Finanse i przedsiębiorstwo - Notatki - Finanse publiczne - Część 1, Notatki z Finanse publiczne

Pobierz Finanse i przedsiębiorstwo - Notatki - Finanse publiczne - Część 1 i więcej Notatki w PDF z Finanse publiczne tylko na Docsity!

Przedsiębiorca

Przedsiębiorstwo

Przedsiębiorczość

Praca wykonana na przedmiot Finanse przedsiębiorstw

Spis Treści

• 1.Kim jest przedsiębiorca?
  • 1.1 Podaj cechy osoby przedsiębiorczej
  • 1.2 Czy każdy kto jest zarządca jest przedsiębiorcą?.............................................................
  • 1.3 Podsumowując
• 2.Czym jest przedsiębiorstwo - 2.1. Cele przedsiębiorstwa
• 3.Definicja terminu przedsiębiorczość - 3.2 Czynniki wpływające na przedsiębiorczość - jego temat a oto niektóre z nich: 3.3 Przedsiębiorczość jest często używanym terminem dlatego powstało sporo mitów na - 3.4 Co czyni z nas tak naprawdę przedsiębiorcami - 3.5 Podsumowanie
• 4. Czy biznesmen, przedsiębiorca, menadżer to synonimy?...............................................
• 5. Krótka historia życia Hugh Hefnera .................................................................................
• 6. Jak założyć firmę na podstawie firmy Jana Nowaka
  • 6.1. Biznesplan Jana Nowaka
    • 6.3. Walka na brutalnym rynku oraz realia dnia codziennego
    • 6.5. Reklama oraz promocja przedsiębiorstwa.................................................................
    • 6.7. Analiza SWOT przedsiębiorstwa
• 7. Ograniczenia działalności gospodarczej
• 9.Funkcje związane z zarządzaniem finansami:.................................................................
• 10. Czy w dzisiejszych czasach koncepcja małego biznesu ma szanse przetrwania?
• 11. Działania państwa w celu pomocy przedsiębiorcą.........................................................
• 12. Negatywne skutki na przedsiębiorczość ma obecny kryzys.
• 13. Wejście Polski do strefy Euro.
  • 13.1. Po co stworzono kryteria zbieżności z Maastricht
  • 13.2. Jaka wygląda procedura wejścia do strefy euro?
  • 13.3. Dlaczego obserwujemy tak duże wahania kursu polskiego złotego?.........................
  • 13.4. Czy przyjęcie euro przyspieszy rozwój gospodarki w naszym kraju?
  • 13.5 Po przyjęciu euro ceny podstawowych produktów w Polsce mogą wzrosnąć?
  • 13.6. Czy ważna jest wysokość kursu po jakim Polska przyjmie nową walutę?
  • Test na przedsiębiorczość.....................................................................................................

1.Kim jest przedsiębiorca?

Przedsiębiorca, ktoś, kto bierze na siebie odpowiedzialność i ryzyko prowadzenia przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej) spodziewając się uzyskania z tego dochodu (zysku). To właśnie przedsiębiorca podejmuje decyzje o tym, co będzie wytwarzanym produktem (może to być przedmiot, mogą to być usługi), kupuje urządzenia. Inaczej mówiąc przedsiębiorca musi umiejętnie połączyć różne czynniki by przedsiębiorstwo dobrze funkcjonowało. Zgromadzić odpowiedni kapitał, zebrać odpowiedni zespół ludzi, umiejętnie kierować swoim przedsiębiorstwem. Przede wszystkim jednak przedsiębiorcy ponoszą ryzyko utraty zainwestowanego kapitału, jeśli przedsięwzięcie się nie uda.

