


Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Socjologia: notatki z zakresu socjologii dotyczące grup społecznych i dewiacji.
Typologia: Notatki
1 / 4
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Grupy społeczne i dewiacja
Grupy : Grupy inkluzywne - członkiem tego typu grupy może być każda osoba, nie są tutaj istotne żadne kryteria klasyfikacyjne. W rzeczywistości taki czysty model rzadko jest spotykany, można jednak mówić o grupach, które do takiego modelu się zbliżają i umożliwiają uczestnictwo bez konieczności zdobywania specjalnych kwalifikacji lub referencji. Grupy ekskluzywne(elitarne) do takiej grupy społecznej przynależeć mogą jednostki spełniające odpowiednie kryteria przynależności. Ekskluzywność grupy wzrasta wraz z trudnością zdobycia odpowiednich referencji. Często kryterium uwzględnianym przy rekrutacji nowych członków jest ich pochodzenie (np. kluby dla bogatych przedsiębiorców czy też prawników, charakterystyczne przede wszystkim dla społeczeństwa amerykańskiego przynależność do takiego klubu podnosi prestiż jej członków, staje się powodem do dumy itp.). Mogą to być także grupy oparte na statusach osiąganych np. różnego rodzaju stowarzyszenia himalaistów, sportowcówPierwotne są to takie grupy społeczne do których jednostka wchodzi w procesie socjalizacji pierwotnej. Najważniejszą grupą społeczną pierwotną jest rodzina w tej grupie kontakty są trwałe. Wtórne - charakteryzuje się względnie małą trwałością i wielością członków. Grupy wtórne tworzone są dla osiągnięcia określonego celu. Często po osiągnięciu zamierzonego celu grupy te zostają rozwiązane. Grupy wtórne przeważają w społeczeństwach przemysłowym oraz poprzemysłowym. Grupy małe - liczą zazwyczaj do kilkunastu członków, co w decydującej mierze wpływa na kształtowanie się ich cech mających szczególne znaczenie dla oddziaływań wychowawczych. Zachodzą w nich styczności bezpośrednie, osobiste. Stosunki w tych grupach, regulowane przez instytucje nieformalne, mają charakter przyjacielski. Wzajemna bliskość i znajomość członków sprzyjają osiągnięciu przez nich pełnej identyfikacji z grupąW grupach dużych , - zazwyczaj bardzo licznych i mających duży zasięg terytorialny możliwość bezpośrednich stosunków osobistych jest niewielka. Występuje, więc konieczność pośredniego kontaktowania się członków, a ich działanie oraz kontrola społeczna w tych grupach przyjmują formy zinstytucjonalizowane.Utrzymaniu wewnętrznej spójności grupy, kształtowaniu ich postaw, kierowaniu zachowaniami służą regulaminy-i przepisy. Współczesne grupy o znacznej liczbie członków i dużym zasięgu terytorialnym często posługują się środkami masowego przekazu (telewizją, radiem, prasą). W grupach dużych kształtuje się hierarchia
służbowa (niekiedy złożona, o skomplikowanym stopniu wzajemnych zależności jej ogniw) Grupa formalna - typ grupy społecznej charakteryzujący się sformalizowanymi stosunkami między jednostkami, sztywną strukturą, sformalizowaną kontrolą społeczną i zazwyczaj przypisanymi rolami odgrywanymi przez członków takiej grupy. Struktura tego typu grupy charakteryzuje się przede wszystkim bezosobowymi, rzeczowymi więziami. Grupy formalne organizowane są dla realizacji konkretnego celu i powstają zazwyczaj na bazie prawa publicznego. Grupa nieformalna - to taka, której więź wewnętrzną polega tylko na organizacji instytucji i kontroli nieformalnej, Są to, więc grupy złożone zwykle z małej liczby osób, połączonych wspólnotą interesów, pozostającą w bezpośrednich interakcjach (więzi osobiste), w których obowiązują niesformalizowane niekiedy bardzo luźne i ulotne zasady i kryteria członkostwa, kierownictwa i kontroli. Istnieją poza lub wewnątrz grup formalnych a ich cele mogą być zgodne lub sprzeczne z działaniami tych, że grupCelowe i wspólnotowe. Uczestnicząc w życiu grup jednostka zapoznaje się z przyjętymi przez nią wartościami pozostającymi zazwyczaj w ścisłym związku z kulturą społeczeństwa, występującymi w nim systemami światopoglądowymi, specyficznymi cechami grupy. Wartości te wpływają na kształtowanie się, doraźnych i przewidywanych do osiągnięcia w dłuższych okresach czasu, celów jednostki pozostającej pod wpływem grupy. Różnorodność grup sprawia, że preferowane przez jednostkę cele mogą mieć różną treść i charakter (np. mogą to być cele polityczne, religijne, wiedza, popularność, bogactwo itp.). Pod wpływem oddziaływania grupy jednostka dążąc do osiągnięcia jednych dóbr, do innych może mieć stosunek obojętny lub negatywny. Grupy terytorialne (skupiska rozproszone, wędrowne) i grupy tworzące się na podstawie wspólnych wartości kulturowych. Grupy celowe,- które zostały zorganizowane planowo dla realizacji pewnego celu lub grupy celów, i w których istnieje tylko więź sformalizowana. W grupach celowych dominuje więź rzeczowa i stosunki oparte na stycznościach rzeczowych. Są one tworzone intencjonalnie. Mechanizm tworzenia się grup celowych:- Potrzeby ludzkie i dążenie do ich zaspokojenia- Przekształcenie potrzeb w interesy, które związane są z systemem wartości. Są nadbudowane nad potrzebami - Dążenie do zaspokojenia interesów prowadzi do stawiania sobie celów. Cel to bardzo określony przedmiot lub stan rzeczy, który zbiorowość chce osiągnąć. Cel jest konkretyzacją interesu. Grupa odniesienia audytoryjnego publiczność , której oczyma jednostka postrzega samą siebie (mechanizm jaźni odzwierciedlonej). Ta grupa oddziałuje dzięki potrzebie konformizmu lub chęci wyróżnienia się z otaczającego grupy.Grupa odniesienia normatywnego, do której jednostka
przyczyn kształtowania się zachowań dewiacyjnych zalicza się: teorie biologiczne (odwołujące się np. do zaburzeń chromosomalnych), teorie psychologiczne (powołujące się np. na socjopatyczne zaburzenia osobowości) oraz teorie socjologiczne (np. teoria naznaczania społecznego, traktująca dewiacje jako skutek przypisania jednostce przez otoczenie społeczne etykietki dewianta).