Dworzanin polski – Łukasz Górnicki, Notatki z Historia i teoria literatury

Pobierz Dworzanin polski – Łukasz Górnicki i więcej Notatki w PDF z Historia i teoria literatury tylko na Docsity! Dworzanin polski – Łukasz Górnicki Dworzanin polski powstał 1566 r. czerpał nie tylko z włoskiego oryginału, ale też jego źródeł, czyli Cycerona, Platona, Arystotelesa. Akcja toczy się w 1649 r, przeniesiona została z Urbino do podkrakowskiego Prądnika, gdzie znajdowała się willa biskupa i kanclerza koronnego Samuela Maciejowskiego. W stosunku do oryginału zmienia się nie tylko czas i miejsce, zmiany obejmują też: ■ Bohaterów – są to autentyczne postaci. Zmniejsza się ich ilość z ponad 20, do 9 ■ Realia – w rozmowie nie uczestniczą w ogóle kobiety. Zmienia się też podejście do kwestii religijnych – Castiglione krytykował kler ■ Górnicki dodaje własne ustępy, powiedzenia, porównania ■ Wprowadza retusze artystyczne tam, gdzie uważa za potrzebę zwiększyć ekspresję ■ Usuwa epizody, które dla polskiego odbiorcy mogą być nieprzyzwoite (np. taniec w kościele), nieinteresujące (niuanse dotyczące muzyki) ■ Mniej humoru, dowcipu niż w oryginale. Wymowa dziełą jest znacznie poważniejsza Język Dworzanina cechują makaronizmy, rusycyzmy i germanizmy Dworzanin przedstawia fikcyjny dialog, którego bohaterami są postacie autentyczne. Ich rozmowy odbywają się w prądnickim pałacu biskupa Myszkowskiego. Dyskutanci to: Myszkowski, Kryski, Wapowski, Kostka, Maciejowski, Dreśniak, Bojanowski, Lupa Podlodowski. Rozmawiają o tym, co powinno cechować porządnego dworzanina. Powinien być proporcjonalnej budowy, atrakcyjny i sprawny fizycznie. Dworzanin powinien być człowiekiem dowcipnym, wykształconym i skromnym.