Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Etyka pracy - Notatki - Etyka, Notatki z Etyka

W notatkach wyeksponowane są tematy z zakresu etyki: etyka pracy; eutanazja.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 21.03.2013

xena_90
xena_90 🇵🇱

4.7

(123)

394 dokumenty

1 / 8

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Obecne czasy niosą ze sobą nie tylko postęp, ale i zewsząd pojawiające się sygnały
o narastaniu różnego rodzaju kryzysów. Mówi się o groźbie światowego kryzysu
ekonomicznego, rosną napięcia międzynarodowe. Nie mniej głośno alarmuje się również
o kryzysie wiary oraz upadku autorytetów i moralności. „Świętość życia” próbuje się zastąpić
bardzo modnym dziś określeniem „jakość życia”, czego potwierdzeniem może
być z pewnością eutanazja („dobra śmierć”, „śmierć bez bólu”; oznacza pozbawienie życia
w przypadku nieuleczalnej choroby, na prośbę chorego, jego rodziny lub po podjęciu decyzji
lekarza; terminem tym określa się również prawo do godnej śmierci w znaczeniu, że inni
mogą decydować o zadaniu powyższej1). Życie społeczne zostaje wystawione na ryzyko
całkowitego relatywizmu. Wszystkie sprawy człowieka stają się przedmiotem umowy
i negocjacji. Także pierwotne i niezbywalne prawo do życia poddaje się dyskusji lub zostaje
ono wręcz zanegowane na mocy głosowania parlamentu czy z woli części społeczeństwa.
Choć samo zjawisko eliminacji wielu ludzkich istot poczętych lub bliskich już kresu życia jest
niezwykle groźne i niepokojące, głównie groźny i niepokojący jest fakt, że nawet ludzkie
sumienie zostaje jak gdyby zaćmione przez oddziaływanie wielorakich uwarunkowań i z coraz
większym trudem dostrzega różnicę między dobrem a złem w sprawach dotyczących
fundamentalnej wartości ludzkiego życia” 2. Postępująca utrata wrażliwości na Boga
i drugiego człowieka sprawia, iż człowiek ów nie potrafi autentycznie pochylić się
nad sensem swojego istnienia. Koncentruje się na wykorzystaniu wszystkich zdobyczy
techniki, by programować i kontrolować nie tylko to, co ma ułatwić i usprawnić życie
na ziemi, ale także same narodziny czy śmierć. „W epoce, w której uroczyście proklamuje się
nienaruszalne prawa osoby i publicznie deklaruje wartość życia, samo prawo do życia
jest w praktyce łamane i deptane, zwłaszcza w najbardziej znaczących dla człowieka
momentach jego istnienia, jakimi są narodziny i śmierć”.3
Najważniejsze ze wszystkich praw człowieka - prawo do życia, nie jest już
gwarantowane na świecie. Coraz częściej docierają do nas informacje o dokonywaniu
eutanazji, o jej legalizacji, o nadużyciach w zakresie pozbawiania życia, o odmowach działań
ratujących życie ludzi starszych. Opinię publiczną karmi siężnymi ideologiami, czy
filozofiami, akcentującymi prawo człowieka do śmierci. Ukazuje się eutanazję jako dobro
społeczne, które można bardzo prosto osiągnąć. Prowadzi to do tego, iż ludzie stają się
skłonni nie tylko tolerować ale i popierać postawy sprzeczne z godnością człowieka. Czyny
uważane niegdyś jednomyślnie za przestępcze i niedopuszczalne, zyskują stopniowo
społeczną aprobatę. Wraz z postępem nauki i techniki rozwijają się nowe formy zamachów
na godność istoty ludzkiej. Znaczna część opinii publicznej usprawiedliwia te zbrodnie
powołując się na prawo do indywidualnej wolności. Idąc dalej domaga się nie tylko ich
niekaralności, ale wręcz aprobaty państwa, aby móc ich dokonać z całkowitą swobodą, a
nawet korzystając z bezpłatnej pomocy służby zdrowia. Sama „medycyna, która z tytułu
swego powołania ma służyć obronie życia i opiece nad nim, w niektórych dziedzinach staje się
coraz częściej narzędziem czynów wymierzonych przeciw człowiekowi i tym samym
zniekształca swoje oblicze, zaprzecza samej sobie i uwłacza” 4.
W ciągu minionych wieków napotykamy na próby nie tylko moralnego
usprawiedliwiania eutanazji, lecz również jej prawnego usankcjonowania. W XX wieku
znalazło to wyraz w ustawach hitlerowskich, wykonywanych jeszcze przed ostatnią wojną
światową w samej Rzeszy Niemieckiej, a w czasie wojny także na innych terenach
okupowanych przez Niemcy. Ingerencje eutanatyczne niemieckich lekarzy, zanim jeszcze
osądziły je międzynarodowe trybunały sędziowskie, były jednoznacznie oceniane
w powszechnej świadomości moralnej mieszkańców Europy, jako zbrodnie przeciw
ludzkości. Jednak już w czasach powojennych raz po raz odzywały się głosy domagające się
dopuszczenia na drodze ustawowej możliwości stosowania eutanazji legalnej. Żądania te szły
w dwóch kierunkach: eutanazji "czysto legalnej", nie zakładającej zgody tego, kto miałby jej
pf3
pf4
pf5
pf8

