Definicja banku - Notatki - Finanse i bankowość - Część 2, Notatki z Bankowość i finanse

Pobierz Definicja banku - Notatki - Finanse i bankowość - Część 2 i więcej Notatki w PDF z Bankowość i finanse tylko na Docsity!

Polityka otwartego rynku uważana jest za najskuteczniejszy instrument polityki monetarnej. Jej stosowanie możliwe jest w tych krajach, gdzie funkcjonuje rozwinięty rynek papierów wartościowych, zwłaszcza rynek weksli skarbowych. Zawsze papiery wartościowe są kupowane od banku centralnego, gdy są tanie i na odwrót, sprzedawane są, gdy ich cena jest wysoka.

b) Polityka rezerw obowiązkowych - mają na celu ograniczenie podaży pieniądza, a także przeciwdziałanie występowania niewypłacalności banków handlowych i braku ich płynności. Rezerwy te banki muszą utrzymywać w postaci depozytów na ich rachunkach w banku centralnym lub jako pieniądz gotówkowy w kasie. Wysokość tych rezerw określają banki centralne w formie procentu od nagromadzonych w bankach handlowych depozytów. Bank centralny może ustalić jedną stawkę procentową od sumy wszystkich rodzajów depozytów lub też zróżnicować stawki % dla poszczególnych rodzajów depozytów. (w Polsce mamy do czynienia z tą drugą formą). System obowiązkowych minimalnych rezerw płynności pozwala na zwiększyć bądź ograniczyć możliwość kreacji zdecentralizowanego pieniądza wkładowego. Skuteczność tego wskaźnika jest duża, jednak bank centralny nie może zmieniać wskaźnika zbyt często, gdyż powodowałoby to brak stabilności monetarnej i ekonomicznej w kraju. Polityka ta może więc mieć charakter długofalowy. Nie jest to instrument szybkiego działania. Wadą jest to, że zmiany podawane są bankom z góry, gdyż bankom nie jest łatwo dostosować się di nich. Polityka zmian wskaźnika rezerw obowiązkowych działa w jednakowym stopniu na wszystkie banki – w tym także ślepo oddziałuje jednocześnie na banki o nadmiarze jak i niedoborze rezerw. c) Polityka refinansowania banków – polega na udzielaniu przez bank centralny bankom komercyjnym kredytów : redyskontowego i lombardowego oraz innych kredytów refinansowych. Kredyt redyskontowy - jest w gospodarce rynkowej podstawowa forma zasilania finansowego banków komercyjnych przez bank centralny. Operacja ta polega na zakupie przez BC weksli, których termin wykupu jeszcze nie nadszedł, z potraceniem od nominalnej sumy weksla procentu, określonego stopa redyskontową za okres, który jeszcze pozostaje do dnia płatności weksla. Bank centralny obniżając lub podwyższając swoją stopę redyskontową może zachęcać lub zniechęcać banki handlowe do operacji redyskontowych weksli, wpływając przez to na ich zdolność do udzielania kredytów. Polityce kształtowania stopy redyskontowej banku centralnego towarzyszy często stosowanie limitów kwotowych i jakościowych w odniesieniu do przedstawianych do redyskonta weksli. Stosowanie polityki redyskontowej w niewielkim stopniu umożliwia kontrolę banków, bo banki cechuje duża niezależność finansowa od banku centralnego, nawet gdy banki rozliczeniowe są znacznie zadłużone w banku centralnym, to polityka tej drugiej strony może nie mieć wpływu na ogólne rozmiary kredytowania w gospodarce (np. banki mogą wkalkulować zwyżkę stopy redyskontowej w koszt kredytów udzielanych swoim klientom,

Kredyt lombardowy – Udzielany jest bankom komercyjnym na bardzo krótki terminy pod zastaw papierów wartościowych, zwykle do wysokości 75% ich wartości nominalnej. Banki korzystają z tej formy refinansowania dla przezwyciężenia krótkookresowej utraty płynności finansowej, gdy redyskonto lub odsprzedaż papierów wartościowych w ramach operacji otwartego rynku jest nie opłacalne. Kredyt lombardowy jest droższy od kredytu redyskontowego.

