Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Działalność gospodarcza, Notatki z Analityka gospodarcza

Formy i zasady prowadzenia działalności gospodarczej

Typologia: Notatki

2022/2023

Załadowany 31.05.2023

beata-fajman
beata-fajman 🇵🇱

3 dokumenty

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Działalność gospodarcza i więcej Notatki w PDF z Analityka gospodarcza tylko na Docsity! FORMY I ZASADY PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ LUBLIN 2020 I. DEFINICJA PRZEDSIĘBIORCY W polskim systemie prawnym brak jest jednolitej, spójnej definicji przedsiębiorcy, co niewątpliwie powoduje trudności w zdefiniowaniu pojęcia przedsiębiorcy. Podstawową definicją przedsiębiorcy, stanowiącą niejako punkt wyjścia i odniesienia do innych obowiązujących w polskim systemie prawnym określeń została zawarta przez ustawodawcę w art. 431 kc zgodnie z którym: Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, która nie jest osobą prawną, a której ustawa przyznaje zdolność prawną (o której mowa w art. 331 § 1), prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Wskazanie w art. 431 kc, że każdy podmiot prawa może być przedsiębiorcą, określane jest mianem kryterium podmiotowego. Należy wskazać, że kryterium podmiotowe ma na celu wskazanie, że de facto każdy podmiot prawa cywilnego może być przedsiębiorcą. Jednakże zgodnie z definicją zawartą w art. 431 kc, aby dany podmiot został uznany za przedsiębiorcę musi zostać spełnione również kryterium przedmiotowe (funkcjonalne), tj. prowadzenie przez tenże podmiot we własnym imieniu działalności gospodarczej lub zawodowej. Kodeks cywilny nie definiuje w jakimkolwiek stopniu definicji działalności gospodarczej lub zawodowej, co sprawia znaczne trudności w interpretowaniu art. 431 kc. Pomocniczo należy posłużyć się definicją zawartą w art. 3 ustawy prawo przedsiębiorców zgodnie z którym: Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Powyższa definicja nie wskazuje wprost branż, czy też możliwych kierunków prowadzonej działalności, lecz w sposób syntetyczny definiuje pojęcie działalności z naciskiem na jej cechy: 1) zorganizowanie, 2) zarobkowość, 3) ciągłość, 4) wykonywanie we własnym imieniu. Definicja przedsiębiorcy została w sposób odmienny uregulowana również w następujących ustawach: 1) Art. 2 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji: Przedsiębiorcami, w rozumieniu ustawy, są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które 2 2) europejskie zgrupowania interesów gospodarczych; 3) spółki partnerskie; 4) spółki komandytowe; 5) spółki komandytowo-akcyjne; 6) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, 7) spółki akcyjne, 8) spółki europejskie, 9) spółdzielnie, 10)spółdzielnie europejskie, 11)przedsiębiorstwa państwowe, 12)instytuty badawcze i instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz 13)towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych; 14)towarzystwa reasekuracji wzajemnej; 15)inne osoby prawne, jeżeli wykonują działalność gospodarczą i podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2; 16)oddziały przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 17)główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń; 18)główne oddziały zagranicznych zakładów reasekuracji; 19)instytucje gospodarki budżetowej. Analizując powyższą regulację należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, że do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego nie są wpisywane osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, w tym wspólnicy spółek cywilnych czy też same spółki cywilne, które de facto nie są spółkami prawa handlowego, lecz wyłącznie umową zawieraną pomiędzy osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Istotnym jest, że w przypadku rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez podmiot podlegający wpisowi do rejestru stowarzyszeń innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej (non profit) otrzyma on status instytucji not for profit. W takiej sytuacji podmiot ten podlega wpisowi również do rejestru przedsiębiorców. Powyższe powoduje, że jeden podmiot wpisany będzie do dwóch rejestrów pod tym samym numerem KRS. Dokonanie