Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Etapy rozwoju samowiedzy - Notatki - Psychologia, Notatki z Psychologia

Psychologia: notatki z zakresu psychologii opisujące etapy rozwoju samowiedzy.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 29.05.2013

rozwazna_romantyczna
rozwazna_romantyczna 🇵🇱

4.6

(230)

551 dokumenty

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Etapy rozwoju samowiedzy - Notatki - Psychologia i więcej Notatki w PDF z Psychologia tylko na Docsity!

ETAPY ROZWOJU SAMOWIEDZY

Wg. Kozieleckiego można mówić o 3 etapach rozwoju samowiedzy:

  1. Etap samowiedzy elementarnej. trwa od urodzenia od urodzenia do 4 roku życia. głównymi osiągnięciami na tym etapie jest odkrycie własnej odrębności fizycznej i później psychicznej. a) Na początku rozwoju D.nie odróżnia siebie od otoczenia, ani od ludzi ani od przedmiotów. Stopniowo ten proces wyodrębniania siebie dokonuje się, a jest to możliwe dzięki pewnym doświadczeniom D. Należą do nich: odczuwanie bodźców dostarczanych przez własny organizm np. głodu, ciepła, doświadczenie z przedmiotami ( dotyk. przedmiotów), manipulowanie przedmiotami. b) Doznania dotykowe np. głaskanie, przytulanie. c) Oglądanie siebie w lustrze. Poznawanie własnych cech fizycznych. D. o prawidłowym rozwoju rozpoznaje siebie w lustrze w drugim roku życia. Objawia to radością. W kształtowaniu odrębności fizycznej podobnie jak psychicznej sprzyja także rozwój mowy.
  2. Poczucie odrębności psychicznej między 3 a 4 r. ż. Przejawem rozwoju tego uczucia odrębności psych. są reakcje negatywizmu „ ja nie chcę”.
  3. 4-11 r. ż. jest etapem samowiedzy zróżnicowanej. Na tym etapie rozwoju wiedzy dominują sądy opisowe. Wiedza o sobie jest jeszcze nieuporządkowana, chwiejna i łatwo ulegająca zmianom. Głównym źródłem informacji o sobie są opinie osób znaczących. Począwszy od okresu szkolnego w wiedzy o sobie pojawiają się nowe elementy związane z realizowaniem nowych zadań rozwojowych.
  4. Dojrzałe początki przypadają na okres dorastania. Począwszy od tego wieku wiedza o sobie dotyczy nie tylko tego co było i co jest, ale także tego jaki będę w przyszłości. W okresie dorastania możemy już wyraźnie zauważyć istnienie tzw. „Ja edalnego”. Ja idealne- jakim chciałbym być w okresie dorastania? Samowiedza pełni 4 funkcje: a) funkcja poznawcza- samowiedza pozwala nastolatkom zrozumieć siebie, zaspokoić swoją ciekawość dotyczącą samego siebie, zobaczyć siebie na tle innych. b) f. instrumentalna tzn. że samowiedza jest instrumentem pomagającym w podjęciu decyzji o przyszłym życiu np. wyborze zawodu, szkoły. c) f. motywacyjna związana jest z relacją Ja realnym i ja idealnym. Jeżeli ta rozbieżność nie jest zbyt duża to motywuje do pracy nad sobą. d) f. generatywna- dzięki myśleniu abstrakcyjnemu wiedza o sobie jest generatorem wiedzy o człowieku w ogóle. CZYNNIKI ROZWOJU SAMOWIEDZY
  5. Opinie osób znaczących
  6. Porównywanie siebie z innymi
  7. Rezultaty własnych działań A1 Pierwszy czynnik pojawia się najwcześniej. Otoczenie- osoby znaczące udzielają dziecku informacji o nim samym i to zarówno w sposób werbalny i niewerbalny. W najwcześniejszych fazach dziecko jest bezbronne. Zapisuje informacje (o sobie przekazywane przez osoby znaczące) w pamięci bez weryfikacji. A2 Porównywanie siebie z innymi (rówieśnikami) pod względem wyglądu, osiągnięć, umiejętności, odbieranej sympatii ze strony innych. Na podstawie porównań formułowane są sądy o sobie samym. Dla poczucia własnej wartości ważne jest z kim się dziecko porównuje i pod jakim względem. A3 Rezultaty własnych działań, a więc odczuwanie bycia sprawcą czegoś nie tylko bogaci wiedzę o sobie, ale także pozwala weryfikować opinię innych na temat dziecka. CZYNNIKI ZAGRAŻAJĄCE ROZWOJOWI STRUKTURY JA

docsity.com

  1. bezosobowe (przedmiotowe traktowanie dziecka) kiedy nie ma możliwości o niczym decydować.
  2. koncentrowanie się osób znaczących na brakach dziecka, na jego niedoskonałościach i przypisywanie znaczenia mniejszym stronom dziecka,
  3. nadmiar opieki, nadmiar kontroli nad dzieckiem- przetresowanie,
  4. nieliczenie się z możliwościami dziecka tzn. stawanie wymagań zbyt dużych, albo zbyt małych,
  5. brak akceptacji dziecka, obojętność czy wrogość w stosunku do dziecka,
  6. brak stabilności warunków życia.

docsity.com