2. Instrumenty selektywnej kontroli polityki monetarnej – wykorzystywane są wówczas, gdy mechanizm rynkowy nie zapewnia właściwego przepływu funduszów w gospodarce. Bezpośrednimi instrumentami polityki pieniężnej jest kontrola udzielanych kredytów, kontrola stóp procentowych, polityka selektywnych wskaźników rezerwowych, wykazywanych bankom komercyjnym celów, na które mogą być przeznaczane kredyty lub tez całkowity zakaz ich udzielania. 3. Oddziaływanie przez perswazję – jest to metoda tym skuteczniejsza, im mniej banków funkcjonuje w danym kraju. 4. Polityka kursu walutowego

Rodzaje ryzyka bankowego. Działalność banku w zakresie transformacji środków będących do dyspozycji systemu bankowego jest podstawową przyczyną powstawania ryzyka bankowego, polegającego na niebezpieczeństwie utraty płynności. Konieczność transformacji posiadanych środków (które początkowo były przeznaczane tylko dla określonego klienta) na kredyty dla licznych klientów, stwarza wiele niebezpieczeństw dla działalności banków:

 Występuje zagrożenie wcześniejszego odebrania środków z banku przez klientów, niż zostało to ustalone w umowie. Wówczas może okazać się, że bank nie dysponuje dostateczną ilością środków dla tej wypłaty. Naturalnie bank mógłby odmówić tej wypłaty jako niezgodnej z umową. Faktycznie jednak jest to niemożliwe, gdyż podważyłoby to jego dobre imię i mogłoby wywrzeć wpływ na przekonanie społeczne o niezdolności płatniczej tej instytucji. Dlatego też bank z reguły wyraża zgodę na taką operację, obciążając jedynie klienta pewnymi dodatkowymi kosztami.  Istnieje niebezpieczeństwo, że kredytobiorca nie spłaci kredytu w ogóle, albo uczyni to w terminie późniejszym, bądź spłaci kredyt w mniejszej kwocie niż uzgodniono w umowie. To zagrożenie jest zwiększone, gdy transformacja polega na gromadzeniu środków od wielu kredytodawców, a kredyty udzielane są znacznie mniejszej liczbie kredytobiorców.  Ryzyko banku komercyjnego wiąże się nie tylko z ryzykiem udzielenia każdego pojedynczego kredytu, ale także z kształtowaniem się całej globalnej struktury aktywów banku. Ryzyko każdego kredytodawcy (klienta) jest mniejsze, gdy składa pieniądze do banku, niż gdy udziela go pojedynczemu kredytobiorcy. Tym niemniej niewłaściwe zestawienie pasywów i aktywów stanowi określone niebezpieczeństwo dla banku. Właściwe rozwiązanie w tej dziedzinie, a także istnienie gwarancji międzybankowych, może być dodatkowym

 Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych I Giełd lub jego zastępca  Przedstawiciel ministra finansów  Generalny inspektor nadzoru bankowego  Przedstawiciel Związku Banków Polskich - bez prawa głosu uczestniczy w posiedzeniach komisji (z Głosem doradczym) ZADANIA KOMISJI NADZORU BANKOWEGO  Określenie zasad działania banków  Nadzorowanie banków w zakresie przestrzegania ustaw  Okresowa ocena banków  Opiniowanie zasad organizacji nadzoru bankowego KONTROLA KOMISJI NADZORU BANKOWEGO  sprawozdawczość miesięczna, kwartalna, półroczna, roczna  sprawdza, czy bank wykonuje czynności bankowe przewidziane w koncesji  stan rezerw  sprawdza, czy udzielone gwarancje są zgodne ze statutem  stan zabezpieczeń banku  płynność banku INSPEKTORZY KOMISJI NADZORU BANKOWEGO  musza posiadać wyłącznie obywatelstwo polskie  musza posiadać pełnie praw publicznych  musza mieć 3-letni sta_ w bańkowości  musza mieć zdany egzamin na stanowisko inspektora  musza mieć wyższe wykształcenie: prawnicze, ekonomiczne lub inne potrzebne w tej dziedzinie  musza mieć nienaganna opinie tzn. nie mogą być karani z winy umyślnej  musza dawać rękojmię należytego wykonywania obowiązków

