Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Gramatyka opisowa: orzeczenie: rodzaje i formy, funkcje , Notatki z Język angielski

Opracowanie z zakresu tematu

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 01.03.2013

Warsawa
Warsawa 🇵🇱

4.7

(104)

282 dokumenty

1 / 4

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
1
ORZECZENIE
Funkcja orzeczenia- ukazanie zachowania się lub właściwości przedmiotu w toku czasowym.
Rodzaje orzeczenia
Proste:
Słowne (czasownikowe)- wyrażone formą czasownika, np. Pies zaszczekał.
Złożone:
Słowno-imienne- złożone z czasownikowego łącznika (np. są) i z imiennego orzecznika (np.
niedojrzałe), np. Te pomidory są niedojrzałe.
Szeregowe- np. Zbyszek był spocony i umazany czarną farbą.
!!! Bilety sprzedaje i kasuje kierowca. Kierowca sprzedaje i kasuje bilety.- orzeczenia szeregowe.
Kierowca sprzedaje bilety i kasuje je.- wypowiedzenie złożone, dwa kompleksy predykcyjne.
Forma orzeczenia słownego w wypowiedzeniu dwuczłonowym
Wypowiedzenie dwuczłonowe- zawiera podmiot i orzeczenie.
Czasownik pełniący rolę orzeczenia pozostaje z podmiotem mianownikowym w związku zgody pod
względem liczby i rodzaju, np. Matka Pawła zorientowała się. Mnie się wszystko sprzykrzyło. Sami
poszliście obliczać.
Orzeczenie przybiera formę osoby 3 w rodzaju nijakim z podmiotem w dopełniaczu, np. Kilka kropel
deszczu spadło w Warszawie. Wszędzie brakowało ludzi.
Czasem spotykamy w roli orzeczenia bezokolicznik, np. Proszę samemu zamknąć = Sam zamknij.
Orzeczenie słowno-imienne
Formy orzecznika:
Rzeczownik, zaimek rzeczowny- forma w Narzędniku lub potocznie w Mianowniku, np. Płock jest
miastem jego przeznaczenia. Kim był Julian Sorel? Ojciec ów był mason, demokrata i dawny major
napoleoński.
Przymiotnik, zaimek przymiotny, liczebnik, imiesłów bierny- np. Mam jest łatwowierna. Dziś praktyka
jest inna. Listów było dwa. Był spocony i umazany.
Przysłówek, wyrażenie przyimkowe- np. Adamowi dość było patrzeć na nią. Wiatr jest ze wschodu.
Nierozerwalne skupienie wyrazowe- np. Ojciec był cichy i pokornego serca.
Rodzaje łącznika:
Forma czasownika być (jest ono słowem posiłkowym, nie jest samodzielnym czasownikiem, pełni funkcję
łącznika- włącza zakres podmiotu w zakres orzeczenia), np. Ona jest rozwódką. Byłabyś wtedy
szczęśliwa. (Jako samodzielny czasownik w funkcji orzeczenia słownego- np. Jesteście jeszcze w
domu?).
Czasownik służyć za- bo to synonim wyrażeń być czymś, stanowić coś, np. Za mundur służyły siwe od
prania kombinezony.
Czasowniki zostać, stać się, stawać się, np. On został porucznikiem. On stałby się Pani ideałem. Dnie
zrobiły się piękne.
Czasowniki okazać się, okazywać się- np. Pokój okazał się zamknięty. W praktyce okazywał się
tolerancyjny.
Czasowniki wydawać się, wydać się, czuć się, poczuć się- np. Wydało mu się to dziwne. Czuł się
rozbitym, starym. Nagle poczuł się samotny.
Czasowniki nazywać się, zwać się- np. Moja matka nazywa się z domu Stulska. Ja zowie się Maćko z
Bogdańca. Ta odmiana wapienia zwie się marmurem.
docsity.com
pf3
pf4

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Gramatyka opisowa: orzeczenie: rodzaje i formy, funkcje i więcej Notatki w PDF z Język angielski tylko na Docsity!

