Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Działania ONZ na rzecz umacniania pokoju na świecie część 1, Notatki z Zarządzanie kryzysowe

W notatkach wyeksponowane są tematy z zakresu stosunków międzynarodowych: działania ONZ na rzecz umacniania pokoju na świecie. Część 1.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 22.03.2013

Kuba2013
Kuba2013 🇵🇱

4.6

(48)

482 dokumenty

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Działania ONZ na rzecz umacniania pokoju na świecie część 1 i więcej Notatki w PDF z Zarządzanie kryzysowe tylko na Docsity! Działania ONZ na rzecz umacniania pokoju na świecie Chełm 2010 Spis treści: Wstęp. 3 Rozdział 1 4 Charakterystyka ONZ na tle innych organizacji międzynarodowych 1.1.Istota i pojęcie organizacji międzynarodowych 4 1.2.Systematyka organizacji międzynarodowych 9 1.3. Znaczenie organizacji międzynarodowych 13 Rozdział 2 15 Geneza, struktura i funkcjonowanie ONZ 2.1. Geneza 16 2.2. Struktura 20 2.3. Funkcjonowanie 28 Rozdział 3 37 ONZ jako strażnik pokoju 3.1. Rola Sekretarza Generalnego 37 3.2. Misje i operacje przeprowadzone przez ONZ w XXI wieku. 42 3.3. ONZ w interakcjach ze społeczeństwem 51 Zakończenie 55 2 Wstęp Celem pracy było ukazanie działań ONZ na rzecz umacniania pokoju na świecie. W rozdziale pierwszym została zamieszczona charakterystyka Organizacji Narodów Zjednoczonych na tle innych jednostek. W poszczególnych podpunktach umieszczony został zarys i znaczenie Organizacji. W podrozdziale nr II opisałem genezę, strukturę, funkcjonowanie. W tym oto rozdziale uwzględnione zostały działania ONZ na rzecz umacniania pokoju na wybranych przykładach. Informacje zawarte w poszczególnych działach pracy, opierać się będą o szereg publikacji autorów zgłębiających tematykę podjętą w temacie pracy. Drugi rozdział ukazuje w jaki sposób powstała Organizacja Narodów Zjednoczonych. W jaki sposób funkcjonuje oraz z pośród wielu inicjatyw jakie były przeprowadzone przez ONZ, opisuję dwie wybrane z pośród wszystkich. W rozdziale trzecim, jak sam tytuł wskazuje, ONZ pod kątem utrzymania bezpieczeństwa na arenie światowej. W podrozdziałach nakreślam funkcjonowanie i rolę Sekretarza Generalnego oraz przebieg misji, które miały miejsce w XXI wieku. Na podstawie przeprowadzonych obserwacji oraz materiałach CBOS scharakteryzowane zostały interakcje jakie panują miedzy ONZ a społecznością ludzką. 5 W Europie, przez wieki, powstawały organizacje zrzeszające ze sobą państwa lub same miasta, (np. związek hanzeatycki, który pod koniec XVI wieku skupiał około 60 miast europejskich. Idea tego zgromadzenia było zrzeszanie ze sobą miast portowych). Na początku wieku XVII Emeryk Cruse został autorem pierwszego projektu światowej organizacji przeciw wojnom, oprócz państw europejskich miały w nim brać udział Turcja, Japonia, Maroko. Po wielkim chaosie okresu wojen napoleońskich i w warunkach racjonalistycznych dążeń do uładzania współżycia międzynarodowego. Do tej pory nie udało się zorganizować międzynarodowych organizacji politycznych, których propozycje wysuwali różni myśliciele w poprzednich wiekach. Zaczęto więc tworzyć organizacje o charakterze technicznym i gospodarczym. Ich zadania sprowadzały się do eliminowania przeszkód w aktywności zewnętrznej państw, w komunikacji międzynarodowej oraz w wymianie dóbr materialnych i duchowych. Organizacje te tworzyły techniczne nawyki współpracy międzynarodowej oraz przygotowywały grunt dla rozwoju organizacji politycznych. Od początku organizacje międzynarodowe powstawały na zasadzie porozumień wielostronnych, które przewidywały również istnienie stałych organów administracyjnych. Były to kolejno