmuszony do
nieustannego udawania kogoś innego, od jednej formy ucieka w drugą, nie
jest w stanie bez niej funkcjonować.