Pobierz Dzieje starożytnej Grecji i więcej Schematy w PDF z Historia tylko na Docsity!
1. POCZATKI CYWILIZACJI GRECKIEJ
- Warunki naturalne narodziła się na półwyspie Bałkańskim wyspy morza Egejskiego zachodnie wybrzeże Azji mniejszej łańcuchy i pasma górskie południowa i centralna Grecja – mało równin, krótkie rzeki o rwącym nurcie północna Grecja – dorzecze Penejos znajduje się Tasalia – otoczona górskimi pasmami rozległa równina, środkowa Grecja – równina Beocja, Attyka podzielona pasmami górskimi, środkową Grecję z położonym na południu półwyspem Peloponez łączył wąski przesmyk – Istm Pomiędzy Azją mniejszą a wcześniej zasiedlony mi miejscami łączą wyspy w środkowej części morza Egejskiego – Cyklady i Sporady – łączą te części Grecji Wyspy na południu – Kreta i Cypr
- Transport i gospodarka Rozwój komunikacji drogą morską Rozwinięta żegluga - była możliwa od maja do października bo pomyślnie wiały wiatry Rozwinięcie rybołówstwa Transport drogą lądową od listopada do kwietnia (pieszo, na osłach lub w wozach ciągniętych przez woły) W miejscach o przyzwoitych warunkach głównie uprawiano zboża(jęczmień czasem parzenice) , bób, groch, soczewice, wykę, oliwki, winną latorośl, różne warzywa i owoce Dużą rolę odgrywała hodowla – kozy, świnie, krowy, owce oraz drób Na dużą miarę rozwinęło się rzemiosło Rozwinęło się budownictwo oraz ceramika w warsztatach rzemieślniczych produkowano także tkaniny, broń, i różne ozdoby
- Kultura Minojska Ok. 2000 r p.n.e. Kreta – najstarsza cywilizacja grecka – nazywano Minojczykami od króla Minosa Nie byli oni spokrewnieni z plemionami greckimi utrzymywali bliski kontakt z Bliskim wschodem rozwoju cywilizacji minojskiej – II tysiąclecie p.n.e. pałace – obszerne budowle
- Knossos – brak fortyfikacji chroniących, siedziba władców, centrum życia społecznego, politycznego, gospodarczego, centrum – podwórze, pomieszczenia gospodarcze - parter jednego zysk wideł, apartamenty króla, sale oficjalne – piętro, była tam bieżąca woda oraz ozdobione pomieszczenia
- Fajstos
- Malii XVII w p.n.e. wybuch wulkanu na wyspie Thera (Santoryn), odbudowano je 1650- 1450 r p.n.e.
Swoją potęgę zawdzięczają głównie handlowi morskiemu, produkowali wino oraz oliwę co handlowali w zamian dostając surowce których nie posiadali 1450 r. p.n.e. – upadek Krety - Inwazja Achajów z Grecji kontynentalnej na Kretę Pismo linearne A
- Kultura Mykeńska 2000 r p.n.e. południowe Bałkany – ludy indoeuropejskie, jedno z plemion to Achajowie Achajowie stworzyli kulturę mykeńską nazwaną tak od jej najważniejszego ośrodka Myken Groby szybowe - grobowce w postaci głębokich wąskich dołów, ich boczne ściany obudowywano kamieniami, a w wyższych partiach innymi cegłami, na powierzchni umieszczano kamienne pomniki, składano ciała zmarłych wraz z bardzo okazałym wyposażeniem groby kopułowe - podziemne budowle wy kubanek w zboczach wzgórza, każda nich składała się z 3 części: korytarza prowadzącego do wnętrza grobowca, przedsionka i okrągłej kopuły, 9 grobów w Mykenach grup Agamemnona grobowiec – megarony pogrzeb – wielka uczta kobiety miały wstęp Po przyjęciu kredyty w Grecji zaczął powstawać tzw. pałace mykeńskie pałace mykeńskiej stanowiły siedziby władców i były podobne do tych na Krecie, posiadały jednak fortyfikacje, nie posiadały dziedzińców, toalet, oraz militarna tematyka zdobień pismo linearne B
- wieki ciemne Rozpoczął je upadek Myken, upadek kultury mykeńskiej – około 1200 a 1100 r. p.n.e. Spadek liczby ludności, znaczą migracja Z Tesalii i środkowej gracji – północne wybrzeże Azji mniejszej Jonowie – centrum wybrzeża azjatyckiego – Jonią Dorowie z północy kraju – środkowa Grecja i półwysep Peloponez , południe Egei – tzw. Doryda – Rodos i wyspy sąsiednie Główny surowiec do broni – żelazo, ponieważ było łatwo dostępne
