Zagadnienia PWSZ Racibórz
DYD. OGÓLNA - analizuje cele nauczania, treści nauczania, metody
nauczania, śr. i formy organizacyjne w sposób ponad przedmiotowy
formułując na tej podstawie zasady i reguły kszt. oprócz dyd. ogólnej
wyróżniamy dyd. szczegółowe, które dotyczą poszczególnych przedmiotów
np. dyd. J. polskiego, historii, matematyki itp.
DYD. SZCZEGÓŁOWE niekiedy nazywane są metodykami np. metod. WF,
ponadto możemy wyróżnić dyd. odpowiadające poszczególnym poziomom
nauczania np. dyd. szkoły wyższej, średniej itp. Przedmiotem badań dyd.
jest nauczanie innych i uczenie się bez względu na miejsce w którym się
odbywa. Dyd. ogólną będą przede wszystkim nauczanie i uczenie się
systematyczne i zamierzone, organizowane planowo w szkole i poza
szkołą. Przedmiotem badań dyd. ogólnej są: warunki niezbędne do
zaistnienia procesu nauczania, uczenia się.
UCZENIE SIĘ: to zdobywanie przez uczącego się wiadomości, umiejętności
i nawyków. Uczenie się nie jest jednorazowym aktem lecz procesem, to
jest uk. zaplanowanych czynności powiązanych ze sobą i
podporządkowanych wspólnemu celowi. Wyraźna cechą uczenia się jest
aktywność osoby uczącej się, a także ukierunkowanie czyli dążenie osoby
uczącej się do uzyskania zaplanowanego wcześniej wyniku. Należy
podkreślić, że czynnikiem wyzwalającym proces uczenia się jest silna
motywacja uczącego się.
NAUCZANIE: definiowane jest jako świadome organizowanie działań
przeznaczonych do wsparcia wewnętrznych procesów uczenia się. W
procesie nauczania wiodąca role pełni N., który winien być ekspertem i
doradcą wspierającym samodzielność myślenia i działania uczącego się.
Nauczanie uwarunkowane jest celem, treścią, osobowością N., stopniem
zorganizowania i wyposażenia szkoły, sposób umiejętności wyjściowych
uczących się. Nauczanie jest to proces zinstytucjonalizowanego
oddziaływania dydaktyczno wychowawczego na uczących się.
SZTAŁCENIE: jest procesem planowym, systematycznym i zamierzonym,
obejmuje ono nauczanie jak i uczenie się. Kszt. to zmienianie się
człowieka, tworzenie jego osobowości i charakteru, a jego wynikiem jest
oczekiwana zmiana zachowania uczącego się w określonym czasie.
Wyróżniamy kszt. ogólne i zawodowe.
KSZT. OGÓLNE: polega na zaznajomieniu uczących się z dorobkiem kultury
nagromadzonym przez ludzkość z wiedzą o przyrodzie i społeczeństwie.
Prowadzi ono do uzyskania wykształcenia ogólnego.
KSZT. ZAWODOWE: którego podstawę stanowi wykształcenie ogólne,
polega na zaznajomieniu liczących się z określonymi zasobami wiedzy z
różnych specjalności oraz na kształtowaniu umiejętności praktycznych
postaw. Kszt. to prowadzi do uzyskania wykształcenia zawodowego.
WYKSZTAŁCENIE: zarówno ogólne jak i zawodowe oznacza określony stan
końcowy. Jego zakres i jakość wynika z celów, treści, form kszt. oraz
organizacji, instytucji oświatowych i pracy nauczyciela. Jeśli kszt.
podejmowane jest z własnej woli, czyli samorzutnie określane jest jako
SAMOKRZTAŁCENIE: czyli nabywanie wykształcenia w toku własnej
działalności, której cel, treść, warunki i śr. ustala sam kształcący się.
Samokształcenie prowadzące do osiągnięcia założonych celów jest zawsze