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Etyka pracy - Notatki - Etyka i więcej Notatki w PDF z Etyka tylko na Docsity!

Obecne czasy niosą ze sobą nie tylko postęp, ale i zewsząd pojawiające się sygnały o narastaniu różnego rodzaju kryzysów. Mówi się o groźbie światowego kryzysu ekonomicznego, rosną napięcia międzynarodowe. Nie mniej głośno alarmuje się również o kryzysie wiary oraz upadku autorytetów i moralności. „Świętość życia” próbuje się zastąpić bardzo modnym dziś określeniem „jakość życia”, czego potwierdzeniem może być z pewnością eutanazja („dobra śmierć”, „śmierć bez bólu”; oznacza pozbawienie życia w przypadku nieuleczalnej choroby, na prośbę chorego, jego rodziny lub po podjęciu decyzji lekarza; terminem tym określa się również prawo do godnej śmierci w znaczeniu, że inni mogą decydować o zadaniu powyższej 1 ). Życie społeczne zostaje wystawione na ryzyko całkowitego relatywizmu. Wszystkie sprawy człowieka stają się przedmiotem umowy i negocjacji. Także pierwotne i niezbywalne prawo do życia poddaje się dyskusji lub zostaje ono wręcz zanegowane na mocy głosowania parlamentu czy z woli części społeczeństwa. „ Choć samo zjawisko eliminacji wielu ludzkich istot poczętych lub bliskich już kresu życia jest niezwykle groźne i niepokojące, głównie groźny i niepokojący jest fakt, że nawet ludzkie sumienie zostaje jak gdyby zaćmione przez oddziaływanie wielorakich uwarunkowań i z coraz większym trudem dostrzega różnicę między dobrem a złem w sprawach dotyczących fundamentalnej wartości ludzkiego życia” 2. Postępująca utrata wrażliwości na Boga i drugiego człowieka sprawia, iż człowiek ów nie potrafi autentycznie pochylić się nad sensem swojego istnienia. Koncentruje się na wykorzystaniu wszystkich zdobyczy techniki, by programować i kontrolować nie tylko to, co ma ułatwić i usprawnić życie na ziemi, ale także same narodziny czy śmierć. „ W epoce, w której uroczyście proklamuje się nienaruszalne prawa osoby i publicznie deklaruje wartość życia, samo prawo do życia jest w praktyce łamane i deptane, zwłaszcza w najbardziej znaczących dla człowieka momentach jego istnienia, jakimi są narodziny i śmierć”. 3 Najważniejsze ze wszystkich praw człowieka - prawo do życia, nie jest już gwarantowane na świecie. Coraz częściej docierają do nas informacje o dokonywaniu eutanazji, o jej legalizacji, o nadużyciach w zakresie pozbawiania życia, o odmowach działań ratujących życie ludzi starszych. Opinię publiczną karmi się różnymi ideologiami, czy filozofiami, akcentującymi prawo człowieka do śmierci. Ukazuje się eutanazję jako dobro społeczne, które można bardzo prosto osiągnąć. Prowadzi to do tego, iż ludzie stają się skłonni nie tylko tolerować ale i popierać postawy sprzeczne z godnością człowieka. Czyny uważane niegdyś jednomyślnie za przestępcze i niedopuszczalne, zyskują stopniowo społeczną aprobatę. Wraz z postępem nauki i techniki rozwijają się nowe formy zamachów na godność istoty ludzkiej. Znaczna część opinii publicznej usprawiedliwia te zbrodnie powołując się na prawo do indywidualnej wolności. Idąc dalej domaga się nie tylko ich niekaralności, ale wręcz aprobaty państwa, aby móc ich dokonać z całkowitą swobodą, a nawet korzystając z bezpłatnej pomocy służby zdrowia. Sama „ medycyna, która z tytułu swego powołania ma służyć obronie życia i opiece nad nim, w niektórych dziedzinach staje się coraz częściej narzędziem czynów wymierzonych przeciw człowiekowi i tym samym zniekształca swoje oblicze, zaprzecza samej sobie i uwłacza” 4. W ciągu minionych wieków napotykamy na próby nie tylko moralnego usprawiedliwiania eutanazji, lecz również jej prawnego usankcjonowania. W XX wieku znalazło to wyraz w ustawach hitlerowskich, wykonywanych jeszcze przed ostatnią wojną światową w samej Rzeszy Niemieckiej, a w czasie wojny także na innych terenach okupowanych przez Niemcy. Ingerencje eutanatyczne niemieckich lekarzy, zanim jeszcze osądziły je międzynarodowe trybunały sędziowskie, były jednoznacznie oceniane w powszechnej świadomości moralnej mieszkańców Europy, jako zbrodnie przeciw ludzkości. Jednak już w czasach powojennych raz po raz odzywały się głosy domagające się dopuszczenia na drodze ustawowej możliwości stosowania eutanazji legalnej. Żądania te szły w dwóch kierunkach: eutanazji "czysto legalnej", nie zakładającej zgody tego, kto miałby jej

