Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Notatki przedstawiają elementy teorii prawa obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej.
Typologia: Notatki
1 / 8
wnioskowanie przez analogię, które znajduje zastosowanie przy usuwaniu luk w prawie
Rodzaje analogii
analogia z ustawy – polega na zastosowaniu do stanu rzeczy nieuregulowanego regulacji dotyczącej stanu rzeczy podobnego do objętego luką prawną analogia z prawa – polega na sformułowaniu nowej normy, która regulowałaby stan rzeczy objęty luką na podstawie domniemanych preferencji aksjologicznych ustawodawcy
Nauka i praktyka prawa nie są zbyt przychylne analogiom w prawie – w prawie karnym są one niedozwolone
33. Gałęzie prawa
Podstawowe kryteria podziału prawa na gałęzie: charakter stosunków społecznych – które prawo reguluje dany problem, wedle tego kryterium wyróżniamy grupę gałęzi prawa publicznego (konstytucyjne, administracyjne, finansowe), grupę prawa prywatnego, prawo rodzinne, prawo handlowe, prawo pracy, prawo bankowe i wiele innych podmiot regulacji – określenie kogo prawo dotyczy, podział na prawo dla cywilów i wojskowych zakres terytorialny regulacji – np. prawo o zasięgu ogólnopaństwowym tworzone przez organy państwa, albo prawo o zasięgu lokalnym tworzone przez organy administracji rządowej
Charakterystyczne jest prawo międzynarodowe publiczne: powstaje jako produkt stosunków między suwerennymi państwami nie ma zwierzchności jednych podmiotów nad innymi sankcje prawa międzynarodowego
34. Pojęcie „źródło prawa”
Fons iuris (łac.), różnoznacznie rozumiane – przez źródła prawa rozumie się zazwyczaj akty normatywne, które zawierają przepisy dające podstawę do konstruowania norm danej gałęzi prawa
w znaczeniu materialnym – ma się na uwadze ogół okoliczności o ekonomicznym, kulturowym, politycznym charakterze, których oddziaływanie wpłynęło na treść i formę obowiązującego w danym państwie prawa w znaczeniu instytucjonalnym – instytucje, które tworzą prawo lub sankcjonują np. organy władzy publicznej, których decyzja przesądziła o treści danej normy prawnej w znaczeniu faktowym – fakty tworzące prawo, będące dziełem różnych instytucji funkcjonujących w różnym trybie i podejmujących decyzje o
różnym charakterze prawnym np. umowy międzynarodowe, orzeczenia sądowe itp.
Źródła poznania prawa – dokumenty i publikacje zawierające informacje prawne, a także pomniki literatury pięknej, z których można zaczerpnąć wiadomości o prawie współcześnie lub kiedyś obowiązującym
35. Omów źródła prawa w RP
Prawo powszechnie obowiązujące – normy nakładające na podmiot prawa ciężary i obowiązki konstytucja – ustawa zasadnicza o jedyny akt normatywny o tej nazwie (inaczej jest tylko w państwach federalnych) o najwyższa moc, prawny fundament państwa o uchwalenie nowej czy też zmiany obowiązującej konstytucji odbywają się w szczególnym trybie, przy bardzo wysokich wymogach formalnych
Prawo o charakterze wewnętrznym – normy obowiązujące wewnątrz organów władzy publicznej np. uchwały, zarządzenia ministrów, prezydenta itp.