ORZECZENIE

Funkcja orzeczenia - ukazanie zachowania się lub właściwości przedmiotu w toku czasowym.

Rodzaje orzeczenia  Proste:  Słowne (czasownikowe) - wyrażone formą czasownika, np. Pies zaszczekał.  Złożone:  Słowno-imienne - złożone z czasownikowego łącznika (np. są) i z imiennego orzecznika (np. niedojrzałe), np. Te pomidory są niedojrzałe.  Szeregowe - np. Zbyszek był spocony i umazany czarną farbą. !!! Bilety sprzedaje i kasuje kierowca. Kierowca sprzedaje i kasuje bilety.- orzeczenia szeregowe. Kierowca sprzedaje bilety i kasuje je.- wypowiedzenie złożone, dwa kompleksy predykcyjne.

Forma orzeczenia słownego w wypowiedzeniu dwuczłonowym

Wypowiedzenie dwuczłonowe - zawiera podmiot i orzeczenie.  Czasownik pełniący rolę orzeczenia pozostaje z podmiotem mianownikowym w związku zgody pod względem liczby i rodzaju, np. Matka Pawła zorientowała się. Mnie się wszystko sprzykrzyło. Sami poszliście obliczać.  Orzeczenie przybiera formę osoby 3 w rodzaju nijakim z podmiotem w dopełniaczu , np. Kilka kropel deszczu spadło w Warszawie. Wszędzie brakowało ludzi.  Czasem spotykamy w roli orzeczenia bezokolicznik , np. Proszę samemu zamknąć = Sam zamknij.

Orzeczenie słowno-imienne

Formy orzecznika :  Rzeczownik , zaimek rzeczowny - forma w Narzędniku lub potocznie w Mianowniku , np. Płock jest miastem jego przeznaczenia. Kim był Julian Sorel? Ojciec ów był mason, demokrata i dawny major napoleoński.  Przymiotnik, zaimek przymiotny, liczebnik, imiesłów bierny - np. Mam jest łatwowierna. Dziś praktyka jest inna. Listów było dwa. Był spocony i umazany.  Przysłówek, wyrażenie przyimkowe - np. Adamowi dość było patrzeć na nią. Wiatr jest ze wschodu.  Nierozerwalne skupienie wyrazowe - np. Ojciec był cichy i pokornego serca.

Rodzaje łącznika :  Forma czasownika być (jest ono słowem posiłkowym , nie jest samodzielnym czasownikiem, pełni funkcję łącznika- włącza zakres podmiotu w zakres orzeczenia ), np. Ona jest rozwódką. Byłabyś wtedy szczęśliwa. (Jako samodzielny czasownik w funkcji orzeczenia słownego - np. Jesteście jeszcze w domu?).  Czasownik służyć za- bo to synonim wyrażeń być czymś, stanowić coś , np. Za mundur służyły siwe od prania kombinezony.  Czasowniki zostać, stać się, stawać się , np. On został porucznikiem. On stałby się Pani ideałem. Dnie zrobiły się piękne.  Czasowniki okazać się, okazywać się - np. Pokój okazał się zamknięty. W praktyce okazywał się tolerancyjny.  Czasowniki wydawać się, wydać się, czuć się, poczuć się - np. Wydało mu się to dziwne. Czuł się rozbitym, starym. Nagle poczuł się samotny.  Czasowniki nazywać się, zwać się - np. Moja matka nazywa się z domu Stulska. Ja zowie się Maćko z Bogdańca. Ta odmiana wapienia zwie się marmurem.

 Łącznik to, oto, jest to - z orzecznikiem w Mianowniku lub bezokolicznikiem, np. Kaskader jest to człowiek, którego zawód polega na spadaniu. Jedyna przyjemność Wikty to stanąć pod bramą i popatrzeć na świat. Te czasowniki są różnymi wariantami znaków przysądzania subiektowi danej cechy czy funkcji. Przedmiotem przysądzania są: stan realny, nabywanie cech czy funkcji, przejawienie się cechy, percepcja cechy, nazywanie osoby lub przedmiotu.

