Historia literatury włoskiej - Notatki - Literatura dawna - Część 3, Notatki z Historia i teoria literatury

Pobierz Historia literatury włoskiej - Notatki - Literatura dawna - Część 3 i więcej Notatki w PDF z Historia i teoria literatury tylko na Docsity! otuchy. Zadaje mu 4 pytania: -kto był przodkiem Cacciaguidy -kiedy urodził sie Cacciaguida -jaka była liczba ludności we Florencji -pyta o wybitnych mieszkańców miasta Entuzjazm Dantego powoduje rozpalenie uczuć ojcowskich Cacciaguidy. -Nie wypowie się na temat swych przodków, gdyż nie chce ulec grzechowi pychy (w rzeczywistości Dante pisarz nie wiedział kim byli). -Urodził sie w 1091r. Mieszkał w dzielnicy przy Porta S. Pietro. -Mężczyzn w kwiecie wieku było 5 razy mniej. Wszyscy pochodzili z Florencji (również rzemieślnicy, czyli najniższa klasa społeczna), nie było ludności napływowej. Cacciaguida wyjaśnia przyczynę napływu ludzi do Florencji. Duże miasto źle rządzone upadnie szybciej niz małe. Wymienia miasta, które upadły, albo chylą się ku upadkowi. Ślepy byk prędzej, potknąwszy się, pada Niż ślepe jagnię; byle z dobrej stali, Lepiej niż pięć szpad siecze jedna szpada. Przyjrzyj się Lunie, przyjrzyj Urbisaglii, Jako zginęły; patrz, śmierci zarody Nie od dziś w Chiusi tkwią i Sinigaglii. Że z biegiem czasu upadają grody, Niechaj ci dziwne nie będzie odkrycie; Mają swój koniec państwa i narody. Metafora „przypływ – odpływ” - zmienność fortuny. A jak, wirując, sfera księżycowa Raz wraz to zniża, to podnosi fale, Tak się Florencji dola różnie snowa. Wymienia rodziny, które były upadające w jego czasach oraz rodziny nowo przybyte. To im zarzuca upadek miasta (zarówno Cacciaguida jak i Dante) Pieśń o charakterze historycznym. Ukazuje charakter poematu: współistnienie 2 planów – wiecznego i historycznego. Analiza dekadencji i obyczajów w mieście. SŁOWO KLUCZ - niezgoda, upadek PIEŚŃ XVII: Dante zgłasza się do Cacciaguidy rejestrem wysokim. Mówi: znasz wszystko, gdyż patrzysz na Boga. Wszystko jest dla ciebie oczywiste, jak dla ludzi to, że trójkąt może mieć tylko jeden kąt rozwarty. Dante słyszał już srogie opowieści na temat swojej przyszłości, jest więc odporny. Chce poznać swą przyszłość, dlatego zwraca sie do Cacciaguidy. Przodek prostym językiem docsity.com opowiedział o przyszłości. Dante stwierdził, że wszystko to co dzieje się na ziemi obecnie jest w wiecznym umyśle Boga, z drugiej jednak strony Bóg nie narzuca biegu wydarzeń. Pogodzenie problemu wolnej woli z wolą Boską. Cacciaguida mówi o tym, że Dante będzie wygnany. Wygnanie to jest już planowane. Złe słowa skierowane w stronę papieża. Wygnanie Dantego związane ze sprawami dworu papieskiego Bonifacego VIII 1 etap wygnania – tęsknota 2 etap wygnania – wystawianie się na łaskę innych Co najgorsze, ci co z nim zostali wyrzuceni (jego przyjaciele) odwrócą sie, ale to Dante wygra. Sam będzie znosił męki wygnania. Najpierw ugości go Bartolomeo della Scala. Can Grande obdarzany jest samymi zaletami, pokazana oznaki jego przyszłej wielkości. Dalsze losy Dantego są owiane tajemnicą ( w rzeczywistości po prostu o tym nie wiedział Dante autor). Rada dla Dantego- aby się nie mścił, zostanie po nim jego poezja, a zemsta jest krótkotrwała. Dante boi sie tej przepowiedni. Wyraża obawę, że jego twórczość może okazać się zgubna (może stracić wsparcie przez swe wersy). Obawia sie, że niektórym może sie