Ekonomia,opracowane pytania - Notatki - Ekonomia - Część 2, Notatki z Ekonomia

Pobierz Ekonomia,opracowane pytania - Notatki - Ekonomia - Część 2 i więcej Notatki w PDF z Ekonomia tylko na Docsity!

 Przy rosnących przyrostach całkowitych kosztów zmiennych Kzc koszt krańcowy rośnie, a krzywa Km ma nachylenie dodatnie.  Relacje miedzy całkowitymi kosztami zmiennymi (Kzc)a przeciętnym kosztem zmiennym (Kzp);  Dodatnie przyrosty całkowitych kosztów zmiennych na odcinku 0-B krzywej Kzc odpowiadają malejącym przyrostom przeciętnych kosztów zmiennych Kzp, a krzywa Kzp ma nachylenie ujemne,  Punkt B – stycznej, wprowadzonej z punktu 0, do krzywej Kzc, odpowiada punktowi C, w którym przeciętny koszt jest najniższy,  Od punktu C przeciętny koszt zmienny (Kzp) rośnie, a krzywa Kzp ma nachylenie dodatnie, podobnie jak krzywa Kzc.

 Relacje miedzy przeciętnym kosztem zmiennym (Kzp) a kosztem krańcowym (Km);  Gdy przeciętny koszt zmienny jest większy od kosztu krańcowego Kzp>Km, to przeciętny koszt zmienny zmniejsza się, a krzywa Kzp, ma nachylenie ujemne,  Gdy przeciętny koszt zmienny i koszt końcowy w punkcie C są sobie równe, to przeciętny koszt zmienny jest w tym punkcie najniższy,  Gdy przeciętny koszt zmienny jest mniejszy od kosztu krańcowego Km<Kzp, to przeciętny koszt zmienny rośnie, a krzywa Kzp ma nachylenie dodatnie.

31. Wyjaśnij pojęcie i przyczyny, korzyści i niekorzyści skali produkcji w długim okresie W długim okresie czynniki produkcji, określające zdolność produkcyjną przedsiębiorstwa mogą się zmieniać. Oznacza to, że firma, w miarę swoich potrzeb i możliwości finansowych, może podzielić swój potencjał produkcyjny. W długim okresie występuje proces dostosowawczy firm, które w konkurencji doskonałej wykorzystują możliwość wejścia do gałęzi o wyższym zysku ekonomicznym, a w przypadku ponoszenia straty opuszczają nierentowną gałąź produkcji. W długim okresie podstawą decyzji jest porównanie kosztów produkcji przy różnej skali produkcji. Kształt krzywej długookresowego kosztu przeciętnego przedsiębiorstwa zależy od skali produkcji. Są 3 warianty wpływu skali produkcji na długookresowy całkowity koszt przeciętny.  Rosnące przychody względem skali, gdy długookresowy całkowity koszt przeciętny maleje,  Stałe przychody względem skali, gdy długookresowy całkowity koszt przeciętny nie ulega zmianie,  Malejące przychody względem skali, gdy długookresowy całkowity koszt przeciętny rośnie.

LATC LATC LATC

Q Q Q

Korzyści lub niekorzyści skali, czyli rodzaj zależności kosztów produkcji od wielkości produkcji, ma przeważnie charakter technologiczny. Korzyści skali produkcji:

1. Wewnętrzne – produkcja rośnie w miarę zwiększenia się jej skali, wyróżnia się:

 Rosnące przychody – zwiększenie skali produkcji jest niepodzielność potencjału produkcyjnego nastawionego na produkcje większej ilości produktów, np. taśmy montażowe samochodów.  Stałymi przychodami – konkurencja szybko doprowadza do adopcji najbardziej korzystnej w danych warunkach – optymalnej

2. Zewnętrzne – związane są z obniżeniem długookresowych kosztów przeciętnych, w wyniku pojawiają się rozwój nowoczesnych gałęzi gospodarki np. przemysł elektroniczny Niekorzyści skali produkcji:
3. Wewnętrzne – wzrost kosztów w miarę zwiększenia produkcji, wiąże się najczęściej z trudnościami zarządzania w dużych przedsiębiorstwach
4. Zewnętrzne – wzrost długookresowych kosztów przeciętnych, są wynikiem odnawiania i rozwoju tradycyjnych gałęzi gospodarki.