przepisy końcowe – termin wejścia aktu w życie, akty normatywne uchylane niniejszym aktem podpis – w wypadku ustaw prezydencki
Materia zawarta w akcie normatywnym jest usystematyzowana w części, księgi, tytuły, działy, rozdziały, artykuły, paragrafy, punkty, ustępy, wszystkie numerowane, przy czym numeracja musi być w całym akcie ciągła
40. Pojęcie rodziny prawa
Rodzina prawa – zespół norm prawnych tworzący się według podobieństwa i asymilacji następujących cech: sposób powstawania wspólna historia rozwoju zasięg geograficzny
Np. rodzina prawa anglosaskiego – zmieszanie prawa celtyckiego z saksońskim, wymieszanie się norm prawnych i stworzenie nowych kodyfikacji po podboju Wielkiej Brytanii przez Wilhelma Zdobywcę w 1066 roku, utworzenie własnych zasad i terminów prawnych, odrębność od istniejącego na kontynencie prawa romańskiego
41. Omów system źródeł prawa dowolnej rodziny prawa
Rodzina prawa religijnego: kanonicznego o prawo boskie – Stary Testament o prawo ludzkie apostolskie – bosko-apostolskie i apostolskie stworzone przez uczniów Chrystusa i zapisane w Nowym Testamencie kościelne – ustanowione przez papieża bulla – pisma papieskie wielkiej wagi w języku łacińskim breva – mniej uroczyste pismo, czasem w języku naturalnym listy apostolskie encykliki o prawo soborowe o prawo zakonne o kodeks kanoniczny o konkordat – połączenie elementów prawa kanonicznego ze świeckim prawem, głównie administracyjnym i międzynarodowym islamskiego o ucieczka Mahometa z Mekki do Medyny (VII w.) o Koran o powtarzane przypowieści o Allach o tradycja przekazywana z pokolenia na pokolenia (dżihad itd.)
42. Wykładnia prawa – pojęcie i spory wokół koncepcji wykładni
Wykładnia (inaczej interpretacja) prawa oznacza proces ustalenia właściwego ustalania przepisów prawnych. Przedmiotem wykładni nie są normy, ale przepisy prawne, jest ona bowiem jedną z czynności wiążących się z wyprowadzaniem norm prawnych z przepisów
dwa stanowiska wobec wykładni klasyfikacyjna koncepcja wykładni - wykładni dokonuje się tylko na tyle, o ile wymagają tego niejasności tekstu, które wykładnia ma usunąć i jest to jej jedyne działanie o zwolennicy tej koncepcji mówią, ze nie powinno się dokonywać wykładni tego, co jest jasne, zaś potrzeba wyprowadzenia wykładni wynika z: nieuniknionych naturalnych niejednoznaczności języka naturalnego i języka prawnego błędów popełnionych przez ustawodawcę zamierzonych i świadomie wprowadzonych przez ustawodawcę nieostrości wypowiedzi normatywnych, co ma niekiedy związek z rozchwianiem się jego preferencji aksjologicznych i politycznych zestarzenia się regulacji normatywnych oraz pojawienia się rozziewu między regulacją normatywną a rzeczywistością derywacyjna koncepcja wykładni – wykładni dokonuje się w każdym przypadku ustalenia normy prawnej – wykładnia jest tu traktowana jako konieczna czynność w procesie wyprowadzania norm prawnych z przepisów o zwolennicy tego stanowiska uważają argumenty klasyfikacyjnej koncepcji za niewystarczające – podstawowym zadaniem wykładni jest odkodowanie normy z przepisów, a nawet sformułowanie pełnej reguły zachowania ze wszystkimi warunkami składającymi się na hipotezę, dyspozycję i sankcję
43. Rodzaje wykładni prawa
Zróżnicowanie wykładni ze względu na podmiot jej dokonujący: wykładnia autentyczna – dokonywana przez tego, kto przepis ustanowił wykładnia legalna – dokonywana przez upoważniony do tego organ państwa (1947-1989 Rada Państwa, 1989-1997 Trybunał Konstytucyjny, Konstytucja 1997 nie wyznaczyła nikogo do oficjalnego pełnienia roli wykładniczej) wykładnia operatywna – na użytek aktów stosowania prawa objętych kompetencją danego organu mogą jej dokonywać wszystkie organy władzy publicznej, szczególne znaczenie ma tu wykładnia sądowa wykładnia doktrynalna – każdy może dokonać prywatnie wykładni prawa na swój użytek, lecz nie ma ona dla nikogo mocy wiążącej