1.1 Podaj cechy osoby przedsiębiorczej

-asertywna -ma wiedzę -kreatywna -gotowa do podejmowania ryzyka -odpowiedzialna -uczciwa -odważna -ambitna -pewna siebie -posiadająca dynamizm działania -zdeterminowana -posiadająca optymizm życiowy i entuzjazm pracy -potrafiąca podjąć inicjatywe; -mająca twórcze podejście do problemów i elastyczna;

• potrafiąca podejmować decyzjię i przewodzić ludziom; -posiadająca umiejętność efektywnego komunikowania się z ludźmi. -wytrwała w d ążeniu do sukcesu i samorealizacji -umiejętność rozwiązywania problemów i podejmowania ryzyka -konsekwencja, wytrwałość, determinacja -umiejętność wyciągania konstruktywnych wniosków z porażek -zaufanie do własnych zdolności -wiedza -zrównoważenie emocjonalne i intelektualne. -wizjonerstwo -umiejętność tworzenia celów -posiadająca talęt do biznesu

1.2 Czy każdy kto jest zarządca jest przedsiębiorcą?

Wielu ludzi uważa, że każdy, kto zarządza przedsiębiorstwem jest przedsiębiorcą. To nie prawda. Np. członkowie zarządów, czy rad nadzorczych przedsiębiorstw państwowych nie ponoszą ryzyka utraty zainwestowanych środków, zatem trudno nazwać ich przedsiębiorcami. Natomiast przedsiębiorcą na pewno jest właściciel restauracji, hotelu czy sklepu, bowiem on ponosi ryzyko utraty zaangażowanych środków.

1.3 Podsumowując

Przedsiębiorcy pełnią niezwykle ważną rolę społeczną: tworzą miejsca pracy, są

innowatorami, wymyślają nowe produkty i nowe sposoby ich wytwarzania. W rozwoju lokalnym mogą być początkiem procesu rozwoju, gminy czy powiatu. Przedsiębiorcy dzielą się swoimi przychodami z pracownikami, oraz odprowadzają podatki z których państwo finansuje rożne usługi społeczne, jak zasiłki dla bezrobotnych, emerytury i renty, obronę narodową, publiczny transport, system sprawiedliwości, edukację, itp.

3.Definicja terminu przedsiębiorczość

3.1 Przedsiębiorczość - to cecha działania zmierzającego do zapewnienia

racjonalnej i efektywnej koordynacji zasobów gospodarczych firmy. Główne cechy przedsiębiorców to przede wszystkim umiejętność dostrzegania potrzeb i doskonalenia pomysłów, zdolności do wykorzystywania nadarzających się okazji oraz gotowość do podejmowania ryzyka.

Przedsiębiorczość to sposób działania, polegająca na skłonności podejmowania nowych, ryzykownych i niekonwencjonalnych przedsięwzięć, oraz na wykazywaniu inicjatywy w ich poszukiwaniu i wdrażaniu w życie. Jest to więc działanie skierowane na rozwój, ma ono charakter innowatorski.

3.2 Czynniki wpływające na przedsiębiorczość

Typ otoczenia:

3.3 Przedsiębiorczość jest często używanym terminem dlatego

powstało sporo mitów na jego temat a oto niektóre z nich:

Mity przedsiębiorczości

Mity blokujące przedsiębiorczość Mity pobudzające przedsiębiorczość Przedsiębiorca

1. Przedsiębiorcą trzeba się urodzić (nie nauczysz się tego)

Każdy ma potencjał zostania przedsiębiorcą (nabywanie odpowiednich umiejętności, wiedzy, doświadczenia)

2. Przedsiębiorca wyróżnia się specyficznymi cechami standardowy profil

Nie występuje standardowy profil przedsiębiorcy każdy różni się od innych

3. Przedsiębiorcy powinni być młodzi i dobrze wykształceni

Wiek nie jest barierą przedsiębiorczości (ważniejsza jest wiedza, doświadczenie, trening profesjonalny)