2. GRECKIE POLIS
- Początki polis Polis – miasto państwo, niewielkie rozmiary oraz liczba ludności (wspólnota obywatelska) Wspólnota obywateli (mężczyzn) którzy współuczestniczą w zarzadzaniu państwem Okres archaiczny od VII do VI w. p.n.e. Po wielkiej kolonizacji ukształtowały się grecki świat oraz znany nam układ sił politycznych starożytnej Hellady, wspólny dla Hellanów styl życia
Pochodzenie - Grecy wierzyli że wszyscy wywodzą się od wspólnego przodka o imieniu Hellen Język -Pomimo różnych dialektów Grecy z różnych zakątków świata antycznego bez trudu się rozumieli, język literacki był również wspólnym dobrem wszystkich Greków miejsca kultu - wspólnymi miejscami kultu były świątynie i wyrocznie, Olimpija czci Zeusa, Delfy gdzie znajdowała się wyrocznia Apollina zwyczaje i tradycje – wspólnota tradycji
- Każde polis miało swoje obywatelstwo - prawa do współrządzenia państwem, Tylko mężczyźni którzy nie byli niewolnikami zmiana obywatelstwa jest prawie niemożliwa Prawa w danym polis ma mężczyzna którego rodzice należeli do danego polis
3. ANTYCZNA SPARTA
- początki Sparty Początek 4 wsie nad rzeką Eurostas Spartanie podbili całą Lakonię Zajęli Mesenie Zmienili większość ludności w niewolniczych chłopów zwanych helotami Podporządkowali sobie ziemie na wschodnich wybrzeżach Prloponezu, wyspę Kythrę podczas zakończenia budowania swojego władztwa terytorialnego w VI w. p.n.e. Sparta była największą grecką polis Zrezygnowali z ekspansji zbornej na rzecz umocnienia pozycji państwa, poprzez zawieranie sojuszów i podporządkowywanie sobie innych polis Związek Peloponeski – sojusze polityczno-wojskowe, polis tworzyły osobne sojusze, w sprzymierzonych państwach rządzili sprzymierzeńcy spartan
- Działalność Likurga Twórcę systemu społecznego i ekonomicznego uważano Likurga Uważano że przed jego władzą w Sparcie było złe prawo on zastąpił je regulacjami oni sami uznali za najdoskonalsze Wielka Rhetra stanowiła fundament ustroju politycznego wprowadziła regularne narady i dominującą rolę królów oraz rady starszych Likurga uznano za autora koncepcji niepodzielnym działek ziemi Ogólnie jego czasu panowała surowe obyczaje, równość majątkowa, absolutny prymat dobra wspólnego nad interesem jednostki
- Społeczeństwo Sparty Oligarchia ludzie podzieleni na grupy spartiata – pełnoprawny obywatel Sparty, uprzywilejowana elita państwowa
perjojkowie – osobna grupa społeczna, byli wolni osobiście ale podporządkowani politycznie spartiatom, zamieszkiwali odrębne osady, zajmowali się handlem, rzemiosłem, uprawą ziemi, hodowlą zwierząt, za niezależność musieli na zawołanie Sparty wystawić wojsko i wytwarzać przedmioty im potrzebne, heloci – niewolniczy chłopi pracujący na rzecz spartiatów, niewolnicy państwowi, dostarcza jedzenie dla państwa, zajmowali się uprawą roli, każdy obywatel mógł ich ukarać teoretycznie każdemu spartiacie przysługiwała taka sama działka ziemi i równość majątkowa ale i tak byli ci którzy mieli więcej elita była złożona z przedstawicieli najzamożniejszych rodów, pełnili najwyższe stanowiska dowodzące w armii oraz najważniejsze urzędy przez system tam panujący powierzano ważne funkcje osobą niekompetentnym do tego wojownicy byli szanowani, musieli oddać się jedynie rzemiosłu wojennemu, gdy któryś nich stchórzył był ubrany w ośmieszający strój i każdy obywatel mógł go ukarać
- Ustrój polityczny Podwójne królestwo – diarchia czyli rządy dwóch króli,