Zróżnicowanie wykładni ze względu na sposób jej wykonywania: wykładnia językowa – polega na wykonywaniu interpretacji przepisów prawnych przy wykorzystaniu reguł znaczeniowych i konstrukcyjnych języka prawnego i naturalnego
uprawnienia sensu stricto – uprawnienia jednego podmiotu odpowiadają obowiązkowi drugiego podmiotu wobec pierwszego
46. Rodzaje stosunków prawnych
Zróżnicowanie ze względu na metodę regulacji prawnej stosunki cywilnoprawne o strony są równoprawne o nawiązanie stosunku jest często dobrowolne o przedmiot i treść stosunków są określane swobodnie przez strony o obowiązuje sankcja nieważności lub egzekucyjna stosunki prawno-administracyjne o strony nie są równoprawne o stosunek prawny może nie być dobrowolny dla jednej lub obu stron o podmiot i treść stosunku są z reguły normą iuris cogentis, a zatem nie mogą być dobrowolnie ustalane przez strony o obowiązuje sankcja egzekucyjna lub karna stosunki prawno-karne o nawiązywanie są w wyniku popełnienia przez indywidualnego sprawcę czynu zabronionego o stroną tego stosunku obok przestępcy jest państwo działające za pośrednictwem organów, nie są to więc stosunki równorzędne o położenie prawne stron wyznaczone jest przez normy o charakterze iuris cogentis o obowiązują sankcje karne, egzekucyjne
Zróżnicowanie ze względu na liczbę podmiotów stosunki prawne dwustronne stosunki prawne jednostronne
Zróżnicowanie ze względu na stopień aktualizacji stosunki dwustronne zindywidualizowane – wskazanie tożsamości stosunki stosunki jednostronne zindywidualizowane – tylko jedna osoba musi być wskazana co do tożsamości, inne występują anonimowo stosunki obustronne niezidnywidualizowane – żaden podmiot nie jest znany co do swojej tożsamości
47. Fakt prawny
Fakty prawne – wydarzenia powodujące powstanie lub zmianę stosunków prawnych zdarzenia – wydarzenia niezależne od woli ludzkiej, wynikające często z działania sił przyrody zachowania – zdarzenia zależne od ludzkiej woli o czyny zgodne z prawem niezgodne z prawem o czynności konwencjonalne czynności władcze organów władzy publicznej związane za stosowaniem prawa
czynności władcze organów władzy publicznej związane z tworzeniem prawa czynności prawne wymagające oświadczenia woli przez osoby fizyczne lub prawne
48. Podmiot, przedmiot i treść stosunku prawnego
Podmioty stosunku prawnego są to osoby, które w nim występują jako uprawnione lub zobowiązane do określonego zachowania się względem innych osób będących uczestnikami tego samego stosunku prawnego w prawie konstytucyjnym podmiotami mogą być państwo, naród lub każdy obywatel w prawie administracyjnym podmiotami mogą być organy państwa, samorządu, cudzoziemcy, podatnicy, banki, szkoły w prawie karnym podmiotami mogą być organy ścigania, wymiar sprawiedliwości, sprawcy czynów w prawe cywilnym podmiotami mogą być osoby fizyczne i prawne o osoba fizyczna – każdy człowiek od urodzenia do śmierci, posiada zdolność prawną, czyli możność uczestnictwa jako podmiot w stosunkach prawnych, której nie można odebrać ani ograniczyć o osoba prawna – twór organizacyjny powstały na podstawie i zgodnie z postanowieniami kodeksu cywilnego i zwykle dysponująca pewnym majątkiem zrzeszenia – zgrupowanie pewnej liczby osób fizycznych i prawnych zakłady – zgrupowanie pewnego majątku powstawanie osób prawnych o tryb rejestrowy – osoba prawna jest powoływana z inicjatywy założycieli, a osobowość prawną uzyskuje w chwili wpisu do odpowiedniego rejestru na podstawie decyzji organu państwa (sądu rejestrowego) o tryb ustawowy – w drodze ustawy tworzona jest pewna instytucja, a przepisy tej ustawy nadają jej osobowość prawną o tryb notyfikacyjny – warunkiem powstania osoby prawnej jest powiadomienie odpowiednich władz państwowych
Przedmiotem stosunku prawnego może być określone zachowanie, przedmiot materialny lub prawo. Na treść stosunku prawnego składają się uprawnienia i obowiązki tego podmiotu – zwykle są one rozłożone między wszystkie podmioty