Funkcje Komisji Nadzoru Bankowego a) Licencyjna – KNB wydaje zgode na utworzenie banku w formie spółki akcyjnej. Licencje wydawane są po spełnieniu pewnych wymogów dotyczących ustanowionej dyrektywy UE w załeniu Banku. b) Regulacyjana – KNB sugeruje i określa dodatkowe reguły, które będą obowiązywać w banku. I są to:  Normy pakietu akcji - Bank musi zgłosić każdorazowo do Komisji Nadzoru Bankowego fakt posiadania przez 1 akcjonariusza pakietu akcji dającego prawo do ponad 5% głosów podczas walnego zgromadzenia akcjonariuszy (muszą też zgłaszać chęć podmiotów do nabycia takiej ilości akcji)

 Współczynnik wypłacalności - bank ma obowiązek utrzymywać fundusze własne na takim poziomie by stanowiły one nie mniej niż 8% sumy aktywów i zobowiązań pozabilansowych ważonych ryzykiem. Dla nowych banków, przez pierwszy rok współczynnik ten wynosi 15% a w drugim roku nie może być niższe niż 12% (żeby zagwarantować większą wypłacalność)  Limity koncentracji wierzytelności - czyli co do koncentracji kredytów a) duży kredyt – o wartości 10% funduszy własnych banku, bank musi zgłaszać każdorazowo do Komisji Nadzoru Bankowego udzielenie dużego kredytu, przy czym suma dużych kredytów nie może przekroczyć 800% funduszy własnych banku b) wierzytelności względem jednego podmiotu lub grupy podmiotów powiązanych ze sobą kapitałowo i organizacyjnie i ponoszących wspólne ryzyko gospodarcze nie może przekroczyć 25% funduszy własnych banku c) indywidualne limity koncentracji sektorowej i geograficznej d) limity personalne- suma kredytów, pożyczek, gwarancji bankowych i poręczeń udzielonych członkom organów i osobom zajmującym kierownicze stanowiska w banku nie może przekroczyć 10% funduszy własnych banku w formie spółki akcyjnej (w przypadku banków spółdzielczych jest to 25%)  Normy kapitału zaangażowania – banki angażują kapitał w inne inwestycje długoterminowe np. nabywanie akcji innych instytucji

c) Kontrolna – składa się ona z Generalnego Inspektora Nadzoru bankowego oraz Departamentu Audytu wewnetrznego czyli kontroli wew. Triady kontrolnej banku. Kontrole wykonywane przez audytora polega na badaniu bilansu banku oraz na zbieraniu sprawozdań od banków komercyjnych i analizowaniu tych sprawozdań, kontroluje na bieżąco sytuację w bankach i przeprowadza kontrolę bezpośrednio w oddziałach bankowych. Przez Inspektorat GINB- u oceniają czy kredyty udzielone były wg odpowiednich ustaw, ocenia czy zabezpieczenia kredytów były odpowiednie do płynności i wypłacalności

d) Dyscyplinująca : KNB może nakazać zwiekszenia kapitału własnego przy utracje płynności. Może zakazać bankowi określonych form reklamy, wstrzymać wypłat z zysku, zakazać tworzyć nowych oddziałów, ograniczyc zakres działalnosci bankowej, zarządać odwołania członków zarządu jeśli zostali skazani prawomocnym wyrokiem, nałozyc kary pieniezne w wysokości 3 pensji gdy bank odmówi wykonania poleceń KNB jego działalność może zostać zawieszona do czasu podjecia decyzji.

Jakie funkcje pełni kapitał banku?. Jedno z głównych zadań zarządzania bilanse, bankowym polega na zapewnieniu odpowiedniego poziomu kapitału. Kapitał banku stanowi barierę bezpieczeństwa pozwalającą na zachowanie wypłacalności i ciągłości działania pomimo nieoczekiwanych trudności ogólnogospodarczych lub wewnętrznych. Minimalna kwota kapitału założycielskiego w wysokości równowartości 5 mln ECU dla nowych banków powinna umożliwić absorbowanie

biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej ilości. Różnice między pożyczką a kredytem:

1. pożyczka – określona przez kodeks cywilny, -na pożyczkobiorcę przenoszona jest własność określonej sumy pieniędzy,

• nie ma określonego celu i przeznaczenia środków,
• nie można wypowiedzieć, jeżeli nie zostaną wydane celowo,
• może być odpłatna lub nieodpłatna,
• wypłacana jednorazowo,
• zawarta na piśmie, gdy kwota pożyczki przekracza 500,- 2 .kredyt – określony przez prawo bankowe,
• kredytobiorca dostaje do dyspozycji określoną sumę pieniędzy,
• ma konkretny cel i wykorzystanie środków określone w umowie,
• można wypowiedzieć, jeżeli środki nie zostaną wykorzystane zgodnie z celem i z zasadami określanymi w umowie,
• jest zawsze odpłatny / prowizja / i oprocentowanie,
• wypłacony jednorazowo lub w ratach,
• zawsze zawarty w formie pisemnej.

