Egipt
Jedna z najstarszych kultur świata. Egipcjanie byli narodem bardzo religijnym oraz z potężnym
bogactwem, siłą gospodarczą, militarną i wysoką kulturą. Nie preferowali rywalizacji i nie
organizowali igrzysk. Cechą ich była wszechstronność.
Egipcjanie odznaczali się tężyzną fizyczną. Mężczyźni byli silni i muskularni, kobiety zaś były
smukłe i pełne gracji. Zamiłowanie do gier i zabaw rozwijali już w dzieciństwie. Sporty jakie
uprawiali to była gimnastyka, atletyka lekka i ciężka, zapasy, pięściarstwo,walki na kije – jako
zaprawa militarna. Jednym z elementów uroczystości dwornych były wyścigi na rydwanach.
Popularne było łucznictwo wykorzystywane do walk i polowań. Inne sporty jakie uprawiali jeszcze
Egipcjanie to podnoszenie ciężarów, boks, hokej, gra w piłkę, taniec, akrobatyka, pływanie,
wioślarstwo.
Rytułał Sed – najstarszy test, bieg na terenie imperium (brali udział władcy), symbolizował
odmłodzenie.
W szkole skupiano się na umiejętnościach praktycznych. Zawód przechodził z ojca na syna.
Tworzono szkoły wojskowe. W szkołach prowadzono sporty tj. marsze, biegi, skoki, zapasy,
strzelanie z łuku, jazda konna, jazda rydwanem. W szkołach oficerskich uczono szermierki oraz
zasad polowania. Pływanie opanowywali do perfekcji.
Ateny
Wraz z rozkwitem Aten rozkwitała się gimnastyka grecka. Gimnastykę uprawiała młodzież w
palestrach oraz gimnazjach.
Wychowanie w Atenach miało na celu rozwój idei wszechstronnej określanej mianem kalokagatia,
kalos – piękny, agathos- dobry. Wychowanie miało na celukształcić ludzi pięknych i dobrych. Gdzie
piękno oznaczało sprawność fizyczną, wysportowanie, harmonię, budowę ciała, a dobro wysoką
kulturą moralną, umysłową i artystyczną.
W programie WF składały się ćwiczenia pięcioboju tj. bieg krótki na długość stadionu ateńskiego
(192,27m), skok w dal, rzut dyskiem, rzut oszczepem, zapasy oraz boks, jazda konna, żeglarstwo i
posługiwanie się bronią
Dzieci po 7 rokiem życia uczęszczały do szkoły, gdzie ojciec wybierał nauczyciela do nauczania
poszczególnych dyscyplin w gimnacjonach. Przygotowywano się również do życia publicznego i
do służby wojskowej.
Sparta
Całe życie podporządkowane celom militarnym. Surowy system wychowania zmierzał wyłącznie
do kształcenia cech i sprawności dobrego żołnierza.
Dzieci po 7 roku życia przygotowywane były aby walczyć. Początkowo dziecią wprowadzano gry i
zabawy oraz ćwiczenia o niskiej intensywności. Od 13-16 r.ż. Wprowadzono surową dyscyplinę
oraz ćwiczenia woskowe i sprawność sportowa. Od17-21/22 r.ż. Był okresem efebii czyli
przgotowania do służby woskowej. Musieli doskonale opanować musztrę wojskową oraz marsze,
biegi, zapasy, rzut dyskiem i oszczepem.
Obejmowały one nie tylko chłopców. Sparta jako jedynie państwo greckie wprowadziła
wykształcenie gimnastyczne także dla dziewcząt, które obok śpiewu i tańca uczyły się wykonywać
wszystkie ćwiczenia pięcioboju, ponieważ wychodzono z założenia, że z silnej matki i ojca będzie
silny przyszły spartanin.
Dzieci selekcjonowano zaraz po urodzeniu, te nadające się do późniejszej służby zostawały z
rodzicami, a tych słabszych się pozbywano.
Cnoty spartan:
-posłuszeństwo
-lojalność
-męstwo
