Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Edukacja matematyczna metodą Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej, Prezentacje z Pedagogika nauczycielska

Opracowanie z zakresu tematu

Typologia: Prezentacje

2019/2020

Załadowany 19.08.2020

Osholom
Osholom 🇵🇱

4.5

(35)

304 dokumenty

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Edukacja matematyczna metodą Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej i więcej Prezentacje w PDF z Pedagogika nauczycielska tylko na Docsity!

Edukacja matematyczna

metodą

Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej

mgr Justyna Małek

Edyta Gruszczyk-Kolczyńska Profesor zwyczajny nauk humanistycznych (pedagogika i psychologia stosowana), nauczyciel akademicki Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Łodzi. Autorka ponad 260 artykułów, monografii naukowych, książek i podręczników dla nauczycieli, multimedialnych programów edukacyjnych dla dzieci, filmów dydaktycznych dla rodziców i nauczycieli, wykładów telewizyjnych. Autorka programów edukacyjnych, książek, przewodników metodycznych i pakietów środków dydaktycznych dla rodziców i nauczycieli z serii Dziecięca matematyka.

Program edukacji matematycznej wg Edyty Gruszczyk – Kolczyńskiej obejmuje następujące kręgi tematyczne:

Orientacja przestrzenna To kształtowanie umiejętności, które pozwalają dziecku dobrze orientować się w przestrzeni i swobodnie rozmawiać o tym , co się wokół niego znajduje. **1) Rozumienie przestrzeni

  1. Kształtowanie schematu swojego ciała
  2. Rozwijanie zdolności do przyjmowania własnego punktu widzenia**

Kształtowanie schematu swojego ciała

Ćwiczenia nastawione na kształtowanie schematu ciała:

moja głowa - potrafię nazwać jej części i wiem co oznaczają

miny

moje ręce - potrafię nazwać ich części i wiem co wyrażają

gesty

moje nogi - potrafię nazwać ich części i wiem, że nogi także

mówią (sposób chodzenia)

mój tułów - potrafię nazwać jego części

zagadki ruchowe - pantomima (ich zadaniem jest wydłużenie

czasu koncentracji uwagi)

rysunek samego siebie, mamy, taty... pod dyktando

nauczyciela.

Rozwijanie zdolności do przyjmowania własnego punktu

widzenia

Zajęcia tego cyklu polegają na wyprowadzeniu kierunków w przestrzeni od własnego ciała oraz dalszemu kształtowaniu świadomości własnego ciała. Określanie przestrzeni – ćwiczenia z kartką papieru. Kładziemy na podłodze dużą kartkę papieru, dziecko staje na niej. Żeby odczuło w tym miejscu stoję trzeba położyć dłonie na jego głowie, lekko nacisnąć i powiedzieć tu, w tym miejscu jesteś. Następnie powiedzieć: podnieś ręce do góry..., weź piłeczkę i podrzuć do góry, popatrz jak spada w dół. Tam jest dół. Stoję za tobą... itp. Chodzenie pod dyktando jest to kontynuacja wcześniejszych ćwiczeń, dorosły stoi obok dziecka i mówi: dwa kroki w prawo, trzy do przodu, dwa w tył... Ćwiczenia z woreczkiem dorosły mówi gdzie dziecko ma położyć woreczek, przed sobą, za sobą, z tyłu...

Mierzenie długości Zanim dziecko pozna jednostki miary (1 cm, 1 m, 1 km itd.) powinno poznać sens pomiaru. Jest to kolejny aspekt myślenia operacyjnego, np. Spostrzeganie stałości długości „dróg” ułożonych z 10 patyczków w różny sposób – w formie prostej lub łamanej. Dziecko będące na etapie myślenia przedoperacyjnego będzie konsekwentnie twierdzić, że droga z patyczków ułożona w linii prostej jest najdłuższa, mimo, że obejrzy przekształcenie w linie krętą, potem na powrót w prostą (ilość patyczków w przekształceniach się nie zmienia).

Należy przyjąć, że dziecko na tym etapie rozumowania kieruje się inną logiką, niż my dorośli i że nasze słowa, wyjaśnienia niewiele zmienią. Dziecko, pod wpływem wielu podobnych doświadczeń, samo będzie dojrzewać do innego, bardziej zaawansowanego sposobu rozumowania. Głównym więc zadaniem dorosłych jest stwarzanie wielu sytuacji, zmuszających malucha do ich analizowania. Do ćwiczeń mierzenia możemy używać klocków, patyków, sznurka, chodu stopa za stopą, kroków itp.

W jaki sposób trzeba wspomagać dzieci

w kształceniu schematu liczenia

Do kształtowania umiejętności liczenia w codziennych warunkach należy zgromadzić dużo drobnych przedmiotów np: kasztany, orzechy, ziarna fasoli, patyczki, klocki. Działalność matematyczna nie musi dotyczyć tematu zajęć. Schemat, który nie może zostać zaburzony podczas nauki liczenia: Konkret (manipulacje) – obraz – symbol

Kształtowanie umiejętności liczenia, a także dodawania i

odejmowania obejmuje proces począwszy od liczenia

konkretnych przedmiotów przez liczenie na palcach aż do

rachowania w pamięci.

Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych

jest dalszym rozwijaniem

umiejętności rachunkowych dzieci

i stanowi przygotowanie ich do tego,

co będą robiły na lekcjach

matematyki w szkole.

Wskazówki według których należy organizować sytuacje sprzyjające

kształceniu umiejętności liczenia:

wskazanie gestem, spojrzeniem i słowem obiektów do policzenia

zachęcenie dziecka do szacowania: policz

pokaz prawidłowego liczenia

Program Dziecięca matematyka przewiduje następujące

treści kształcenia wspomagające rozwój klasyfikacji:

oglądanie i porównywanie obiektów oraz dostrzeganie ich

podobieństw i różnic

wdrażanie do grupowania obiektów i słownego uzasadnienia,

dlaczego pasują do siebie

grupowanie czyli rozdzielanie różnych obiektów według różnych

kryteriów np: przynależności (do kogo należą) lub miejsca gdzie

się zwykle znajdują, do czego służą

wdrażanie dzieci do rozumienia sensu sprzątania – przedmioty

mają być we właściwych miejscach

klasyfikowanie różnych obiektów i słowne określanie

utworzonych zbiorów

Kształtowanie pojęcia liczby

dla kształtowanie pojęcia liczby ważne są dwa zakresy:

operacyjne rozumowanie potrzebne przy ustalaniu stałości

liczebności porównywanych zbiorów.

Chodzi o to, by dziecko potrafiło ustalić równoliczność przez

tworzenie par, a także było pewne co do stałości liczby

elementów w zbiorze, chociaż widzi, że są one przemieszczane

lub zakrywane

operacyjne ustawianie po kolei pozwalające określić dziecku

miejsce wybranej liczby w szeregu liczb, a potem wskazać

liczby następne i liczby poprzednie. Pomoże to zrozumieć

aspekt porządkowy i miarowy liczby naturalnej.