następujące organizacje międzyrządowe: Komisja Centralna Żeglugi na Renie (1815), Międzynarodowa Konwencja Sanitarna (1853), Europejska Komisja Dunaju (1856), Międzynarodowa Unia Telegraficzna (1865), Powszechny Związek Pocztowy (1874), Międzynarodowe Biuro Wag i Miar (1875), Związek Ochrony Własnosści Przemysłowej (1883), 6 Związek Ochrony Własności Literackiej i Artystycznej (1884), Unia Kolei Żelaznych (1890), Międzynarodowy Urząd Zdrowia Publicznego (1904), Międzynarodowy Urząd Rolnictwa (1905), Międzynarodowy Urząd Higieny (1907), Urząd Statystyk Międzynarodowych (1913). Po nowych wielkich wstrząsach międzynarodowych, spowodowanych przez I i II Wojnę Światową, zaznaczył się duży przyrost organizacji międzynarodowych. Gęstniejąca sieć organizacji międzynarodowych uzupełniła starą sieć stosunków dyplomatycznych między państwami i stworzyła dodatkowe ramy rozpatrywania interesujących je problemów. Organizacje przyczyniły się do rozwoju nowych sposobów utrzymywania stosunków międzypaństwowych. Obok tradycyjnych i okazjonalnych kontaktów bilateralnych ukształtował się system różnych konferencji międzynarodowych i powstały stałe instytucje międzynarodowe. Periodycznie obradują organy debatujące poszczególnych organizacji oraz stale funkcjonują ich biura i sekretariaty. W rezultacie rośnie też biurokracja międzynarodowa. Przez lata padały pomysły tworzenia organizacji międzynarodowych, jednak niektóre z nich tylko przetrwały, inne zaś nie. Od początku kształtowania się organizacji międzynarodowych, definicja wyjaśniająca znaczenie tych słów, powinna była być usystematyzowana i ujednolicona, jednak do chwili obecnej tak się nie stało. Posługując się tym terminem , nie określa się jego rozumienia, co najwyżej wskazuje na ich pewne cechy. Przykładem takiego działania jest Konwencja Wiedeńska 4 , która dotyczy reprezentacji państw w ich stosunkach z organizacjami międzynarodowymi 4 K.Wolfke, Duże i małe państwa na Kongresie Wiedeńskim, „Państwo i Prawo” 1949, str. 54 7 o charakterze uniwersalnym. W art.1 zawiera sformułowanie: „ Dla celów niniejszej Konwencji określenie: 1) ”organizacja międzynarodowa” oznacza organizację międzyrządowa; 2) „ organizacja międzyrządowa o charakterze uniwersalnym” oznacza Organizację Narodów Zjednoczonych, jej organizacje wyspecjalizowane, Międzynarodową Agencję Energii Atomowej każdą podobną organizację, której członkostwo i odpowiedzialność posiada zasięg światowy”. W konwencji tej pada również stwierdzenie, że wyrażenie „organizacja międzynarodowa” oznacza organizację międzyrządową”. Reasumując, organizację międzynarodową można określić jako określony zespół osób, które są wspólnotą, podejmują uchwały służące do realizacji określonych celów, są jednogłośni a co za tym idzie, że każdy z członków deklaruje jedność w akcie woli. Jest ona samodzielnym, odrębnym od członków podmiotem praw obowiązków. Istnienie organizacji zakłada funkcjonowanie wyodrębnionej i zorganizowanej grupy jej członków. Aby mówić o miedz narodowości takiej organizacji , w której mamy już wyżej wymienione czynniki, musimy uwzględnić min. Działania organizacji odnoszą się do spraw trans granicznych lub wywołują skutek trans graniczny, założycielami są państwa lub ludzie niebędący obywatelami jednego państwa oraz ich działalność ma charakter międzynarodowy. 