32. Scharakteryzuj podstawowe modele rynków (konkurencji) Rynek –to zespół warunków które doprowadzają do kontaktu miedzy kupującymi i sprzedającymi w procesie wymiany. Rynek – to proces przy pomocy którego kupujący i sprzedający określają co chcą sprzedać lub kupić i na jakich warunkach. Rodzaje konkurencji: Rodzaje konkurencji

Liczba produktów i stopień zróżnicowania

Przykłady rynków

Stopień kontroli cen

Metody konkurencji handlowej 1.Doskonała

2.Niedoskonała **monopolistyczna

**oligopol

3. Monopol pełny

 Liczni producenci,  Identyczne produkty.

 Liczni producenci lub sprzedawcy,  Produkty zróżnicowane będące bliskimi substytutami

 Nieliczni producenci, niewielkie zróżnicowanie produktu,  Nieliczni producenci, pewne zróżnicowanie produktu.

 Jedyny producent,  Jedyny producent, nie posiadający bliskich substytutów.

Niektóre rynki płodów rolnych np. ziemniaki.

Pasta do zębów, handel detaliczny

Stal, aluminium,

Samochody, maszyny

Niektóre usługi publiczne

Żaden- wszyscy są cenobiorcami

Znaczący

Znaczący

Znaczący

Ogromny

Sprzedaż na zorganizowanym rynku

Konkurencja przy pomocy jakości reklamy ceny administrowanie

Reklama i tworzenie tzw. stosunków ( układów społecznych)

33. Równowaga przedsiębiorstwa w warunkach doskonałej konkurencji Złota zasada : Firma która chce osiągnąć maksimum zysku w warunkach doskonałej konkurencji (oraz w każdym możliwy model) powinna przerwać produkcje zgodnie ze złotą zasadą. W punkcie przecięcia się przychodu marginalnego z kosztem marginalnym.

Celem monopolu jest maksymalizacja zysku, wówczas nie może on wyznaczyć ceny i wielkości produkcji w sposób dowolny.Fakt że przedsiębiorstwa posiadają pozycje monopolu pełnego nie gwarantuje osiągania zysku pozytywnego. Monopol pełny może być nierentownym, czyli przynosi straty a nie zyski ekonomiczne ze swojej działalności. Złota zasada : Firma która chce osiągnąć maksimum zysku w warunkach pełnego monopolu (oraz w każdym możliwy model) powinna przerwać produkcje zgodnie ze złotą zasadą. W punkcie przecięcia się przychodu marginalnego z kosztem marginalnym.

Q – ilość, Q P Pc Pp Pm P – cena, 1 10 10 10 10 Pc – przychód całkowity, Pc= Q*P 2 9 18 9 8 Pp – przychód przeciętny, Pp= Pc/Q 3 8 24 8 6 Pm – przychód marginalny, Pm= Pc/Q 4 7 28 7 4

P Punkt równowagi:

Pm=Km

Km ZYSK = Pc – Kc ( 28 – 12 = 16)

PC = PQ (74= 28)

Pe A Kc = QKcp (3 4 = 12) 6 Pp ZYSK Kcp = Kc/Q /*Q R Pm Kc = Kcp * Q 4 Kcp Pc D B C 2 Kc Qe Q 1 3 5

Qe – ilość optymalna, Pe – cena optymalna, R – punkt równowagi – pozwala wyznaczyć optymalną wartość produkcji, C – punkt CARNOTA – techniczne optimum produkcji, B – poziom kosztu jednostkowego, przy optymalnej produkcji, D – wartość KCP – cena kosztów.