- włada była dziedziczna,
- dwie dynastie : Agiadów oraz Eurypontydów
- piastowali najważniejsze godności kapłańskie
- przewodzili najważniejszym ceremoniom religijnym
- wysyłali posłów do wyroczni w Delfach
- posiadali uprawnienia sądownicze
- podczas wojen sprawowali najważniejsze dowództwo
- posiadali najlepszą ziemie Rada starszych – geruzja - jedynie oni mogli skazać obywatele na śmierć
- 28 gerontów - wybierało zgromadzenie ludowe, powyżej 60 roku życia, wraz z eforami pełnili straż praw
- 2 króli Zgromadzenie ludowe – apella
- wszyscy spartiaci po 20 roku życia
- zwoływano ją co miesiąc
- decydowano o wojnie i pokoju
- ustawiała prawa
- podejmowała najważniejsze decyzje dotyczące państwa Eforowie – wybierani co roku 5 przez apella,
- zwoływanie zgromadzenie
- przewodniczy obradom
- wykonywali jego decyzje czyli sprawowali władzę wykonawczą
- utrzymywali dyscyplinę pośród obywateli Sparty
- wpływali nad bezpieczeństwem wewnętrznym kraju
- w razie wojny ogłaszali mobilizację
- 2 ruszało z królem na wyprawy wojenne
- Życie spartan
Załagodnił napięcie społeczne przez zatrudnianie do prac rozbudowie aten leśników i biedotę jego lata odzenia wspominano jako złote lata 528/527 r. p.n.e. – po jego śmierci rządy objęli jego synowie którzy jednak się kłócili z arystokracją co spowodowało wypędzenie jednego z nich a potem obalenie tyranii 508/507 r. p.n.e. – przeprowadzenie reform społecznych przez Klejstenesa z rodu Alkmeonidów Miały wydawać się mało znaczące jednak zmieniły ustrój Aten i wpłynęły na ostateczny kształt polis w dużym stopniu Nowy podział administracyjny attyki Obywateli należący do dotychczasowej jednej z 4 jednostek sztucznie przy porządkował do 10 nowoutworzonych fyl Fyl - wybiera 50 członków „rady pięćdziesięciu” przygotowującej posiedzenia zgromadzenia ogółu obywateli oraz wykonujące jego postanowienia Każda z nich składała się ze znajdujących się w 3 tylerem bębny tych okręgach gmin które nie graniczyły ze sobą i były rozrzucone po całej attyce ograniczenie wpływów arystokratów przez zawieranie więzi między uzależnioną od nich uboższą ludnością zmiany organizacji władz państwa
- Demokracja w Atenach prawa polityczne zdobywali wszyscy obywatele po ukończeniu 18 roku życia mogli uczestniczyć w posiedzeniach zgromadzenia Ludowego oraz piastować urzędy warunek po oboje rodziców pochodzi z Aten Wychowanie dzieci, stosunki rodzinne oraz zajęcia obywateli - uznano za sprawy prywatne Obowiązkowe było wypełnienie obowiązków wojskowych bardziej zamożnych obywateli nakładano różne świadczenia na rzecz wspólnoty, Ponosili część kosztów przedstawień teatralnych, okrętów wojennych i finansowali poselstwa wysyłane na uroczystości religijne odbywający się poza Atenami Każdy miał uczestniczyć w bóstw opiekuńczych i postępować godnie ten kto nie zajmował się rodzicami na starość, zaniedbywał rodzinne groby lub lekceważył kult bogów był narażony na utratę praw obywatelskich metojkami nazywano cudzoziemców, nie różnili się bardzo od ateńczyków, gdy przebywali więcej niż miesiąc musieli się zarejestrować jako metojk jeżeli się tak nie zrobiło grożono niewolą, płacono specjalny podatek, podlegał wszelkim powinnością na równi z obywatelami Najniżej byli niewolnicy Niewolnicy prywatni - pracowali w kopalniach, kamieniołomach, na polach, sprzątali zamożnych domach i opiekowali się dziećmi niewolnicy publiczni - stanowili własność państwa, pełnili funkcję rachmistrzów, archiwistów, woźnych, tworzyli oddziały porządkowe, mieli większą swobodę niż niewolnicy prywatni, otrzymywali drobne wynagrodzenie Kobiety w Atenach nie miało żadnych praw politycznych