RÓŻNICE MIĘDZY KREDYTEM A POŻYCZKĄ

 Kredyt ma cel pożyczka nie jest celowa  kredyt jest oprocentowany pożyczka niekoniecznie  Kredytu udziela tylko bank a pożyczki różne instytucje lub osoby prywatne  Kredyt musi mieć zabezpieczenie pożyczka nie trzeba  Pożyczkę można spłacać bez ściśle określonych rat, kredyt ma określone raty  Pożyczka udzielana jest na małe kwoty, kredyt na większe  Inne przepisy prawa kredyt regulowany prawem bankowym, pożyczka kodeksem cywilnym  Do kredytu trzeba mieć zdolność kredytową do pożyczki nie potrzeba  Kredytu nie dostajemy do ręki pożyczkę tak  Bank kontroluje, w co kredyt zainwestowaliśmy  Kredyt zawsze jest sporządzany w formie umowy do 2000 słowo pożyczka powyżej 2000 umowa

Co to jest zdolność kredytowa? Zdolność kredytowa klienta to zdolność do spłaty kapitału wraz z odsetkami w umownych terminach płatności.

Zdolność kredytową mają podmioty gospodarcze, których bieżące i przewidywane wyniki finansowe oraz stan majątkowy zapewniają wypłacalność. Banki udzielając kredytu muszą mieć pewność, że przedsiębiorstwo występujące o kredyt posiada zdolność kredytową, oraz że w okresie korzystania z kredytu jej nie utraci. W przypadku utraty zdolności kredytowej przedsiębiorstwo powinno dysponować takim majątkiem płynnym, który pozwoliłby na pokrycie wszystkich zobowiązań (w tym i kredytów bankowych).

SKOK – cele i podstawowe usługi

SKOK to grupa ludzi złączona wspólną więzią poprzez miejsce pracy lub przynależność do tego samego stowarzyszenia społecznego bądź zawodowego, którzy wspólnie oszczędzają i pożyczają sobie pieniądze. SKOK-i są spółdzielniami działającymi na podstawie Ustawy o Spółdzielczych Kasach Oszczędnościowo-Kredytowych i Ustawy Prawo Spółdzielcze. Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo-Kredytowe są wyjątkową wspólnotą samopomocową działającą na rynku usług finansowych. SKOK-i to organizacje ludzi a nie kapitału. Działają dla dobra swoich członków, nie dla zysku.

Celem działalności Kasy Krajowej jest zapewnienie stabilności finansowej zrzeszonym w niej Spółdzielczym Kasom Oszczędnościowo-Kredytowym oraz sprawowanie nad nimi nadzoru dla zapewnienia bezpieczeństwa zgromadzonych w nich oszczędności oraz zgodności działalności Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych z przepisami ustawy.

Dla realizacji tego celu Kasa Krajowa:

 reprezentuje interesy Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych przed organami administracji państwowej, organami samorządu terytorialnego oraz przed organizacjami krajowymi i zagranicznymi,  wyraża opinie o projektach aktów prawnych dotyczących Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych,  zapewnia Spółdzielczym Kasom Oszczędnościowo-Kredytowym doradztwo prawne, organizacyjne i finansowe,  organizuje szkolenia i prowadzi działalność wydawniczą związaną z działalnością Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych,  opracowuje jednolite procedury świadczenia usług i prowadzenia dokumentacji oraz systemy informatyczne,  przyjmuje lokaty,  udziela pożyczek, kredytów i poręczeń Spółdzielczym Kasom Oszczędnościowo- Kredytowym,  przeprowadza lustrację Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych,

