


Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Informacje dotyczące najważniejszych eksperymentów i osiągnięc z dziedziny psychologii
Typologia: Ćwiczenia
1 / 4
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Edward L. Thorndike (1874-1949) był amerykańskim psychologiem , którego praca koncentrowała się na badaniu uczenia się i zachowania zwierząt. Był jednym z najważniejszych badaczy w tej dyscyplinie w XX wieku, będąc także jednym z twórców psychologii edukacyjnej i teorii zwanej połączeniem .Ze względu na swój wkład, Thorndike został mianowany prezesem Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) w 1912 roku. Ponadto był także członkiem zarządu Psychological Corporation , jednej z najważniejszych organizacji w tej dyscyplinie. W rzeczywistości badanie z przeglądu psychologii ogólnej zaklasyfikowało Edwarda Thorndike'a jako dziewiątego najczęściej cytowanego psychologa XX wieku. Jego praca wywarła ogromny wpływ na teorie wzmacniania i psychologii behawioralnej , t worząc podstawy kilku praw empirycznych w dziedzinie behawioryzmu dzięki prawu działania. Koneksjonizm - założenie, że reakcje behawioralne na określone bodźce są ustalane w procesie prób i błędów, który wpływa na połączenia neuronowe między bodźcami i najbardziej satysfakcjonujące odpowiedzi. Kariera Thorndike jako naukowca rozpoczęła się, gdy zaproponował, że zmiany adaptacyjne w zachowaniu zwierząt są podobne do sposobu, w jaki ludzie się uczą. W
swojej pracy zaproponował dwa prawa , które rozumiał jako podstawowe dla zrozumienia uczenia się u każdego gatunku. Uważał adaptacyjne zmiany w zachowaniu zwierząt za analogiczne do uczenia się człowieka i zasugerował, że behawioralne skojarzenia (połączenia) można przewidzieć stosując te dwa prawa. Prawo skutku (efektu) - te zachowania, po których następowały bardziej zadowalające wyniki, mają większe prawdopodobieństwo powtórzenia się w przyszłości w odpowiedzi na te same bodźce. Eksperyment (dot. prawa efektu): Koty zamknięte w klatkach miały nauczyć się je otwierać i uzyskiwać w ten sposób dostęp do pokarmu. Jeśli kot odkrył metodę otwierania klatki, mógł się najeść, jeśli nie, pozostawał w klatce głodny. Była to sytuacja typu "wszystko albo nic", do której rozwiązania koty dochodziły dość długo. Interpretując wyniki Thorndike doszedł do wniosku, że podczas uczenia się powstają w mózgu różne połączenia, z których te umożliwiające wyjście z klatki utrwalają się, natomiast pozostałe jako nieefektywne są eliminowane (nieaktualna teoria koneksjonizmu). Z tego też wykoncypował prawo efektu, które mówi: "Im większe zadowolenie lub przykrość, tym większe wzmocnienie lub osłabienie związku". Prawo to później rozwijali inni behawioryści np. Burrhus Skinner. Mimo że odkrycie Thorndike'a otrzymało nazwę prawa, w niczym nie wyszło poza ustalenia Pawłowa, który już na początku swych badań (1904 r.) odkrył, że warunkiem efektu (trwałego uzyskania pożądanej reakcji) jest wzmacnianie reakcji. Użyta w definicji nazwa i słowa mają drugorzędne znaczenie. Prawo ćwiczeń - zachowanie staje się tym częstsze, im więcej razy jest powtarzane w odpowiedzi na ten sam bodziec. Jednak w 1932 r. Sam Thorndike ustalił, że ta druga ustawa nie była całkowicie ważna we wszystkich przypadkach. Inteligencja społeczna – pojęcie wprowadzone w 1920 przez Edwarda Thorndike’a, oznaczające zdolność rozumienia i kierowania ludźmi oraz rozumnego działania w stosunkach międzyludzkich. Inteligencja społeczna polega na stosownym doborze zachowania i sposobu komunikacji, co w sytuacjach związanych z negatywnymi emocjami bywa trudne. Stosowność w tym wypadku to nie tylko osiągnięcie celu, do jakiego komunikacja jest środkiem, ale przede wszystkim stopień, w jakim odbiorca komunikatu nie zniekształca intencji jego nadawcy. Inteligencja interpersonalna jest więc także umiejętnością radzenia sobie z konfliktami interpersonalnymi i łatwością współdziałania z innymi. Był zwolennikiem eugeniki. Twierdził, że ,,selektywna hodowla może zmienić zdolność człowieka do uczenia się, zachowania przy zdrowych zmysłach, pielęgnowania sprawiedliwości lub bycia szczęśliwym”.
kary. Rezultaty wykazały, że występowała wyraźna tendencja do powrotu na nagradzaną drogę: lecz niewiele danych przemawiało za tym, że kara wywołuje tendencję do unikania karanej drogi (Thorndike, 1932).