Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

FIZYKO-CHEMICZNE PODSTAWY ŻYCIA, Ćwiczenia z Termodynamika

FIZYKO-CHEMICZNE PODSTAWY ŻYCIA. Na obecnym etapie rozwoju nauki przyjmuje się, że życie rozwinęło się na Ziemi jako naturalna konsekwencja powolnych ...

Typologia: Ćwiczenia

2022/2023

Załadowany 24.02.2023

bobby_m
bobby_m 🇵🇱

4.4

(9)

260 dokumenty

1 / 4

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
ks. Wiesław Dyk
SZCZ ECIŃS KIE STUD IA
KOŚCI ELNE 1 (1991)
FIZYKO-CHEMICZNE PODSTAWY ŻYCIA
Na obecnym etapi e r ozwo ju nauk i p rzyjm uje się, że życie roz winęło s n a Ziemi
jak o natu ralna konse kwenc ja powolnych prze mian ewoluc yjnych. S yntęza pod staw o
wych pierw iastkó w orga niczny ch do konała s w Kos mosi e jesz cze p rzed akrec Ziemi.
Uks ztałt owan ie s natom iast Ziemi, wraz z jej pier wotn ą atm osfer ą, sprzyjało dalszym
proc esom ewolu cyjnym. Ust abilizowa nie s ię waru nków fizyko-ch emiczn ych naszej
plan ety oraz ukształtow anie się atmosf ery tle nowej i środ owisk a wodne go stało się pod
stawą za inicjo wania ewolucji biologi cznej.
Doc ieka nia sp ecjalist ów z róż nych dzie dzin nauk i jak rów nież filozofów streszcza ją
się w szukaniu obie któw be zpoś rednio po przed zający ch życie b iologiczne. Ws zystkie
proce sy prze dżycio we no szą naz wę ewolucji chemiczn ej. Na szczególną uwagę w bada
niu procesó w ewolu cji chem icznej zdają się zasług iwać stru ktur y rozpra szając e nadmiar
wytw orzone j en trop ii '. Teo ria s truk tur dysypat ywnych je st przedm iot em badań szky
bru kse lskiej2 i nale ży do obs zernego dz iału fizyki - termod yna miki proce sów nie rów no
wagowych.
Po zary sowaniu zatem ogólnej pro blem atyki termo dyn amik i proce sów nie równ owa
gowych omów imy cechy u kładów rozprasza jących mat erię i energ ię. Układy te cha rak
teryzują s d użą antyen trop ijnością, czyli zdol nośc ią do tworzenia porządku i do sam o
organiz acji.
1. Ogólnie rzecz biorąc, termo dyn ami ka zajm uje s układam i, które podlegają wzro
stowi entropii. M ożna wymie nić tu ukł ady z amk nięte i otwarte . Pierwsze z nich
prz edm iote m ba dań term odyn ami ki klasyczne j. Układy zamk nię te nie mają dla nas żad
nego znaczen ia, gdyż następ uje w ni ch u stal enie się równowagi te rmodyna micz nej po
uzys kaniu m aksimum entro pii. Ma ksim um ent ropii oz nacza u stan ie wszelkich mo żli
wości ży ciowych i rozw ojowych dane go ukła du.
Układy o twar te, ze wz ględu n a stan nierów nowag owoś ci, mo gą być bli skie stanu
równowagi i dalekie od stanu wnow agi. Pierwsze z nich cha rakte ryzuj ą się ustaleniem
min imu m produ kcji entr opii, tzn. e ntro pia wzras ta do pewn ego m in imu m i u trzym uje
się na tym pozi omie prze z cały czas dynamicz nego współistni enia układu z otocze niem .
Na dmi ar e ntro pii wyt warzanej w ty m ukła dzie je st odpr owad zany do ot oczen ia. Wyt
warzanie e ntro pii w układzie o twarty m o ddal onym od równowagi zależy od szybkości
różn ych nieodw racaln ych procesów, np. reakcji ch emicznych, dyfuzji, przepływu ciepła
oraz od natężen ia różnych nieodw racaln ych proce sów wiążących układ z oto czen iem ,
np. grad ienty te mpe ratu ry, pow inowa ctwa ch emic zne itd. W ukł adach bl iskich stan u
123
pf3
pf4

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz FIZYKO-CHEMICZNE PODSTAWY ŻYCIA i więcej Ćwiczenia w PDF z Termodynamika tylko na Docsity!

ks. Wiesław Dyk

SZCZECIŃSKIE STUDIA KOŚCIELNE 1 (1991)