1. 0PeAQe – obraz graficzny przychodu całkowitego – Pc
2. 0DBQe – obraz graficzny kosztów całkowitych – Kc
3. DPeAB – obraz graficzny zysku monopolowego

35. Podstawowe monopolistyczne zrzeszenia przedsiębiorstw Monopol - stanowi skrajny przypadek struktury rynku, będący całkowitym przeciwieństwem konkurencji doskonałej, na którym występuje tylko jedno przedsiębiorstwo. Podstawowe monopolistyczne zrzeszenia przedsiębiorstw:  Kartel – stanowi formę porozumienia na podstawie umowy, według której przedsiębiorstwa zachowują produkcyjną, handlową i finansową niezależność. Kartele, jako najprostsza forma zrzeszenia przedsiębiorstw, przekształcają się stopniowo w wyższe formy porozumień. Kartele mogą być krajowe i międzynarodowe, mogą zrzeszać nie tylko przedsiębiorstwa, ale i kraje np. Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową.  Syndykat – jest forma porozumienia, w ramach którego przedsiębiorstwa zachowują w znacznym stopniu swoją niezależność prawną i produkcyjną, ale pozbywają się niezależności handlowej.  Trust – stanowi forme zrzeszenia przedsiębiorstw jednej lub kilku gałęzi, podporządkowanych wspólnemu związkowi. Wskutek tego przedsiębiorstwa te tracą całkowicie swoją niezależność handlową, produkcyjną i prawną, stając się udziałowcami trustu.  Koncern – to zrzeszenie wielkich przedsiębiorstw przemysłowych, handlowych i innych, podporządkowanych jednemu centrum finansowemu, skupiającemu akcje różnych przedsiębiorstw.  Konglomerat – stanowi formę współczesnego przedsiębiorstwa wielogałęziowego, obejmującego całe kompleksy przemysłowo – handlowe i finansowo – kredytowe. Wiąże je jedynie wspólny zarząd i wspólna kontrola finansowa. Tworzone są poprzez łączenie potężnych przedsiębiorstw kosztem wchłaniania słabszych. 36. Równowaga przedsiębiorstwa w warunkach niedoskonałej konkurencji W konkurencji niedoskonałej firmy mogą wchodzić i wychodzić z rynku gałęzi. Jeżeli na rynku w danej gałęzi w krótkim czasie osiągalny jest zysk ekonomiczny to stanowi on skuteczny bodziec do wchodzenia na ten rynek nowych firm ze swoimi substytutami i podejmowania walki konkurencyjnej z istniejącymi na tym rynku firmami. Wejście nowych firm na rynek gałęzi spowoduje spadek popytu na produkty firmy w tej gałęzi, a tym samym konieczność obniżenia ceny. Nowe firmy będą wchodzić na rynek tak długo, aż zostanie zlikwidowana nadwyżka zysku Cd… **Równowaga przedsiębiorstwa w warunkach monopolu pt. 34

37. Pojecie oligopolu i zachowanie firm w oligopolu Oligopol –** jako struktura rynku gałęzi w konkurencji niedoskonałej charakteryzuje się tym, że rynek zdominowany jest przez kilka firm na tyle dużych, że mogą wpływać na cenę. Szczególnym przepadkiem oligopolu może być duopol, ma on miejsce, gdy na rynku gałęzi działa tylko dwie firmy. 2 typy oligopolu:  Oligopol wytwarzający jednorodny produkt, np. ołówek, miedz,  Oligopol wytwarzający zróżnicowany produkt np. samochody, komputery.

Zachowanie firm w oligopolu jest bardzo trudne do określenia z powodu stosowanych przez firmy strategii postępowania w konkretnych przypadkach. Strategia firmy, ma na celu

K –kapitał, L – praca, a – czynnik stały, określający stan postępu technicznego, udział nakładu kapitału w wytworzeniu produktu Y, 1-udział nakładu pracy w wytworzeniu produktu Y.