10 zbiorowość państw członkowskich. Organy stałe takich organizacji (biura, sekretariaty i administracja) nie mają kompetencji władczych. Pozostaje im tylko pilnowanie łączności między członkami i wykonawstwo decyzji międzyrządowych. W organizacjach takich znajdują często schronienie państwa małe i słabe, zwłaszcza gdy stanowią większość i mogą czasem krępować postępowanie państw wielkich i silnych. Organizacje pozarządowe zrzeszają organizacje polityczne, gospodarcze, zawodowe, młodzieżowe, kobiece, naukowe, kulturalne, sportowe, wyznaniowe i inne. Sprzyjają kształtowaniu solidarności międzynarodowej między grupami i środowiskami ludzi różnych krajów. Podstawą normatywną ich funkcjonowania jest prawo wewnętrzne państwa, w którym znajduje się siedziba danej organizacji. Do tego prawa dostosowany jest zwykle statut lub inny akt konstytutywny każdej organizacji pozarządowej. Geneza organizacji pozarządowych wiąże się zawsze z jakąś inicjatywą prywatną, aczkolwiek niekiedy jest ona inspirowana przez kręgi rządowe lub organizacje międzyrządowe. Inicjatywa taka ma na uwadze albo cele materialne (np. chęć pomnożenia zysków), albo niematerialne (ideologiczne, polityczne, kulturalne i inne). Największy wpływ na rozwój stosunków międzynarodowych mają te organizacje pozarządowe, które uzyskały status konsultacyjny przy Radzie Gospodarczej i Społecznej ONZ. Według kryterium zakresu kompetencji przedmiotowych organizacje międzynarodowe dzielą się na organizacje wszechstronne i wyspecjalizowane. Do pierwszej grupy należą największe organizacje międzyrządowe (ONZ, OPA - Organizacja Państw Amerykańskich, OJA - Organizacja Jedności Afrykańskiej, OBWE - Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie), do drugiej zaś wyspecjalizowane organizacje międzyrządowe (WHO - Światowa Organizacja Zdrowia, FAO - Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw 11 Wyżywienia i Rolnictwa, UNESCO - Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury) oraz znakomita większość organizacji pozarządowych. Według kryterium problemowego organizacje międzynarodowe dzielą się na polityczne, gospodarcze, wojskowe, kulturalne, oświatowe, zawodowe, naukowe, techniczne, religijne, młodzieżowe, kobiece i inne. Według kryterium funkcjonalnego organizacje międzynarodowe dzielą się na debatujące, usługowe i informacyjne. Funkcje debatujące spełniają w zasadzie wszystkie organizacje uniwersalne i regionalne. Funkcję wyłącznie informacyjną spełniają tylko niektóre organizacje międzyrządowe (jak Światowa Organizacja Meteorologiczna) oraz większość organizacji pozarządowych. Wreszcie według kryterium organizacyjno-strukturalnego można wyodrębnić trzy modele organizacji: unie o strukturze dwuczłonowej asymetrycznej (zgromadzenie plenarne i sekretariat), model trój - członowy asymetryczny (organ plenarny, organ wybieralny zarządzający i sekretariat) oraz model wieloczłonowy asymetryczny (organ plenarny debatujący, organ zarządzający, trybunał, egzekutywa i sekretariat). Odrębnymi tworami międzynarodowymi są agencje międzyrządowe. Różnią się one od organizacji międzyrządowych tym, że same nie mogą zmieniać swoich uprawnień i nie decydują o składzie swych organów oraz o kierunkach swojej działalności. O tych sprawach decyduje bowiem organizacja międzyrządowa, do której agencja wchodzi, albo bezpośrednio państwa członkowskie tej organizacji. Największą liczbę agencji ma ONZ6. 6Strona internetowa: http://www.stosunki-miedzynarodowe.pl/pojecia/organizacje- miedzynarodowe.html, Organizacje międzynarodowe 12 1.3. Znaczenie organizacji międzynarodowych Powołanie organizacji jest wynikiem woli państw powołania organizacji. Forma wyrażenia woli nie jest jednolita. Możemy wyróżnić trzy modele powoływania organizacji poprzez: zawarcie umowy międzynarodowej, ten model dominuje w praktyce powoływania różnych organizacji. Ilustruje to na przykład preambuła Karty NZ: „Postanowiliśmy zjednoczyć nasze wysiłki dla wełnienia tych zadań. Zgodnie z tym