- Ustrój polityczny w Atenach Wierzyli że demokrację stworzył legendarny król Tezeusz lub wybitny pracodawca Solon Naprawdę najwięcej dały reformy Klejstenesa Główne zasady Wolność - prawo do uczestnictwa w życiu politycznym róg lub rezygnacji z niego zaś w strefie prywatnej Równość - wobec prawa obywateli mieli takie same szanse na sprawowanie władzy Obywatele mogli brać udział w zgromadzeniach ludowych (eklezji) - najważniejszej instytucji w polis – Mogą przyjść wszyscy zaciągali na zgromadzenie wybierano urzędników na kadencję 1 rok odbywały się tyle razy w miesiącu na wzgórzu Pnyks Zaczynały się o świcie kończyły przed południem każdy z uczestników miał prawo udziału w jawnym lub tajnym głosowaniu dużo znaczenia nabrała sztuka wymowy czyli retoryka przez namawianie uczestników do swoich racji Gdy było za dużo pełnoprawnych obywateli zaczęto wybierać tzw. Kworum 6000 zgromadzonych Sąd ludowy – heliaja Rozpatrywał spory dotyczące spraw majątkowych i umów handlowych oraz oskarżenia wznoszone przez przeciwko urzędnikom 6000 sędziów mógł zostać każdy obywatel po 30 roku życia, zgłosił swoją kandydaturę na dany rok oraz złożył odpowiednie przysięgę i został wylosowany do pełnienia obowiązków w danym dniu sądowym Nie odpowiadali przed nikim sprawowali faktyczny nadzór nad zgromadzeniem ludowym urzędnikami oraz ustawodawstwem Aten Sąd na czas wojny nazywał się stratey
- Urzędy w demokratycznych Atenach Losowanie spośród wszystkich chętnych w większości urzędów Ateńskich Wybierano strategów czyli osoby zajmujące się finansami Ustanowiono zasady dotyczące kolegialnego sprawozdania władzy 1 rok kadencji, zakazu reelekcji, czyli ponownego wyboru oraz nie odpłatności urzędowania i ograniczonego zakresu działań Euthyna - procedura stosowana w starożytnych Atenach służąca do weryfikacji działań osób pełniących urzędy publiczne demagogowie czyli osoby które nie rządów a ich pozycja wynikała z popularności ateńskiego ostracyzm - procedura podczas której zgromadzonych na Pnyksie obywateli pytano czy ktoś zagraża ustrojowi ateńskiemu
- Falanga Szyk Składał się z 8 szeregów hoplitów czasami modyfikowano to ustawienie, wzmacniając centrum lub skrzydła w celu osiągnięcia przewagi nad przeciwnikiem Falanga znakomicie sprawdzała się we frontalnym starciu ale nie wytrzy mała ataków ze skrzydeł oraz starć z konnicą Miejsce walki wybierano tak aby boki szyku były chronione przez neutralne przeszkody 2 pierwsze szeregi - były jedynymi które brały bezpośredni udziału w walce ponieważ tylko im włócznie mogły sięgnąć nieprzyjaciela Pozostałe szeregi szyku - z całych sił pchał swoich towarzyszy aby rozerwać szyb wroga lub zapobiec cofaniu, kiedy ktoś z przodu poległ jego miejsce zajmowała osoba za nim Muzykanci - grali na fletach lub piszczałkach, towarzyszyli hoplitów tam gdy ci atakowali mierzonym krokiem wolnym tempie
- Hoplici Ciężko zbrojna piechota składała się z zamożnych obywateli greckich oraz chłopów których było stać na posiadanie zaprzęgu wołów walczyli za pomocą włóczni rzadko używając krótkich mieczy musiał znakomicie władać bronią, zrozumieć stosowaną taktykę szkolenie rozpoczynano od najmłodszych lat wyposażenie : Włócznia - miała około 2,5 m długości, ciosy nią zadawano znad głowy celując w twarz i ramiona przeciwników Nagolenice - zapewniały ochronę częściom nóg których nie zasłaniała tarcza Hełm - Wykonany z brązu osłaniał głowę oraz policzki wojownika, co zdobiły go pióropuszem z końskiego włosia Hoplon - duża okrągła tarcza wyróżniała się podwójnym uchwytem, podczas walki zasłaniała ona korpus i uda hoplity, wykorzystywano ją także w czasie przepychania nacierających szeregów wroga