4. Bez wysokiego ilorazu inteligencji sukces przedsiębiorcy jest nie możliwy

Sukces przedsiębiorcy ma swe korzenie w twórczości, motywacji, budowaniu zespołu, przywództwie, zdolnościach analitycznych oraz umiejętność radzenia sobie z przeciwieństwami

3.4 Co czyni z nas tak naprawdę przedsiębiorcami

Przedsiębiorca bardziej niż inni członkowie społeczności ukierunkowani są na osiąganie sukcesu. Powodzenie zależy od wielu czynników. Przedstawiciele polskiego small businessu widzą je tak:

Myślenie i działanie niekonwencjonalne na przekór myśleniu kolektywnemu, Chęć i umiejętność wykorzystywania luk prawnych, Poczucie skuteczności działań i przewidywania efektów własnych poczynań,, Nieufność i czujność aby nie dać się wykorzystać, Działanie wg zasady „umiesz liczyć-licz na siebie”, Poświęcenie, pomimo poczucia ogromnej odpowiedzialności wobec najbliższych, kontaktów rodzinnych na ołtarzu sukcesu, Odpowiedzialność za firmę i pracowników, odporny na stres.

Warto tu nadmienić, iż wśród właścicieli małych i średnich przedsiębiorstw przeważają żonaci (90%) mężczyźni (60%-80%) w sile wieku (35 lat-44 lata). P. Drucker, tak napisał o przedsiębiorcach i ich sukcesach, „ każdy kto ma odwagę podjąć decyzję, może nauczyć się prowadzić biznes... konkluduje, iż „przedsiębiorca zawsze poszukuje zmiany, reaguje na nią i wykorzystuje ją jako okazję.” J. Schumpter stwierdza, iż „przedsiębiorcą jest ten, kto wprowadza nowe kombinacje”.

4. Czy biznesmen, przedsiębiorca, menadżer

to synonimy?

Tak biznesmen, przedsiębiorca, menadżer to oczywiście synonimy, a poniżej pare przykładów zaczerpniętych ze słownika:

SYNONIM: przedsiębiorca, kapitalista, manager, menedżer, człowiek interesu przemysłowiec, fabrykant, handlowiec, kupiec

ANTONIM: robotnik, pracownik, pracownik najemny, oficj. siła robocza, siła najemna

5. Krótka historia życia Hugh Hefnera

Na początku 1953 roku, Hugh doszedł do wniosku, że tym czego naprawdę chce, jest wydanie swojego własnego magazynu.

“Chciałbym – napisał w pięćdziesiątym drugim tomie autobiografii – stworzyć magazyn dla facetów lubiących miasto – świeży, wyrafinowany. Zdjęcia dziewczyn zapewnią sprzedaż na początku, ale magazyn musi także cechować jakość.”

Droga do wydania pierwszego numeru była długa i mozolna. Hefner nie miał pieniędzy i w początkowym okresie pożyczał od kogo tylko mógł na bieżące wydatki. Zastawił nawet meble, żeby kupić pierwsze zdjęcia Marylin Monroe, które ukazały się w pierwszym numerze. Zapłacił za nie 'jedynie' 500 dolarów.

Hefner bardzo wiele czasu poświęcił nad pisaniem i zdobywaniem artykułów do pierwszego numeru, co nie było proste. Brak funduszy na płacenie autorom skutecznie mu to utrudniało.

Zamówienie na 1 numer playboya wynosiło 70250 egzemplarzy , znalazł się on w kioskach w większych miastach w listopadzie 1953 roku. Potencjalnych nabywców miała kusić ubrana Marlin Monroe machająca z okładki Pierwszy kolorowy numer, kosztował 50 centów, a w środku znajdowała się już wspomniana wcześniej Merlin w negliżu.

Drugi numer ukazał się w styczniu 54 ,umieszczono w nim nazwisko Hefa , rozszedł się on w ilości 54 000 egzemplarzy, o 20 więcej niż Hefner się spodziewał.

