1. Proszę opisać konflikt między Vasco Nunez de Balboa i Pedrariasem Davila. Jaki
był jego przebieg i finał.
Pedro Arias de Avila - inaczej Pedrarias Davila - w 1514 r. został mianowany gubernatorem
Złotej Kastylii. W tym samym roku Vasco Nunez de Balboa - zarządca kolonii w Indiach
Zachodnich, który podporządkował sobie wielu kacyków indiańskich - został mianowany
gubernatorem Morza Południowego (Ocean Spokojny). Mimo to Balboa podlegał
Pedrariasowi (sama nominacja dotarła do Panamy w 1515, ale i tak nie zmieniała tego stanu
rzeczy), co rodziło konflikty, ponieważ to Balboa miał osiągnięcia w zarządzaniu Nowym
Światem, a tytuł Davili był niesłuszny.
W czerwcu 1514 Pedrarias dotarł na Przesmyk Panamski. Wszczął postępowanie przeciw
Balboi, gdyż chciał go zdyskredytować w oczach Korony. Po stronie Balboi stanął biskup
Darienu Juan de Quevedo, a prowadzący formalną kontrolę Gaspar de Espinoza
zdenerwował się, że Pedrarias prowadzi dochodzenie na własną rękę. Davila zabiegał o
deportację Vasco do Hiszpanii, ale powyższe okoliczności pozwoliły Balboi jej uniknąć. Nie
zamknięto postępowania kontrolnego, ale oddano mu skonfiskowane mienie i dopuszczono
do udziału w administrowaniu kolonią.
Następnie w kolonii wybuchł kryzys aprowizacyjny, gdyż do 500 obecnych tam Hiszpanów
doszło 1500 z podróży Pedrariasa. Wiele ludzi zmarło, a część wysłana na zakładanie
osiedli nie robiła tego, tylko rabowała i łapała w niewolę Indian.
Pedrarias postanowił zdyskredytować Balboę, pokazując, że ten sobie nie radzi w
administrowaniu.
Davila wysłał wyprawę eksploracyjną, która zakończyła się pasmem nadużyć w stosunku do
obcokrajowców. Gdy zaprzyjaźnieni z Balboą kacykowie indiańscy dowiedzieli się o tym,
domagali się ukarania winnych (bo nadużycia dotknęły także i ich). Ostatecznie jednak
odpowiedzialni za nią nie zostali ukarani (m.in. Juan de Ayora), gdyż te działania były
korzystne dla Pedrariasa, który później wysłał jeszcze wiele podobnych wypraw
eksploracyjno-łupieżczych.
W 1515 r. dotarł dokument tytułujący Balboę adelantado Morza Południowego oraz
gubernatora wysepki Coiba i Panamy, ale Pedrarias ukrył go przed nim. Dzięki biskupowi
Darienu Juanowi Balboa dowiedział się o tym i odebrał nominację. Pedrarias wymógł na
Balboi, że ten nie będzie wykonywał swojej władzy wbrew Davili (teraz ograniczonej do
Złotej Kastylii).
Balboa wysłał na Kubę swojego zaufanego człowieka Garabito w tajemnicy przed
Pedrariasem (który miał udać się na jedną ze swoich wypraw), aby ten zebrał ludzi i zakupił
ekwipunek do wyprawy w stronę wybrzeża. Garabito zrobił to, lecz okazało się, że Pedrarias
wrócił wcześniej, bo rozchorował się. Gdy dowiedział się o działaniach Balboi, oskarżył go o
uzurpację. Od więzienia ocalił go biskup Juan. Doprowadzono do pojednania obu mężczyzn,
jednak nie było to szczere. Balboa zobowiązał się do poślubienia córki Pedrariasa, która
przebywała wówczas w Hiszpanii.
Pedrarias powierzył Balboi dowództwo nad jedną z wypraw, która miała przystąpić do
budowy okrętów i przekroczyć przesmyk. Termin na wykonanie zadania był krótki w
porównaniu do ogromu pracy - Pedrarias chciał zdyskredytować Balboę i zastąpić go
którymś ze swoich oficerów. Balboa przystąpił do zadania, ale pojawiły się niespodziewane
przeszkody (ulewne deszcze porwały część budulca, nieodpowiednie drzewo jako budulec).
Pedrarias przedłużył termin o 4 miesiące, ale Balboa i tak sobie nie radził.
Balboa i Arguello, jego przedstawiciel w Antigua, korespondowali ze sobą i rozważali
przeciwstawienie się Pedrariasowi. Pedrarias przechwycił tę korespondencję. Na złą