41. Praca – jako czynniki wzrostu gospodarczego Wzrost gospodarczy kraju (PKB ) zależy przede wszystkim od:  ilości wykonywanej pracy – uzależniona jest od liczby ludności danego kraju, determinowanej przyrostem naturalnym i saldem migracji, a także od struktury wiekowej ludności.  Stopa przyrostu naturalnego – jest różnicą miedzy stopą urodzeń (to przeciętna ilość urodzeń na tysiąc mieszkańców w danym kraju w ciągu roku) a stopa umieralności (to przeciętna ilość zgonów na tysiąc mieszkańców w danym kraju w ciągu roku) w danym kraju w ciągu roku  Struktura wiekowa – przedstawia liczebność poszczególnych roczników w danym roku z podziałem na mężczyzn i kobiety, z których składa się cała ludność kraju. Ludność w wieku produkcyjnym to mężczyźni w wieku 18-64 lat i kobiety w wieku 18-59 lat.  wydajności pracy – wielkość fizyczna produktu lub jego wartość na jednostkę pracy. Stwarza możliwość uzyskania w tym samym czasie pracy zwiększonego produktu albo wytworzenie tej samej wielkości produktu nakładem krótszego czasu pracy. 42. Kapitał jako czynnik wzrostu gospodarczego Kapitał – czynnik wzrostu gospodarczego (PKB) wytworzony w ramach systemu gospodarczego. Dobra kapitałowe obejmujące w wyrażeniu rzeczowym maszyny, urządzenia produkcyjne, budynki, budowle, a także zapasy materiałów i wyrobów gotowych. Zasoby kapitałowe mogą być powiększone w wyniku inwestycji, a zwiększenie produktywności kapitału osiąga się przez postęp techniczny oraz zmiany technologii produkcji. Oznacza to, że kapitał jest głównym czynnikiem wzrostu gospodarczego, który może zostać powiększony w wyniku działalności wytwórczej. 43. Zasoby naturalne jako czynnik wzrostu gospodarczego Zasoby naturalne – dary przyrody używane w procesie produkcji i obejmujące – ziemie rolnicza i użytkową w innych gałęziach gospodarki, zasoby energetyczne i surowce oraz środowisko naturalne,  Odnawialne – np. lasy  Nieodnawialne – np. ropa naftowa, Jeżeli zapotrzebowanie na dany surowiec jest niewielki w porównaniu do jego złóż, to zwykle eksploatuje się tylko złoża dostępne, umożliwiające ponoszenie niższych kosztów wydobycia. Przy analizie zasobów naturalnych jako czynniki wzrostu gospodarczego trzeba brać pod uwagę to, że:  Z jednej strony istnieje duże zapotrzebowanie, które może w kilka lat doprowadzić biedne kraje do olbrzymiego bogactwa np. Arabia Saudyjska,  Istnieją kraje, które pod względem PKB na jednego mieszkańca są najbogatszymi krajami świata, a nie posiadają prawie żadnych bogactw naturalnych, kraje te zawdzięczają swój rozwój postępowi technicznemu, od którego zależy wielkość PKB możliwa do uzyskania przy niezmiennej ilości wykorzystanej pracy, kapitału i bogactw naturalnych.