W niedużej firmie Hefa wszyscy robili wszystko, jego ojciec pomógł założyć księgi, jego współpracownik Russel i on dźwigali sygnalne egzemplarze magazynu na 3 pietro. Młodzi i niedoświadczeni uczyli się na własnych błędach. Gorąco dyskutowali na temat każdego numeru, poprawiali teksty. Hefowi nie przeszkadzał 36 godzinny system pracy, wstawił sobie nawet łóżko do biura aby mógł tam pracować całą noc.

Playboy nie starał się jednak przekroczyć pewnej granicy którą przekraczali konkurenci którzy sądzili że umieszczenie bardziej odważnych zdjęć spowoduje większe zainteresowanie ich pismem, co było Bledem

W 1956 roku Hefncr wygrał swoją pierwszą wielką bitwę przeciwko potężnemu strażnikowi moralności publicznej - Urzędowi Pocztowemu Stanów Zjednoczonych. Większość magazynów w Ameryce miało prawo wysyłać swoim subskrybentom egzemplarze pocztą, płacąc cenę drugiej klasy. Hefner ubiegał się o drugą klasę opłaty pocztowej już w październiku 1954 roku, przekonany, że Playboy spełnia wszystkie wymogi amerykańskiej ustawy pocztowej. Ale nie brał pod uwagę interwencji Arthura Summerfielda, generalnego pocztmistrza w czasach prezydentury Eisenhowera, który stał na straży moralności (ja i wielu innych) i decydował czy dane pismo ma być przekazywane do ludzi czy też nie. Hefner był oburzony. "Nie sądzimy, by do obowiązków Generalnego Pocztmistrza należało redagowanie magazynów - powiedział. - Uważamy, że powinien zajmować się dostarczaniem poczty". Po tym wszystkim "Playboy" skierował sprawę do sądu, oskarżając pocztę nie tylko o odmowę wydania zezwolenia na posługiwanie się pocztą drugiej klasy. Sędzia nakazał Poczcie wydanie tymczasowego pozwolenia na drugą klasę, a także by korespondencja "Playboya" była dostarczana punktualnie.

2 lutego 1962 roku, kilka miesięcy po pierwszej edycji "SBl" w formie miesięcznika, "New York Times" zamieścił krótką notatkę:

"Współzawodnictwo między Huntingtonem Hartfordem, prezesem magazynu „Show” i Hugh M. Hefnerem, wydawcą „Show Business Illustrated” zakończyło się zwycięstwem pana Hartforda.

W 1969 roku na rynek Amerykański ukazuje się magazyn „Penthouse” , który do tej pory ukazywał się w Europie. Miał to być zwiastun konkurencji dla „Playboya”. Początkowo Hefner nie przyrównywał wagi do nowego magazynu, ponieważ miał największą sprzedaż na rynku Ameryki ( 4,5 miliona egzemplarzy miesięcznie),. Nowe pismo ukazywało na swoich stronach karykatury słynnego króliczka, za co Hugh założyl sprawę w sądzie, lecz skończyła się bez żadnych konsekwencji. Modelki na stronach „Penthouse” były kompletnie obnażone co stanowiło wielki problem dla „Playboya”, gdyż nigdy nie ukazywał łona kobiecego. Po kilku miesiącach Hefner zaczął się bać konkurenta co skłoniło go do omawiania treści, a co najważniejsze zdjęć w gazecie Guccionego, po czym uznał że trzeba ukazać bardziej śmielsze zdjęcia. Nie spowodowało to zadowolenia ze strony Hefnera. Nowe rozwiązania „Playboya” wzbudziły zamieszanie w ruchu feministek.

W latach 80. przyszedł jednak czas na korektę. Hefner zdążył się przyzwyczaić do ciągu sukcesów i najwyraźniej przegapił moment załamania.. Dwa lata później firma zanotowała ponad milion dolarów straty. W 1988 roku zamknięto ostatni w Stanach Zjednoczonych klub Playboya.