- Wyprawa Kserksesa i bitwa pod Termopilami 480 r. p.n.e. – król Kserkses zgromadził wojsko i stanął na jego czele Grecy wiedzieli o zbliżającym się niebezpieczeństwie na walkę zdecydowało się 31 z 1000 antypolską koalicją dowodzili spartanie na początku chciano puść walkę w Tesalii później zdecydowano się na Termopile wąski wąwóz stanowiący jedyne przejście z Północnej do południowej części Grecji sierpień 480 r. p.n.e. – 7 tyś Żołnierzy greckich w tym 300 spartiatów pod wodzą króla Leonidasa stoczyło w Termopilach śmiertelny bój z perskimi najeźdźcami 2 dni hoplici skutecznie odpierali atak wrogów Miejscowy pasterz wskazał Persom górską ścieżkę Anopaja którą oddział nieśmiertelnych obszedł nocą greckie pozycje a następnie zajął miejsce na ich tyłach Większość wojowników na rozkaz Leonidasa wycofała się i jednak zostało 300 spartan, 700 Tespijczyków, 400 Tybetańczyków W walce polegli wszyscy Tespijczycy a pozostali Tebańczycy postanowili się poddać
- Flota Gracka Grecy dopiero po wybuchu wojen perskich zaczęli dysponować silną flotą Jako pierwsze zaczęły je tworzyć Ateny Trójrzędowce (triery) - wprawiane w ruch dzięki wiosłom i żaglom, do wiosłowania wykorzystywano najuboższych mieszkańców polis służących dobrowolnie podstawowe jednostki na morzu Egejskim miały długość ok 40 m i były niezwykle zwrotne załogi używały taranowania abordaż - bezpośrednie zetknięcie 2 okrętów i walka wręcz na ich pokładach manewr - połamaniem wiosną wrogów i unieruchomienie ich okrętu taran - umieszczone na dziobie okrętu i okuty brązem stanowił podstawową broń triery żagle – używano ich tylko podczas korzystnych wiatrów, podczas bitwy zadano je i chowano wiosła - ustawiony w 3 rzędach były główną siłą napędową okręgu, ich obsługą zajmowało się 170 wioślarzy załoga - składała się z około 20 marynarzy Hoplici ok 10 i łucznicy 4-5 stanowili podstawową siłę zbrojną okrętu
- Salamina i Plateje Po bitwie pod Termopilami armia Kserksesa zajęła środkową Grecję Wiele Greków uciekało ze swoich miast głównie na Peloponez i okoliczne wyspy Flota grecka stacjonująca pod Salaminą wyznaczyła linie obrony wysuniętą na północ, gdzie był punkt zwrotny wojny Persowie mieli więcej okrętów niż Grecy grecką flotą dowodził Eurybiades ze Sparty główną rolę odegrał Temistokles z Aten :
- wysłał niewolnika do Kserksesa aby przekazał mu że Grecy zamierzają odpłynąć 28 września 480 r. p.n.e. – Bitwa pod Salaminą
- przebieg bitwy zgodnie z planem
- przegrali Parsowie
- Grecy wygrali dzięki zwrotnym łodzią które okazały się bardzo przydatne w wąskiej cieśninę
- Kserkses wrócił do azji, wojska lądowe zostawił pod dowództwem Mardoniosa Lato 479 r. p.n.e. – decydujące starcie pod Platejami
- dzięki Spartiatom, pod dowództwem Pauzaniasza, którzy przyjęli na siebie główne uderzenie nieprzyjaciół Grecy odnieśli zwycięstwo Helleńskie okręty pokonały flotę Perską w bitwie pod Mykale w Azji mniejszej
6. POTĘGA I UPADEK ANTYCZNEJ GRECJI
- Związek morski 478 r. p.n.e. - powstał Związek Morski z inicjatywy Ateńczyków
- Rywalizacja o Hegemonię w Grecji Koalicja antyspartańska – Teby, Korynt, Ateny i inne polis 395 – 387 r. p.n.e. – wojna koryncka , wygrali Lacedemończycy przy pomocy Persów 379 r. p.n.e. – powstanie w Tebach przeciwko Spartanom, udało się im pokonać Spartańskie siły 371 r. p.n.e. – bitwa pod Leuktrami – tebańczycy pokonali Spartan Na Peloponezie doszło do interwencji wojsk tebańczyków Z inicjatywy tebańczyków powstało nowe niezależne od spartan państwo na terenie Mesenii założono nowe miasto Megalopolis które stało się stolicą związku Arkadyjskiego Upadek związku Peloponeskiego Odseparowanie Party od państw sojuszniczych i polityki greckiej