FIZYKO-CHEMICZNE PODSTAWY ŻYCIA

Na obecnym etapie rozwoju nauki przyjmuje się, że życie rozwinęło się na Ziemi jako naturalna konsekwencja powolnych przemian ewolucyjnych. Syntęza podstawo wych pierwiastków organicznych dokonała się w Kosmosie jeszcze przed akrecją Ziemi. Ukształtowanie się natomiast Ziemi, wraz z jej pierwotną atmosferą, sprzyjało dalszym procesom ewolucyjnym. Ustabilizowanie się warunków fizyko-chemicznych naszej planety oraz ukształtowanie się atmosfery tlenowej i środowiska wodnego stało się pod stawą zainicjowania ewolucji biologicznej. Dociekania specjalistów z różnych dziedzin nauki jak również filozofów streszczają się w szukaniu obiektów bezpośrednio poprzedzających życie biologiczne. Wszystkie procesy przedżyciowe noszą nazwę ewolucji chemicznej. Na szczególną uwagę w bada niu procesów ewolucji chemicznej zdają się zasługiwać struktury rozpraszające nadmiar wytworzonej entropii '. Teoria struktur dysypatywnych jest przedmiotem badań szkoły brukselskiej2i należy do obszernego działu fizyki - termodynamiki procesów nierówno wagowych. Po zarysowaniu zatem ogólnej problematyki termodynamiki procesów nierównowa gowych omówimy cechy układów rozpraszających materię i energię. Układy te charak teryzują się dużą antyentropijnością, czyli zdolnością do tworzenia porządku i do samo organizacji.

  1. Ogólnie rzecz biorąc, termodynamika zajmuje się układami, które podlegają wzro stowi entropii. Można wymienić tu układy zamknięte i otwarte. Pierwsze z nich są przedmiotem badań termodynamiki klasycznej. Układy zamknięte nie mają dla nas żad nego znaczenia, gdyż następuje w nich ustalenie się równowagi termodynamicznej po uzyskaniu maksimum entropii. Maksimum entropii oznacza ustanie wszelkich możli wości życiowych i rozwojowych danego układu. Układy otwarte, ze względu na stan nierównowagowości, mogą być bliskie stanu równowagi i dalekie od stanu równowagi. Pierwsze z nich charakteryzują się ustaleniem minimum produkcji entropii, tzn. entropia wzrasta do pewnego minimum i utrzymuje się na tym poziomie przez cały czas dynamicznego współistnienia układu z otoczeniem. Nadmiar entropii wytwarzanej w tym układzie jest odprowadzany do otoczenia. Wyt warzanie entropii w układzie otwartym oddalonym od równowagi zależy od szybkości różnych nieodwracalnych procesów, np. reakcji chemicznych, dyfuzji, przepływu ciepła oraz od natężenia różnych nieodwracalnych procesów wiążących układ z otoczeniem , np. gradienty temperatury, powinowactwa chemiczne itd. W układach bliskich stanu