44. Postęp techniczny jako czynnik wzrostu gospodarczego Postęp techniczny – to zastosowanie w produkcji odkryć naukowych, wynalazków i innowacji organizacyjno – technicznych, powodujących obniżenie kosztów własnych lub społecznych albo podniesienie jakości produktu, aż do stworzenia nowego, lepiej zaspokajającego potrzeby odbiorcy. Rozróżniamy 2 podstawowe rodzaje postępu technicznego, a mianowicie:  Postęp techniczny w dziedzinie procesu produkcji – udoskonala sam proces produkcji poprzez oszczędność na czynnikach produkcji, powodując zmniejszenie kosztów społecznych wynikających z zanieczyszczenia środowiska. Postęp ten oznacza zmniejszenie wartości sumy nakładów czynników produkcji na wyprodukowanie określonej ilości danego wyrobu, albo tez możliwość wyprodukowania większej ilości wyrobu przy tej samej wartości sumy nakładów czynników produkcji.  Postęp techniczny w dziedzinie produktu – ma na celu udoskonalenie samego produktu, podnoszącego jego wartość użytkową, żeby bardziej odpowiadał wymaganiom odbiorców niż wyroby dotychczasowe, a jeśli chodzi o przedmioty lub narzędzia użytkowe, żeby zwiekszał ich ergonomiczność. 45. Udowodnij teorię kosztów komparatywnych i wskaż możliwości jej stosowania we współczesnym funkcjonowaniu polskiej gospodarki. Teoria kosztów komparatywnych – to teoria ekonomiczna wyjaśniająca mechanizm obustronnie korzystnej międzynarodowej wymiany handlowej. Zgodnie z ta teoria decydujące znaczenie dla korzyści czerpanych przez obydwu partnerów handlowych z wymiany ma względny stosunek kosztow produkcji dóbr, będących przedmiotem wymiany w krajach partnerów, a nie bezwzględny poziom nakładów, jakie w poszczególnych krajach należy ponieść na wytworzenie tych dóbr. Teoria ta opiera się na następujących założeniach:  Jedynym czynnikiem produkcji jest praca,  Doskonała konkurencja, pełne zatrudnienie,  Niezmienność warunków produkcji wpływających na różnice w kosztach wytwarzania,  Pełna różnorzędność krajów,  Pełna swoboda decydowania o strukturach wymiany.

Teoria koszów komparatywnych na podstawie 2 państw: Anglii i Portugalii: Sukno Wino Anglia Portugalia

Nakład= 900= 300 (wino) + 600 (sukno)

Sukno : A = 600/5 = 120 120 + 40 = 160 P = 600/15 = 40

Wino : A = 300/2 = 150 150 + 100 = 250 P = 300/3 = 100

Anglia i Portugalia produkuja po jednym materiale. Nastepuje specjalizacja: Sukno, zostaje produkowane przez Anglie: 900/5 = 180 (+20) Wino, zostaje produkowane przez Portugalie: 900/3 = 300 (+50)

46. Podstawowe mierniki oceny gospodarki w skali makroekonomicznej.

deficyt budz wydatki panstwa - 200

200 600 1000 1400 Y

49. Funkcje pieniądza
    1. Pieniądz jako środek wymiany - występuje przy transakcjach kupna - sprzedaży wówczas, gdy sprzedawca za przekazany nabywcy towar otrzymuje zapłatę w pieniądzu. Niegdyś takie transakcje dominowały w procesie wymiany towarów - obecnie coraz rzadziej występują w obrocie gospodarczym gdyż zaczynają dominować transakcje bezgotówkowe. Transakcje gotówkowe występują w krajach o rozwiniętej gospodarce tylko przy sprzedaży detalicznej towarów oraz przy świadczeniu usług klientom indywidualnym, coraz częściej wypierane są przez transakcje kredytowe. Z tego względu pieniądz pełni funkcję środka wymiany w coraz mniejszym zakresie obrotu towarowego.
    2. Pieniądz jako miernik wartości - wartość wszystkich towarów przeliczona jest na pieniądz. Pełniąc tę funkcję pieniądz staje się „wspólnym mianownikiem dla wyrażania wartości towarów pozwalającym przejść od systemu cen relatywnych do systemu cen absolutnych (np. l kg winogron = 6,0 zł, l kg bananów = 3,0 zł), co pozwala ustalić wartość realną towarów. Pieniądz w tej funkcji staje się jednostką obrachunkową. Z funkcji miernika wartości można wyprowadzić pochodną funkcji pieniądza jako "środka wyrażania cen". Ze względu na fakt, że za pomocą pieniądza można mierzyć ceny wszystkich dóbr, jest on również przydatny przy określaniu realnej wartości dóbr oraz systemu cen.
    3. Pieniądz jako środek płatniczy - za jego pomocą można bowiem regulować zobowiązania. Niektóre z nich są regulowane równocześnie z nabyciem towaru lub usługi, a inne z opóźnieniem. Pieniądz służy także do zapłaty zobowiązań nie wynikających z nabycia towaru, ale z innych tytułów, np. z tytułu umowy o pracę, podatków i opłat publicznych, kredytów bankowych i pożyczek.
    4. Pieniądz jako środek przechowywania wartości (czyli tezauryzacji) - pieniądz może być gromadzony w postaci oszczędności, pod warunkiem, że nie traci zbyt szybko na wartości w wyniku wzrostu cen. 50. Metody oddziaływania banku centralnego na gospodarkę W gospodarce rynkowej bank centralny pełni pięć zasadniczych funkcji:
    5. jest odpowiedzialny za emisje pieniądza papierowego i jego ilości,
    6. reguluje podaż pieniądza w obiegu
    7. reguluje stopę procentową
    8. wpływa na kurs wymiany walut
    9. kontroluje działalność innych banków. Rola banku centralnego w życiu ekonomicznym kraju polega przede wszystkim na:
    10. regulowaniu podaży pieniądza
    11. regulowaniu stopy procentowej

