Dzieci zahamowane - Notatki - Pedagogika specjalna, Notatki z Pedagogika, badania pedagogiczne

Pobierz Dzieci zahamowane - Notatki - Pedagogika specjalna i więcej Notatki w PDF z Pedagogika, badania pedagogiczne tylko na Docsity!

Zaburzenia zachowania dzieci zahamowanych psychoruchowo.

Wyróżniamy trzy sfery w których może występować zjawisko zahamowania -

• Zahamowanie w sferze ruchowej
• zahamowanie w sferze poznawczej
• zahamowanie w sferze emocjonalno - uczuciowej

Przejawy zahamowania w sferze ruchowej – jest to najczęściej spotykany rodzaj zahamowania. Dziecko zahamowane w tej sferze charakteryzuje się ogólnie zmniejszoną ekspansją ruchową. Jest ono zdecydowanie mniej ruchliwe niż rówieśnicy. Porusza się niechętnie, powoli. Najchętniej nie zmieniając pozycji. Zahamowanie w sferze ruchowej nie wygląda jednakowo we wszystkich przypadkach. Różnią się one:

• sposobem poruszania
• liczbą i szybkością oraz precyzją ruchów
• stopniem stałości zahamowania

Dzieci zahamowane które we wszystkich sytuacjach cechują się mniejszą ruchliwością niż rówieśnicy(ruchy są powolne, mało dynamiczne, mało precyzyjne, opóźnione względem poleceń) - określić możemy jako ogólnie spowolnione. U reszty dzieci zahamowanych ruchowo widzimy przede wszystkim zmniejszony zakres ruchów a nie ich liczbę, szybkość czy siłę.

Przejawy zahamowania w sferze poznawczej - Dziecko zahamowane w tej sferze wolniej kojarzy fakty, potrzebuje większej ilości czasu na rozwiązanie zadania niż potrzebuje przeciętne dziecko oraz na zadane mu pytanie reaguje z opóźnieniem. Możemy wyróżnić dwa rodzaje zahamowania w tej sferze –

• rzeczywiste zwolnienie przebiegu procesów poznawczych: Czyli stały, niezależny od sytuacji zwolniony przebieg procesów myślowych
• zahamowania będące rezultatem napięć emocjonalnych Czyli zwolnienia towarzyszące tylko napięciom emocjonalnym u dziecka. W takich sytuacjach dziecko odpowiada gorzej i dłużej, niż normalnie. (w sytuacjach pozbawionych emocjonalnego znaczenia).takim szkolnym przykładem może być niezapowiedziana kartkówka.

Przejawy zahamowania w sferze emocjonalno uczuciowej – Ogólnie cechuje się tym, iż mimika dziecka jest praktycznie niezmienna, gesty i słowa nie wyrażają jego przeżyć, często mamy wrażenie, że dziecko jest obojętne czy nawet apatyczne. Dzieci zahamowane w tej sferze nie wybuchają głośnym śmiechem, nie wyrażają widocznie swojej złości, nie reagują w sposób widoczny na pochwały czy nagany. Są zazwyczaj poważne oraz skupione. Ale to, że z zewnątrz nie widzimy żadnych reakcji na bodźce nie zawsze ma to samo znaczenie. I aby nie było za prosto tu też wyróżnić możemy dwa rodzaje zaburzenia.

• pierwszy kiedy dziecko rzeczywiście posiada słabą wrażliwość uczuciową.
• drugą czyli tak zwaną obojętność pozorną

Dziecko ze słabą wrażliwością uczuciową słabo reaguje na normalne bodźce, a jakiekolwiek emocje widać praktycznie tylko w przypadku silnych podniet, albo stale powtarzanych sytuacji. Dziecko takie ciężko zasmucić, ale równie ciężko sprawić by było bardzo

docsity.com

szczęśliwe. Ciężko je do czegokolwiek zachęcić, zainteresować, pozostaje ono zazwyczaj bierne(chyba, że bodźce pobudzające są odpowiednio modyfikowane). Ciężko im nawiązywać przyjaźń.

Obojętność pozorna – zahamowana jest tu tylko pozorna ekspresja uczuć. Zazwyczaj występuje u dzieci o silnej wrażliwości emocjonalnej oraz przeżywających poważne konflikty. Stwierdzenie, że dzieci te nie reagują na bodźce ponieważ nie widać u nich reakcji takich jak u rówieśników(czyli w reakcjach słownych, gestach i ruchach) jest bardzo nietrafne. Dzieci zahamowane w sferze emocjonalno- uczuciowej reagują w zupełnie inny dużo trudniejszy do kontrolowania sposób. Mianowicie w postaci reakcji wegetatywnych takich jak :

• czerwienienie
• blednięcie
• drżenie
• pocenie się
• ból brzucha i nudności
• zaburzenia oddychania Jak widzimy dzieci zahamowane w ten sposób dzieci prezentują tylko pozorną obojętność w sferze uczuciowej. Wszelkiego rodzaju zahamowania (werbalne, ruchowe )uniemożliwiają pełne uczestnictwo w lekcjach, oraz utrudniają kontakty społeczne z rówieśnikami oraz dorosłymi.

Zaburzenia połączone z wpływem niekorzystnych warunków środowiskowych mogą nawet prowadzić do zaburzeń osobowości.

Przyczyną zaburzeń jest przypuszczalnie uszkodzenie układu nerwowego dziecka. Nieporównywalnie większy odsetek zaburzeń neurodynamicznych występuje u dzieci z patologicznych ciąż, nieprawidłowych porodów, oraz dzieci urodzonych w zamartwicy (w silnym stanie niedotlenienia). Zakłócenia dynamiki procesów nerwowych mogą się pojawić w późniejszym okresie życia dziecka, pod wpływem tzw. czynników patogennych.

docsity.com