Forma orzeczenia przy kilku podmiotach :

 Spójnik i - mnoga , np. Hrabia i Telimena poglądali w górę.  Spójnik z :  Mnoga - traktowanie wszystkich członów wyrażenia jako podmiotów, np. Pan Wojski z Tadeuszem idą pod las.  Pojedyncza - źródło w naturze formalno-gramatycznej lub realnoznaczeniowej, np. Gdy Widmar z chirurgiem wszedł do salonu, wyglądał bardzo źle.

Forma orzeczenia w wypowiedzeniach jednoczłonowych

 Inny charakter orzeczenia, gdy subiekt (desygnat podmiotu) jest konotowany lub domyślny i gdy nie wiąże sięz żadnym desygnatem podmiotowym.  Wypowiedzenia z subiektem konotowanym - subiekt konotowany przez końcówkę odpowiedniej formy osoby 1 lub 2, np. Nie jad am po restauracjach. Uczesał się. Za godzinę ma my autobus. Chod źcie już.  Wypowiedzenia z subiektem domyślnym :  z kontekstu , np. Codziennie kupuję „Le Monde”. Przychodzi tu po południu.  z konsytuacji , np. W przodzie słychać kilka wystrzałów. – Już nas odkryli - szepnął kapral.  Wypowiedzenia, które się nie wiążą z żadnym desygnatem podmiotowym :  Orzeczeniem forma czasownikowa na – no, -to - osoby wykonawców czynności nie są oznaczone, np. dano hasło, zaczęto tańczyć.  Czasownik w 3 os. l. mn. o nieokreślonych wykonawcach czynności , np. Węgiel przywieźli.  Zaimkowa forma czasownika w 3 os. l. poj. o nieokreślonym wykonawcy czynności , np. W niedzielę zawsze się tu podaje cielęcinę.  Zaimkowa forma czasownika w 3 os. l. poj. z celownikiem oznaczającym wykonawcę czynności - czynność traktowana jako bezpodmiotowa, np. Tak mi się powiedziało.  Czasownik być (lub jego synonim) w 3 os. l. poj. r. n. z określnikiem stanu jako orzecznikiem , np. Po pierwszej wojnie było ciężko. Z podporządkowanym orzeczeniu dopełnieniem w postaci celownika , np. Wskutek braku pożywienia było mi coraz zimniej. Mnie daleko było do rozpaczy. Chirurgowi zrobiło się smutno i radośnie jednocześnie. Celowniki mi, mnie, chirurgowi nie są podmiotami, ale dopełnieniami , gdyż oznaczają odbiorcę oddziaływania bezosobowego stanu.  Czasownik w 3 os. l. poj. oznacza bezpodmiotowo stan , np. Mnie czasem w piersiach boli … Madzi początkowo zrobiło się niedobrze.  Czasownik w 3 os. l. poj. oznacza bezpodmiotowo pewne zjawisko, proces, zdarzenie , np. Błyska się ciągle. Zmierzchało i mżył deszcz. W tym domu naprawdę straszy. Zakołysało całą chałupą.  Czasowniki niefleksyjne:Wyrazy zleksykalizowane o funkcji predykatywnej bezosobowej : trzeba, można, wolno, warto, nie podobna, nie sposób, widać, słychać, znać czuć itp.  Wyrazy o funkcji impresywnej (pobudzającej) : precz, fora, hajda, wara, huzia.  Wyrazy oznaczające czynności o charakterze momentalnym , np. ciach, bęc, brzdęk.Rzeczowniki w funkcji predykatywnej: szkoda żal, strach, wstyd, dziw, (nie) dziwota, pora, czas, brak- pełnią funkcję predykatywną same lub w połączeniu z formą czasowników być, robić się w 3 os. l. poj. r. n. jako łącznikiem, np. Pora już na mnie. Dziś jest mi wstyd. Także rzeczowniki prawda ( Prawda , pan nikomu o tym nie powie?) oraz mowa (O wilku mowa …).

Stylistyczny charakter konstrukcji jednoczłonowych

 mowy potocznej,  stylu emocjonalnego,  krótkich ogłoszeń,  napisów ostrzegawczych,  nagłówkom prasowym.