Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

i karze Fiodora Dostojewskiego, Streszczenia z Konstruktywizm

Jednym z obszarów fabularnych powieści Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego są majaki senne głównego bohatera – Rodiona Raskolnikowa.

Typologia: Streszczenia

2022/2023

Załadowany 24.02.2023

Polanski_R
Polanski_R 🇵🇱

4.6

(107)

353 dokumenty

1 / 17

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Bunt człowieka w imię racji rozumu i mistyczny
powrót do świata utraconych wartości w
Zbrodni
i karze
Fiodora Dostojewskiego
Wprowadzenie
Przeczytaj
Mapa myśli
Sprawdź się
Dla nauczyciela
Bibliografia:
Źródło: Cezary Marcinkiewicz,
"Przeklęte problemy" F. Dostojewskiego i jego wizja XXI wieku:
na podstawie "Zbrodni i kary"
, „Prace Naukowe. Pedagogika” 2002, s. 200–201.
Cytat za: za: B. Urbankowskim,
Dostojewski – dramat humanizmów
, Warszawa 1978.
Źródło: Fiodor Dostojewski,
Zbrodnia i kara
.
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz i karze Fiodora Dostojewskiego i więcej Streszczenia w PDF z Konstruktywizm tylko na Docsity!

Bunt człowieka w imię racji rozumu i mistyczny

powrót do świata utraconych wartości w Zbrodni

i karze Fiodora Dostojewskiego

Wprowadzenie Przeczytaj Mapa myśli Sprawdź się Dla nauczyciela

Bibliografia:

Źródło: Cezary Marcinkiewicz, "Przeklęte problemy" F. Dostojewskiego i jego wizja XXI wieku: na podstawie "Zbrodni i kary", „Prace Naukowe. Pedagogika” 2002, s. 200–201. Cytat za: za: B. Urbankowskim, Dostojewski – dramat humanizmów, Warszawa 1978. Źródło: Fiodor Dostojewski, Zbrodnia i kara.

Jednym z obszarów fabularnych powieści Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego są majaki senne głównego bohatera – Rodiona Raskolnikowa. W tej onirycznej wizji odnaleźć można uniwersalne prawdy o sumieniu, największe trwogi społeczne, w tym obawy i przewidywania co do przyszłości. Nie stanowią one jednoznacznej odpowiedzi na najważniejsze pytanie stawiane powieści, czyli o motywację dokonanej przez Raskolnikowa zbrodni, ale na pewno dostarczają wielu wskazówek interpretacyjnych.

Twoje cele

Poznasz konteksty interpretacyjne dla fragmentu Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego. Prześledzisz historię Raskolnikowa oraz dokonasz interpretacji dręczących go majaków. Wskażesz możliwe motywacje głównego bohatera Zbrodni i kary. Wyjaśnisz, jaka wizja świata ujawniła się w opisie snu Raskolnikowa.

Źródło: domena publiczna.

Bunt człowieka w imię racji rozumu i mistyczny powrót

do świata utraconych wartości w Zbrodni i karze

Fiodora Dostojewskiego

W oparciu o ten ważny fragment powieści Dostojewskiego kluczowe staje się pytanie o znaczenie wizji Rodiona Raskolnikowa w kontekście najważniejszego wątku utworu, czyli zbrodni. Czy w tej onirycznie przedstawionej metaforze odnaleźć można motywację głównego bohatera? Czy studium jednostkowej zbrodni to także studium kondycji moralnej społeczeństwa? Jak pisze Cezary Marcinkiewicz:

zło, a co za dobro. Nie wiedzieli, kogo oskarżyć, kogo usprawiedliwić. Ludzie zabijali jeden drugiego w jakiejś niedorzecznej złości. Ruszali jedni na drugich całymi zastępami, ale te zastępy już w czasie wyprawy zaczynały nagle szarpać się same, szeregi szły w rozsypkę, rzucali się na siebie wzajem, kłuli bagnetami, wyrzynali, gryźli i pożerali jedni drugich. Po miastach całymi dniami bito w dzwony: zwoływano wszystkich, ale kto wzywa i po co – tego nikt nie wiedział, i wszyscy byli w trwodze. Porzucono najzwyklejsze rzemiosła, gdyż każdy proponował nowe pomysły, własne poprawki – i nie umiano się pogodzić. Ustała uprawa roli. Tu i ówdzie ludzie zbijali się w kupy, postanawiali coś razem, przysięgali, że się nie rozstaną – ale natychmiast rozpoczynali coś zupełnie innego niż sami przed chwilą zamierzali, odzywały się wzajemne oskarżenia, wywiązywały bójki i rzezie. Wybuchały pożary, rozsrożył się głód. Ginęli wszyscy i wszystko. Choroba potęgowała się i zagarniała coraz to nowe obszary. Na całym świecie mogło ocaleć zaledwie kilku ludzi; ci byli czyści, wybrani, przeznaczeni do tego, by zapoczątkować nowy rodzaj ludzki i nowe życie, oczyścić i odświeżyć ziemię, ale nikt i nigdzie ludzi tych nie widział, nikt nie słyszał ich słów i głosów. Źródło: Fiodor Dostojewski, Zbrodnia i kara.