wpisu w do Krajowego Rejestru Sądowego jest czynnością techniczną polegającą na wprowadzeniu do systemu danych zawartych w postanowieniu sądu rejestrowego. Wpisy dokonywane w rejestrach Krajowego Rejestru Sądowego możemy podzielić na różne rodzaje: 5 na wniosek dokonywane na składany wniosek  z urzędu  podejmowane przez sąd obligatoryjne przepis nakłada obowiązek zgłoszenia do rejestru danych - przeważająca grupa  fakultatywne zależą od woli zainteresowanego  dopuszczalne  niedopuszczalne deklaratoryjne stwierdzające powstanie/zmianę/ustanie stosunku prawnego lub prawa - przewaga tych wpisów  konstytutywne prawotwórcze, z wpisem takim wiąże się powstanie/zmiana/ustanie stosunku prawnego lub prawa np. związane z powstaniem podmiotu  konwalidujące dokonywane na podstawie wadliwej czynności prawnej, ale mimo to nie mogą być wykreślone z rejestru po upływie określonego czasu Analizując funkcjonowanie Krajowego Rejestru Sądowego należy wskazać na podstawowe zasady dotyczące zarówno jego funkcjonowania, jak również skutków wpisów dokonywanych w rejestrach: 1) Zasada jawności formalnej rejestru, zgodnie z którą każdy ma prawo dostępu do danych zawartych w rejestrze za pośrednictwem Centralnej Informacji, jak również ma prawo otrzymać, również drogą elektroniczną, poświadczone odpisy, wyciągi, zaświadczenia i informacje z rejestru oraz każdy ma prawo przeglądania akt rejestrowych podmiotów wpisanych do rejestru (art. 8 i 10 ustawy o KRS). 2) Zasada jawności materialnej rejestru określająca chwilę, od której dane podlegające ujawnieniu w rejestrze zyskują skuteczność wobec osób trzecich (art. 15 i 16 ustawy o KRS). 3) Domniemanie powszechnej znajomości danych (art. 15 ustawy o KRS). 4) Domniemanie prawdziwości danych (art. 17 ustawy o KRS). 5) Zasada dobrej wiary (wiarygodności danych), której celem jest ochrona osób działających w zaufaniu do danych wpisanych do rejestru (art. 14 i 17 ustawy o KRS). 2. Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej jest spisem przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, w tym wspólników spółki cywilnej, prowadzonym w systemie teleinformatycznym przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Wpisy do ewidencji są dokonywane zdalnie poprzez system teleinformatyczny prowadzony przez ministra właściwego do spraw gospodarki lub tradycyjnie za pośrednictwem urzędu gminy wybranego przez wnioskującego o wpis przedsiębiorcę. Do zadań CEIDG należy: 1) prowadzenie ewidencji przedsiębiorców, którzy są osobami fizycznymi, 6 2) dostarczenie informacji o podmiotach gospodarczych w zakresie wskazanym w ustawie, 3) umożliwienie korzystania z danych, które są bezpłatnie udostępniane, 4) umożliwienie ustalenia terminu i zakresu zmian wpisów w CEIDG i identyfikacja tych zmian z podmiotem, które je wprowadził, 5) udostępnianie informacji o ustanowionym pełnomocniku lub prokurencie, w tym o zakresie udzielonego pełnomocnictwa lub o rodzaju i sposobie wykonywania prokury. Zgodnie z art. 5 Ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy wpisowi do CEIDG podlegają następujące dane ewidencyjne: 1) imię i nazwisko przedsiębiorcy, numer PESEL, o ile taki posiada, oraz data urodzenia, o ile nie posiada numeru PESEL; 2) dodatkowe określenia, które przedsiębiorca włącza do firmy, o ile przedsiębiorca takich używa; 3) oznaczenie „w spadku”, jeżeli został ustanowiony zarząd sukcesyjny; 4) numer identyfikacyjny REGON przedsiębiorcy, o ile taki posiada; 5) numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy, o ile taki posiada, oraz informacje o jego unieważnieniu lub uchyleniu; 6) informacja o obywatelstwie przedsiębiorcy; 7) adres do doręczeń oraz - jeżeli przedsiębiorca takie miejsce posiada - adres stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej; dane dotyczące adresu są zgodne z oznaczeniami kodowymi przyjętymi w krajowym rejestrze urzędowym podziału terytorialnego kraju, o ile to w danym przypadku możliwe; 8) inne dane kontaktowe przedsiębiorcy, w szczególności adres poczty elektronicznej, adres strony internetowej, numer telefonu, o ile dane te zostały zgłoszone przez przedsiębiorcę we wniosku o wpis do CEIDG; 9) przedmiot