- Złoty wiek Aten Wzrost znaczenia politycznego Aten Wiara ateńczyków we własne możliwości odbudowa zniszczonych aten dalsza budowa długich murów za czsów Peryklesa : zrealizowano wielki plan wzniesienia monumentalnych budowli na akropolu Święta religijne Agony Ateny stał się najważniejszym intelektualnym i kulturalnym ośrodkiem starożytnej Grecji
7. ŚWIAT DUCHOWY STAROŻYTNYCH GREKÓW
- Religia grecka Wiara w wielu bogów – politeizm Antropomorfizacja - przypisanie bogom cech ludzkich wznosili świątynie brali udział w uroczystościach, modlitwach oraz składaniu ofiar - robiono to przed świątyniami gdzie znajdowały się ołtarze Opiekę nad tym sprawowali urzędnicy polis a w rodzinach ojcowie Iliada Homera, teogonia Hezjoda, opowieści o bóstwach w mitach Wyrocznie – w Dodonie, Milecie oraz najsłynniejsza w Delfach Olimp Zeus - ojciec bogów i ludzi, władca nieba i piorunów, pan świata Hera – boginia niebios i płodności, opiekunka małżeństw Afrodyta – bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności Atena – bogini mądrości, sztuki, sprawiedliwej wojny oraz opiekunka miast, m.in. Aten i Sparty Ares – bóg wojny
Apollo – bóg piękna, sztuki, muzyki, światła, tańca, wróżb, prawa i porządku, a także życia i śmierci. Artemida – bogini lasów i królowa w świecie dzikiej przyrody Hestia - opiekunka ogniska domowego rodzin i macierzyństwa Hermes - posłaniec bogów Demeter - płodności ziemi i urodzaju, ziemi uprawnej oraz zbóż, opiekunka rolnictwa Herosi – potomkowie bogów i zwykłych kobiet posiadali różne zdolności np. Herakles
- Sport zawody sportowe były urządzane podczas świąt bogów każde miasto miało swoje uroczystości od 776r. p.n.e. - co 4 lata w sanktuarium Zeusa w Olimpii odbywały się najbardziej znane i największe igrzyska Bieg w pełnej zbroi Zapasy skok w dal wyścigi konnych zaprzęgów pięciobój - rzut dyskiem, o sklepem, bieg na dystansie jednego stadionu, skok w dal, zapasy pankration - połączenie boksu i zapasów Olimpiadami nazywano czas pomiędzy kolejnymi zawodami i używano go do liczenia czasu na czas ich trwania był „święty rozejm” podczas którego zawieszano wszystkie działania zbrojne igrzyska olimpijskie stanowiły przejaw ogólnogreckiej jedności W sanktuarium Apollinaw Delfach oprócz zawodów sportowych odbywały się konkursy literackie co 2 lata organizowano igrzyska istmijskie i igrzyska w Nemei poświęcone Zeusowi od VI w. p.n.e. – gimnazjony stały się element każdego miasta jednym z atrybutów kultury greckiej
- Literatura grecka a) Okres archaiczny Do końca VI w. p.n.e. Homer – Iliada i Odyseja z wykorzystaniem wielowiekowej tradycji pieśni heroicznych Hezjod – teodonia – poemat o bogach i herosach, Prace i dni - poetycka powieść o trudzie rolnika VII-VI wieki te są nazywane epoką liryki greckiej pojęciem liryka Grecy określali pieśni śpiewane przy akompaniamencie liry Alkajos Safona Teognis Pindar Anakreont
Dusza ludzka ogląda ten świat przed narodzeniem dlatego wciąż go sobie przypomina dusza jest nieśmiertelna i składa się z części impulsywni rozumnej oraz zmysłowej uważał że filozofowie powinni rządzić państwem wojownicy powinni zajmować się obroną rolnicy i rzemieślnicy powinni wykonywać wszystkie pozostałe czynności Swoje poglądy zebrał między innymi w państwie i prawach Uważał że obywatele powinni robić to do czego mają predyspozycję Założoną przez niego szkołę filozoficzną nazywa się akademią d) Arystoteles założył własną szkołę filozoficzną liceum Stworzył zasady logiki, nauki o zasadach myślenia, metafizyki nauki obycia uporządkował wiedzę
