Etapy zjednoczenia Niemiec w 1871 r - Notatki - Historia, Notatki z Historia

Pobierz Etapy zjednoczenia Niemiec w 1871 r - Notatki - Historia i więcej Notatki w PDF z Historia tylko na Docsity! ETAPY ZJEDNOCZENIA NIEMIEC W 1871 r. 1. Sytuacja krajów niemieckich w okresie poprzedzającym zjednoczenie Niemiec. Niemcy miały poczucie jedności narodowej, poprzez świadomość wspólnego języka. tradycji, kultury. Na terenie Niemiec istniały 2 wielkie organizacje: Związek Niemiecki i Niemiecki Związek Celny. Czołową rolę odgrywała Austria i Prusy. Idea zjednoczenia Niemiec funkcjonowała w okresie Wiosny Ludów, lecz nie została zrealizowana. Po Wiośnie Ludów wzmocnieniu uległy struktury władzy państwowej w Prusach. Istniało tam rozwinięte spektrum polityczne w postaci partii politycznych. Monarchiczną prawicę stanowili konserwatyści, mieszczańską opozycją była partia liberałów. Przełom w polityce pruskiej nastąpił w 1862r. kiedy premierem Prus został wybitny polityk konserwatystyczny - Otto von Bismarck. (Konstytucja pruska nie określała wzajemnych relacji między królem a parlamentem. Na tym tle dochodziło do sporów. Już w latach 50-ych wykształciło się spektrum polityczne, które można określić jako konserwatystów, dla których podstawą państwa była korona, armia i biurokracja oraz liberałów, którzy dążyli do zwiększenia roli parlamentu i wpływu reprezentacji na politykę rządu. Areną starć były debaty budżetowe. Monarcha chciał zwiększonych podatków na reorganizację armii. Liberałowie blokowali uchwalenie budżetu, chcąc uzyskać ustępstwa w innych dziedzinach. W latach 1858-88 władzę monarszą sprawował brat królewski Wilhelm, od 1858-61 jako regent później jako król Wilhelm I. Ponieważ liberałowie mięli zdecydowaną większość w parlamencie państwu groził kryzys konstytucyjny i w tej sytuacji na premiera powołany został Otto Bismark 1862 r. Był on wybitnym mężem stanu, jego poglądy polityczne można określić mianem konserwatyzmu realistycznego. Jego podstawowe zasady w polityce to: tradycje fryderycjańskiego państwa siły i szlacheckiej władzy. Ponadto uważał że siła stoi przed prawem, że siła jest źródłem prawa. Poradził sobie z opozycją liberalną w ten sposób, że z jednej strony realizował budżet wojskowy mimo protestów parlamentu, a drugiej zaś, przejął jako własną podstawową ideę liberałów - zjednoczenie Niemiec.) 2. Motywacje i cele polityki premiera Prus - Otto von Bismarcka. Przejął on od liberałów ideę zjednoczenia Niemiec, lecz w oparciu o zasadę krwi i żelaza. Rząd w sposób nielegalny (nie mając większości parlamentarnej) wprowadził zwiększone podatki budżetowe na armię oraz powszechną służbę wojskową obowiązującą przez 3 lata. 3. Realizacja i rezultaty. Dobrze wyszkolona i świetnie uzbrojona armia niemiecka mogła wypróbować swoją sprawność w wojnie z Danią o prowincję Schlezwik Holstein. Dania została pokonana w sojuszu z Austrią (1864). Rychło się jednak okazało, że między sojusznikami istnieją poważne rozbieżności, które doprowadziły do wybuchu wojny (3 lipca 1866) gdzie Austria została pokonana (pod Sadową.), w wyniku tej wojny w Austrii w roku 1867 przeprowadzono głębokie reformy ustrojowe, powstało Cesarstwo Austro - Węgierskie. Bismarck nie żądał od Austrii żadnych nabytków terytorialnych zmusił jednak rząd w Wiedniu do rezygnacji z przewodnictwa w Związku Niemieckim. W jego miejsce powstała silniejsza organizacja - Związek Północno - Niemiecki. Związek ten objął wszystkie państwa niemieckie na północ od Menu.. Poza Związkiem Niemieckim pozostały 2 katolickie państwa niemieckie - Bawaria i Wittenbergia. Przeciwnikiem pełnego zjednoczenia Niemiec była Francja. Stała ona na straży niezależności katolickich krajów niemieckich przed roszczeniami Prus. W 1870 roku Bismarck umiejętnie sprowokował konflikt zbrojny z Francją depesza emska - ems), wojna została przez Francję przegrana (wrzesień 1870 - maj 1871). W wyniku tej wojny Niemcy zostały zjednoczone w 1 Cesarstwo Niemieckie. Król Prus koronował się na Cesarza Niemieckiego. I Kanclerzem Cesarstwa został Bismarck. Cesarstwo obejmowało wszystkie kraje niemiecko - języczne z wyjątkiem Austrii i kilku kantonów w Szwajcarii, posiadało wspólną politykę zagraniczną, wspólny wybierany w wyborach powszechnych parlament, wspólną armię i wspólnego cesarza z dynastii Honenzollernów. W wyniku wojny z Francją do Niemiec zostały przyłączone 2 francuskie prowincje: Alzacja i Lotaryngia, na Francję nałożono dużą kontrybucję pieniężną. Konsekwencje zjednoczenia Niemiec - (II Rzesza - tak nazywano nową państwowość). W centrum Europy powstało potężne, dobrze uzbrojone państwo niemieckie, posiadające silną armię,