podlegać, lub "legalnej dobrowolnej", uprawniającej ustawowo do dokonania ingerencji eutanatycznej, gdy o nią prosi podlegająca jej osoba. Ze względu na podjęcie decyzji o uśmierceniu chorego, eutanazję dzieli się na : a) personalną – gdy o śmierć prosi chory lub jego rodzina; b) legalną – gdy o śmierci decyduje prawodawstwo danego państwa lub toleruje tego rodzaju postępowanie; Ze względu na sposób przeprowadzenia eutanazji wyróżnia się : a) aktywną – sztuczne przyśpieszenie śmierci osoby chorej lub w podeszłym wieku (np. iniekcja zwiększonej dawki narkotyku) b) pasywną – zawieszenie dalszego leczenia w beznadziejnych przypadkach^5

Jedni są przeciwni eutanazji, czyli za tym by system prawa zawierał zakaz eutanazji, inni są za eutanazją, czyli za tym, by system prawa nie zawierał normy zakazującej eutanazji. W niektórych krajach podejmuje się próby wprowadzenia i prawnej legalizacji eutanazji i chociaż ta legalizacja nie jest sprawą powszechną i ciągle jeszcze w wielu rejonach świata natrafia się na wyraźny opór, naciski proeutanazyjne nasilają się. Człowiek współczesny ceni sobie swobodę decydowania o swoim losie we wszystkich jego wymiarach, również decydowania o swoim życiu. Postępujące wciąż dążenia do perfekcjonizmu i kwestia jakości życia są silnie eksponowane. Stąd też właśnie eutanazja cieszy się coraz większym przyzwoleniem społecznym. Chociaż potępiają ją zarówno Kościół protestancki, jak i katolicki, w Holandii na przykład eutanazję popiera 90% mieszkańców. Prawo do skrócenia życia na życzenie chorego popiera też około 75% Australijczyków, 67% Hiszpanów i 45% Polaków. Sondaże przeprowadzone przez Hiszpanów i Polaków wykazały, że eutanazję silniej popierają ludzie młodzi, starsi są ostrożniejsi.