rządy nasze […] zgodziły się przyjąć niniejszą Kartę Narodów Zjednoczonych i niniejszym tworzą organizację międzynarodową pod nazwą Organizacja Narodów Zjednoczonych”. Drugim rodzaje jest powołanie umową autonomicznego zespołu instytucji implementacyjnych – ustalenia instytucjonalne stanowiące integralną część umowy tworzą w efekcie organizację międzynarodową. W ramach tego, może być utworzony autonomiczny model instytucjonalizacji w celu zapewnienia wprowadzenia w życie postanowień umowy. Model ten obejmuje ustanowienie trzech form instytucji: konferencje/spotkania stron; sekretariat; organ/ organy wyspecjalizowane 7 . Jako przykład można podać Konwencję o różnorodności biologicznej 8 .Trzecim modelem jest stopniowe przekształcanie umowy w organizację. To dzięki niej, w skutek stosowania doszło do wytworzenia organizacji Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu ( GATT). Powstała ona przy pomoc umowy tymczasowej. 7 A.Przyborowska -Klimczak, Ochrona przyrody. Studium prawo międzynarodowe, Lublin 2004, s. 286- 296 8 Dz.U. z 2002 r. nr 184, poz. 1532 15 państw, które miały zacząć obowiązywać po zakończonej wojnie. Program polityczny jaki obejmował członków opierał się na wstrzemięźliwości w prowadzeniu ekspansji terytorialnych, każde z państw musiało uszanować pokój. Jednym z głównych celi było również rozbrojenie państw faszystowskich, ponadto każdy miał mieć zapewniony równy dostęp do handlu jaki i do wolności żeglugi. Pół roku później, bo 1 stycznia 1942roku, 26 państw (w tym Polska) podpisało Deklarację Narodów Zjednoczonych, w której potwierdzono założenia Karty Atlantyckiej. Państwa będące w koalicji antyhitlerowskiej zobowiązały się do walki z państwami faszystowskimi i niezawierania z nimi odrębnego pokoju, oraz w myśl postulatów Karty Atlantyckiej głosiły, że państwa (które podpisały tę Deklarację) użyją wszystkich sił oraz potencjału gospodarczego i politycznego w walce z hitleryzmem. Zarówno Deklaracja Narodów Zjednoczonych jak i Karta Atlantycka miały stać się dokumentami, ukazującymi punkt wyjścia do negocjacji nad rolą i statutem nowej organizacji. Przedstawiciele rządów państw, które podpisały ową Deklarację jeszcze wielokrotnie spotykali się na różnego rodzaju spotkaniach. Dzięki czemu w dniach 25 kwietnia – 26 czerwca 1945 roku w San Francisco odbyła się Konferencja Założycielska ONZ. Dnia 26 czerwca 1945 roku przyjęto Kartę Narodów Zjednoczonych 10jako statut dla nowo powstałej organizacji międzynarodowej. Podpisało ją 50 państw założycielskich, 51 była Polska, która nie uczestniczyła w konferencji, jednak pozostawiono miejsce na polski podpis Karta weszła w życie dnia 24 października 1945 roku. Jej cele i zasady, zostały sformułowane jako uniwersalne podstawy ładu światowego. 10 S. Jaszczuk, Vademecum – geografia, Wyd. Greg, Kraków 2007, str.186 16 Podstawowymi celami Karty są: - utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa ( karta przewiduje stosowanie zbiorowych środków bezpieczeństwa w celu zapobiegania zagrożenia pokoju i usuwania takich sytuacji. Jej celem jest również załatwianie i rozstrzyganie sporów lub sytuacji międzynarodowych , które mogą doprowadzić do zakłócenia pokoju.); - rozwijanie przyjaznych stosunków między narodami ( stosunki z innymi państwami mają odbywać się na zasadzie poszanowania równouprawnienia i samostanowienia narodów, traktując to jako istotny czynnik wzmocnienia powszechnego pokoju na świecie); - rozwiązywanie w drodze współpracy zagadnień międzynarodowych ( każde państwo powinno respektować Rawa człowieka i podstawowe wolności dla wszystkich bez względu na różnicę płci, racy, języka lub wyznania. Porusza ona również zagadnienia o charakterze społecznym, gospodarczym, humanitarnym i kulturalnym.) Geneza powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych według aktów, które zwiastowały jej narodziny.11 1. Karta Atlantycka z 14 VIII 1941 roku – określała na jakich zasadach powinna opierać się organizacja światowa. 