Operacje banku centralnego w gospodarce polegają na:  Sprzedaży na rynku pieniężnym obligacji państwowych - występują wtedy, gdy bank centralny chce zmniejszyć podaż pieniądza (MS), a to z kolei podwyższenie realnej stopy procentowej. W tym celu bank centralny musi zaoferować niższą cenę obligacji niż obecnie obowiązująca.

 Kupno na rynku pieniężnym obligacji państwowych - występuje wtedy, gdy bank centralny chce zwiększyć podaż pieniądza (MS), a to z kolei obniżenie stopy procentowej.

51. Podstawowe rodzaje bezrobocia i ich wpływ na funkcjonowanie polskiej gospodarki 1) Bezrobocie jawne – zjawisko ekonomiczne polegające na tym, ze część osób w wieku produkcyjnym, zdolnym do pracy i gotowych do podjęcia pracy odpowiadającej typowym warunkom w gospodarce z różnych przyczyn nie pracuje i poszukuje pracy. 2) Bezrobocie ukryte – obejmuje ludzi niepełno zatrudnionych i zniechęconych do pracy, którzy przestali szukać pracy po dłuższym otrzymywaniu odmów i w związku z tym nie są uznane za bezrobotnych, ponieważ nie próbują aktywnie poszukiwać pracy. 3) Bezrobocie klasyczne (płacowe) – nie dopuszcza, ewentualności istnienia bezrobocia, bo u podstaw mechanizmu ustalania się pełnego zatrudnienia stoją pewne zasady postępowania pracodawców i pracowników.  bezrobocie naturalne – dopuszcza istnienie równowagi na rynku pracy. Wyrażają oni pogląd, że jeśli bezrobocie nie przekracza naturalnej stopy bezrobocia, to na rynku pracy realizuje się tendencja do równowagi oraz istnieje pełne zatrudnienie. 4) Bezrobocie keynesowskie – upatrują przyczyn bezrobocia w niedostatecznym popycie na dobra i usługi. W związku z tym, że popyt jest niewystarczający do zakupienia całej wytworzonej produkcji, to przedsiębiorcy zmuszeni są obniżać poziom produkcji i zwalniać pracowników do poziomu wyznaczonego przez efektywny popyt, jeśli nie chcą zbankrutować. 5) Bezrobocie dobrowolne – występuje w warunkach, gdy rynek pracy jest w równowadze, a część osób nie wyraża zgody na podjęcie pracy za płacę równoważącą rynek pracy. Do bezrobocia dobrowolnego zalicza się bezrobocie frykcyjne i strukturalne.  Bezrobocie przejściowe (frykcyjne ) – występuje wtedy gdy ludzie przechodzą z jednego miejsca pracy na drugie, wymagające podobnych kwalifikacji.  Bezrobocie strukturalne – spowodowane jest potrzeba znacznych zmian kwalifikacji pracowników, wywołanych innowacjami technologicznymi lub zmianami względnej konkurencji danej gałęzi przemysłu 6) Bezrobocie przymusowe – występuje w warunkach, gdy osoby bezrobotne są skłonne podjąć prace za ukształtowaną na rynku płace, lecz nie mogą znaleźć zatrudnienia.  Bezrobocie koniunkturalne – jest związane z cyklicznymi zbyt regularnymi, przemianami okresami ożywienia i recesji

