Etnocentryzm – stereotypy narodowe i etniczne
Etnocentryzm – wartościująca postawa określająca afirmatywny
stosunek do kultury własnej grupy etnicznej lub do kultur innych grup
(religijnych, rasowych, regionalnych) i równocześnie deprecjonujący
stosunek do kultury grupy obcej:
- własna kultura jest uważana za najlepszą, wzorcową, godną
kontynuacji i naśladowania
- kultura obca oceniana jest przez pryzmat własnych standardów
kulturowych , a różnice traktowane są jako odstępstwa od normy
i anomalie
Wszystkie definicje etnocentryzmu są do siebie podobne – kładą nacisk
na jedność pozytywnych postaw wobec własnej kultury i grup oraz
negatywnych wobec obcej
Typy etnocentryzmu:
a) fundamentalizm – ma charakter naturalny i powszechny, wynika z
psychologicznego procesu enkulturacji prowadzącego do
psychokulturowej identyfikacji jednostki z własną grupą i jej
wartościami (stają się punktem odniesienia w wysiłkach
zrozumienia świata), brak możliwości całkowitego oderwania się od
świata własnych wartości kulturowych.
b) umiarkowany – przede wszystkim afirmatywna postawa względem
własnych wartości z mniejszym uwzględnieniem deprecjacji wzorów
obcych (może wynikać z przekonania o wyższości własnej kultury, z
niewiedzy, z charakteru epoki itd.
c) agresywny – najgroźniejszy, prowadzi zwykle do wykształcenia
ruchu ideologicznego, propagującego absolutną hegemonię
własnych wartości i nietolerancją wobec innych norm (może
przejawiać się jako natywizm skrzyżowany z ksenofobią,
dyskryminacją czy segregacją rasową, fanatyzmem religijnym)
Skutki etnocentryzmu;
- wzmocnienie identyfikacji z własną grupą, solidaryzm
- wzrost nieufności wobec tego, co inne, obraz świata podzielony
na swoich i obcych – wzmacnia to odporność grupy na
zewnętrzne działania innowacyjne,
docsity.com