specjalistyczne oprogramowanie zainstalowane na komputerze), bankowość telefoniczną (komunikacja głosowa z call center), bankowość przenośną (komunikacja nie głosowa wykorzystująca technologie WAP, SMS i aplikacje klienckie), bankowość terminalową (bankomaty, kioski samoobsługowe), bankowość telewizyjną (dostęp przez telewizję kablową). Podział ze względu na tryby dostępu: bankowość online (wykonywanie operacji w czasie rzeczywistym, wszystkie operacje dokonywane są na bieżąco), bankowość offline (wykonywanie operacji w trybie sesyjnym, operacje są wykonywane w określonym czasie, a nie na bieżąco). Podział ze względu na poziomy dostępu: dostęp pasywny (klient otrzymuje tylko informacje o stanie rachunku oraz historii wykonanych operacji, nie może wykonywać operacji przez kanały elektroniczne), dostęp półaktywny (klient może wykonywać tylko niektóre operacje poprzez kanały elektroniczne), dostęp aktywny (klient może wykonywać wszelkie operacje oferowane w ramach bankowości elektronicznej).

Czynności, które można wykonywać poprzez bankowość elektroniczną. Poprzez bankowość elektroniczną klienci mogą wykonywać m.in. takie czynności jak:

• otwieranie i obsługa rachunków
• polecenie zapłaty
• przelewy na dowolne rachunki bankowe
• składanie zleceń stałych

Banki posiadają różnego rodzaju zabezpieczenia chroniące transakcje potencjalnie niebezpieczne, czyli takie operacje, które są związane z wypływem środków pieniężnych poza rachunek klienta (jak na przykład przelewy i płatności). Zazwyczaj banki oferują takie metody zabezpieczenia tych operacji jak: lista haseł jednorazowych, podpis elektroniczny czy wykorzystanie tokena, czyli generatora kodów jednorazowych. Ponadto aby uzyskać dostęp do rachunku poprzez Internet należy posiadać login i hasło, gdy podczas logowania hasło zostanie kilkakrotnie niepoprawnie wprowadzone to dostęp do konta zostanie zablokowany. Aby wykonać jakieś operacje na rachunku drogą telefoniczną przy pomocy operatora, należy posiadać kod lub hasło, dzięki którym operator będzie mógł wykonać dyspozycje klienta. W ramach usług bankowości elektronicznej banki nakładają opłaty na niektóre czynności wykonywane poprzez kanały dystrybucji bankowości elektronicznej. W zależności od oferty banku płaci się za różnego rodzaju czynności, ale płaci się o wiele mniej czynności w ramach bankowości elektronicznej niż w przypadku „normalnej” bankowości. W większości banków płaci się m.in. za dokonywanie przelewów i innych płatności na rachunki w innych bankach, dokonywanie wszelkiego rodzaju płatności za pośrednictwem operatora, dokonywanie polecenia zapłaty, za wydanie kart płatniczych.

Obowiazek tajemnicy bankowej – bank jest instytucją zaufania publicznego, czyli podstawą w banku jest dyskrecja i zachowanie w tajemnicy wszelkich informacji dotyczących wykonycwanych czynnosci bankowych. Obowiązek przestrzegania tajemnicy bankowej nadaje

dobre stosunki między bankiem a klientem zwiększając tym zaufanie swoich klientów. Ochronę tajemnicy bankowej wiążę się z ochrona praw osobistych obywateli wg Kodeksu Cywilnego i Prawa Bankowego. Tajemnice bankową należy traktować jako obowiązek dla całego sytemu bankowego jak i pracowników, ponieważ banki chronią informacje o swojej istytucji jak i o swoich klientach przysparzając sobie dobre walory.

Kiedy bank może udostępnić informacje i złamac obowiązek tajemnicy bankwej?

Ustawa zezwala bankom na wzajemne przekazywanie sobie informacji o wierzytelnościach oraz o obrotach i stanach rachunkowych bankowych klientów, ale tylko w zakresie, gdy klient bieże kredyt, pożyczkę, gwarancję, poręczenie. Dostep do informacji objętych tajemnica bankową mogą uzyskać podmioty okreslone z ust. Prawie Bankowym i sa to : sąd, prokuratorzy, którzy mogą żadać informacji o rachunkach bankowytch os. Fiz. W związku z toczącymi się przeciwko nim postepowaniu karnym lub skarbowym albo zwiazku z prowadzonymi sprawami majątkowymi. Powyzsze podmioty mogą również uzyskać informacje o os. Prawnych. Kolejna grupa podmiotów uprawnionych do żądania od banków określonych informacji objetych TB tworza: kierownucy, niektórych centralnych urzędów, komisji i funduszów, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, przewodniczacy Funduszu Gwarancyjnego, Urząd Nadzoru nad Funduszem Emeytalnym. I ostatnia grupą do uzyskania informacji stanpowia Inspektorzy NB oraz KNB, biegli rewidenci, organy podatkowe i kontroli skarbowej.