wykonywanej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) na poziomie podklasy, w tym jeden przedmiot przeważającej działalności. Ponadto wpisowi do CEIDG podlegają następujące dane informacyjne: 1) data rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej; 2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer identyfikacyjny REGON spółki cywilnej, o ile przedsiębiorca zawarł umowę takiej spółki; 3) dane przedstawiciela ustawowego, o ile są wymagane; 4) data zawieszenia i wznowienia wykonywania działalności gospodarczej; 5) data zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, o ile została zgłoszona we wniosku o wpis do CEIDG; 6) informacja o wykreśleniu przedsiębiorcy z CEIDG; 7 Podstawą do prowadzenia działalności gospodarczej jest zgłoszenie prowadzonej działalności do CEIDG. Za zobowiązania powstałe w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorca jednoosobowy odpowiada w sposób nieograniczony – całym swoim majątkiem. Odpowiedzialność ta rozciąga się również na małżonka (z wyłączeniem jego majątku osobistego). Oznacza to, że majątek prywatny i ten, wykorzystywany do prowadzenia działalności, są przez wierzycieli traktowane jednakowo. Wszystkie zyski osiągnięte z prowadzonej działalności od razu zwiększają twój prywatny majątek. Przedsiębiorca jednoosobowy ma wyłączne prawo do reprezentowania swojej działalności, co oznacza, że tylko on może zawierać umowy, ma obowiązek wpłacać zaliczki na podatek, składać roczną deklarację podatkową i rozliczać się z ZUS. Część tych rzeczy może zostać zlecona innym osobom na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, jednak zawsze działanie pełnomocników będzie miało wpływ na majątek prywatny osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Jedna osoba fizyczna może mieć tylko jeden wpis w CEIDG, jednakże pod jednym wpisem może ona prowadzić różne rodzaje działalności gospodarczej. 2. Spółka cywilna Spółka cywilna jest rodzajem stosunku umownego uregulowanego w kodeksie cywilnym. Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Spółka cywilna jest formą prowadzenia działalności gospodarczej przez co najmniej dwóch przedsiębiorców, którzy zdecydowali się razem dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. W odróżnieniu od jednoosobowej działalności, spółka cywilna zakłada współdziałanie większej liczby osób, z których każda posiada swój udział i rolę w biznesie, wnosi także określony wkład. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Podkreślenia jednak wymaga, że spółka cywilna nie jest przedsiębiorcą. Przedsiębiorcami są sami wspólnicy. Dlatego też spółka nie jest wpisywana do żadnego rejestru, lecz to wspólnicy muszą zarejestrować własne jednoosobowe działalności gospodarcze, zaś w ewidencji działalności gospodarczej odnotowuje się informację, że dana osoba fizyczna należy do spółki cywilnej. Jedną z podstawowych cech spółki cywilnej jest niezmienność składu osobowego wspólników. Powyższe związane jest z faktem, że nowy wspólnik może przystąpić do spółki wyłącznie poprzez zmianę umowy spółki cywilnej. 10 Zawarcie umowy spółki cywilnej powoduje powstanie między wspólnikami specyficznej wspólności łącznej, bowiem nie można mówić o majątku spółki, lecz jedynie o majątku, który jest własnością wszystkich wspólników. Za zobowiązania spółki wspólnicy spółki cywilnej odpowiedzialni są solidarnie. Każdy wspólnik jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia spraw spółki. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy, które nie przekraczają zakresu zwykłych czynności spółki. Jeżeli jednak przed zakończeniem takiej sprawy chociażby jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się jej prowadzeniu, potrzebna jest uchwała wspólników. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników wykonać czynność nagłą, której zaniechanie mogłoby narazić spółkę na niepowetowane straty. W braku odmiennej umowy lub uchwały wspólników każdy wspólnik jest umocowany do reprezentowania spółki w takich granicach, w jakich jest uprawniony do prowadzenia jej spraw. Zgodnie z art. 26 § 4 ksh spółka cywilna może zostać przekształcona w spółkę jawną, co wymaga zgłoszenia do sądu rejestrowego przez wszystkich wspólników. 11