Wraz z początkiem XXI wieku, erotyczne imperium Hefnera odzyskało swoją pozycję. Firma

• już teraz nie tylko wydawnicza, ale i multimedialna - zainwestowała w internet (Playboy Cyber Club) oraz telekomunikację (mobilny serwis Mobile Playmate of the Month). Playboy TV dociera do setek milionów domów w 70 krajach na całym świecie.

Obecnie 22 międzynarodowych wydań magazynu czyta każdego miesiąca około 15 mln osób na całym świecie, z czego około 10 mln egzemplarzy trafia do rąk Amerykanów. W środowisku amerykańskich biznesmenów uznaje się go za największego szczęściarza wśród managerów.

Kim jest Hefner?

Jego nazwisko kojarzy się wyłącznie z jednym: z seksem. Tymczasem 81-letni Hugh Hefner to przede wszystkim inteligentny i przebiegły biznesmen, którego po prostu stać na każdą ekstrawagancję.

W wywiadach prasowych właściciel Playboya z ogromną przyjemnością opowiada o swoim biznesie. Żartuje, że pornobiznes daje mu ogromną satysfakcję, ale i nieco poważniej opowiada, że wierzy w to, iż jego praca zmieni życie wielu ludzi na lepsze.

Dziś jest biznesmenem, którego stać niemal na wszystko – przy czym chodzi tu nie tylko o możliwości finansowe. Po nieudanych małżeństwach przyznaje się do utrzymywania bliskich znajomości z kilkoma młodymi przyjaciółkami. Nie żałuje pieniędzy na hazard, ani wystawne przyjęcia. Sam porównuje swoje życie do życia małego chłopczyka, który ma marzenia. Różnica pomiędzy nimi polega wyłącznie na tym, ze 80-letni milioner wszystkie swoje marzenia natychmiast realizuje.

6. Jak założyć firmę na podstawie firmy

Jana Nowaka

Od czego powinien zacząć nasz Jan Nowak, niewątpliwie ważne jest aby miał jakąkolwiek wizje na swoją własną działalność, jest to chyba absolutne minimum, od wizji swego przyszłego imperium musi zacząć nasz Pan JAN. Idąc dalej tropem nasz Nowak zaczyna myśleć nad realizacja swojej wizji co powinien zrobić. Powinien przygotować profesjonalny biznesplan na przynajmniej 12 miesięcy, to właśnie biznesplan pokaże mu czy nie straci zainwestowanych pieniędzy czy ma szanse na ryku jak również zgromadzi w jednym miejscu wszystkie ważne informacje. Co takiego powinien zawierać owy plan:

6.1. Biznesplan Jana Nowaka

a) formalne dane o zakładanej firmie, czyli:

 formę prawną prowadzonej działalności gospodarczej, czyli wybór pomiędzy indywidualną działalnością gospodarczą, a spółką osobowa lub handlową,  planowaną datę rozpoczęcia działalności,  rzetelne określeń kwalifikacji, umiejętności i wykształcenia do prowadzenia planowanej firmy; Jan Nowak, zanim rozpocznie działać na rynku, musi być świadomy, co potrafi i czy być może nie będzie potrzebować pomocy kogoś jeszcze,

b) powód, dla którego Nowak chce zakładać firmę, a więc:

 misję firmy, która tak jak misja życiowa człowieka jasno oświetla oczekiwany sukces w przyszłości,  cele do osiągnięcia na najbliższy rok i cele możliwe do zrealizowania w ciągu 3 lub 5 lat obejmujące zarówno oczekiwane dochody, jak i pozycję w społeczeństwie czy satysfakcję klientów,

c) plan marketingowy, w którym zawierają się informacje o tym:

 co i dla kogo sprzedawać,  jak to robić najlepiej, jak dotrzeć do klientów, czy zatrudnić przedstawicieli handlowych, a może skorzystać z dystrybucji poprzez supermarkety,  za jaką cenę sprzedawać lub świadczyć usługi, tak aby Jan Nowak wkrótce zaczął zarabiać więcej niż zwykł to robić na odsetkach bankowych od posiadanych oszczędności,  w końcu jak powiadomić klientów o firmie oraz jak ich zachęcić do kupowania oferowanych produktów i usług,