52. Źródła i przyczyny bezrobocia Wyróżnia się 2 podstawowe źródła bezrobocia:
    1. Niedopasowanie strukturalne jako źródło bezrobocia - może występować zarówno w sytuacji równowagi na rynku pracy, jak też w sytuacji braku równowagi na rynku pracy  Bezrobocie dobrowolne: frykcyjne, strukturalne. 2) Nadwyżka podaży nad popytem na sile robocza jako źródło bezrobocia.  Bezrobocie klasyczne: naturalne,  Bezrobocie keynesowskie.
53. Pojęcie i sposoby mierzenia bezrobocia Stopa bezrobocia – to stosunek liczby ludzi uznanych za bezrobotnych do liczby ludzi wchodzących w skład sil roboczych, wyrażony w procentach. Naturalna stopa bezrobocia – minimalny procent siły roboczej, którzy nie znajdują zatrudnienia z powodu strukturalnych problemów gospodarki i przechodzenia miedzy poszczególnymi miejsca pracy

Prywatne korzyści bezrobocia – zwłaszcza bezrobocia dobrowolnego, polegają na tym, że osoby przebywające na bezrobociu mają więcej wolnego czasu, który mogą przeznaczyć na pracę w gospodarstwie domowym, na dokształcanie i korzystanie z kulturalnego wypoczynku. Część tego wolnego czasu przeznaczają na poszukiwanie nowej pracy, mając więcej szans na znalezienie lepszej pracy.

55. Bezrobocie w polskiej gospodarce Cecha charakterystyczna dotychczasowego procesu transformacji rynkowej polskiej gospodarki było pojawienie się wysokiego, zwiększającego się poziomu bezrobocia Polsce istnieje bezrobocie które szacuje się na 1,3 mil osób. Wysoki poziom bezrobocia w Polskiej gospodarce ma 3 podstawowe źródła  Warunki startu, jakie miały miejsce na początku rynkowej transformacji.
 Konieczność zwalczania hiperinflacji przy pomocy radykalnego „szokowego” pakietu antyinflacyjnego,  Urzeczywistnienie kompleksowego programu właściwych reform rynkowych.

56. Pojęcie, rodzaje i sposoby mierzenia inflacji Inflacja – trwały wzrost ogólnego poziomu cen przy uwzglednieniu zmiany jakości towarów w pewnym okresie czasu powoduje zarówno straty jak i korzyści. Inflacja – zjawisko ekonomiczne związane z obiegiem pieniądza pierwotnego, polegające na zwiększeniu ilości pieniędzy w obiegu w stopniu silniejszym od wzrostu masy towarowej Rodzaje inflacji:
    1. inflacja umiarkowana – oznacza, ze powolny wzrost cen, mniejszych niż 10% rocznie, w związku, z czym da się ona kontrolować i nie powoduje zbyt dużych zakłóceń w procesach gospodarczych,
    2. inflacja strukturalna – ogólnego poziomu cen, gdy producenci nie mogą sprawnie zmieniać struktury produkcji w odpowiedzi na zmiany struktury gospodarki,
    3. inflacja krocząca występuje wtedy, gdy jej poziom osiąga rozległe wartości dwucyfrowe (od 10 do 99%); inflacja ta często umyka kontroli i podlega dalszemu samo przyspieszeniu,
    4. inflacja pelzajaca – charakteryzuje się najniższa stopa wzrostu cen. Poniżej 1% maleje,
    5. inflacja galopująca – mieści się w przedziale wzrostu poziomu cen od 1 do 15% miesięcznie,
    6. hiperinflacj a – charakteryzuje się tempem wzrostu cen przekraczających 50% miesięcznie,
    7. inflacja nabywców (ciągniona przez popyt) – występuje wtedy, gdy całkowita wielkość planowanych wydatków wzrasta szybciej niż całkowita wielkość produkcji.
    8. Inflacja kosztowa (pchana przez koszty) – pojawia się wtedy, gdy złożone sa ograniczenia na podaz jednego lub kilku zasobow lub tez, gdy cena jednego lub kilku zasobów zostaje zwiększona. **57. Podstawowe rodzaje inflacji i ich wpływ na funkcjonowanie polskiej gospodarki pyt.
57. Inflacja a bezrobocie (krzywa Phillipsa)** Zależność pomiędzy bezrobociem a inflacja – badania wykazały ze w okresie do II Wojny Światowej bezrobocie i inflacja były zjawiskiem substytucyjnymi, a wiec wzrost bezrobocia ograniczał inflacje, a spadek bezrobocia nasilał inflacje. Po II Wojnie Światowej istnieniu bezrobocia towarzyszyła inflacja, albo też łączenie bezrobocia i inflacji występuje recesyjnie. Na przełomie lat 50 i 60 ekonomista Philips dokonał próby skwalifikowania empirycznego związku pomiędzy wielkością bezrobocia a tempem wzrostu cen i płac. Teoria Philipsa głosi, że bezrobocie i inflacja są wzajemnie od siebie zależne. Bezrobocie jest wyższe niż inflacja i odwrotnie. Zależność miedzy bezrobociem a inflacją występują w krótkim i długim okresie czasu. Bezrobocie a inflacja w krótkim okresie : pokazuje możliwość wyboru miedzy większym bezrobociem a mniejsza inflacja i większą inflacja a mniejszym bezrobociem.

