Pobierz Diagnostyka pedagogiczna - wyklad i więcej Notatki w PDF z Pedagogika specjalna i edukacja społeczna tylko na Docsity!
Diagnostyka w pedagogice specjalnej -
wykład 2
- Temat: Diagnoza demencyjna - brak na egzaminie
- Wykład zdalny: 13:45 - 15:
Proces diagnostyczny jest efektywny, gdy spełnia warunki etyczne !!
Proces diagnostyczny - jako forma relacji międzyosobowej (kontakt diagnostyczny).
Kontakt diagnostyczny (relacja międzyosobowa/ spotkanie
diagnostyczne- nauczyciel - rodzic - dziecko)
Co musi być podczas spotkania diagnostycznego?
- profesjonalna postawa (brak powierzchownej oceny),
- postawa wspierająca
- zachowanie cierpliwości,
- postawa otwartości - otwartość na dialog (wzajemna pomoc, współpraca - umiejętność wysłuchania drugiej osoby),
- zachowana bezpieczna przestrzeń (czas),
- koncentracja - przede wszystkim - na dobru dziecka,
- przystępny język - przystępny kanał komunikacji, ! Istnieje kilkadziesiąt kanałów komunikacji i należy odpowiednio dostosować język do wieku i poziomu komunikacji (funkcjonowania). ! Relacja międzyosobowa - bazowanie na konkretach (wspólne mianowniki / poczucie bezpieczeństwa -> przewidujemy i dostosowujemy). ! Tworzenie poczucia bezpieczeństwa/ zaufania. ! Postawa przewidująca (patrzymy też na możliwe przyszłe scenariusze i staramy się na nie przygotować).
EGZAMIN - SCHEMAT PROCESU DIAGNOSTYCZNEGO
OBJAŚNIENIA:
- Mamy 2 podmioty -> diagnosta oraz osoba diagnozowana (może być to osoba dorosła, starsza, ale także dziecko), - Proces diagnostyczny = proces kształcenia oraz wychowania !!,
- Ważne czynniki: a. kompetencje (zawodowe, emocjonalne, osobowe), b. warsztat diagnostyczny (doświadczenie) c. wiedza metodyczna i wiedza metodologiczna, OSOBA DIAGNOZOWANA - CO JĄ DOTYCZY?
- rodzaj problemu (składa się na to np. stopień niepełnosprawności, trudności w zachowaniu),
- postawa (oczekiwania + wcześniejsze doświadczenia + komunikatywność), ROZPOZNANIE - POMOC Otrzymanie opinii/ orzeczenia (wskazanie obszarów wymagających wsparcia - terapii, opieki itp.) EGZAMIN - WARTOŚCI ISTOTNE W RELACJI DIAGNOSTYCZNEJ :
4. OTWARTOŚĆ,
Uważność + elastyczność.
5. KONKRETNOŚĆ, Badania nie mogą być za długie. 6. KONCENTRACJA NA ,,TU I TERAZ”, ,, Tu i teraz “ ważne - ale badania należy powtórzyć (bo rodzaj działających zmiennych czynników ma duże znaczenia - np. pora dnia wykonywania badania - bo zmęczenie / ktoś może mieć zły dzień/ źle się czuć - i wyniki badań z tego dnia z dużym prawdopodobieństwem będą odmienne od tych wykonywanych innego). WNIOSEK: Celem jest dbałość o komfort osoby badanej.
BŁĘDY ETYCZNE W RELACJI DIAGNOSTYCZNEJ
WYJAŚNIENIE:
- Błąd postawy - tworzenie relacji opartej na pseudoautorytecie (ucisk jest zły i niekorzystnie wpływa na wychowanka), - Błąd maski - na zasadzie ,, Ja jestem tylko diagnostą “ - zasłanianie się tym, a przecież w dalszym ciągu jest się człowiekiem, - Błąd sędziego - ocenianie z góry, powierzchownie (stereotypowe patrzenie), - Błąd skupiania się na negatywnych stronach funkcjonowania jednostki - skupianie się tylko na słabszych stronach jednostki (a zawsze należy uwzględniać i podkreślać też te mocne), - Błąd skupiania się na skutkach - zainteresowanie tylko rezultatami procesu uczenia się - nauczania ( a trzeba skupiać się na całym jego przebiegu - np. potrzeba pomocy może pojawić się w trakcie) - Błąd redukcji źródeł wiedzy - NAJWIĘKSZY - nie wolno lekceważyć drobnych informacji o dziecku - musimy ująć w diagnozie informacje ze wszystkich sfer (wykorzystać każde potencjalnie ważne źródło) - nie wolno pozwalać sobie na powierzchowność, NASTAWIENIE LĘKOWE - MOŻE ONO TOWARZYSZYĆ KAŻDEMU - MOŻEMY NP. OBAWIAĆ SIĘ TEGO, ŻE KRZYWDZIMY DZIECKO. NADMIERNE POCZUCIE ODPOWIEDZIALNOŚCI - CHĘĆ POMOCY I ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA WSZYSTKO.