Jeśli Jan Nowak myśli o rozwoju swojego przedsięwzięcia, nie może zapomnieć o marzeniach, nawet jeśli dziś są jeszcze niemożliwe do spełnienia. Misja firmy Nokia – Connecting people – rozpoznawalna jest dziś na całym świecie, a jeszcze 30 lat temu firma produkowała papier i kalosze. Tylko odwaga i marzenia menedżerów firmy doprowadziły do tego, że jest dziś w czołówce koncernów elektronicznych.

Tak naprawdę tylko osiągniecie celów rynkowych gwarantuje osiąganie innych celów firmy. Firma Jana Nowaka działa dla klientów, to ich wymagania i potrzeby są najważniejsze

6.3. Walka na brutalnym rynku oraz realia dnia codziennego

Jan Nowak ma pomysł na firmę sformułował już także misję przedsięwzięcia i rozważył, którzy klienci są dla niego najważniejsi. Czas poznać konkurencyjność swojego pomysłu wobec istniejących i przyszłych konkurentów, znaleźć substytuty i odpowiednich dostawców.

Nigdy nie jesteś sam

Dostawcy pełnią ważną rolę w funkcjonowaniu każdej firmy, zarówno produkującej swoje wyroby, firmy handlowej, jak i ściśle usługowej. Jakąkolwiek firmę nie założyłby Jan Nowak, musi określić, kim są jego dostawcy. Nawet jeśli z pozoru wydaje mu się, że działa zupełnie samodzielnie, istnieją na pewno.

Po pierwsze powinien ocenić ich liczbę w stosunku do liczby odbiorców, czyli firm takich jak jego własna. Jeśli Nowak myśli o sklepie z odzieżą męską, im większy producent marynarek i im mniej podobnych firm, tym gorzej dla Jana Nowaka.

Drugą istotną rzeczą jest wpływ jakości dostarczanych płaszczy na jakość sprzedawanej odzieży w jego sklepie

Nowak w biznesplanie swojej firmy musi uwzględnić istnienie firm konkurencyjnych. O tym, czy będzie mu łatwo przebić się ze swoją ofertą świadczy:

 liczba konkurentów i ich położenie względem sklepu Jana Nowaka,  wzrost lub spadek popytu na oferowane produkty; konkurencja na danym rynku zaostrza się, gdy ubywa klientów lub kupują oni coraz mniej,  sposób, w jaki Jan Nowak wyróżnił swój sklep i garnitury; jeśli biznes jest łatwo rozpoznawalny, tym dla niego lepiej,  poziom kosztów stałych, czyli niezależnych od ilości sprzedanych ubrań; im wyższy, tym gorzej, ponieważ firma traci podstawową przewagę konkurencyjną i stoi pod ścianą – albo zerowy zysk, albo zamykamy interes.

Klienci kluczowi

Na tym etapie planowania biznesu Jan Nowak ma już sprecyzowaną grupę klientów kluczowych. Można ich dodatkowo scharakteryzować trzema cechami: ich liczbą, stopień zależności od odzieży sprzedawanej przez Nowaka i możliwości integracji w tył. Im klientów więcej, tym lepiej

Każdy z istniejących lub przyszłych konkurentów może oferować dokładnie te same produkty co Jan Nowak. Wówczas są to substytuty bliskie. Substytutem dalszym będzie inna odzież, ale spełniającą podobne funkcję, co garnitur – osoba w nią ubrana ma wyglądać odświętnie zazwyczaj po to, by coś szczególnego załatwić lub wywrzeć na kimś dobre wrażenie. Jan Nowak może jeszcze zastanowić się nad substytutem potencjalnym. Nie będzie to ani garnitur, ani frak czy surdut. Substytut potencjalny będzie zaspokajał tę samą potrzebę, co te dwa ostatnie produkty – pozwoli coś szczególnego załatwić lub poprawić wizerunek. Może to być na przykład osoba wynajęta przez klienta sklepu Nowaka w tym właśnie celu.