11 W. Górnicki, O Narodach Zjednoczonych Bez Tajemnic, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979, Rozdział II, str. 17 2. Deklaracja Narodów Zjednoczonych z 1 I 1942 roku – członkowie państw europejskich, Stanów Zjednoczonych oraz ZSRR i Chin po przez podpisanie wyrażają chęć przystąpienia do koalicji, która przybiera nazwę Narodów Zjednoczonych 3. Deklaracja Moskiewska z 1 XII 1943 – Wielka Brytania, ZSRR, USA oraz Chiny uznały, że należy powołać organizację opartą na suwerenności i równości państw. Głównym celem było utrzymanie międzynarodowego pokoju. 4. Powstaje projekt Karty Narodów Zjednoczonych z VIII/IX 1944 roku, opracowany na Konferencji w Dumbarton Oaks 5. 28 IX – 1 XII 1943 w Teheranie powstaje nowa organizacja nosząca miano Światową Rodziną Narodów Demokracji. 6. W dniach 4 -11 II 1945 w Jałcie odbywa się Konferencja, która ustala procedurę głosowania w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Również na tym spotkaniu zostaje ustalony termin Konferencji Założycielskiej. 7. 25 IV -26 IV 1945 odbywa się Konferencja Założycielska w San Francisco, zostają ustalone struktury ONZ oraz Karta Narodów Zjednoczonych. 20 Ogólną. Wybrane państwa są ogłaszane jako członkowie na dwuletnią kadencję, z czego pięciu jest wybieranych na rok jako niestali członkowie. Zasada jaka obowiązuje podczas wyboru danego państwa to, że członek, który ustępuje miejsca nie może być wybrany na następną kadencję. Członkowie Rady ustalili pewną hierarchię wyborów członków. Aby zachować reprezentatywność geograficzną Zgromadzenie Ogólne podjęło w 1963 roku decyzję, iż przedstawicielom państw Afryki i Azji przysługiwać ma 5 miejsc, państwom Europy Wschodniej 1 miejsce, 2 miejsca dla reprezentantów Ameryki Łacińskiej i Karaibów oraz 2 miejsca dla przedstawicieli państw Europy Zachodniej i z pozostałych regionów. Dla przykładu w roku 2007 niestałymi członkami Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych byli: Belgia, Ghana, Indonezja, Katar, Republika Kongo, Panama, Peru, Republika Południowej Afryki, Włochy i Słowacja. Polska była niestałym członkiem RB NZ w latach 1946-47, 1960, 1970-71, 1982-1983, 1996-1997, oraz w roku 2009 stała się kandydatem w wyborach niestałych członków RB. Organizacja pracy w RB jest realizowana w systemie ciągłym. To znaczy, że przedstawiciele jej członków muszą być obecni w siedzibie Rady w Nowym Jorku. Rys. 3 Siedziba ONZ w Nowym Jorku, Fot. SHAWN BALDWIN ASSOCIATED PRESS 21 Przewodniczący Rady Bezpieczeństwa zwołuje posiedzenia. Funkcja ta jest pełniona w okresie jednego miesiąca przez inne państwo członkowskie Rady. Aby uniknąć nieporozumień, pomiędzy członkami, wprowadzono alfabetyczną listę państw (zgodnie z alfabetem angielskim), z której każdy pełni tę funkcję. Podczas głosowania każdy z członków dysponuje jednym głosem. Decyzje w sprawach proceduralnych zapadają większością 9 głosów. Wszystkie inne decyzje wymagają większości 9 głosów, wliczając w to również głosy wszystkich stałych członów Rady Bezpieczeństwa. Zasada ta nazywana jest prawem veta, ponieważ sprzeciw chociażby jednego ze stałych członków powoduje automatyczne odrzucenie danego projektu. Rada Bezpieczeństwa, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, może tworzyć organy pomocnicze, które mają swoją funkcją wspierać działalność