Krótkookresowa krzywa Philipsa (SPC) II SPC punkt E odpowiada warunkom, długiego okresu, kiedy:

1. Podaz pieniądza i naturalna stopa sa stale,
2. Przy pełnym zatrudnieniu inflacja (II) jest równa zeru,
3. Nominalna stopa procentowa (r) odpowiada równowadze na rynku pieniądza E 4) Występuje również równowaga na rynku dóbr i usług U’ U

Bezrobocie a inflacja w krótkim okresie : nie występuje substytucja miedzy stopa inflacji a stopa bezrobocia. W przepadku pojawienia się inflacji wszystkie wielkości nominalne dostosowują się do niej i wzrastają w tym samym tempie. W długim okresie inflacja nie obniża realnej podaż pieniądza, ani realnych plac. Długookresowa krzywa Philipsa (LPC) LPC

E

SPC

U’ U

59. Klasyczny cykl koniunkturalny Klasyczny cykl koniunkturalny, obejmował cztery fazy:  faza kryzysu przejawia się w postaci załamania gospodarczego w wyniku zachowania proporcji gospodarczych i pojawienia się względnej nadwyżki produkcji, tj. przewagi globalnej i podaży nad globalnym popytem.  faza depresji , następuje zrównanie globalnych wielkości podaży i popytu na skutek ograniczenia produkcji i dostosowywania podaży do niskiego efektywnego popytu. Pojawia się stabilizacja przy niskich wielkościach ekonomicznych, stwarzając przesłanki do wzrostu produkcji.  faza ożywienia charakteryzuje się szybkim wzrostem wszystkich wielkości gospodarczych, a przede wszystkim inwestycji i zatrudnienia., popytu globalnego i produkcji, która wkrótce przekracza poziom sprzed kryzysu.  faza rozkwitu charakteryzuje się wysokim poziomem produkcji, inwestycji i zatrudnienia. Stopniowe wyczerpywanie się tanich zasobów produkcji powoduje wzrost cen i płac, a w ślad za tym kosztów produkcji. Przy końcu tej fazy występują pierwsze przejawy nadprodukcji i rozpoczyna się nowy kryzys.

TREND wielkość produkcji

63. Zdiagnozuj obecną kondycję polskiej gospodarki wykorzystując kategorie klasycznego i **współczesnego cyklu koniunkturalnego oraz inne wielkości makroekonomiczne

64. Scharakteryzuj obecne funkcjonowanie polskiej gospodarki wykorzystując podstawowe** kategorie ekonomiczne takie jak bezrobocie, inflacja, poziom PKB, stopy procentowe i inne.