równowagi szybkości przepływu i gradienty natężenia posiadają charakter liniowy. Do póki istnieje wymiana materii i energii między układem a otoczeniem, w warunkach blis kich równowagi, nie zauważamy żadnych właściwości rozwojowych obiektu. Dopiero wskutek przekroczenia granicy krytycznej działających bodźców załamuje się liniowość; produkcja entropii w układzie znów wzrasta. Wraz ze wzrostem entropii układu wzrasta chaos, z którego, w warunkach nierównowagowych, wyłania się porządek. Nieliniowe struktury dysypatywne, zdolne do tworzenia porządku i organizacji, są przedmiotem naszego zainteresowania. Dla upoglądowienia niniejszego artykułu po damy przykłady układów zdolnych do samoorganizacji w fizyce i chemii. Najprostszym przykładem tworzenia się porządku z chaosu jest komórka Benarda. Zjawisko to obserwujemy podczas podgrzewania cieczy między dwiema płytkami. Podgrzewanie cieczy od dołu powoduje jej wrzenie. Jeśli gradient temperatury prze kroczy krytyczną wartość, wówczas chaotyczna konwekcja podlega uporządkowaniu. Na tym etapie cząsteczki cieczy tworzą tzw. komórki Benarda (ciecz w dużych gru pach). Zorganizowane komórki przenoszą ciepło z dolnej płytki ku górze, górna płytka oddaje nadmiar ciepła otoczeniu. Dla podtrzymania istnienia powstałych struktur ko nieczny jest stały dopływ ciepła do dolnej płytki. W chemii przykładem samoorganizacji jest reakcja Biełousowa - Zabotyńskiego. Przy rozpuszczaniu jonów bromianu w obecności katalizatorów powstają koncen tryczne i różnobarwne pierścienie świadczące o uporządkowaniu reakcji. Wytworzone struktury utrzymują się tak długo, dopóki trwa wymiana materii i energii z otoczeniem. Zauważamy ciekawe zjawisko, gdy w wyniku procesów wymiany i dyfuzji zostanie prze kroczony krytyczny stan niestabilności. Po przekroczeniu krytycznej granicy występuje bifurkacja,czyli rozwidlenie się możliwości rozwojowych układu. O wyborze jednej drogi rozwoju decyduje bardzo mały, praktycznie niemierzalny bodziec. Ten nieuch wytny impuls wywołuje lawinę procesów prowadzących do wyłonienia się nowego, wyższego porządku z chaosu. Godny uwagi jest fakt, że znaczenie znikomych bodźców notuje się tylko w warunkach silnie nierównowagowych i przy wielkich fluktuacjach układu. W warunkach równowagowych i bliskich równowagi małe impulsy nie mają żad nego wpływu na rozwój układu czy też systemu. Kolejne bifurkacje w historycznym procesie ewolucyjnym danego obiektu są mecha nizmem tworzenia się coraz bardziej uorganizowanych systemów z prostych układów fi zyko-chemicznych. Logiczne powiązanie organizmów biologicznych ze strukturami dy- sypatywnymi stadium przedżyciowego zdają się potwierdzać cechy tych ostatnich.

  1. W chwili bifurkacji układ znajduje się na drodze ’’szukania” optymalnych możli wości rozwojowych. W tym momencie, w którym zawieszone jest działanie praw deter ministycznych, układ cechuje się: a. względną otwartością na działanie bodźców, b. re- fieksyjnością, c. zdolnością do uczenia się, d. zdolnością do generowania i przetwarza nia informacji. Względna otwartość polega na selekcjonowaniu przez układ bodźców, które na niego działają. Do wnętrza układu dopuszczane są tylko te impulsy, które umożliwiają jego dalszy rozwój. Zdolność do selekcji jest początkowo bardzo prosta i streszcza się w potencjalnych właściwościach reagentów uczestniczących w procesie chemicznej ewo lucji. Późniejszy etap rozwoju charakteryzuje się wytworzeniem półprzepuszczalnej błony, wyraźnie odgradzający układ od otoczenia.

S U M M A R IU M

M ultiform ae penetrationes initiarum genesis vitae, hodie m ultìtudine exemplorum scenariorum- que naturalium atque lentulorum processum evolutionalium fructus dederunt. H ic articulus pro- bationem proclamandi unius horum, id est theorìae structurarum dissipativum fert. Theoria ista in fondamento novi generis scientiae - sic dictaé alineariae thermodynamicae processum aequili- brorium creta est. Structurae diffongentes superabundantiam entropiae, dignae attentionis sunt, quoniam elementum m ediatum inter materiam inanimatam et simplicissimam formam vitae bio- logicae fieri possint. Structurae dissipativae idoneitatem abundandi eius complicationem et Orga nisationen! in conditionibus ab aequitate distantivis demonstrant.

PRZYPISY 1 Ogólnie przez entropię rozumiemy wzrost chaosu rozwijającego się układu. Układ ewolujący, czyli zwięk szający swój porządek, musi posiadać zdolność pozbywania się nadmiaru wytworzonej entropii. 2 Przedstawicielem szkoły brukselskiej jest fizyko-chemik I.Prigogine. On to wraz z I.Stengers przedstawili te orię struktur dysypatywnych w dziele Order oui o f Chaos. M an’s new dialogue with nature, London 1984. Problem samoorganizacji chemicznych układów w warunkach nierównowagowych I.Prigogine podjął wraz z G.Nicolis w dziele Self-organization in non-equilibrum systems. From dissipative struktures to order through fluctuations, John Wiley - Interscience, New York 1977.

3 Die Selbstorganisation des Universum. Vom Urknall zum menschlichen Geist, München 1979.

4 M.EIGEN, P.SCHUSTER, The Hypercycle. A Principle o f Natural Self-Organization, "Naturwissenschaf ten”, Part B: The Abstract Hypercycle, 1(1978)7-41; Part C: The Realistic Hypercycle, 7(1978)341-369. 5 E.JANTSCH.,dz.cyt., 43.156n.207.267-269.