RB. Obecnie do najważniejszych organów istniejących przy Radzie, możemy zaliczyć komitety stałe ( w skład których wchodzą: Komitet Ekspertów ds. Zasad Procedury - Committee of Experts on Rules of Procedure, Komitet ds. Przyjmowania Nowych Członków – Committee on Admission of New Members), komitety ad hoc, do nich zaliczamy min.: Komitet ds. Posiedzeń Rady Bezpieczeństwa poza siedzibą ONZ ( Security Council Committee on Council Meetings away from Headquarters), Rada Zarządzania Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Kompetencji ONZ ( Governing Council of the United Nations Compensation Committee) oraz Komitet Antyterrorystyczny ( Counter – Terrorism Committee). Do organów pomocniczych możemy również zaliczyć Wojskowy Komitet Sztabowy (utworzony na podstawie art. 47 Karty Narodów Zjednoczonych), Komitety Sankcji ( Sanctions Committees), Komisję Monitorowania, Weryfikacji i Inspekcji NZ ( UN Monitoring, Verification and Inspection Commission – UNMOVIC), Międzynarodowy Trybunał Karny dla Ruandy (International Tribunal for Rwanda) oraz 22 Międzynarodowy Trybunał Karny dla Byłej Jugosławii ( International Tribunal for the Former Yugoslavia13). Pomimo iż RB korzysta z pomocy dodatkowych organów, nie możemy zapominać o najważniejszych kompetencjach jakie ona pełni. Rada ma za zadanie utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Bada również spory i sytuacje, które mogły by zagrozić pokojowi na świecie. Wyszukuje sposoby ich rozwiązywania, a także zapobiega powstawaniu nowym. Analizuje zjawisko danego zagrożenia, któro mogło by niekorzystnie wpłynąć na pokój lub na wzbudzić agresję. Jeżeli pojawiają się sytuacje, w których jakiś z członków przejawia niesubordynację, jest zobowiązana do nałożenia na niego sankcji ekonomicznej lub użycia siły, w odwecie za przywrócenie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Do kompetencji RB należy również przedstawienie i rekomendowanie Zgromadzeniu Ogólnemu NZ kandydata na Sekretarza Generalnego NZ oraz wybór razem ze Zgromadzeniem Ogólnym NZ sędziów Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Kolejnym bardzo ważnym organem w strukturze Zgromadzenia Ogólnego NZ jest Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości ( International Court of Justice). MTS działa jako sąd świata, jest głównym organem sądowym Narodów Zjednoczonych (ONZ) ustalonym w 1945 roku na mocy Karty Narodów Zjednoczonych. Trybunał ma swoją siedzibę w Pałacu Pokoju w Hadze (Holandia). Rys. 4. Pałac Pokoju w Hadze 13 W. Materski, Narodziny ONZ Idea międzynarodowej organizacji bezpieczeństwa w polityce zagranicznej ZSRR 1941-1945, PWN, Warszawa 1982 25 na terenach administrowanych, a także przeprowadzaniem okresowych wizytacji na danych terenach. W 1994 roku Sekretarz Generalny wystąpił z inicjatywą likwidacji tego organu, ponieważ prawie wszystkie terytoria powiernicze uzyskały niepodległość . Więc utrzymywanie władzy nad tymi terytoriami było zbyteczne. Rada Gospodarcza i Społeczna NZ ( ECOSOC – Economic and Social Council) to jeden z sześciu głównych organów struktury Zgromadzenia Narodowego Narodów Zjednoczonych. W Karcie NZ w rozdziałach IX i X zostały dokładnie opisane zakres kompetencji, w skład, funkcje, uprawnienia oraz zasady i procedury głosowań. Do obowiązków ECOSOC należy koordynacja pracy 16 organizacji wyspecjalizowanych NZ, 10 komisji funkcjonalnych oraz 5 komisji regionalnych. Rozpatruje ona raporty jedenastu funduszy i programów, ma również udzielać zaleceń systemowi NZ oraz ich krajom członkowskim. Rada Gospodarcza i Społeczna NZ jest podległa w stosunku do Zgromadzenia Narodowego. Odpowiada ona za polepszaniem i promocją