nie spodobać to, co widział w swej wędrówce po zaświatach. Z drugiej strony ma świadomość, że jego przyszłe dzieło przetrwa wieki. Cacciaguida radzi, aby martwił się ten, kto ma nieczyste sumienie. Poemat Dantego poruszy konary (czyli o, co na szczycie) – najbardziej wpływowych ludzi i nada sens wygnaniu. Czytelnik nie uwierzy w to, czego nie zna. Dlatego przykłady musza odnosić sie do rzeczywistości. Dante przedstawia swa przyszłość. Jest to część centralna Raju, wokół której wszystko zostało zbudowane. Dante przedstawia sens swego życia i utworu. Kreuje sie na nowego Eneasza. W pieśniach 15, 16 miasto jest bohaterem. W pieśni 17 jest nim Dante. Jest to pieśń kulminacyjna. Dante czuje się w obowiązku podzielenia swojej wiedzy z czytelnikiem aby wskazać drogę zbawienia, mimo iż zdaje sobie sprawę, że ściągnie na siebie wrogów. Jest osamotniony. Oznacza to wyjątkowe przeznaczenie Dantego. XIII: TRECENTO w twórczości Dantego nie ma zalążków kultury XIV wiecznej. Trecento był wiekiem kryzysu: demograficznego, ekonomicznego, politycznego. Jednocześnie to czas transformacji. to czas wielkiej schizmy, powstania monarchii narodowych, kryzysu instytucji średniowiecznych - papiestwa i cesarstwa. Sytuacja ekonomiczna jest bardzo zła - dramatyczny zastój ekonomiczny, głód, dżuma. stąd wiek XIV nazywany jest wiekiem śmierci Literatura: -laicyzacja kultury, rozwój kultury zainspirowanej nową wrażliwością, powoli zaczyna się interesować się życiem jednostki. -Nowa koncepcja śmierci - odłączenie duszy od ciała, szczęśliwy początek nowego docsity.com W drugim zdaniu zawarta jest refleksja uniwersalna. Progresja znaczeń. Swoje doświadczenie wykorzystuje do opisania prawdy istotnej dla wszystkich – rola poety. Pisze o własnym doświadczeniu. Ta miłość jest zjawiskiem subiektywnym. Używa języka ekspresyjnego. Zwraca się do każdego, kto wie, czym jest miłość (stil noviści zwracali się tylko do elity). Petrarca tworzy volgare literackie. SONET XXXV Samotny, w myślach, poprzez puste pola Wlokę się krokiem ciężkim i powolnym, Szukając miejsca - tak mnie gna niedola - Gdzie bym od cienia człowieka był wolny. Jakże inaczej potrafiłbym uciec Od ludzi, którzy wszystko wiedzą o mnie? Nie można ukryć serca, więc spróbujcie Wyczytać ogień, który we mnie płonie. Myślę, że góry i lasy, i rzeki Dokładnie znają życie moje całe Choć ono ludziom skryte i dalekie. Ale nie znajdę takiej drogi światem Idąc, by miłość przy mnie wciąż nie stała Rozmawiająca ze mną jak brat z bratem. Tematyka utworu Utwór ukazuje stan ducha Petrarki. Temat: samotność zakochanego mężczyzny. Przebywa na łonie przyrody, ale jej opis jest ogólnikowy. Nie ma punktu odniesienia czasowego. Jest przedstawieniem wydarzeń wewnętrznych. Nastrój utworu jest melancholijny. Postać nieszczęśliwa, chce uciec przed ludźmi. Wierzy, że natura zapewni mu większe bezpieczeństwo od ludzi. Jednak nawet tu miłość mu towarzyszy. Natura nie może go uchronić przed myślami. Bohater rozpamiętuje się w bólu. Nowość – pojawia się natura i jest odbiciem uczuć. Gdzie znajduje sie podmiot Jaka jest rola natury Jaki jest jego stan ducha SONET XC Były to włosy złote, rozpuszczone W tysiącu słodkich loków, krętych, jasnych, Światło wspaniałe drgało rozelśnione docsity.com W oczach przepięknych, które dziś przygasły Twarz była pełna współczucia; czy szczera? Twarz się zmieniła w barwie; czy być