KRAJE POPIERAJĄCE EUTANAZJĘ

0%

20%

40%

60%

80%

100%

Holandia Australia Hiszpania Polska

6

władzę decydowania o tym, kto ma żyć, a kto powinien umrzeć" - JanPawełII- EvangeliumVitae Katolicy o eutanazji Wyraźnie negatywne stanowisko w stosunku do wszelkich rodzajów eutanazji zostało wypowiedziane w 1940, 1943, 1948, 1957, podczas Soboru Watykańskiego II, 1980. Wielokrotnie kwestię tą podejmował papież Jan Paweł II wydając na ten temat osobną deklarację. Wypowiedź biskupa Nie można sugerować się opinią pacjenta, który w chwili rozpaczy może prosić o śmierć, podczas gdy naprawdę potrzebuje on pomocy i obecności drugiego człowieka. "Eutanazja jest zbrodnią przeciwko życiu, oznaką braku ufności i obiektywnie jest niedopuszczalna" (Bp Elio Sgreccia, v-prezes Papieskiej Akademii Życia, 26.03.2002, za Human Life Internatioal)^7

CZY KOŚCIÓŁ POWINIEN WYPOWIADAĆ SIĘ W SPRAWIE EUTANAZJI?

TAK NIE NIE WIEM

Badanie CBOS w 1999r.

Szukając materiałów do napisania tej pracy znalazłam kilka wypowiedzi młodych ludzi na temat eutanazji. Oto one :

 Człowiek ma prawo dysponować sobą w pełni, ma prawo decydować o swoim życiu jak i o śmierci) Takie stanowisko jasno pokazuje, że dla niektórych ludzi świat bez Boga jest światem sukcesu. Zysk i użyteczność są jedynym wymiarem przed którym musi ulegać nawet moralność. Ustala się więc nowe zasady co to jest zdrowie, co to jest życie. Obecnie próbuje zajmować się kolejna, wątpliwa dziedzina wiedzy - eugenika. W jej wyniku uznaje się za pozytywne klonowanie ludzi, sugeruje się zwykłą eksterminację ludzi chorych, niedołężnych. (MN) ;  Są bardzo groźne choroby psychiczne. Groźne dla otoczenia i dla samego chorego. Mam na myśli ludzi chorych psychicznie, którzy np. dokonują samookaleczeń, przeżywają straszliwe katusze związane ze swoją psyche. Choroba umysłowa może być równie ciężka jak cielesna. To już nie jest hedonizm. (Anna Buczek) ;  Czy mamy kogoś zabić tylko dlatego, że nie potrafimy go wyleczyć? Nauka jest jeszcze w powijakach. A może powinno zabijać się osoby cierpiące z powodu np. nieszczęśliwej miłości... Ale gdyby zastosować ten model myślenia, to w XIII wieku zabito by większość

ludzkości z powodu kataru. To że oni cierpią jest naszą winą - że nie potrafimy im pomóc. To jak z wiersza "...za to żeście nadzy, za to żeśmy winni, oboje zginąć powinni". Cytat jest zresztą bardzo trafny bo właśnie dla chorych psychicznie hitlerowcy w latach 30-tych wyprodukowali pierwsze komory gazowe. (Drake F.) ;  Jeżeli Ciebie boli ząb to dlaczego jeżeli się go nie da wyleczyć wyrywasz go - przecież to swoisty przykład eutanazji! A dlaczego obcina się paznokcie - i to ze względów czysto estetycznych !!!??? Wartością jest życie i jego ochrona się liczy. Nie można zabić w ochronie życia., (Drake F. ) ;  Wegetacja w śpiączce degraduje człowieka do roli rośliny która i tak w końcu przestanie współpracować z przyrządami. Śpiączka nie jest stanem jednorodnym. Fakt nazywania przez nas mianem "śpiączka" czterech różnych stanów pokazuje jak mało wiemy o naturze człowieka wierząc jednocześnie w słuszność podjętej decyzji o eutanazji. W prawdziwym utrwalonym stanie autonomicznym decyzja również jest bardzo trudna, ciężko jest określić czy ciało pacjenta jedynie funkcjonuje (podobnie jak mogła by funkcjonować odcięta ręka) czy też mózg działa jeszcze zachowując życie z własnej woli. W przypadku innych stanów śpiączka nie jest ostateczna, albo też mózg funkcjonuje sprawnie, nieraz nawet wyjątkowo sprawnie. W takich sytuacjach odłączenie aparatury jest zwykłym morderstwem. (na podstawie "Etyka dla lekarzy, pielęgniarek i pacjentów nr 5")