Cezary Marcinkiewicz

"Przeklęte problemy" F. Dostojewskiego i jego wizja

XXI wieku: na podstawie "Zbrodni i kary" Bohater Dostojewskiego już nie potrafił żyć ze świadomością zbrodni, jako ostatecznej konsekwencji swojego buntu. Konflikt Raskolnikowa ze światem, z Sonią, polega właśnie na tym, że Rodion jako „zbłąkany filozof’ odsunął się od ludzi, a dusza jego stała się jak pusty

i „umieciony dom”, który' powinien w zasadzie ulec zniszczeniu. Taki

logiczny koniec byłby dla Raskolnikowa koniecznością

i konsekwencją jego zasad, dlatego też w jednej z trzech zupełnie

różnych wersji zakończenia powieści bohater popełnia samobójstwo.

Ponieważ jednak ówczesne czasy wymagały od Dostojewskiego

„prawosławnej idei” zakończenia powieści, autor powieści Zbrodnia

i kara, która musi zwyciężyć, w „umieciony dom” Raskolnikowa

wprowadza nie demony, lecz Boga miłości, Chrystusa. Lecz droga

jego była daleka – [...] męczyły go wizje „zbłąkanego filozofa”:

majaczyło mu się w gorączce, że cały świat ma paść ofiarą jakiejś

strasznej, niesłychanej i niewidzialnej morowej zarazy, idącej na

Europę z głębi Azji. Wszyscy, prócz nielicznych wybrańców, mieli

zginąć. Pojawiły się nowe bakcyle, mikroskopijne istoty,

zagnieżdżające się w ciele ludzkim. Były to duchy obdarzone wolą

i rozumem. Ludzie, przez nie zarażeni, natychmiast wpadali w obłęd

i szaleństwo. Ale nigdy, przenigdy ludzie nie uważali się za tak

mądrych i nieomylnych, za jakich uważali siebie ci zarażeni. Wierzyli

w niewzruszoność swoich sądów, swoich wywodów naukowych,

swoich zasad moralnych i wierzeń religijnych. Zarażały się całe wsie,

miasta i narody wpadały w obłęd. Wszyscy byli przerażeni i nie

rozumieli się nawzajem, każdy myślał, że tylko on posiadł prawdę,

i cierpiał, patrząc na innych, bił się w piersi, płakał i załamywał ręce.

Nie wiedziano, kogo i jak osądzić, nie można było ustalić, co jest

dobrem, a co ziem. Nie wiedziano, kogo uniewinnić, a kogo potępić.

Ludzie w beznadziejnej złości mordowali się wzajemnie. Tworzyli

przeciwko sobie cale armie, lecz armie te, zanim jeszcze doszło do

starcia, nagle wszczynały walkę wewnętrzną. Szeregi się rozpraszały,

wojownicy rzucali się na siebie, bili się i mordowali, gryźli i pożerali

się wzajemnie. W miastach przez całe dnie dzwony biły na alarm:

zwoływano wszystkich, ale nikt nie wiedział, kto i po co zwołuje,

i wszyscy byli w trwodze. Jednak wizję tę Rodion Raskolnikow

przeżywał już jako rekonwalescent w słoneczny dzień na łonie

przepięknej syberyjskiej przyrody.

Mapa myśli

Polecenie 1

Zapoznaj się z poniższą mapą myśli. Na podstawie fragmentu Zbrodni i kary w sekcji Przeczytaj, a także poniższej mapy napisz krótką notatkę o symbolice sennej wizji Raskolnikowa.

Polecenie 2

Odwołując się do poznanej w mapie myśli etymologii nazwiska głównego bohatera powieści, opisz, jak jej symbolika przejawia się w utworze.