- Teatr grecki Uroczystości kult ci boga wina Dionizosa Podczas procesy jeden z mieszkańców przebierał się za Dionizosa a chór (mężczyźni) był ubrany w skóry kozłów Przewodnik - narzucał pozostałym rytm oraz melodię, jego rola powoli rosła w trakcie świąt dionizosa organizowano agony - zawody dramatyczne Teatr na początku był drewniany później powstawał z kamienia trwał od świtu do nocy amfiteatr maski które przedstawiały emocje, płcie postaci grali tylko mężczyźni dramat a) Komedia
- przedstawiała wady ludzkie w prześmiewczy sposób
- Arystofanes b) Tragedia
- Sofokles
- Ajschylos
- Eurypides
- pojawiali się ludzie,
- problemy polityczne
- zagadnienia moralne teraźniejszości Było 3 aktorów
8. SZTUKA I NAUKA ANTYCZNEJ HELLADY
- Rzeźby
Rozwój rzeźby greckiej wiązał się głównie z potrzebami kultu, rzeźbiarze pracowali na zamówienie polis ozdabiali świątynie i budowle publiczne posągami oraz płaskorzeźbami o tematyce religijnej okres klasyczny - klasyczny kanon piękna - artyści starali się oddać doskonałość ludzkiego ciała i potrafili znakomicie ukazywać jego dynamizm z zachowaniem naturalnych proporcji głównie używano kamienia, potem brązu Fidiasz
- Atena Partenos, Zeus Olimpijski
- marmur
- dużej rzeźby
- ludzi przedstawiał realistycznych
- postacie były nagie Myron
- Dyskobol
- wprowadził ruch w rzeźbach Poliket
- idealne proporcje ciała – kanon Lizyp - nadworny babiarz Aleksandra Wielkiego
- Malarstwo Były malowane na wazach Czarnofigurowe Czerwonofigurowe przedstawiały między innymi:
- bitwy
- mity
- życie codzienne ozdobne ornamenty – meandry
- Architektura Na rozwój wpłynęło budownictwo świątyń Napoczatku wszystko budowali z drewna potem z kamienia Ukształtował się ukształtowanie planu świątyń który obowiązywał przez następne stulecia a) styl dorycki b) styl joński c) styl koryncki tolosy – budowle sakralne wznoszone na planie koła, otoczone kolumnadą Świątynie greckie Wznoszono najczęściej na planie czworokąta przykrywa ono je dwuspadowymi podtrzymywany nimi przez zęby kolu oraz ukryte za nimi ściany wieńczono ozdobnymi frontami - trójkątne szczyty Proporcje wyznaczano z matematyczną dokładnością dzięki czemu budowle były harmonijne Kolumny a) Porządek dorycki
Heron z Aleksandrii: Wzór na obliczenia pola trójkąta Astronomia koncepcja geocentryczna układu planet – Eudoksos i Knidos teoria heliocentryczna układu planet – Arystarch z Samos szkoła pitagorejska – Pitagoras Eratostenes - obwód ziemi, długość południka ziemskiego Hipparachos - siatka współrzędnych, sposób określana długości geograficznych Medycyna : Hipokrates z Kos : Podstawy medycyny Sformułował wiele obowiązujących dzisiaj zasad uważał że lekarz powinien obserwować chorobom osobę i wyciągać racjonalne wnioski z tego co zauważył a metody leczenia muszą wspomagać naturalny proces zdrowia zalecał stosowanie takich środków jak dieta oraz przestrzeganie zasad higieny od jego imienia pochodzi nazwa przysięgi składanej dziś na całym świecie przez lekarzy rozpoczynających wykonywanie swojego zawodu
- Historiografia Logografie - historycy greccy którzy spisywali głównie genealogie znakomitych rodów, pisali o zakładaniu miast, gromadzili mity, wiadomości geograficznej i etnograficzne Herodot – ojciec historii, jego Dzieje zawierają opis przebiegu wojen grecko perskich a także obszerne informacje na temat historii i geografii Hellady Persi oraz Egiptu, wierzył że w życiu jednostek i historii państw objawia się boska sprawiedliwość, dobre czyny są nagradzane a złe pociągają za sobą kary, zamierzał ocalić od zapomnienia wielkie czyny Hellenów i barbarzyńców Tukidydes - decydują o biegu historii a nie bogowie, postępują przy tym zgodnie ze swoją naturą czyli kierują się własnymi interesami, zwycięża siła, chciały aby czytelnicy jego dzieła czerpali z przeszłości nauki dotyczące teraźniejszości oraz przyszłości Polibiusz