może? Cóż więc dziwnego w tym, że gdy otwieram Powieki, czuję nagle w piersiach pożar? Stąpanie jej nie było rzeczą ziemską, Lecz anielskiego ducha, a jej słowa Brzmiały inaczej niźli ludzka mowa. To blask niebiański, to słońce zwycięskie; Tak ją widziałem. I choć tak dziś nie jest, Gdy łuk odjęto, rana nie zdrowieje. Punktem wyjścia jest opis Laury: 1-6 opis ukochanej 7-8 uczucia podmiotu lirycznego 9-12 opis ukochanej 13-14 uczucia podmiotu lirycznego W blasku Laury objawia sie jej piękno. Porównuje ja do słońca. Laura jest przedstawiona, ale nie w pełni, np. Nie wiadomo jakiego koloru są jej oczy. Brak elementów tła – nieokreślona przestrzeń (tylko wiatr). Wyobrażenie Laury nie ma tła – oczy poety widzą tylko ją. Patrząc na jej opis, wyłania się Laura z przeszłości (pełna blasku) i ta, którą poeta widzi obecnie (przygaszona) – 2 plany. Podmiot liryczny nadal wierny jest swoim młodzieńczym wizjom. Obraz rzeczywisty zwycięża ten, który podmiot liryczny ma w pamięci. Ma świadomość przemijania czasu, ale chce widzieć Laurę taką, jaką widział kiedyś. Uczucie jest nadal tak samo intensywne. Tryumfuje piękno w walce z bezlitosnym czasem. SONET CXXVI Podmiot liryczny targany miłością – monolog zakochanego mężczyzny. 1 strofa – inwokacja do przyrody, która jest uświęcona poprzez kontakt z Laurą. 2 strofa – nadal zwraca sie do przyrody, podmiot przeczuwa nadchodzącą śmierć, wyraża pragnienie aby zostać pochowanym w miejscu gdzie stąpała Laura. 3 strofa – gotów jest na śmierć, ale chce być pochowany w tym miejscu. 4 strofa – chce, aby potem ona przyszła go szukać (tzn aby sie tam spotkali) i poczuje litość żal lub westchnienie. 5 strofa – wizja: Laura siedzi na grobie. Spadają na nią różnobarwne kwiaty – realizm szczegółów. 3 elementy: zakochana, ukochana i natura. Motyw powtarzany w docsity.com przyszłości. Tekst jest rodzajem wizji sennej – marzenie miłosne. Rzeczywistość monologu filtrowane przez pamięć. Marzenie to jest intymną historią Petrarki, wynika z niezaspokojonych pragnień. Rozrzewnia sie sam nad sobą. Kontemplacja piękna – stały motyw Petrarki. XVI: GIOVANNI BOCCACCIO ur. 1313r, odbył staż w banku w Neapolu Twórczość w volgare: B. był samoukiem, kształtowały go i liryka prowensalska, włoska, proza francuska, autorzy starożytni - Owidiusz, Seneka Młodszy TWÓRCZOŚĆ: Napoli: 1334 "La caccia di Diana" jego pierwsze dzieło w którym wychwala urodę neapolitańskich dam "Teseida" "Filostrato" "Filocolo" - trudy miłości, wzorowane na dantem i guittone d'arezzo Firenze: "Opowieść o nimfach Ameta"- romans pasterski "Amorosa visione" "Nimfy z Fiesole" "Fiammetta" - romans psychologiczny prozą. Porzucona przez ukochanego Panfila Fiammetta żali się.. Nowość- kobieta nie jest obiektem uczuć, lecz podmiotem. traktaty po łacinie: "O przypadkach sławnych mężów" "O sławnych niewiastach" "O nazwach gór, lasow, źródeł..." "O genealogiach bogów pogańskich" - zapowiada humanizm o świeckim charakterze, poszukiwanie motywacji moralnej, pobawiony zmysłu krytycznego Uwielbiał Petrarkę, podziwial D. Nowela - sama nazwa novella - pochodzi od nuovo. Włoska nowela to: realizm, bardziej mieszczaństwo niż dworskość, ''literatura konsumpcyjna'', rozrywka Egzemplum - samodzielne utwory, krótkie novellino Il Decamerone - poł XIV wieku mimesis - mowa niezależna diegesis - mowa zależna (opowiadanie) - narrator STRUKTURA: docsity.com