Arbiter Bankowy – ma obciążyć sądy w sprawach drobnych rozczeń klientów. Powołany został przez Zwiążek Banków polskich. Roztrzyga spory pomiędzy kklentem a bankiem. Sędzia sądu gospodarczego w Warszawie pełni role arbitra. Klienci mogą się udac do arbitraży jeśli zawarli umowę z bankiem nie dotyczącą prowadzenia działalności gospodarczej. Ze skarga do arbitra może wystapić klient jeśli kwota nie przekracza 8 tys. Zł, a skargi z wyzszymi kwotami skierowane są do sadu. Postepowania nie może wszcząć inny bank oraz sprawa musi dotyczyć wyłącznie spraw pieniężnych. Wniosek może dotyczyć konsumenta a banku, który jest członkiem zwiazku Banków Polskich. Klient musi udowodnić, że pisał już skargę do banku, ale dostał niezadawalajacą odpowiedz lub nie dostał wcale albo gdy wcześniej się zwracał do sądu to do arbitra już wzrócic się nie może.Skarge można złozyć w biurze arbitrażowym lub na poczcie polskiej. Wniosek powinien zawierać informaje o stronach sporu, przedmiot sporu, wartość sporu, dokumenty dotyczące umowy inne dokumenty z banku. Opłata wynosi 20 zł jeśli podmiot sporu jest do 50 zł, a gdy ponad 50 zł to opłata 50 zł. ASrbiter pełni role edukacyjna, musi prowadzić korespondencje ze skarżącym w języku prosym nie prawniczym wzywania do ugody. Od decyzji arbitra bank nie może się odwołać nawet do sądu, natomiast klient może iść jeszcze do sądu. Jeśli bank przegra to płaci klientowi tyle ile był winien + 640 zł arbitrom

Rodzaje kart płatniczych

Rodzaje kart :

KIR S.A. wprowadziła także szereg nowoczesnych i innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie elektronicznych płatności dedykowanych przedsiębiorstwom. Izba z powodzeniem realizuje usługi Archiwum (elektroniczna archiwizacja dokumentów) oraz wdraża usługi PayByNet adresowane do sklepów internetowych zainteresowanych udostępnieniem klientom szybkiej i bezpiecznej formy płatności bezgotówkowych, których Izba jest gwarantem.

Izba systematycznie poprawia funkcjonalność usług oraz proponuje nowe rozwiązania, które są odpowiedzią na potrzeby rynku. Obecnie KIR S.A. rozpoczęła wdrażanie usługi EBPP (elektronicznej prezentacji rachunków i płatności). Uruchomienie usługi EBPP zrewolucjonizuje sposób regulowania płatności za dostawę masowych usług, takich jak telefon, gaz, energia elektryczna, telewizja kablowa itp., za pośrednictwem kanałów bankowości internetowej

Konkurencja między bankami

O co banki konkurują między sobą?

• o najlepszych klientów
• o najtańszy pieniądz
• o najlepsze kredyty
• o najkorzystniejsze usługi

Reformy z roku 1989 wprowadziły konkurencję między bankami na polskim rynku finansowym. Pierwsze 3 ,lata było mało odczuwalne potem stawała się ona coraz widoczna. Banki zaczęły walczyć miedzy sobą o pozyskanie klientów o depozyty i kredyty. Walka konkurencyjna zaczęła w c oraz większym stopniu określać politykę bakowa. Konkurencja między bankami ma specyficzny charakter. Banki walczą głównie o najlepszych klientów, najtańszy pieniądz z depozytów, najlepsze kredyty, najkorzystniejsze usługi. Jedna z płaszczyzn walki konkurencyjnej jest polityka cenowa. Politykę cenowa można podzielić na 3 segmenty ; 1. Politykę stóp procentowych depozytów, 2. Politykę kosztów kredytu 3. Politykę kosztu operacji pośredniczych. Wiekszyość banków stara się unikać wyniszczającej konkurencji cenowej ale równocześnie chciałaby płacic nieznacznie wiecej niż konkurenci za depozyty uznawane w danym momencie za najkorzystniejsze dla banku. W zakresie kosztu kredytu konkurencja między bankami była do niedawna bardzo mała ale w ciągu ostatnich lat gwałtownie wzrosła. Dotyczy to w szczególności kredytów dla ludności i kredytów budowlano