6.4. Pozyskanie klientów oraz sprecyzowanie grupy docelowej konsumentów

W jego biznes planie powinna znajdować się jasna odpowiedź na to pytanie. Wokół niego znajduje się przecież mnóstwo ludzi o pewnych cechach charakteru, dochodach, w różnym wieku i mających różne upodobania. Nawet jeśli Nowaka nie interesują indywidualni klienci, bo chce założyć hurtownię, firmę doradczą albo agencję reklamową, musi zdawać sobie sprawę z różnic pomiędzy nimi. Musi znać swój rynek.

Kogo brać pod uwagę?

Klientów firmy można podzielić według kilku kryteriów, takich jak:

 miejsce zamieszkania, czyli wielkość miejscowości albo odległość od sklepu Nowaka,  dane demograficzne, takie jak wiek, płeć, stan zdrowia, stan cywilny, poziom wykształcenia,  zawód, stanowisko w firmie i dochody,  cechy osobowości, czyli zainteresowania, chęć posiadania nowości, przywiązanie do danej marki.

Jeśli w oparciu o swój pomysł na biznes Jan Nowak podzieli wszystkich potencjalnych klientów na mniejsze grupy, łatwiej będzie mu zorientować się, kto jest naprawdę dla nie ważny i przyniesie najwięcej pieniędzy firmie.

6.5. Reklama oraz promocja przedsiębiorstwa

Każda firma, zarówno działalność gospodarcza Nowaka, jak i międzynarodowy koncern, używa podobnych mechanizmów do walki o klienta. W marketingu nazywa się je narzędziami marketingowymi, a ponieważ stosowane są jednocześnie, określa się je mianem marketingu-mix.

Opracować schemat

Każda firma, nawet licząca kilkanaście osób, powinna posiadać schemat organizacyjny, w którym pracownicy mogliby znaleźć swoje stanowisko i sprawdzić kto, za co i przed kim odpowiada. Każdy z przewidywanych wspólników lub pracowników powinien mieć jasno określone cztery cechy:

 zadania, czyli czynności do wykonania z jasno wyznaczonym efektem końcowym i czasem wykonania; Nowak może zaplanować zadanie dla osoby zajmującej się marketingiem np. w ciągu miesiąca ma ona dotrzeć do 10 kluczowych klientów i przekonać ich o wyjątkowości oferty,  obowiązki, które określają sposób wykonania zadań zlecanych w przyszłości; pracownicy fizyczni Jana Nowaka powinni wykonywać każde prace budowlane z najwyższą starannością i na czas,  uprawnienia, czyli inaczej decyzje, które pracownicy mogą podjąć w sprzyjających okolicznościach; osoba z marketingu może bez wyraźnego polecenia Nowaka szukać nowych klientów firmy,  odpowiedzialność, czyli sankcje za niewykonanie powierzonych zadań.

Powyższe cechy danego stanowiska nie muszą być na papierze, ale działa tu zasada, że im większa firma, tym dokumentacja powinna być pełniejsza.

Myśląc o firmie kilkuosobowej Nowak musi odpowiedzieć sobie na pytanie: czy warto szukać wspólników, którzy wniosą kapitał na rozpoczęcie działalności i będą pracować na rzecz spółki, czy może lepiej założyć indywidualną działalność gospodarczą i zatrudnić pracowników. Nie jest to pytanie łatwe, choć zatrudnienie pracowników to duży koszt dla Nowaka.