Analiza fragmentu Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego

Słownik

aksjologia

(gr. áksios – godny, cenny i lógos – słowo) nauka o wartościach i o kryteriach wartościowania; też: konkretny system wartości

pożary, panuje głód, giną^ Na świecie wybuchają wszyscy i wszystko

Wyjaśnienie nazwiskabohatera

Odwołanie do kontekstucałego utworu

sennej wizji Raskolnikowa^ Sposób obrazowania Apokalipsy św. Janaodwołaniem do

Reakcje ludzi, którzyprzyjęli owe duchy w siebie

Wizja świata skazanego na„morową zarazę”

Znaczący (mistyczny) czaschoroby i sennej wizji Raskolnikowa

odczytać jako proces, który^ „rozłam” można równieżdokonuje się w samym bohaterze Raskolnikow – „raskolnicy” –członkowie sekt powstałychw Rosji w XVII w. w wyniku prawosławnym; z ros.rozłamu w kościele„raskoł" – rozłam

Raskolnikow – ten, któryodrzucił wiarę, chcącstworzyć nową przygotowanie się do łaski^ jest to Wielki Tydzień –poprzez cierpienie

  • Zmartwychwstaniaodrodzenia

dołączona do poprzedniegouzasadnienia („były to duchy^ mistyczna argumentacja obdarzone rozumem iwolą”)

przyczyna zarazy – „złośliwedrobnoustroje” (racjonalnewytłumaczenie zagrożenia)

dostają obłędu i wzajemniesię zabijają porzucają swoje dawnezajęcia, wzajemnie sięoskarżają

nie potrafią uzgodnić, „conależy uważać za zło, a coza dobro”

przestają się wzajemnierozumieć

głoszone przez siebieprzekonania moralneuważają za „niezbite”

są przekonani o swojejmądrości uważają za jedynie mądre i swoje „naukowe wnioski”prawdziwe

zapoczątkować nowe życie,^ ocaleć ma kilku„wybrańców” i ale nikt nie wie kim są

potęguje się, zagarnia coraz^ choroba (szaleństwo)nowe obszary zagłada świata, rzezie,zbiorowe szaleństwo zło „podawane” jako dobro

głoszenie nowych prawd,które niszczą człowieka

własnym wyobrażeniem o^ Raskolnikow przegrywa zsobie procesie odzyskiwania wiaryw dobro przez bohatera rola Soni w trudnym

powieści, znajduje się wmoralność, jak bohater^ człowiek odrzucający aksjologicznejpustce

wyobcowanie bohatera po^ samotność, cierpienie,dokonaniu zbrodni podkreśla jegoklęskę

Raskolnikow chciał stworzyćswoją, nową prawdę –prawo człowieka odrzucenia norm moralnychwyjątkowego do

Pokaż ćwiczenia: (^) 輸 醙 難

pogodzić. Ustała uprawa roli. Tu i ówdzie ludzie zbijali się w kupy, postanawiali coś razem, przysięgali, że się nie rozstaną – ale natychmiast rozpoczynali coś zupełnie innego niż sami przed chwilą zamierzali, odzywały się wzajemne oskarżenia, wywiązywały bójki i rzezie. Wybuchały pożary, rozsrożył się głód. Ginęli wszyscy i wszystko. Choroba potęgowała się i zagarniała coraz to nowe obszary. Na całym świecie mogło ocaleć zaledwie kilku ludzi; ci byli czyści, wybrani, przeznaczeni do tego, by zapoczątkować nowy rodzaj ludzki i nowe życie, oczyścić i odświeżyć ziemię, ale nikt i nigdzie ludzi tych nie widział, nikt nie słyszał ich słów i głosów. Źródło: Fiodor Dostojewski, Zbrodnia i kara.

Ćwiczenie 1

Na podstawie powyższego fragmentu scharakteryzuj świat i ludzi ze snu Rodiona.

Ćwiczenie 2

Uporządkuj przywołane utwory w zgodzie z chronologią ich powstawania.

Bruno Schulz, Sklepy cynamonowe

Adam Mickiewicz, scena VI Dziadów cz. III Sen Senatora

mity tebańskie

Jan Kochanowski, fraszka Do snu, Tren VII

Ćwiczenie 3

Przyporządkuj tytuły podanych utworów do funkcji, jaką pełnią w nich sceny snu.

Sen jest metaforą śmierci Jan Kochanowski, fraszka Do snu, Tren VII

Sen służy charakteryzowaniu bohatera, demaskuje jego potrzeby, obawy, stosunek do ludzi wynikający z jego funkcji

mity tebańskie

Sen służy kreacji świata subiektywnego ukazanego z perspektywy narratora

Adam Mickiewicz, scena VI Dziadów cz. III Sen Senatora

Sen proroczy, zapowiada zdarzenia i losy bohaterów Bruno Schulz, Sklepy cynamonowe

Ćwiczenie 4

Wynotuj z podanego fragmentu powieści zastosowane w nim środki artystycznego wyrazu, nazwij je i określ ich funkcję.

Środki wyrazu Cytat Nazwa Funkcja w podanym fragmencie „Zaraza straszna, niesłychana, niewidziana” „Złośliwe drobnoustroje”

Ćwiczenie 5 Nazwij funkcje, jakie pełnią przywołane sny Rodiona Raskolnikowa w powieści Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego.