lepszych warunków życia, pełnego zatrudnienia oraz postępu rozwoju gospodarczego i społecznego w krajach członkowskich. Dzięki dokładnej analizie tego typu zagadnień, łatwo określa rozwiązywanie międzynarodowych problemów gospodarczych, społecznych i zdrowotnych. ECOSOC odpowiada również za ułatwianie międzynarodowej współpracy oświatowej i kulturalnej. Zachęca społeczeństwo do powszechnego przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności. Żeby wszystkie te założenia mogły być zrealizowane Rada Gospodarcza i Społeczna musi wykorzystać 70 procent zasobów ludzkich i finansowych ONZ, co niesie za sobą wielką odpowiedzialność. Aby móc operować tak wielką flotą zasobów, skład ECOSOC wchodzą pięćdziesiąt cztery państwa wybierane przez ZO ONZ na okres 3-letniej kadencji zgodnie z zasadą sprawiedliwej geograficznej dystrybucji miejsc: 14 miejsc przypada grupie państw afrykańskich, 26 11 azjatyckich, 6 wschodnioeuropejskich (EW), 10 latynoamerykańskich, 13 zachodnioeuropejskich i innych (EZ). Do jednych z ważniejszych organizacji Zgromadzenia Ogólnego zaliczyć można Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (MAEA)( International Atomic Energy Agency - IAEA). Jako niezależna organizacja międzynarodowa związana z systemem ONZ, MAEA w związku z ONZ jest regulowana poprzez specjalne porozumienie i po przez Statut. Co roku MAEA jest zobowiązana zdać relację w formie rocznego sprawozdania do Zgromadzenia Ogólnego, a także w stosownych przypadkach do Rady Bezpieczeństwa. Według ustaleń, raport taki zostaje przesłany do RB w tedy gdy są widoczne naruszenia dotyczące zabezpieczeń przez członków koalicji, jak również w sprawach dotyczących pokoju i bezpieczeństwa narodowego. 27 2.3. Funkcjonowanie ONZ Od początku istnienia, Organizacja Narodów Zjednoczonych angażowała się w rozwiązywanie konfliktów politycznych na świecie. ONZ działała na podstawie Karty Narodów Zjednoczonych, dzięki której została powołana do życia. Organizacja ta jako najczęściej stosowany środek w przeciwdziałaniu przemocy i agresji oraz w celu przywrócenia pokoju lub normalizacji stosunków między skłóconymi krajami jest uchwała Rady Bezpieczeństwa i uchwała Zgromadzenia Ogólnego. Zdarza się bardzo często, że w związku z niewiążącym charakterem, procesy zespalania i stabilizacji często są niewykonalne. Najbardziej znaną formą działań przeprowadzonych przez ONZ, na rzecz umacniania pokoju, są misje pokojowe. Celem takiej inicjatywy jest wysłanie wojsk do najbardziej zagrożonych terenów świata, w których panują wojny. Armia, która współpracuje z ONZ ma charakterystyczne umundurowanie. Na beretach żołnierzy pracujących na rzecz umacniania pokoju, widnieje godło ONZ oraz kolor, który jest inny niż wszystkie spotykane berety wojskowe – niebieski. Ich zasadniczym zadaniem jest wprowadzanie pokoju, w miejscach dotkniętych np. wojną domową – Czad. Również w ich zakresie jest nadzorowanie zawieszenia broni pomiędzy zwaśnionymi stronami konfliktu. A także tworzenie stref, które mają oddzielać poszczególnych uczestników sporu. ONZ nie posiada własnej armii. Dlatego na wniosek Rady Bezpieczeństwa, każde z państw wysyła własny sprzęt i ludzi. Zdarza się i tak, że pod patronatem ONZ oprócz wojskowych, uczestniczą także cywilni obserwatorzy. Do najważniejszych operacji Organizacji możemy zaliczyć te, które były przeprowadzone w Afryce ( Czad, Kongo, Somalia), na Bliskim Wschodzi ( Iran – Kuwejt), w Ameryce Środkowej ( Salwador, Haiti), w Azji ( Kambodża, Timor Wschodni i Tadżykistan), w Europie ( była Jugosławia – Chorwacja, Macedonia, Bośnia i Hercegowina, Kosowo, Gruzja i Cypr). ONZ oprócz utrzymania pokoju ma na