HISTORIA - prezentacja, Notatki z Historia

Pobierz HISTORIA - prezentacja i więcej Notatki w PDF z Historia tylko na Docsity! 1. W drugiej połowie II w.p.n.e. w rzymskiej republice doszło do konfliktów społecznych i politycznych. Rozpoczął się długotrwały spór dotyczący własności ziemi; coraz częściej wybuchały powstania niewolników. Dotychczasowe rozwiązania ustrojowe przestały się sprawdzać. W czasach wielkich podbojów legioniści, którzy w większości byli drobnymi rolnikami, spędzali cale lata na wojnie i nie mogli zajmować się swoimi gospodarstwami. Niestety czasami gdy wracali do domu dowiadywali się, że nie posiadają już gospodarstwa ponieważ ich rodzina nie umiała podołać ciężkiej pracy na roli , dlatego sprzedawała je bogatym sąsiadom. Pozbawieni środków do życia weterani przenosili się do Rzymu, gdzie zasilali miejski proletariat. Do przyczyn powstania można zaliczyć dwie zasadnicze kwestie:  wyzysk niewolników w latyfundiach  pozycja społeczna gladiatorów Powstania wybuchały już wcześniej, ale były szybko tłumione przez armię rzymską. Tym razem jednak siły powstańców były zdecydowanie potężniejsze. Tyberiusz Grakchus W 133 r. p.n.e. wystąpił trybun ludowy – Tyberiusz Grakch. Przedstawił on reformę agrarną (rolną); nowy podział gruntów publicznych. Większość tych ziem, mimo że należała do państwa, była zajmowana przez najbogatszych Rzymian. Tyberiusz Grakch zapronował, żeby mogli oni posiadać najwyżej 125 hektarów, a nadwyżki miały zostać im odebrane i podzielone pomiędzy najbardziej potrzebujących. Projekt został przyjęty, Tyberiuszowi przeszkodziła śmierć w dokończeniu projektu(został zamordowany przez swoich przeciwników politycznych). Gajusz Grakchus W 123 r. p. n. e. Gajusz kontynuował dzieło swojego brata. W roku 121 r. p. n. e. podczas głosowania nad ustawą dotyczącą kolonii w Kartaginie wybuchły zamieszki. Gajusz kazał się zabić wiernemu niewolnikowi Dużym zagrożeniem dla republiki rzymskiej wynikającym z jej polityki podbojów okazał się napływ ogromnej liczby niewolników do Italii. Bezwzględny wyzysk i okrutne traktowanie ludności doprowadziło do kilku groźnych powstań, ale najniebezpieczniejszym powstaniem dla Rzymian okazało się być powstanie Spartakusa. Zostało ono krwawo stłumione przez Marka Krassusa. Spartakus zginął w walce, a jego ciało nigdy nie zostało odnalezione. Dodatkowo 6 tys. pojmanych powstańców ukrzyżowano.