Sen na wyspie Sen z Epilogu

  1. Na podstawie przeanalizowanych fragmentów Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego oraz odwołań do całości tego utworu rozważ, czy sen służy oderwaniu od rzeczywistości, czy jest tylko jej specyficzną formą.
  2. Wzorując się na e‐materiale dotyczącym snu Rodiona Raskolnikowa, przeanalizuj sny Arkadego Swidrygajłowa (innego bohatera powieści Fiodora Dostojewskiego).
  3. Zredaguj argument uzasadniający, że twoja praca związana z analizą snu Rodiona Raskolnikowa przyniosła odpowiedź na jedno z pytań, postawionych na początku lekcji.

Dla nauczyciela

Autor: Marta Kulikowska

Przedmiot: Język polski

Temat: Bunt człowieka w imię racji rozumu i mistyczny powrót do świata utraconych wartości w Zbrodni i karze Fiodora Dostojewskiego

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa: Zakres podstawowy Treści nauczania – wymagania szczegółowe I. Kształcenie literackie i kulturowe.

  1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
  1. rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945– 1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
  2. rozpoznaje w tekście literackim środki wyrazu artystycznego poznane w szkole podstawowej oraz środki znaczeniowe: oksymoron, peryfrazę, eufonię, hiperbolę; leksykalne, w tym frazeologizmy; składniowe: antytezę, paralelizm, wyliczenie, epiforę, elipsę; wersyfikacyjne, w tym przerzutnię; określa ich funkcje;
  3. interpretuje treści alegoryczne i symboliczne utworu literackiego;
  4. rozpoznaje w tekstach literackich: ironię i autoironię, komizm, tragizm, humor, patos; określa ich funkcje w tekście i rozumie wartościujący charakter;
  5. rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji;
  6. rozpoznaje w utworze sposoby kreowania: świata przedstawionego (fabuły, bohaterów, akcji, wątków, motywów), narracji, sytuacji lirycznej; interpretuje je i wartościuje;
  7. przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej;
  8. wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

zajęć o zapoznanie się z tekstem w sekcji „Przeczytaj” i następnie rozwiązanie ćwiczenia nr 1. zawartego w sekcji „Sprawdź się”.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel inicjuje rozmowę wprowadzająca w temat lekcji. Sprawdza również przygotowanie uczniów do zajęć.

Faza realizacyjna:

  1. Praca z tekstem. Jeżeli przygotowanie uczniów do lekcji jest niewystarczające, nauczyciel prosi o indywidualne zapoznanie się z treścią w sekcji „Przeczytaj”. Każdy uczestnik zajęć podczas cichego czytania wynotowuje najważniejsze kwestie poruszone w tekście. Następnie wybrani uczniowie odczytują na głos swoje notatki.
  2. Praca z multimedium. Uczniowie pracują w parach. Zapoznają się z multimedium w sekcji „Mapa myśli”. Następnie analizują treść zadania: 1., dyskutują i zapisują wnioski. Wybrane grupy omawiają swoje rozwiązanie i spostrzeżenia na forum klasy.
  3. Utrwalanie wiedzy i umiejętności. Nauczyciel przechodzi do sekcji „Sprawdź się”. Dzieli klasę na 4‐osobowe grupy. Uczniowie rozwiązują następujące zadania na czas: 2‐9, od najłatwiejszych do najtrudniejszych. Grupa, która poprawnie rozwiąże zadania jako pierwsza, wygrywa, a nauczyciel może nagrodzić uczniów ocenami za aktywność.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel ponownie odczytuje temat lekcji i inicjuje krótką rozmowę na temat kryteriów sukcesu. Czego się uczniowie nauczyli? Na koniec prosi chętnego ucznia o podsumowanie i – jeśli to potrzebne – uzupełnia informacje.
  2. Wybrany uczeń podsumowuje zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności.

Praca domowa:

  1. Wykonaj jedno z wybranych poleceń.
    1. Na podstawie przeanalizowanych fragmentów Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego oraz odwołań do całości tego utworu rozważ, czy sen służy oderwaniu od rzeczywistości, czy jest tylko jej specyficzną formą.
    2. Wzorując się na e‐materiale dotyczącym snu Rodiona Raskolnikowa, przeanalizuj sny Arkadego Swidrygajłowa (innego bohatera powieści Fiodora Dostojewskiego).
    3. Zredaguj argument uzasadniający, że twoja praca związana z analizą snu Rodiona Raskolnikowa przyniosła odpowiedź na jedno z pytań, postawionych na początku lekcji.

Materiały pomocnicze:

Cezary Marcinkiewicz, „Przeklęte problemy” F. Dostojewskiego i jego wizja XXI wieku: na podstawie „Zbrodni i kary”, „Prace Naukowe. Pedagogika” 2002.

Wskazówki metodyczne

Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Mapa myśli”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.