Achilles rozgniewał się na Agamemnona za to, że wódz naczelny zabrał mu brankę Bryzeidę. Postanowił więc wstrzymać się od
udziału w walkach. Zeus, uproszony przez matkę Achillesa, Tetydę, obiecał pomagać Trojanom, by Grecy odczuli brak Achillesa.
Grecy znaleźli się w trudnej sytuacji: Trojanie kilkakrotnie zagrozili ich okrętom. Wtedy dopiero Achilles zdecydował się pomóc
koalicjantom: sam wprawdzie nie zjawił się na polu walki, ale zezwolił przyjacielowi Patroklosowi wystąpić w swej zbroi.
Patroklos zginął z ręki Hektora, który zabrał jako łup zbroję Achillesa. Dopiero wtedy Achilles zapomniał o urazach do
Agamemnona - pałał żądzą zemsty. Poprosił matkę o nową zbroję. Tetyda udała się do samego Hefajstosa, który wykuł nową
zbroję dla Achillesa. W nowej wspaniałej zbroi Achilles wyruszył w bój, zabił Hektora i zbezcześcił jego zwłoki. Kiedy jednak
zbolały ojciec Hektora, Priam, zjawił się u niego z prośbą o wydanie ciała syna, Achilles wzruszył się, oddał zwłoki i obiecał
rozejm, by mógł się odbyć pogrzeb bohatera.
Na temat Homera- legendarnego poety greckiego nie zachowały się żadne świadectwa historyczne. Choć teza o jego
autorstwie była kwestionowana, a oba eposy niektórzy uważali za dzieła zbiorowe anonimowych poetów, obecnie uznaje
się, że miały one jednego twórcę. Świadczą o tym spójna kompozycja i jednorodność stylistyczna obu dzieł. Czas powstania
“Iliady” określa się na pierwszą połowę VIII w. p.n.e. Przez długi czas przekazywali ją sobie ustnie aojdowie, wędrowni
śpiewacy, aż została spisana w VI w. p.n.e. Najwcześniejsze zachowane kompletne manuskrypty poematu pochodzą ze
średniowiecza.
Według mitologii oblężenie Troi trwało 10 lat. Akcja eposu obejmuje 49 dni ostatniego roku walk, jednak dzięki
retrospekcjom- a także zapowiedziom dot. zakończenia konfliktu- naszkicowany zostaje niemal cały przebieg wojny.
Wydarzenia rozgrywają się wokół murów obleganego miasta (w obozie Greków, czyli Achajów) i w samej Troi.
Utwór przedstawia jeden z wątków wojny trojańskiej- konflikt miedzy Troją (Ilionem), a greckimi Achajami, który
zaczął się od porwania Heleny ( żony Menelaosa- króla greckiej Sparty) przez trojańskiego księcia Parysa.
Tematem eposu jest gniew greckiego herosa Achillesa- najpierw z powodu odebrania mu branki Bryzeidy przez
Agamemnona, później z powodu śmierci ukochanego przyjaciela Patroklosa.
Utwór obfituje w opisy walk, wojennego męstwa i śmierci wojowników.
Iliada jest eposem, ponieważ:
jest to dłuższy utwór epicki pisany heksametrem
przedstawia losy legendarnych bohaterów, jednostek na tle przełomowych wydarzeń
ukazuje związki między światem bogów i ludzi
podniosły styl
rozpoczyna się inwokacją
jej narrator jest obiektywny i wszechwiedzący
charakteryzuje się epitetami stałymi, częstymi powtórzeniami, rozbudowanymi porównaniami zwanymi homeryckimi,
szczegółowymi opisami przedmiotów oraz peryfrazami
Utwór składa się z 24 pieśni i jest poprzedzony inwokacją do muzy
Fabuła jest jednowątkowa ale zawiera wątki poboczne i epizody
Niekiedy akcja dzieje się szybko naprzód, a kiedy indziej są fragmenty które spowalniają rozwój wydarzeń, budując przy
tym napięcie
Równolegle z przebiegiem zmagań pod Troją poeta przedstawia rozmowy i kłótnie bogów na Olimpie.