9. PODBOJE ALEKSANDRA WIELKIEGO
- Wzmocnienie Macedonii Kolebkę Królestwa macedońskiego stanowiły obszary położone między zboczami olimpu a rzeką Aksios do których przyłączono pozostałe ziemie leżące na północnym zachodzie Macedonia znajdowała się na dużo niższym poziomie rozwoju cywilizacyjnego niż Grecja Społeczeństwo macedońskie składało się z ludzi wolnych którzy zajmowali się uprawą roli lub pasterstwem oraz służbom w armii królowie z dynastii Argeadów są twórcami państwa, nazwano ich inaczej Temenidami od mitycznego przodka Temenosa z Argos Perdikkas - pierwszy władca Macedonii miał opanować nadmorskie obszary Sanktuarium Zeusa w Dion
Ajgaj potem Pella - siedziby władców w okresie klasycznym Macedonia nie odgrywała dużej roli politycznej ok 498-454 r. p.n.e. - lata panowania Aleksandra I podczas których wzrosła pozycja państwa, uznawał zwierzchnictwo Persji jednak miał dobre kontakty z Atenami Uważano go za przyjaciela Hellenów – filhellena
- Podboje Filipa II 360/359 – 336 r. p.n.e. – panowanie Filipa II Doprowadził do rozkwitu kraj chylący się ku upadkowi Położył kres lokalnym waśnią utworzył korpus paziów do którego należeli synowie macedońskich arystokratów, na dworze przygotowywali się do służby kraju, byli traktowani jak zakładnik radykalna reforma wojskowa - wprowadził na szeroką skalę lżej opancerzoną za to tańszą w utrzymaniu piechotę uzbrojoną w długie włócznie zwane sarssami Był wybitnym wodzem dyplomacją oraz graczem politycznym potrafił wykorzystywać słabość przeciwników wyciągać korzyści z konfliktów między nimi oraz różnic ich interesów spędzał kilka lat w Tebach jako zakładnik Eliminował swoich przeciwników skutecznie uniknąć walki z ich koalicją 338 r. p.n.e. – bitwa pod Cheroneą - zwycięstwo nad Tebańczykami i Ateńczykami zapewniło mu hegemonię w Grecji 337 r. p.n.e. - koper encje przedstawicieli wszystkich znacząc polis bez Sparty utworzyli Związek Korycki - z filipem na czele, władcę ogłoszono strażnikiem w pokoju powszechnego Został wodzem połączonych sił grecko-macedońskich które miały uderzyć Persję 336 r. p.n.e. – nagła śmierć władcy
- armia macedońska hetajrowie - ciężko zbrojna jazda macedońska byli rekrutowani spośród arystokraci ci stanowili przyboczną gwardię królewską żołnierz macedoński – w zbroi, hełmie i nagolennikach wyposażony w miecz i włócznie Falanga macedońska - żołnierzy ustawiali się w zwartym szyku w kolumnach składających się z najczęściej 16 szeregów, miejsca z przodu zajmowali piechurzy krótszymi sarissami ale za to z większymi tarczami i mocniejszymi pancerzami, za nimi ustawiali się kolejni trzymający pochyłe długie włócznie
- Podboje Aleksandra Macedońskiego Krwawo rozprawił się z tymi którzy mogli zagrozić jego władzy tłumił bunt tebańczyków, zburzył miasto a jego mieszkańców sprzedał do niewoli 334 r. p.n.e. - Zaatakował wersje aby ukarać persów za ich najazd na Grecję 334 r. p.n.e.- pierwsze znaczące starcie nad rzeką Granikos Rozgromił wojska perskich satrapów Na zajętych terenach występował w roli wyzwoleńcza Greków 333 r. p.n.e. – pod Issos(Cycylia) – wojska perskie pod dowództwem króla Dariusza III Zwyciężył Aleksander, władca uciekł, wszystko zostawił