Koszt pracownika

Jeśli Anna Kowalska zostanie zatrudniona na stanowisko asystentki w firmie Nowaka na podstawie umowy o pracę, to pracodawca oprócz "gołej pensji" będzie co miesiąc ponosił koszty:

 ubezpieczenia emerytalnego  ubezpieczenia rentowego  składki na fundusz pracy  oraz ubezpieczenia wypadkowego o wysokości w zależności od kategorii ryzyka,

Oprócz tego, sama asystentka od swojej pensji musi odprowadzić do kasy państwa i ZUSu pewne świadczenia. W końcowym efekcie do kieszeni asystentki Nowaka (czyli pensja netto) wpłynąć może niemal dwukrotnie mniej niż wynoszą koszty jej zatrudnienia!

Lepszą sytuacją dla firmy jest zatrudnienie pracownika na umowę zlecenie lub umowę o dzieło. Umowy te jednak obowiązują w ściśle przewidzianych kodeksem cywilnym sytuacjach i nie mogą być zawsze stosowane. Trudno w krótkim artykule przedstawić wszystkie aspekty ich stosowania - przedsiębiorca powinien jednak szczegółowo poznać zasady stosowania tych umów, bo okazać się może iż zaoszczędzi spore kwoty.

Trzecia możliwa - w niektórych sytuacjach - opcja to tzw. samozatrudnienie. Pracownik Nowaka zakłada własną działalność gospodarczą, czyli jednoosobową firmę, która wykonuje usługi na rzecz firmy Nowaka. Nowak co miesiąc dostaje od pracownika fakturę i płaci ją zamiast pensji.

Zanim Nowak zdecyduje się zatrudnić pracownika, musi się nieźle nagłowić, by korzyści z jego pracy pokryły płacę brutto i obciążenia wobec budżetu państwa. A przecież Nowak planuje jeszcze osiągać zysk dla siebie, niezbędna jest więc starannie przemyślana decyzja.

Jego biznes plan jest prawie skończony. Teraz pozostało już tylko obliczyć

wszystkie spodziewane koszty i przychody, a więc określić, czy interes

rzeczywiście będzie się opłacał.

6.7. Analiza SWOT przedsiębiorstwa

Ostatnim punktem jego biznes planu i jednocześnie podsumowaniem wszystkich dotychczasowych przemyśleń na temat przyszłego biznesu jest narzędzie w zarządzaniu nazywane analizą SWOT.

Nazwa SWOT pochodzi od angielskich słów S – strenghts, W – weaknesses, O – opportunities i T – threats, czyli siły, słabości, okazje i zagrożenia. Podejmując decyzję dotyczącą rozpoczęcia działalności swojej firmy należy przeprowadzić końcową analizę właśnie w tych czterech wariantach, a więc według czynników:

 zewnętrznych i wewnętrznych,  pozytywnych i negatywnych.

Z takiego podziału powstaje tabela o 4 polach, zawierająca następującą kombinację tych czterech kryteriów:

 mocne strony przedsięwzięcia (czynniki wewnętrzne i pozytywne), czyli specyficzne cechy firmy, odróżniające ją na korzyść od konkurentów,  słabe strony (czynniki wewnętrzne i negatywne), inaczej aspekty w jej funkcjonowaniu, które utrudniają rozwój w przyszłości,  szanse (czynniki zewnętrzne i pozytywne), dające nowe możliwości dla firmy i osłabiające zagrożenia,  zagrożenia (czynniki zewnętrzne i negatywne), czyli przeszkody w prowadzeniu działalności przez firmę, na które nie ma ona wpływu, ale musi pokonać.

Zdystansować się od pomysłu

Jan Nowak po przeprowadzeniu podobnej analizy będzie mógł ze spokojem podjąć ostateczną decyzję o otwarciu firmy. Nie będzie to zadanie łatwe. Będzie wymagać od niego dużego obiektywizmu i dystansu do własnego pomysłu na biznes.