• mieszkaniowych – banki kusza niskimi stopami procentowymi. Banki znajdujące się w najtrudniejszym położeniu chcą się ratować poprzez maksymalizowanie wpływów z kredytów i stosują politykę. Bardzo wysokich stóp procentowych. Dla polskich banków coraz bardziej

większego znaczenia nabierają wysokodochodowe operacje pośrednicze. W tym zakresie konkurencja jest silna, ale przejawia się w walce cenowej. Banki usilnie walczą ze sobą o prowadzenie rozliczeń rozliczeń pieniężnych, daje to to bowiem wysokie wpływy. Bardzo istotnym czynnikiem walki konkurencyjnej staje się jakoś obsługi klienta. Ma to podstawowe zanczenie w dziedzinie kredytów dlatego tez wielu dobrych klintów przychodzi do banków o nieco wyższym koszcie kredytów ale lepszej obsłudze przedsiębiorcy oczywiście chętniej płaciliby mniej za kredyty ale jeszcze bardziej cenia sobie szybkość podejmowania decyzji kredytowej i jasno sformułowane wymagania. Istotne znaczenie ma dla nich także elastyczność banku, szczególnie w zakresie warunków spłty kredytu (np. sposobu rozłożenia spłat kapitału i odsetek). Ważnym elementem walki o pozyskanie dobrego klienta jest zakres usług bankowych i polityka dystrybucji usług. Dobry klient preferuje banki o względnie szerokim wachlarzu usłuh bankowych, co prowadzi do poszerzenia ich oferty. Polityka marketingowa prowadzona przez większość polskich banków była niekompletna, nieudolna mało aktywna. Przeznacza się na nią względnie mała ilość środków finansowych. Dla banków konkurentami SA nie tylko inne banki, ale także i instytucje finansowe innego typu. Do tych instytucji finansowych należy kilkanaście typów przedsiębiorstw a przede wszystkim: towarzystwa ubezpieczeniowe, emerytalne inwestycyjne, leasingowe, domy maklerskie, przedsiębiorstwa zarządzania aktywami, pośrednictwa kredytowego, factoringowe. Inne instytucje finansowe prowadzą tez konkurencję z bankami w zakresie wielu operacji pośredniczych. W Polsce widzimy to np. w dziedzinie gwarancji na emisje akcji; gwarancji takich udzielają m.in. towarzystwa ubezpieczeniowe i rozmaite zagraniczne instytucje finansowe. Towarzystwa powiernicze prowadząc operacje akcjami i papierami wart. Dłużnymi pozbawiaja banki części prowizji.a

Współpraca między bankami Konkurujące między sobą banki są jednocześnie „skazane” na współpracę, maja bowiem wiele wspólnych interesów. Współpraca ta jest w Polsce daleko mniej aktywna niż w większości krajów zachodnich gdzie banki wypracowały formalne i nie formalne mechanizmy współdziałania pozwalające im efektywnie bronić wspólnych interesów. W wielu kluczowych dziedzinach takich jak szkolenie kadr bankowych prowadzenie badan nad nad bankami wpływanie na środki masowego przekazu, efekty wspólnie prowadzonych działań SA dotychczas bardzo małe. W niektórych jednak dziedzinach bankom udało się już osiągnąć znaczne korzyści ze współpracy. Współpracę między bankami ma koordynować Związek Banków Polskich. Powołano go w 1991 roku. Obecnie należą do niego prawie wszystkie banki komercyjne, a także część banków spółdzielczych. Pełni o no funkcję organizatora lobby bankowego występującego w interesie wszystkich lub poszczególnych członków. Rezultatem lobbingu ZBP było np. podejście w 1994 roku przez Ministerstwo Finansów decyzji pozwalającej bankom na tworzenie części rezerw na kredyty w sytuacji nieregularnej z zysku brutto. Do najważniejszych zadań Związku należy współpraca przy przygotowaniu ustaw dotyczących banków. Jedna z nich jest opracowanie od dłuższego czasu nowe prawo