Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Funkcja kwadratowa: wzor, miejsca zerowe. Postacie funkcji kwadratowej, Parabola i jej wierzchołek, Prace dyplomowe z Matematica

Opracowanie z zakresu tematu

Typologia: Prace dyplomowe

2019/2020

Załadowany 29.09.2020

Kuba2013
Kuba2013 🇵🇱

4.6

(48)

482 dokumenty

1 / 5

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Funkcja kwadratowa
Mateusz Butrymowicz, klasa IIa, II Liceum Ogólnokształcące w Piszu
Funkcję f daną wzorem:
f (x) = ax2 + bx + c
gdzie a R {0}, b, c R, której dziedziną jest zbiór liczb rzeczywistych nazywamy
funkcją kwadratową.
Liczby a, b, c R nazywamy współczynnikami funkcji kwadratowej.
Wzór: Wyróżnik funkcji kwadratowej (delta) Δ .
Δ = b2 − 4ac
Przykład 1. Funkcja f określona jest wzorem f(x) x2 + 2x 3 . Oblicz wyróżnik tej funkcji.
Odczytujemy ze wzoru funkcji wartości kolejnych współczynników: a =1, b =2, c=−3 .
Δ = b2 4ac = 22 4·1·(−3) = 16
Δ=16.
Miejsca zerowe.
Miejscem zerowym funkcji jest każdy jej argument, dla którego wartość funkcji równa jest
zero.
Wzór: Miejsca zerowe funkcji kwadratowej.
Liczba miejsc zerowych funkcji kwadratowej f(x) = ax2 + bx + c jest uzależniona od wartości
wyróżnika Δ = b2 − 4ac
Δ < 0 delta mniejsza od zera, czyli nie ma miejsc zerowych
Δ = 0 delta równa zero, czyli jedno miejsce zerowe
𝑥0=−𝑏
2𝑎
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Funkcja kwadratowa: wzor, miejsca zerowe. Postacie funkcji kwadratowej, Parabola i jej wierzchołek i więcej Prace dyplomowe w PDF z Matematica tylko na Docsity!

Funkcja kwadratowa

Mateusz Butrymowicz, klasa IIa, II Liceum Ogólnokształcące w Piszu

Funkcję f daną wzorem:

f ( x ) = ax^2 + bx + c

gdzie aR ∖{0}, b , cR, której dziedziną jest zbiór liczb rzeczywistych nazywamy funkcją kwadratową.

Liczby a, b , cR nazywamy współczynnikami funkcji kwadratowej.

Wzór: Wyróżnik funkcji kwadratowej (delta) Δ.

Δ = b^2 − 4 ac

Przykład 1. Funkcja f określona jest wzorem f ( x ) x 2 + 2 x − 3. Oblicz wyróżnik tej funkcji.

Odczytujemy ze wzoru funkcji wartości kolejnych współczynników: a =1, b =2, c =−.

Δ = b^2 − 4 ac = 2^2 − 4 · 1 ·(−3) = 16 Δ=16.

Miejsca zerowe.

Miejscem zerowym funkcji jest każdy jej argument, dla którego wartość funkcji równa jest zero.

Wzór: Miejsca zerowe funkcji kwadratowej.

Liczba miejsc zerowych funkcji kwadratowej f ( x ) = ax^2 + bx + c jest uzależniona od wartości

wyróżnika Δ = b^2 − 4 ac

Δ < 0 delta mniejsza od zera, czyli nie ma miejsc zerowych

Δ = 0 delta równa zero, czyli jedno miejsce zerowe

Δ > 0 delta większa od zera ,czyli dwa miejsca zerowe

−𝑏−√Δ 2𝑎 ,^ 𝑥^2 =^

−𝑏+√Δ 2𝑎

Przykład 2. Oblicz miejsca zerowe funkcji danej wzorem f ( x ) = x^2 + 2 x − 3

Najpierw wyznaczymy wartości współczynników z wzoru funkcji:

a = 1, b = 2, c = − 3

Obliczamy wartość wyróżnika (deltę);

Δ = b^2 − 4 ac = 2^2 − 4 · 1 ·(−3) = 16 > 0

Wartość wyróżnika jest większa od zera, czyli funkcja ma dwa miejsca zerowe

x 1 = −𝑏−√Δ 2𝑎 =^

−2−√ 2 =^

− 2 = -

x 2 = −𝑏+√Δ 2𝑎 =^

−2−√ 2 =^

2 2 = 1

Zatem miejscami zerowymi funkcji są x 1 = − 3 i x 2 = 1.

Postacie funkcji kwadratowej.

To samo równanie funkcji kwadratowej możemy zapisać w trzech postaciach.

Postać ogólna: f ( x ) ax^2 + bx + c

Postać kanoniczna:

f(x) = a(x + 𝑏 2𝑎 )

4𝑎

Postać iloczynowa: nie istnieje, gdy Δ < 0 f ( x ) = a ( xx 0 )^2 , gdy Δ = 0 f ( x ) = a ( xx 1 )( xx 2 ) gdy Δ > 0,

Ramiona paraboli mogą być skierowane w górę lub w dół, zależy to od wartości współczynnika a we wzorze funkcji kwadratowej.

Jeżeli a > 0 wówczas ramiona paraboli są skierowane w górę:

Jeżeli a < 0 wówczas ramiona paraboli są skierowane w dół:

Wzory Viete'a. Wzory wiążące pierwiastki wielomianu z jego współczynnikami.

Jeżeli funkcja kwadratowa ma pierwiastki, to prawdziwe są dla nich następujące wzory Viete’a:

x 1 + x 2 = − 𝑏 𝑎,^ x^1 ·^ x^2 =^

𝑐 𝑎

Przykład 4. Nie wyznaczając rozwiązań x 1 , x 2 równania 3 x^2 − 6 x − 3 = 0 oblicz wartość

wyrażeń:

𝑥 12 + 𝑥 22 , |𝑥 1 −𝑥 2 |, 1 𝑥 1 +^

1 𝑥 2 ,^ 𝑥^1

2

Rozwiązanie :

Na początku sprawdzamy czy równanie 3 x^2 − 6 x – 3 = 0 ma pierwiastki.

Δ = (− 6)^2 − 4 · 3 · (− 3) = 72 > 0

Delta jest dodatnia, więc równanie ma dwa pierwiastki.

Na podstawie wzorów Viete’a:

x 1 + x 2 = − − 3 = 2 x 1 · x 2 = − 3 =^ −

Korzystamy ze wzorów skróconego mnożenia.

𝑥 12 +𝑥 22 = 𝑥 12 + 2𝑥 1 𝑥 2 + 𝑥 22 − 2𝑥 1 𝑥 2 = ( x 1 + x 2 )^2 −2𝑥 1 𝑥 2 = 2^2 −2 · (−1) = 6

|𝑥 1 − 𝑥 2 | = √(𝑥 1 − 𝑥 2 )^2 = √𝑥 12 − 2𝑥 1 𝑥 2 + 𝑥 22 = √𝑥 12 + 𝑥 22 − 2𝑥 1 𝑥 2 = √6 − 2 · (− 1 )