Również w gazecie „Rzeczpospolita ” z dnia 02. 03. 2001r. w artykule zatytułowanym „Czy życie może być nic warte? ” zapytano 5 osób (są to skrócone wypowiedzi) : 8

  • Tomasz Dangel: Lekarz nie powinien wykonywać eutanazji!
  • Marek Wichrowski: Eutanazja dobrowolna jest czynem dopuszczalnym moralnie.
  • Marek Safjan: Trudno powiedzieć kiedy cierpienie jest nie do zniesienia.
  • Ksiądz Bołoz: Dopuszczenie eutanazji oznacza, że pacjent nie będzie czuł się bezpieczny.
  • Jacek Hołówka: Człowiek przykuty do łóżka może zrezygnować z życia.

Nie można wprowadzać do systemu prawnego przepisu pozwalającego lekarzowi zabijać pacjenta. Służba zdrowia przyzwyczajona do zabijania na żądanie, może zacząć poszerzać krąg osób, które będzie wolno poddać eutanazji. Systematycznie może zmniejszać się granica wieku, w jakim również dziecko będzie podejmować decyzję o końcu własnego życia. W przyszłości problem ten może zyskać szczególny wymiar, gdyż wraz ze starzeniem się społeczeństw we wszystkich krajach uprzemysłowionych coraz więcej będzie ludzi ciężko chorych, zniedołężniałych, stanowiących ogromne obciążenie dla młodszych członków tej samej społeczności. Wtedy kolejnym krokiem może być też eliminowanie z miłosierdzia emerytów, ludzi chorych psychicznie i niepełnosprawnych. Obrońcy życia obawiają się także, iż ludzie starzy i chorzy uznają, że mają wręcz obowiązek szybko i sprawnie umrzeć, by nie zawadzać młodszym. I wcale nie chodzi o naturalne umieranie, lecz o fachowe uśmiercanie. Eutanazję zaś, jak i inne usługi medyczne, powierzy się specjalistom. Zresztą już sam fakt, że nie możemy kontrolować eutanazji i to, że prawa tego można nadużyć, są wystarczającymi argumentami przeciwko niej. Samo legalizowanie eutanazji nie jest początkiem procesu, lecz jedynie jego kolejną fazą. Prawdziwym początkiem była natomiast kwestia aborcji - coraz swobodniejszej, właściwie "na życzenie", raz uzasadnianej okropnym cierpieniem, jakie czuje matka rodząc dziecko skazane na trudne warunki społeczne, potem coraz częściej - prawem kobiety do wolnego wyboru. Wówczas już niektórzy przewidywali, że to nie koniec. Że od zabijania tych, w których jeszcze nie dostrzega się człowieka, niebawem gładko przejdzie się do zabijania tych, w których człowieka dostrzegać się już przestało. Legalizacja eutanazji niszczy wartości moralne. Gdy umieranie staje się ceremonią szpitalną, więź bliskich z umierającym i odpowiedzialność za to, jak umiera, coraz bardziej słabnie. Odsuwamy się od umierających, oni zaś z tego powodu cierpią jeszcze bardziej, a im bardziej cierpią, tym bardziej się od nich odsuwamy. Życie, obok prawdy i wolności, należy do najważniejszych wartości etycznych naszego kręgu kulturowego. Dzięki tym wartościom

B I L B I O G R A F I A

  1. http://szukaj.wp.pl/szukaj.html?szukaj=eutanazja&z=T&e=T&ticaid=1a2f.
  2. Jan Paweł II, „ Evangelium vitae ”, Rzym 1995, nr 4.
  3. Tamże, nr 18.
  4. Tamże, nr 4.
  5. ABC bioetyki http://www.mateusz.pl/ksiazki/ajk-abcb/ajk-abcb-18.htm.
  6. Dane z „Rzeczpospolita ”, 03. 02. 2001r., „Czy życie może być nic warte? Eutanazja

dobrowolna”.

  1. Badanie CBOS w 1999r.
  2. Dane z „Rzeczpospolita ”, 03. 02. 2001r., „Czy życie może być nic warte? Eutanazja

dobrowolna”.